RPG || Project Morbid || Twee - Speeltopics

Een groep jongeren word uitgekozen voor een geheim project. Project Morbid. Ze zijn met niet veel maar ze zijn heel verschillend en afkomstig uit bijna alle werelddelen. Op het kleine eiland worden ze getraind en opgeleid zonder dat ze weten waarom, zonder te weten dat ze speciaal zijn, anders zijn. Want iedere mens heeft bepaalde Machten, ze moeten alleen maar tot uiting gebracht worden.

[ bericht aangepast op 23 juni 2012 - 20:27 ]

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Liberty Summers

Ik zucht en wordt een beetje geirriteerd, ' Ja het gaat wel,' Jace werd een paar keer afgekapt, ' Wacht kom binnen,' zeg ik dan tegen hun. Mijn kamer was een troep en snel schoof ik het aan een kant door mijn gave te gebruiken, ' Ik weet wel wat je eigenlijk kwam doen, eerst vragen wat er was en toen wou je weten wat ik deed op het veld,' Als alles is opgeruimd ga ik op mijn bed zitten,' Nou ik deed dat,' zeg ik dan kalm. Ik had mijn uitbarsting al gehad. ' Dus vertel maar, ik zal je niet meer afkappen, of nu kan tenminste niemand je meer afkappen,' Ik haal mijn benen op en ga dan op het bed zitten terwijl ik tegen de muur aan leun, ' En je gedachte over de meisjes, je komt gewoon op het verkeerde moment binnen want volgens mij ben ik nu de eerste die zo'n ruzie had met Carolina,' grinnik ik.

[ bericht aangepast op 7 april 2012 - 11:34 ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Wacht, heeft ze het nou Elín buitengesloten?]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[ Sorry, changed ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jess(ica) Alexis Lane.
Nadat ik dit zei rook Val aan zijn eigen oksel en geeft mij gelijk. 'Prima, dan ga ik na jou. Immers kan ik niet de hele dag in deze kleding blijven rondlopen.'
Hij loopt mij voor naar de deur, en ik zie hem vanuit zijn ooghoeken naar het koffieapparaat kijken. 'Ik neem alvast een kopje om mee te nemen omdat ik immers toch moet wachten. Voel je vrij om alvast te gaan douchen. Als iemand de kamer binnenkomt, ben ik dat.' Zegt hij met zijn ogen nog gericht op het apparaat. Ik knik alleen, maar waarschijnlijk heeft hij dit niet gezien omdat hij zijn ogen alleen op het apparaat houdt. Daarna als hij dat gezegd heeft loopt hij er naartoe en ik zie hem een kopje pakken.
Ik besluit om hier geen verdere tijd aan te verspillen, en loop meteen door recht naar de slaapkamer toe.
Grappig dat ik nu een kamer deel met een jongen, als ik er zo overna denk. Niet dat ik dat niet eerder gedaan heb, maar dan waren ze echt brutale, seksistische en onbeschofte jongens. Geen nette, beschaafde en misschien een beetje preuts.. Automatisch kreeg ik een zachte glimlach op mijn gezicht als ik aan Val moet denken. Als Val de jongens zou ontmoeten met wie ik vroeger samen op een kamer heb geslapen en met wie ik omga, dan zou het waarschijnlijk erg gaan botsen. Ik heb trouwens niets geflikt met ze - ze bleven alleen slapen, verder niets.
Ondertussen was ik al in mijn kamer en had ik al wat schone lingerie gepakt. Simpel zwart, met wat kant. Dan komt mijn kleding eraan. Wat zal ik aantrekken?
Twee jurkjes met bloemenprint liggen op mijn bed naast elkaar. Het simpele lichtblauwe spijkerjackje trek ik er overaan, maar het jurkje is nog niet bekend. Beide jurkjes neem ik mee naar de badkamer en kijk in de spiegel welke mij het beste staat.
Nog geen paar seconden later hoor ik de deur open gaan en hoor Val op zijn bed neervallen. 'Val!' Roep ik.
Met de twee jurkjes loop ik weer naar de slaapkamer toe, en leg ze op Val's bed neer. 'Welke moet ik aandoen?' Met een afwachtende blik kijk ik hem aan.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Val Gray.

Gedachteloos staar ik in mijn tijdschrift. Ik probeer me te focussen en mezelf tot rust te brengen, maar alle gebeurtenissen van vandaag geven me er geen kans toe. Ik sla een bladzijde om, om te kijken of de volgende pagina wat interessanter heeft te bieden
'Val!' roept Jess ineens. Ik kijk op.
'Ja?' De deur vliegt open en ik zie twee zomerjurkjes op me af komen, met daarachter Jess. Wacht eens even... mijn blik glijdt kort over haar lichaam, waarna mijn ogen open schieten en ik me resoluut omdraai.
'Welke moet ik aandoen?' vraagt ze.
'Uh.. als je het niet erg vindt, blijf ik zo even zitten,' zeg ik met mijn rug naar haar toe.
'Ik eh, begrijp dat je je hier thuis voelt maar ik eh.. ben niet echt gewend aan...' Ik weet niet te voorkomen dat mijn wangen zo langzaamaan beginnen te gloeien.
'.. vrouwen in lingerie,' beken ik. Oh kom op, Val. Ik moet eens over mezelf heen stappen. Zoals ik zelf eerder deze dag al tegen haar zei: ik moet me niet aanstellen. Bovendien wacht ze op een antwoord en dat kan ik haar op deze wijze niet geven. Ik neem een hap adem. Goed, Val. Kom tot jezelf. Langzaam draai ik me weer om en laat dan mijn ogen over de kledingstukken op mijn bed glijden.
'Ik denk.. dat ik er maar aan zal leren wennen,' mompel ik dan. Ik laat mijn ogen over de twee jurkjes glijden. Ik kijk vervolgens naar haar en weeg naar de jurkjes. Weer naar haar en naar de jurkjes.
'Eh...' Peinzend streel ik met mijn vinger over mijn kin, kijk nog een keer naar Jess en daarna weer naar de jurkjes.
'Als ik even zo vrij mag zijn,' zeg ik en pak de rode op. Ik kom overeind en hou deze voor haar lichaam. Ik knik even, waarna ik hem weg leg en de andere pak. Ook deze hou ik voor haar lichaam en knik dan. Ik glimlach naar haar.
'Ik zou deze namen,' zeg ik na lang beraad. Dit spel vind ik wel interessant. Ik loop naar de kast toe om zelf kleding uit te zoeken, al is er niet bijster veel keus.
'Zeg Jess. Wat zou je voor mij kiezen?' Ik stap aan de kant zodat ze in de kast kan kijken. Ik ben benieuwd met wat ze op de proppen komt.

[ bericht aangepast op 7 april 2012 - 21:04 ]

No growth of the heart is ever a waste

Jess(ica) Alexis Lane.
Hij heeft zich omgedraaid, zodat ik alleen zijn rug zie. 'Uh.. als je het niet erg vindt, blijf ik zo even zitten,' mompelt hij. 'Ik eh, begrijp dat je je hier thuis voelt maar ik eh.. ben niet echt gewend aan..' Zijn wangen worden nu wat roder. Niet dat ik dit kan zien, maar vind het wel iets voor Val.
'.. vrouwen in lingerie,' bekent hij. Niet dat dit iets nieuws voor me is. De vorige keren draaide hij zich ook meteen om toen hij me zo zag. Langzaam draait hij zich om en kijkt naar de jurkjes op zijn bed, die ik daar net heb neergegooid. 'Ik denk.. dat ik er maar aan zal leren wennen,' mompelt hij zachtjes. Ja, dat moet je zeker Val. Dit gaat niet de laatste keer zijn dat je me zo gaat zien, wilde ik zeggen, maar ik hield me mond.
Hij kijkt naar de jurkjes en dan naar mij, dan weer naar de jurkjes - streelt dan vervolgens over zijn kin; alsof hij erg aan het nadenken is, en kijkt dan weer naar mij. 'Als ik even zo vrij mag zijn,' zegt hij en pakt het rode jurkje op. Deze houdt hij voor mijn lichaam, en ik laat hem maar gaan. Ik wacht wel tot hij een beslissing heeft genomen, maar voor nu houdt ik me even stil.
Dan houdt hij het andere jurkje voor mijn lichaam, en knikt dan. Een glimlach komt er op zijn gezicht, en hij zegt: 'Ik zou deze nemen.'
Val loopt naar de kast toe. 'Zeg Jess.' Zegt hij opeens, net als ik de badkamer weer in wil lopen. 'Wat zou je voor mij kiezen?' Hij zet een stap opzij, zodat ik in de kast kan kijken.
Ik grinnik. 'Eh, ligt hier al je kleding in? Of wil je de standaard kleding aan die hier al lag?' De glimlach zit nog steeds op mijn gezicht.
Ik gooi het jurkje dat Val voor me had uitgekozen op mijn bed, en kijk dan de klerenkast in.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Val Gray.

'Eh, ligt hier al je kleding in? Of wil je de standaard kleding aan die hier al lag?' vraagt ze grinnikend. Ik kijk even twijfelend naar de kast en de blouse die ik gister aan had.
'Nou ja eh.. ik denk dat dit het zo'n beetje is. Ik heb geen rekening gehouden met zoiets als.. dit. Daarom is mijn broek, shirt en blouse het enige wat ik heb meegenomen. Ofwel: de kleding die ik aan heb.' Ik kijk de kast in en begin te graven. Ik vind wonder boven wonder ook nog een stapel zwarte shirts, blauwe, bruine en uiteraard de witte.
'Goh nooit gedacht dat dit allemaal in die kast zat. Het doet me denken aan de film waarbij jongeren op een strafeiland alles deden om aan een bepaalde kleur shirt te komen dat hen voorrechten gaf. Ik ben alleen de titel kwijt. Nou ja, hoe dan ook: wat zou jij kiezen? Ik ben je persoonlijke paspop,' zeg ik met een grijns. Ik stap opnieuw aan de kant. Ik begin langzamerhand te wennen aan het idee van Jess in haar lingerie. Ik moet me gewoon indenken dat het exact hetzelfde is als een bikini. Door de schaarste aan kleding is nu ook haar verzameling tattoos zichtbaar. Ik gok alvast dat ze mijn ongetatoeëerde en ongepiercete lijf maar saai zal gaan vinden. Maar hey, ik kleed me tenminste in de badkamer om, bedenk ik me met een subtiel glimlachje. Mijn gedachten flitsen terug naar de keer dat Jess me in mijn blote bovenlijf tegenkwam in de badkamer. Ugh.. niet een van mijn beste herinneringen.

No growth of the heart is ever a waste

Ah, fack! Ik faal echt heel erg! Haha, ik haalde Val echt voor me in gedachten met die kleuren t-shirts.. welke het beste bij hem zou staan, haha. :']

Jess(ica) Alexis Lane.
'Nou ja eh.. ik denk dat dit het zo'n beetje is. Ik heb geen rekening gehouden met zoiets als.. dit. Daarom is mijn broek, shirt en blouse het enige wat ik heb meegenomen. Ofwel: de kleding die ik aan heb.' Val duikt de kast in en graaft even later wat shirt boven met verschillende kleuren. Hij lijkt zo net een speurhond. Ik grinnik bij deze gedachte.
Oké, nu serieus Jess. Zet je serieuze gezicht op. Ik probeerde mijn serieuze gezicht op te zetten, en de nu enorm enge glimlach te verbergen - die ik kreeg vanwege de gedachte van Val als speurhond.
'Goh nooit gedacht dat dit allemaal in die kast zat. Het doet me denken aan de film waarbij jongeren op een strafeiland alles deden om aan een bepaalde kleur shirt te komen dat hen voorrechten gaf. Ik ben alleen de titel kwijt. Nou ja, hoe dan ook: wat zou jij kiezen? Ik ben je persoonlijke paspop,' haalt Val me uit mijn gedachte. Misschien maar goed ook, want straks was ik echt nog in lachen uitgebarsten.
'Nou ja, dan denk ik niet dat er veel keus is..' opende ik mijn mond.
Ik heb nog een vest en blouse van mijn broer in een van mijn tassen zitten. Deze deed ik altijd aan zonder dat ik het vroeg, en daar werd mijn broer soms erg chagrijnig om als hij me betrapte. Dit omdat het zijn lievelingskleding was, en grappig genoeg; was dat het ook van mij. Na zijn dood heb ik deze gehouden. Hadden we maar geen ruzie gemaakt om van die onnodige dingen - dan hadden we meer lol kunnen beleven.
Mijn blik viel meteen op het blauwe shirt - dat staat mooi met zijn felblauwe ogen, maar een zwart shirt zou ook be-.. Nee, geen zwart. Hij heeft al best een bleke huid, dus dan kan er geen donkere tint bij.
Wit is trouwens ook geen optie. Dat maakt zijn huid en gezicht nog bleker. En hij bestaat al bijna een en al in wit.
Ik pak het blauwe shirt, en druk het in de handen van Val. 'Ik denk dat dit het beste is. Dat staat leuk bij je mooie felblauwe ogen,' knipoog ik.
Dan merk ik pas op dat ik nog geen kans heb gehad om mijn twee tassen uit te pakken, en bedenk me dat ik dat na het douchen ga doen. Val gaat toch wel na mij douchen, dus dat komt goed uit. Ik knik, pak mijn jurkje die Val had uitgekozen, en loop richting de deur van de badkamer. Ik kijk om naar Val, en bedenk me dan nog even wat ik nog allemaal moet pakken.. voordat ik onder de douche stap. Geen denken aan dat ik Val nog een keer ga waarschuwen.
De lingerie ligt al in de badkamer, dus nu alleen nog twee handdoeken. Deze gris ik uit de kast - die er al in lagen, pak dan mijn make-up spullen en loop terug naar de badkamer. Oké, nu ga ik echt douchen.

Don't walk. Run, you sheep, run.

[ Nog iets belangrijks gemist? ;d ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Hahaha x'D.
Eh, het is ca 1 uur 's middags en de training is afgelopen. Ge zijt vrij om te lunchen. Bovenste verdieping is afgesloten en verboden toegang (kan alleen met een liftsleutel dacht ik).

Val Gray.

Na een korte aarzeling tussen de kleuren zwart en blauw, kiest Jess uiteindelijk het blauwe shirt. Hmm.. ik draag eigenlijk zelden blauw. Het zal vast verfrissend zijn. Ze duwt het shirt in mijn handen en neemt dan afstand.
'Ik denk dat dit het beste is. Dat staat leuk bij je mooie felblauwe ogen,' zegt ze en knipoogt naar me. Ik krab aan mijn hoofd en draai in een lok haar.
'Eh.. bedankt,' zeg ik zacht. Zelf haal ik schoon ondergoed, sokken en een zwarte broek uit de kast. Jess is inmiddels volop bezig met haar doucheritueel. Met haar precisie vist ze een handdoek tevoorschijn en haar make-uptasje. Ik neem aan dat ze nooit zonder make-up de deur uit gaat. Als ze er al moeite mee heeft dat ik haar make-uploos zie. En dat terwijl ik er helemaal geen moeite mee heb om haar zonder de eyeliner en de oogschaduw te zien. Sterker nog, ik vind haar mooi. Ze komt erg zuiver en rein over. Maar goed, ik kan nu al voorspellen dat ze daar geen gehoor aan geeft. Ik ben toch maar een naïeve jongen als het op vrouwenzaken als dit aankomt.
Ik luister zwijgend toe naar Jess die onder de douche staat. Na een paar zwijgzame minuten kom ik overeind en hou het blauwe shirt voor mijn borst. Misschien zou het wat kunnen zijn.
Dan bedenk ik me ineens mijn vraag weer. Ik wilde weten wat Jess van plan was te doen op het strand. Ik neem mezelf voor het te vragen zodra ze klaar is het douchen. Met een glimlachje ga ik weer op bed zitten en pak het tijdschrift er weer bij.

No growth of the heart is ever a waste

[ Oh ja, dat wist ik maar ik bedoelde nog iets belangrijks met Liberty ofzo xd]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Ik doe die van Jace, zodra ik klaar ben met roken.

Jess(ica) Alexis Lane.
De lyrics van het liedje, dat ik zelf geschreven heb, schieten door mijn hoofd en even kwam ik op het gekke idee om het luidkeels te zingen. Weer vanuit het diepst van mijn hart en ziel.. maar ik deed het niet. Dit liedje bracht me weer naar het oude leven. Naar het leven dat ik veilig leefde, en dat ik al kende. En ookal is dit alles nieuw voor me, ik laat alles gewoon over me heen gaan. Ik zie wel waar we komen.
Dit keer heb ik mijn mobiel niet meegenomen, maar in de oplader gedaan om op te laden. De tekst van het nummer 'Juliet' glippen mijn mond uit, en ook al weet ik wel dat ik het niet zo goed kan zingen als Emilie Autumn.. de songtekst grijpt me erg aan.
Nadat ik het nummer zachtjes gezongen heb, ik mijn haar ingesopt heb met shampoo, mijn lichaam met de lekkere shower gel van Avril Lavigne ingezeept heb en weer afgewassen - stap ik onder de douche vandaan.
Goed, een zekere halfuur later - gok ik, en ik moet mijn make-up nog doen. Dus dat is zeker meer dan een kwartiertje. Het ziet er misschien simpel uit, maar dat is het niet. Gelukkig heb ik het make-up gedoe al heel wat onder de knie. Sinds het gedoe dat.. dat mijn broer overleden is.
Mijn broer heeft wel een hele grote indruk op me achtergelaten. En een opgekropt gevoel. Maar ik kom er wel overheen. Dat moet gewoon.
Ik voelde de tranen branden, en ik duwde mijn ogen zo hard mogelijk dicht om ervoor te zorgen dat ze niet zouden komen. Ik wachtte even tot het niet meer zo erg brandt, en open mijn ogen weer dan. Geen denken aan dat ik ga huilen vlak voordat ik mijn [url=http://weheartit.com/entry/26296304
]make-up[/url] ga doen.
Ik raapte mezelf bij elkaar, en deed mijn make-up zo snel als ik kon. Mijn tatoeages smeerde ik in, en deed een creme op mijn gezicht. Ik deed geen foundation, dat vond ik weer te onnatuurlijk. Al deed ik het wel soms op hele belangrijke dagen en feesten. Ook als ik optreed.
Mijn lingerie en jurkje heb ik aangedaan, en ik deed de deur open. Maar voordat ik dit deed had ik een diepe zucht gelaten.
Ik zag Val op zijn bed zitten met een tijdschrift in zijn handen dat zijn gezicht verbergt. 'Hoi vriend.' Mompelde ik. 'Jij mag.'
Ik keerde me van hem om. 'Heb je trouwens koffie voor me meegenomen?' We zouden namelijk over datgene praten wat hij vroeg op het strand met een kopje koffie erbij.
Ik liep naar mijn tassen - gooide toen de tas met kleding uit op mijn bed. Laat ik dan maar beginnen met uitpakken.

[ bericht aangepast op 8 april 2012 - 21:31 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.

[ Is goed, ik ga toch eerst douchen (: ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Val Gray.

Het duurt een tijd voor Jess klaar is met douchen. Wanneer ze de kraan uit heeft gedaan verwacht ik dat ze naar buiten komt, maar ook haar make-up procedure speelt zich achter gesloten deuren af. Vreemd. Ik dacht dat ze daar inmiddels in mijn bijzijn overheen was. Het ligt dus toch dieper dan ik dacht en ik heb er een iets te naïef beeld van. Ik sla voor de zoveelste keer een pagina om en lees een artikel over de ruimtevaart. Ik vraag me af hoe ze gaan voorkomen dat wij tegen de buitenwereld over deze faciliteit gaan praten. Zouden we echt onze gezinnen nooit weer zien en zullen we als slaven voor dit project dienen of zullen we zo gehersenspoeld worden dat het niet eens meer uitmaakt? Of zullen ze hier dezelfde theorie aanhangen die SS'ers joodse gevangenen tijdens de holocaust wijsmaakten: dat niemand de grootschalige gruwelijkheden zou overleven en als iemand door het oog van de naald weet te kruipen, dan nog zullen de gebeurtenissen te ongeloofwaardig klinken om serieus genomen te worden. Ik zou het niet weten. Ik moet erachter zien te komen. Er ontpopt in mijn hoofd een idee dat zo banaal is dat het compleet buiten mijn psychologisch profiel valt. En om exact die reden kan het in mijn voordeel werken. Er verschijnt een stoutmoedig glimlachje op mijn gezicht.
Dan komt Jess uit de doucheruimte.
'Hoi vriend. Jij mag.'
'Oh. Dat klopt.' Ik leg het tijdschrift weg en pak mijn kleding bijeen.
'Heb je trouwens koffie voor me meegenomen?' Ik werp een blik op mijn inmiddels lege kopje.
'Mijn excuses, vergeten. Ik haal na het douchen wat koffie voor je. Het zal niet lang duren, ik ben een sneller doucher.'
Geen woord teveel gezegd. Ik weet mezelf in circa tien minuten op te lappen. Na me afgedroogd en aangekleed te hebben, haal ik een kam door mijn haar en weet ervoor te zorgen dat het enigszins normaal zit. Voor mijn maatstaven dan.
Gehuld in een zwarte broek en Jess' blauwe shirt loop ik weer naar buiten.
'Tot zo.' Onder die woorden wandel ik de gang op, naar het koffieapparaat. Carolina wist dat ik de kamer deelde met Jess. Ik kan maar een manier bedenken waarop iemand dat kan weten: observatie. Specifieker gezegd: observatie via camera's. Dat betekent dus dat hier surveillancecamera's moeten zijn die elke beweging van ons traceren. Toen ik met Jess naar de kamer ging, was er immers niemand. In het ergste geval is er zelfs geluidsapparatuur. De Stasi wond er ook geen doekjes om in Oost-Duitsland.
Ik loop weer terug met twee kopjes espresso in de handen, kijk om me heen of er ergens sporen zijn van camera's. Negatief. Net wat ik dacht. Het zou ook veel te makkelijk zijn om die camera's in ons zicht te hangen. Iemand kan dan met een beetje rekenwerk zo de dode hoeken achterhalen. Maar hoe... hoe kom ik dan op de bovenste verdieping? Die verdieping zal duidelijk meer informatie over dit project herbergen en Carolina zal ons vast niet alles in de mond geven.
'Alsjeblieft, zoals beloofd,' zeg ik en geef Jess de koffie. Ik sluit de deur achter ons. Zouden er zelfs camera's in de slaapkamer zijn? Die gedachte ontstemt me ergens.
Ik neem plaats op het bed en vouw de benen over elkaar.
'Dus als ik zo vrij mag zijn: waar dacht je aan toen je me bij de kraag greep? Die blik van je deed me nogal ongemakkelijk voelen, om heel eerlijk te zijn,' lach ik.

No growth of the heart is ever a waste

Jessica Alexis Lane.
'Mijn excuses, vergeten. Ik haal na het douchen wat koffie voor je. Het zal niet lang duren, ik ben een snelle doucher.'
Ik openden mijn mond om te zeggen dat hij het niet hoefde te halen en ik het zelf wel deed. Maar hij racede snel naar de douche.
De gedachte met dat ik snel zelf een kopje koffie pakte voor mezelf schopt voorbij in m'n hoofd, maar het leek me toch niet zo'n goed idee. Val pakt zo voor me. Ik wacht wel gewoon.
De kleding die nu op mijn bed verspreid ligt sorteer ik. Broeken bij broeken, shirts bij shirts, etc. Ik had nog een paar jurkjes op mijn bed liggen en hoorde toen het slot van de deur afgaan. Val kwam eruit met zijn zwarte broek en blauwe shirt. Hmm..
'Tot zo,' hoor ik hem snel zeggen en hij loopt de kamer uit.
Ondertussen ben ik bezig met mijn spullen. Ik heb niet zoveel spullen, maar ze zijn erg nodig. Tenminste, voor mij. Vooral de akoestische gitaar die ik meegebracht heb.
Andere tasjes met make-up en nagellak zaten er ook in samen met wat boeken, schriften, pennen, kleurpotloden, sigaretten/shag en papier.
Er was ook een mapje met al mijn werk erin, en ookal vond ik dat sommige echt beter kunnen - ik ben trots op mezelf.
'Alsjeblieft, zoals beloofd.' Zegt Val.
Hij geeft me de koffie en sluit de deur.
De potloden en pennen stop ik in een etui. Ik was te lui om ze er in te doen toen ik bezig was met mijn tassen in te pakken. Ik heb alles er maar een beetje ingegooid.
Samen met de schiften en papieren stop ik in het laatje van mijn nachtkastje. De ontelbare volle sigaretten en shag pakjes stop ik ook in de kast bij m'n kleding.
'Dus als ik zo vrij mag zijn,' begint Val.
O kut, dat is waar ook. Ik moest die vraag nog beantwoorden.
'Waar dacht je aan toen je me bij de kraag greep?' Ik wilde je een zoen geven, maar deed het niet omdat het speciaal moest zijn. Je had me ook eigenlijk niet moeten uitdagen, Val. Want ik was het ook echt van plan.
'Die blik van je deed me nogal ongemakkelijk voelen, om heel eerlijk te zijn.' Lacht hij.
Ik grinnik om zijn laatste zin. Ja, altijd als een meisje dichtbij je komt.
'Oh, ik wilde je gewoon een zoen geven,' zeg ik op nonchalante, laconieke toon.
Ik zette mijn gitaar goed tegen de muur en nam een slokje van mijn koffie alsof er niets gebeurd is.

Don't walk. Run, you sheep, run.