[RPG • 0] Experium || 54 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 14:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Hooguit een kwartiertje,’ beloofde Darian. Er gleed een plagende grijns over zijn lippen. ‘Als ik me kan concentreren. Wat niet de allermakkelijkste taak is als er iemand in dezelfde ruimte is die je bloed sneller doet stromen en je hart rare dingen laat doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox trok een smerig gezicht. ‘Yrla? Wat zie je daar nou in?’
      Goed, hij was dan wel wat beter te verteren dan een paar weken geleden, maar om het nou een léúke gast te noemen? Nah, niet per se. Ja, hij was hem niet zo stiekem met Nish aan het shippen, maar dat was ondanks dat ze nu wat beter door een deur konden nou ook niet echt een van zijn grootste favorieten hier. Dat zorgde er júist voor dat hij ze wel bij elkaar vond passen.
      Safira trok haar wenkbrauwen iets op. ‘Jij bent gay. Ik hoef jou niet te vertellen dat hij een lekker lijf heeft.’
      ‘Is me nooit opgevallen,’ antwoordde Fox schouderophalend – en daar was geen woord van gelogen. Hij had daar echt nóóit aandacht aan besteed. Er was gewoon niets aan Yrla wat hij aantrekkelijk vond. ‘Hij is soms best eikelig.’
      Safira snoof. ‘En jouw vriend is een engeltje, wou je zeggen?’
      Oké, daar had ze een punt. Fox zag op dat moment ook in dat hij precies deed wat hij vroeger zo vervelend had gevonden, namelijk kritiek hebben op de crush van een ander. ‘Sorry,’ zei hij dan ook.
      ‘Ach, misschien heb ik dat verdiend. Ik was ook nooit Kris’ grootste fan.’
      ‘Nee?’ Misschien beter dat hij dát dan wel vergeten was, want dat had hij vast niet leuk gevonden. ‘Spande je samen met Fire?’
      ‘Nah. Kris en ik waren best oké hoor. Het was gewoon… Ik maakte me zorgen om je, was bang dat zijn gevoelens niet serieus waren.’ Een vluchtige glimlach trok langs haar lippen. ‘Waar ik heel, heel erg naast zat, want die jongen is bereid voor je te sterven.’
      Ondanks de lange tijd die ze samen waren, liet het Fox nog steeds blozen. Ze hadden iedereen die aan hun relatie getwijfeld had toch maar mooi het tegendeel bewezen.
      ‘Nou ja, trek je dus ook maar niks van mijn oordeel aan. Al klinkt het wel een beetje alsof hij net zo’n sukkel bleek als ik altijd al dacht.’
      Safira zuchtte. ‘Ik weet niet wat het was. Het ging best goed – we hielden een kussengevecht onder de douche, deden een spicy versie van Twister… en nou ja opeens begon hij over te ver gaan en dat ik hem wel duidelijk moest zeggen als ik dingen niet wilde… en het leek echt net of hij me als een veertienjarige zag ofzo. Ik had het gewoon niet verwacht denk. Ik vond zijn bad-boy kant altijd juist aantrekkelijk en nou liep-ie zo te miepen. De hele sfeer was verpest terwijl ik halfnaakt voor hem stond, dus toen ben ik maar weggegaan.’
      Fox wist niet zo goed wat hij moest zeggen. Het leek hem toch best snel om voor iemand uit de kleding te gaan, al begreep hij wel dat dat voor Safira niet zo was. Maar Yrla had tot voor kort nog niet eens geweten dat ze bestond. Al heeft hij, als ik zijn reputatie moet geloven, daar nooit echt problemen mee gehad.
      ‘Misschien vindt ie iemand anders leuk,’ zei Fox.
      Even overwoog hij om iets over Nish en hem te zeggen, maar iets hield hem tegen. Híj kende Safira ook niet zo goed. Misschien werd ze wel net zo’n draak als Dezi als ze jaloers was.
      ‘Hij had er anders geen moeite mee om me uit mijn kleding te helpen. Blijkbaar liep-ie niet echt warm voor wat hij zag.’
      Fox gniffelde. ‘Krijgt het gay-virus hem toch te pakken.’ Bij het zien van haar gezicht, verontschuldigde hij zich vlug. ‘Ik geloof echt niet dat hij de vrouwen opeens heeft afgezworen. Maar nou ja… hij ging zaterdag bijna dood en kon gister amper zijn bed uit. Misschien stond zijn hoofd toch niet zo naar seks als hij eerst dacht.’
      ‘Ik weet het niet. Het is gewoon balen dat hij juist nú de heilige maagd wil uithangen.’
      Fox keek haar peinzend aan. Het draaide wel heel erg om de seks.
      Moet jij nodig zeggen. Alsof jij de afgelopen dagen veel andere dingen hebt gedaan.
      Hij besloot daar maar wijselijk zijn mond over te houden.
      ‘Geef het wat tijd. Ik weet zeker dat hij het niet slecht bedoelde. Misschien… heeft hij gewoon iets meegemaakt waardoor hij wat voorzichtiger was.’ Hij wist dat Nish hem had aangerand, maar dat kon hij niet tegen Safira zeggen. ‘Het lijkt me beter dan dat hij alleen maar aan z’n eigen denkt, toch?’
      Zuchtend keek Safira op naar de maan. ‘Waarschijnlijk heb je gelijk. Ik baal er gewoon van, dat is alles. Het is niet het einde van de wereld.’
      ‘Nee, zeker niet. Mensen komen nooit bij elkaar zonder enige struggle.’ Hij glimlachte. ‘Ik ken ze niet, in elk geval.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna grinnikte zachtjes om zijn woorden, maar voelde tegelijkertijd een blos naar haar wangen stijgen. Ze kon zich niet herinneren dat Thor ooit zulke lieve dingen tegen haar gezegd had. "Heb je liever dat ik wegga dan?" plaagde ze hem met een kleine grijns. Ze sloeg haar arm om zijn nek heen en keek Darian met uitdagende ogen aan.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Op zich houd ik wel van een uitdaging,' antwoordde hij, haar blik beantwoordend. 'We zouden kunnen kijken hoe dat ding eruit komt te zien als jij me zachtjes in mijn nek kust?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish stak zijn iNet weer weg. ‘Zo, ik heb ook weer aan mijn verplichtingen voldaan.’ Hij grijnsde scheef, al streelde het stiekem toch wel zijn ego dat hij iets voor de Panthers kon betekenen – die zo veel voor hem hadden gedaan – en dat hij de enige was die contact had met Darian.
      ‘Wat ga je tegen haar zeggen?’ vroeg hij zich af. ‘Zeggen dat je toch niet echt op een kamergenoot zit te wachten en vervolgens mij bij je laten intrekken komt toch wel een beetje raar over…’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ringwraith schreef:

Onyx

Het onderwerp Safira boeide hem niet heel erg en het was duidelijk dat Yrla hier voor Nish was gekomen, dus hij besloot de twee alleen te laten. Eenmaal terug op zijn kamer, plofte hij op het bed neer. Jester zat er ook, met een rubik’s cube in handen. Hij trok het ding weg, gooide het achteloos over zijn schouder en begroette Jester met een intense kus voor hij de jongen met een grijns aankeek. ‘Ergens geloof ik dat die ik die avondklok niet heel rampzalig vindt, als dat betekent dat we na half negen in elk geval minder brandjes te blussen hebben.’

---

Jester grijnsde en ging op zijn knieën zitten zodat zijn gezicht op dezelfde hoogte was als die van Onyx. 'Een goede nachtrust is goed voor de mens,' knikte hij semi-ernstig, terwijl hij afgeleid zijn vingers langs Onyx kaak liet glijden. Zijn hart versnelde vanbinnen zodra hij opkeek en de blik van zijn vriend ving. Daar zou hij nooit aan wennen, dat wist hij nu al. Als Onyx zo naar hem keek. Hij duwde Onyx' gezicht met zijn knokkels iets opzij en drukte een kusje op zijn wang. En daarna op de andere. 'Ik hou zo van je,' fluisterde zijn mond, vlak voordat hun lippen elkaar ontmoetten en de raceautootjes in zijn bloed ervandoor gingen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zelfs al zei Jester het honderd keer per dag tegen hem, toch dacht hij niet dat er een moment zou komen dat die woorden zijn hart níét lieten opspringen – of dat hij níét het gevoel had dat hij op een gigantische schat was gestuit die helemaal niet voor hem bedoeld was. De kus was tederder dan de vorige en zond tintelingen door zijn hele lijf. Hoe vaak ze elkaar ook zoenden, geen enkele kus voelde hetzelfde. Na de kus liet hij zijn voorhoofd tegen dat van Jester rusten, gewoon even genietend van zijn nabijheid, van die diepe realisatie dat waar ze ter wereld ook waren, en hoe diep ze ook in de shit zaten, het niet uitmaakte zolang Jes bij hem was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het serum is uitgewerkt. Jester probeerde zijn mond naar de woorden te vormen, maar er kwam niets voorbij zijn tong. Hij grijnsde scheef en vouwde zijn armen om Onyx' nek. 'Ik kan nog steeds niet liegen,' constateerde hij hardop—en deze keer was het de waarheid en rolde het makkelijk van zijn tong. 'En ik denk dat ik daar eens even mooi gebruik van ga maken. Wist je dat er pretlichtjes in je ogen dansen als je me uitdaagt of een plagende opmerking maakt?' Jester wiebelde met zijn wenkbrauwen en de brede grijns op zijn gezicht was er helemaal uit zichzelf. 'Het is een van de dingen waarom ik je zo leuk vind. En als je muziek maakt, met je gave of zonder, is het altijd aan je te zien hoe goed het je doet. Ik vind het heerlijk om naar je te luisteren. Ooit ga ik je nog eens horen zingen.'

[ bericht aangepast op 10 feb 2023 - 17:24 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hm, ik weet al hét ultieme moment om voor je te zingen,’ antwoordde Onyx met een lome grijns, genietend van Jes’ omhelzing. En van zijn woorden, natuurlijk, want hij had zich vaak genoeg afgevraagd wat die jongen in vredesnaam in hem zag. Het had niet vaak positieve dingen over zichzelf gehoord, dus iedere zin liet hem warmer en warmer worden. ‘Dan ben je zo verbluft dat je niks anders uit kan brengen dan een ja.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Oh, wat zal je nerveus zijn.' Jester lachte en gaf Onyx een kus. 'Nog zoiets leuks van jou. Zo zelfverzekerd in alles wat je doet en bij een date weet je haast niet waar je kijken moet terwijl je de meest lieve en romantische dingen zomaar uit je mouw tovert. Het is schattig—en daar valt geen woord tegen in te brengen, en als je niet uitkijkt maak ik er "vertederend" van.' Jester leunde wat naar achteren om Onyx' gezicht beter te kunnen zien, en wachtte even met opgetrokken wenkbrauwen af of hij onderbroken zou worden of niet.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Niks schattig,’ bromde Onyx, die geen woord kon bedenken waar hij een grotere hekel aan had. ‘Het is gewoon… weet ik veel. Niet schattig.’ Hij wierp Jester een waarschuwende blik toe, als hij er nog één woord over zou zeggen – wat hij, waarschijnlijk, toch wel zou doen – zou Onyx hem de mond snoeren en hem zo verhit zoenen dat het woord “schattig” het komende uur niet in meer in Jesters hoofd zou durven opkomen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Aandoenlijk dan,' zei Jester, genietend van de manier waarop Onyx' blik verscherpte. 'Lief is het zeker, ik zou denk ik niet zo ver gaan om het sexy te noemen, maar je fuck-able gehalte stijgt er exponentieel door.' Hij hief zijn kin toen Onyx zijn gewicht verschoof—waarschijnlijk met de intentie om hem eens grondig de mond te snoeren—en hield hem tegen met een hand op zijn borst. 'En ik ben nog niet klaar, dus zitten blijven, Scary Vibes. Het is indrukwekkend hoe je dit kunt trouwens, zo eng kijken. Nog een van de dingen die ik leuk aan je vindt, hoe je zo zacht en schattig kan zijn wanneer het alleen ons twee is,' zei Jester, zich zeer bewust van hoezeer hij het lot nu tartte en hij grijnsde vlug en ging verder voor Onyx hem kon onderbreken, 'maar ik vind het ook leuk hoe je ook zo scherp en fel kan zijn dat anderen voor je terugdeinzen. Mijn Onyx. Sterk en onverwoestbaar en lief en zacht. Je bent alle uitersten in één, want je voelt al je emoties zo hevig. Blijdschap of woede. Of we dan wel eens botsen of niet, ik hou van je— En oh, dat is misschien nog wel het leukste. Dat ik je dat wel duizend keer kan vertellen en dat het je nooit zal vervelen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx wist niet echt raad met alles wat zijn vriend zei. Alles wat zo waar was. Sterk en onverwoestbaar en lief en zacht. Hij kon alles tegelijk voelen als hij bij Jester was en het dan ook tegelijkertijd fijn en ongemakkelijk en ergens nog steeds een beetje eng vinden. Genoeg om niet te weten wat hij nu in vredesnaam moest zeggen, want Jester had hem nu zo onderhand een complete ode gebracht. Hij meende ook ieder woord, anders had hij het door het waarheidsserum nooit kunnen uitspreken.
      En natuurlijk kon Onyx dit niet met stilte beantwoorden, of met een of andere flauwe opmerking. Mooi praten was zo’n beetje Jesters meest kenmerkende eigenschap maar Onyx… Onyx was daar helemaal niet zo handig in, zelfs al zou hij ook best een poging willen doen om zijn vriend ook zo in verlegenheid te brengen.
      En dus gaf hij zich over aan zijn eigen instinct. Hij trok Jesters hand van zijn borst – wat hij heus eerder had gekund, maar hé, een deel van hem had toch willen horen wat zijn vriend nog meer te zeggen had – en daarna duwde hij hem naar achteren tot zijn rug het matras raakte. Hij kroop over hem heen, bleef vlak met zijn gezicht vlak boven dat van hem hangen en keek in Jesters ogen terwijl hij zijn knie – die hij tussen Jes’ benen geplaatst had – iets omhoogschoof, net genoeg om hem een beetje te teasen.
      ‘Ik ben niet zo’n woordenmeester als jij,’ fluisterde hij, waarna hij een paar ademloze tellen voorbij liet gaan waarin een broeierige spanning hen al snel vergezelde. ‘Maar ik kan je wel op een andere manier laten merken welke… dingen ik allemaal aan jou waardeer.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester grijnsde. 'Je hebt mijn onverdeelde aandacht.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ik ben niet anders van je gewend.’ Onyx grijnsde terug, gaf hem een héle lichte kus en trok zich daarna terug zodat hij op zijn knieën zat. Hij pakte Jesters hand en drukte één voor een kussen op zijn vingertop, en daarna zijn knokkels, en zo gleden zijn lippen langzaam langs zijn arm omhoog totdat hij Jes’ mouw omhoogtrok en hij door kon naar zijn schouder.
      Hij hield van iedere cel die Jester tot Jester maakte en dus kuste hij zijn vriend tot waar hij komen kon, trok hem langzaam de kledingstukken uit en ging door tot Jes’ lijf onder hem zinderde en dat van hem al net zo vurig voelde. Verlangen joeg door hem heen. Hij wilde meer, hij wilde alles.
      Zijn ademhaling was gejaagd door de opwinding toen hij Jesters lippen weer kuste, voor hij hem aankeek, zijn ogen ook donker van verlangen. Hij streek door Jes’ krullen.
      ‘Ik weet dat je niet van suiker bent,’ zei hij, zijn stem toch iets gespannener dan hij wilde. ‘Maar als het niet oké voelt… moet je het zeggen.’
      Hij wilde Tony’s woorden vergeten, maar ze zaten nog steeds in zijn hoofd en hij dacht niet dat ze weg zouden gaan tot hij ze het tegendeel had bewezen. Als hij erop kon vertrouwen dat Jes het gewoon aangaf als het na het eerste ongemak tot pijn leidde in plaats van genot, dan hoefde Onyx zich niet constant af te vragen of hij zijn vriend wel of geen pijn deed, en was het hopelijk net zo fijn als het andersom was geweest.

---

Every villain is a hero in his own mind.