Jace Dagget.
Het meisje veegt nu de make-up vegen op haar gezicht weg, en haalt diep adem. 'Ik voelde me gewoon fucked up,' zegt ze en kijkt me aan. Ze maakt wat meer ruimte, zodat ik met een snelle blik in haar kamer kan kijken. Overal lag er rotzooi. Ze heeft er een bende van gemaakt. 'Ik zou graag zeggen kom binnen maar dat heeft weinig zin,' zegt ze met een blik op haar eigen kamer. Alleen een knik geef ik met mijn hoofd met dat ik het snap, verder zeg ik niets. Ik wacht wel even tot ik iets zeg.
Met een wat gekalmeerde, maar peinzend gezicht vraagt ze: 'Waarom ben je hier?' En vervolgt dan snel: Als het er een beetje bot uitkomt, het spijt me dat was namelijk niet mijn bedoeling. Vraag het me gewoon af.' Het meisje keek me nu afwachtend aan.
"Omdat ik me wat-" Ik werd afgekapt door het meisje.
'Ik had trouwens gewoon ruzie met Carolina en toen knapte er even iets in me.'
Weer knikte ik. Ik opende mijn mond om wat te zeggen, maar vanuit mijn ooghoeken kwam er snel wat onze kant op en uiteindelijk zag ik hetzelfde meisje staan - waar ik net een gesprek mee maakte.. en die wegliep. Fijn, net waar ik op wachtte.
'I-ik zag je weg rennen. Gaat het wel?' Hoor ik haar zachtjes vragen.
Wat zijn de meisjes hier eigenlijk zo.. verlegen en terughoudend. Behalve Jess. Die gaf me nog een klap. Mijn hand bracht ik naar mijn wang, en wreef er kort over. Ze had lef, dat zeker. Ik voel mijn handen weer jeuken, en ik bal ze tot vuisten. Uch, het is dat ze een meid is.
Ondertussen merk ik niet dat het meisje, dat er net aangekomen is, haar blik op me richt.
Jess(ica) Alexis Lane.
'Uh.. oke,' kwam er uit Val's mond gestommeld. 'Je hebt me nu wel nieuwsgierig gemaakt met wat je van plan was, al ben ik blij dat je mijn belang erin meewoog. Dat zag ik in je aarzeling, als ik het niet verkeerd heb.' Ik voel een zacht schouderklopje, en ik knik. Ja, dat deed ik zeker.
Ach, ik was al blij genoeg dat het voorbij is en ik die stomme training niet meer hoef te doen. Daar was ik echt totaal niet blij mee. Onopgemerkt probeer ik aan mijn shirt te ruiken - Ja, zweet. Ik stink enorm. Tenminste, dat vind ik dan.
Ik ga even douchen. Dat is wat ik ga doen.
'Zou je het me op z'n minst willen zeggen onder het genot van een kop koffie?' Vraagt Val. Al zie ik zijn gezicht niet, ik weet gewoon hoe zijn gezicht er nu op dit moment uitziet. Zijn blik heeft weg van een iemand die zijn geliefde ziet, en als het goed is likt hij ook nog eens over zijn lippen.. niet wachtend tot hij dat bruine goedje binnen kan krijgen en hoe hij zijn smaakpapillen weer test. Elke keer weer, en elke keer is het goedgekeurd.
Niet dat ik er wat op tegen heb. Ik ben net zo'n koffie-gek als hem. Het heeft me immers een beetje kunnen afleiden van de alcohol.
"Ehh," breng ik uit. "Ik vind het best. Maar als je het niet erg vind wil ik eerst even douchen. Ik stink echt erg, en ik heb geen zin om nog langer in deze zwetende kleren te blijven."
Don't walk. Run, you sheep, run.
Salaryman