[RPG • 0] Experium || 54 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 14:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester hief zijn hand om langs Onyx' hals te strijken terwijl hij knikte. 'Natuurlijk. Geen zorgen, Scary Vibes. Ik zal het zeggen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx glimlachte opgelucht, ook al had hij geen andere reactie verwacht. Toch was het wel fijn om het letterlijk te horen. Hij begon Jester weer te zoenen om de onzekerheid een beetje kwijt te raken, terwijl zijn hand naar beneden gleed. Al snel kwam hij weer in een waas van passie terecht en deze keer stuitte hij niet meer op de weerstand die de Lion in zijn hoofd had gestopt. Hij liet zich meevoeren door zijn onstuitbare verlangen om weer één te worden met de jongen waar hij zo veel van hield, met wie zijn hele wezen al zo verstrengeld was dat hij nooit meer dezelfde zou zijn als ze eens van elkaar losgescheurd werden.
      Een kreun ontglipte hem toen hij zijn vriend om zich heen voelde en beetje bij beetje heel voorzichtig dieper drong. Hij was even gestopt Jester te zonen om hem aan te kijken en dat voelde zo intiem dat hij de wens van zijn lippen negeerde.
      ‘Ik hou van je,’ fluisterde hij. ‘Ik hou zo fucking veel van je.’
      Zijn arm gleed onder Jesters opgetrokken been door en trok die nog iets hoger en hoewel Jes’ even zijn adem inhield, wees niets erop dat het pijn deed. Integendeel.
      Onyx durfde het aan om wat meer te bewegen en fúck hij wilde dat hij dit uren kon doen.
      Hij kwam amper verder dan een minuut toen de hitte over hem heen sloeg en hij met een kreun zijn gezicht in Jesters nek begroef. Jes’ huid was zout tegen zijn lippen.
      Hijgend liet hij zich naast zijn vriend zakken, al trok hij hem gelijk weer tegen zich aan en kuste hem vlak onder zijn haargrens. Hij trok een stuk deken over zijn vriend heen, wetend hoe snel de kou hem belaagde en streek door zijn krullen.
      ‘Dat was…’ Hij kon er geen woorden aan geven. ‘Nog beter dan in mijn fantasieën.’ Zijn stem klonk schor. ‘Alles met jou is altijd beter dan in mijn beste droomcreaties.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Beter dan in jouw fantasieën?' Jester lachte en schudde lichtjes hijgend zijn hoofd. 'Dat zegt wat, met zo'n ontzettend levendige verbeeldingskracht als de jouwe.' Ondanks alles van net was de lucht koel tegen zijn huid en genoot hij van de warmte die Onyx uitstraalde en liet hij zich maar al te graag weer dichterbij trekken. Hoe meer hun huid elkaar raakte, hoe beter hij zich voelde. 'Alles met jou is ook altijd beter in het echt dan dat ik me kan voorstellen,' zuchtte hij tevreden. 'En je bent een natuurtalentje, trouwens. Just FYI.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

In de meest chagrijnige bui die ze zich kon herinneren liep Fayr weer terug richting de campus. De afgelopen twee uur had ze zich opgesloten in een leeg lokaal, waar ze voor het eerst in een paar dagen weer echt ontspannen alleen had durven zijn. En daarna had ze het ongelofelijk stom van zichzelf gevonden dat ze zich zo laf gedroeg, maar tegelijkertijd had ze alsnog de deur niet van het slot gehaald.
      Ze had nu twee keer de droom van Onyx aangezet. Haar droom-zelf werd gelukkig een stuk minder snel moe dan Fayr zich herinnerde van haar echte lichaam, waardoor ze ondertussen in ieder geval had geleerd hoe ze iemand het beste kon slaan, en waar, zonder zelf daarna om te vallen. Ze had zich half-en-half voorgenomen om de eerste die haar zomaar zonder haar toestemming vastpakte gewoon keihard in zijn maag te stompen, zij het niet dat ze er nogal zeker van was dat dat op alle vlakken verkeerd zou vallen en dat het alleen nog maar meer gezeik op zou leveren.
      Dus met het iets-minder-hulpeloos-zijn probleem dat ze begonnen was op te lossen, was er nog haar gave. En de reden dat ze zich in het lokaal had opgesloten. Ze had het nu al een paar keer gedaan. Eerst met de gieter, een keer per ongeluk, en voor het laatst bij Zebediah. Het plan was geweest om het vandaag nog een keer te doen.
      En het was niet dat het niet gelukt was, alleen dat het niet genóeg gelukt was. Ze kon het wel, de scheur weer helemaal dicht weten te krijgen ondanks dat er een hele snipper uit het papier miste, maar zodra ze het een stapje verder had willen proberen door bijvoorbeeld ondertussen een deuntje te zingen, gebeurde er geen flikker. Als het nu al zoveel moeite kostte om de kleinste dingetjes gedaan te krijgen, hoe zou ze dit dan ooit in kunnen zetten als de angst en adrenaline door haar lijf gierde?
      Zodoende haar pesthumeur. Diep vanbinnen wist ze best dat het eigenlijk teleurstelling was, maar als ze dat erkende voelde het ergens haast als opgeven en dat liet haar al helemaal als een stom, nutteloos blondje voelen, dus in plaats daarvan hield ze maar gewoon stevig vast aan de irritatie. Als al het andere dan niet gelukt was, was ze in íeder geval even niet meer lieve domme blonde Fayr vandaag. Als ze zulk rottig gezelschap was geweest had Romeo het vast niet in zijn hoofd gehaald om iets met haar te proberen, en was ze er al helemaal niet ingetrapt, dus het voelde nog een beetje veiliger ook.
      Eenmaal op de campus liep ze expres naar haar kamer. Vienna was er niet. Fayr voelde zich tegelijkertijd opgelucht en ongemakkelijk, voordat ze zich herinnerde dat ze chagrijnig was en gewoon over de drempel heen banjerde. Oh, dacht ze tegen zichzelf, ze moesten het eens wágen haar nu weer op te halen. Ze zou schreeuwen, gillen, krabben en bijten, en Zebediah's stomme teleporteur zou niet weten hoe hij het had. Juist. Dat was de mindset.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was pas de derde keer dat Kris beneden was, en zelfs al was hij maar een paar meter van de trap af en was er geen raam in de buurt, toch voelde hij zich enorm kwetsbaar. Er hoefde maar iemand door de voordeur te komen die geen Panther was en hij was gezien. Wat dat betreft gaf de avondklok hem een beetje meer vertrouwen, zelfs al gaf dat ook weer geen garanties. Als hij zelf nog een gewone leerling was geweest, had hij zich daar ook weinig van aangetrokken.
      Snel sloeg hij de gang naar de meidenslaapkamers in en tikte met zijn knokkels tegen de eerste deur. ‘Fayr?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx grinnikte, waarna hij nog een kus stal. ‘Ik had een fantastisch voorbeeld.’
      Een tijd bleven ze tegen elkaar aan liggen, terwijl ze vredig figuren op elkaars rug tekenden. Ergens hoorde hij een deur opengaan, wat de zwaarte van hun leven weer een beetje binnenliet. Terwijl hij hier in Jesters armen lag, lag Merrin opgekruld in bed, onzeker of hij zijn vriend ooit nog zou terugzien. Hij hoopte met heel zijn hart dat Nenya’s visioen deze keer wel uitkwam, maar er zat een onbestendig gevoel in zijn binnenste dat ze iets cruciaals over het hoofd zagen.
      Hij dacht weer even aan de veranderde regels en wierp daarna een blik op de wekker. Het was al ver voorbij de avondklok. ‘Je moet je presentielijstje nog doorsturen,’ verzuchtte hij, voor Jester weer in de problemen zou komen. De striemen in zijn hals waren weggetrokken, maar hij zag ze niet graag terugkeren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze schrok zich wild toen er iemand op de deur klopte. Haar blik schoot meteen naar de deur en voor een paar seconden zat ze doodstil op het bed, te staren naar de deurklink met haar hart in haar keel. Maar er gebeurde niets, en nog een paar panische hartslagen later besefte ze dat de persoon aan de andere kant van de deur ook haar naam had gezegd en nu op haar stond te wachten.
      Verdorie, schold ze zichzelf uit, terwijl ze vlug opstond. Je slaat echt nog geen mug dood, hè? Ze draaide vinnig de deur van het slot en deed hem een stukje open zodat ze kon zien wie er aan de andere kant stond. 'Kris?' Opluchting stroomde door haar buik en ze deed de deur wat verder open. Het was alleen maar Kris—en daarmee zelfs iemand van wie ze het niet zo erg vond om om even zich heen te hebben, dus ze rechtte haar schouders wat. 'Hé.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jester kreunde en wreef een hand over zijn gezicht. 'Jippie.' Hij kwam overeind en grabbelde naar zijn iNet. 'Ben benieuwd wat Fire van zijn lijstje gaat maken nu,' zei hij, terwijl hij in zijn contactenlijst naar Nenya begon te zoeken.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Kris trok zijn wenkbrauwen iets op bij het zien van haar geschrokken gezicht. ‘Onze vriend zal niet netjes aankloppen, hoor.’ Hij leunde met een schouder tegen de deurpost. ‘Heb je zin om een potje te schaken? Ik verveel me al de hele dag de pleuris.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hm ja. Ben benieuwd of hij tijdens het typen wel kan liegen.’ Onyx ging ook zitten, maar voelde er niet veel voor om verder de warmte van het bed te verlaten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr gaf een wrang glimlachje. 'Een mens kan hopen. En sure, ik heb het bord hier nog.' Ze deed de deur een stukje verder open zodat Kris naar binnen kon.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Kris deed een paar stappen naar binnen, maar ging niet veel verder doordat het gordijn niet dicht was. Hij knikte naar het raam verderop, waardoor hij nog een stukje van het pad kon zien. ‘Wil je het gordijn dichtdoen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze keek verbaast op. 'Oh, shit. Natuurlijk.' Ze stapte langs de jongen heen en trok de gordijnen stevig dicht, en knipte daarna een paar lampen aan. 'Het bord staat daar,' knikte ze over haar schouder. 'Fox had geen zin?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Kris betwijfelde of Fox überhaupt kon schaken. Hij dacht in elk geval niet dat hij er zijn energie in kwijt kon. Voordat Kris door Zebediah was gevangengenomen, had hij ook nog nooit een schaakstuk in handen gehad. 'Hij was vanavond erg gewild door de dames,' antwoordde Kris. 'Hij is nu met Safira en ik geloof dat Vienna zo ook nog met hem wilde praten.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Gezellig.' Ze haalden de stukken tevoorschijn en Fayr keek bij Kris af hoe alles ook alweer neergezet moest worden. 'Wil je wit of zwart zijn?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.