[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 8 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Een beetje,' grinnikte ze. 'Ben je bewust een beetje een loner? Of... is dat niet je eigen keuze?'
      Ze vroeg het een beetje aarzelend, zich ervan bewust dat ze wel een heel persoonlijk onderwerp aansneed, maar ergens leek het haar geen type die van koetjes en katjes-praat hield.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ja, dat snap ik. Al helpt het soms,' zei hij zacht. 'Je zinnen op iemand anders zetten.'
      Dat was wel een beetje wat hij zelf van plan was, ook al wist hij diep vanbinnen dat het helemaal geen goed idee was. Maar hij wilde ook niet de hele tijd bij zijn gebroken hart stil blijven staan, dan bleef hij liever hopen dat dat het deze keer misschien wél goed uitpakte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh trok zijn wenkbrauwen naar Prudence op. 'Denk je echt dat die krielkip haar een hoop moeite oplevert? Eén knipoog en dat jong heeft waarschijnlijk al een stijve.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘

‘Ja hoor, ik vind de sfeer altijd wel gezellig.’
      Goed – hij had het meer ontspannen gevonden als hij er niet net achter was gekomen dat zijn beste vriend ergens mee zat en hem dat niet wilde vertellen, maar dat terzijde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Ik denk dat het wel bewust is,' zei hij verbazingwekkend eerlijk. Hij moest oppassen; Casper had zojuist weer bewezen dat je niemand kon vertrouwen. Toch vond hij dit onderwerp niet zo spannend (en waarschijnlijk deed de alcohol in die punch ook wel zijn werk). 'Ik heb niet zoveel behoefte aan veel gezelschap. Ik heb - ' Die laatste woorden slikte hij weer in. Hij wilde zeggen dat hij twee goede vrienden had en dat hij zich daarmee wel redde; maar hij had niet meer twee vrienden. Eentje had hij weggejaagd. 'Ik heb genoeg aan wat ik heb. Iemand moet zich écht onderscheiden voor ik zin heb om tijd met die persoon door te brengen.' Hij hoopte dat het maar overkwam als een plagerige grap; hij was niet zo goed in dit soort dingen. Hij praatte eigenlijk nooit met meiden.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij klonk wel een beetje arrogant en ze trok haar wenkbrauwen iets op. ‘Dan is een feest als dit wel een beetje een vreemde plek voor jou.’ Ze keek hem peilend aan en begreep eigenlijk niet zo goed waarom hij hier in zijn eentje aan de kant had gestaan. Ergens voelde dat toch wel een beetje als een schreeuw om aandacht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Oké, het werkte toch niet zo goed. Zijn handen begonnen te jeuken. Hoe moest hij in hemelsnaam een meisje versieren als in zo'n normaal gesprek zijn grapjes al niet aankwamen? 'Ja, ik voel me hier niet echt op mijn gemak,' gaf hij eerlijk toe. 'Ik werd meegesleept. Meestal eh - meestal ga ik niet naar dit soort dingen.' Hij keek even om zich heen. 'Ik zit liever op een wat rustigere plek, gitaar te spelen of zo.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Oh, wat gaaf dat je gitaar kunt spelen. Ik speel zelf piano, maar gitaar zou ik ook graag eens leren. Dus als ik nou eens door die superstrenge keuring van jou heen kom, zou ik het wel leuk vinden om dat van je te leren.'
      De woorden waren eruit voor ze er erg in had en ze vroeg zich af of ze nu niet te opdringerig overkwam. Maar Nomad had gewoon... iets. In zijn ogen lag een andere blik dan bij de meeste jongens die ze ontmoette.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad was licht overdonderd door haar vraag. Het was bijna precies zo gegaan als met Lee - die had hem ook gewoon gevraagd of hij lessen wilde geven. Toen had hij wat nukkig gereageerd en pas later toegegeven, maar stiekem had hij het hartstikke leuk gevonden.
Omdat je verliefd op Lee werd.
Maar niet alleen daarom. Hij had zich in het begin nogal aan Lee geërgerd - zijn enthousiasme werkte soms op Nomad's zenuwen - maar het lesgeven zelf vond hij leuk. Hij hield nu eenmaal enorm van gitaar spelen en hij haalde er werkelijk voldoening uit om vooruitgang bij Lee te zien, ook al was de jongen geen groot talent. Misschien was dat bij Rhae wel anders. Ten slotte kon ze al piano spelen, dus dan zat er toch al een zekere vingervlugheid in.
Een grijns ontstond rond zijn lippen. 'Oké.' Hij knikte. 'Ja. Dat wil ik wel. Als je me belooft mijn gitaar niet uit frustratie kapot te slaan. Ik ben een strenge leraar.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Prudence

Ze moest even lachen met Mosh zijn woorden en ging met een hand door haar haar. Op dat moment voelde ze zich waarlijk trots op zichzelf. 'Hij weet dat hij moet opletten voor haar.' Een zelfvoldane grijns verscheen op haar lippen. 'Dankzij moi. En spitsmuis. Ik bedoel Vinnie.'

[ bericht aangepast op 27 aug 2021 - 9:28 ]

'Oh, hoezo dat?' vroeg Mosh, die haar grijns niet helemaal kon plaatsen. 'En oppassen voor wat?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rhae schoot in de lach. ‘Je gitaar kapotslaan? Heeft iemand dat ook willen doen, dan?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zoya Elaine Crawfort

Er kwam een korte 'hmm' uit haar mond en ze sloeg haar handen over elkaar. Ergens - heel erg verstopt - zou ze ook wel zo zorgeloos willen dansen. Gewoon 'ontspannen'. Maar dat was niet realistisch en moest ze loslaten, want anders zou ze zichzelf er alleen maar mee hebben.
Ze keek even naar de jongen naast haar. Hij was vriendelijk, maar afstandelijk. Het sloot wel aan op haar vermoedens. Toch zou het moeilijk worden om hem beter te leren kennen, zeker omdat dat niet per se haar sterkste punt was. Zijn opmerking had wel een zeer punt geraakt - ze had niet echt vrienden hier. Vorig jaar had er nog twee ouderejaars bij hen op school gezeten met wie ze regelmatig omging, maar die band was deze zomer ook veranderd. Nu was Nomad degene die nog het dichtst in de buurt kwam van een vriend, en toch zou ze hem niet zo noemen.
'Je hebt wel gelijk,' gaf ze dan ook toe. 'Mijn vrienden zitten niet langer op Zweinstein. Misschien had dat zo'n feest interessanter gemaakt voor mij.' Ze betwijfelde het in de huidige situatie, maar het zette het gesprek voort en ze hoopte dat hij dacht dat ze een kwetsbare kant liet zien.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

Nomad dacht aan Lee, die zijn gitaar kapot had geslagen - maar dat waren uiteraard geen frustraties geweest omwille van het lesgeven. 'Net niet. Maar ik ken je niet; ik weet nog niet hoe agressief je bent, natuurlijk.' Hij glimlachte, hopend dat dit grapje beter zou vallen dan zijn vorige.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rhae glimlachte kleintjes. ‘Dat valt wel mee.’
      Ze begreep wel dat het als een grapje was bedoeld, maar zijn humor was niet echt hetzelfde als die van haar. Ze keek de zaal rond. Blythe stond nog steeds met Rafael en Isabella bij Noah. Nu alweer weglopen voelde ook een beetje raar. De jongen was verder ook niet onaardig, het was meer dat ze eigenlijk net op het punt had gestaan om terug naar haar vriendin te gaan .
      Ze wendde zich weer tot Nomad. ‘Speel je al lang gitaar?’

---

Every villain is a hero in his own mind.