[RPG] Fantasy with a F || Topic. - Speeltopics

Verhaallijn:
Vechtschool Wicked is weer geopend voor de beschermers van onze wereld. En daarmee bedoel ik dus niet Superman. Ik bedoel tieners van onze leeftijd die magische wezens zijn. Ze trainen op de school in vechtkunst en in van alles en nog wat. Achter dit vechtleven schuilt natuurlijk ook hun privé leven en hoe ze dat afreageren op de wereld. Als ze hun examens hebben gehaald zullen ze de wijde wereld in trekken en ieder duister iets aanvallen en doden
Van duister tot diep in de zee of gewoon onder je bed. Ook moeten ze een grote oorlog zien te stoppen tussen sommige werelden op aarde.

Weerwolfen : Tom Jason Andersen noelle1111 &
David Reesan Ewijn & Ylva nachtkat.
Vampieren: Nick Castell Silas & Lucy Charlotte Smeath Eyes & Jilliana Edison xSkinnyGirl
Tovenaar/Tovenares: Alana Fire MissMeXD & Melian Tywyll Vegangirl & Calvin Eora Paranormaal & Cas Damian Wayland Silas
Half-goden: Meredith Casey noelle1111 & Jael Elisabetha Pierce Silas & Julliëtte Amalia Scott. Pebble
Kampleiders: Sky Jollet. MissMeXD & Hayden Livinstone Seaver&

De relaties tussen de karakters zijn vrij in te vullen en iedereen slaapt in zo'n hut. Dat mag samen of alleen

[ bericht aangepast op 23 maart 2013 - 8:12 ]

"Rebellion's are build on hope"

Tom Jason Andersen

Geschrokken kijk ik naar de plek waar zojuist de bliksem was ingeslagen. Ik had Meredith boos en verdrietig gemaakt van er regende pijpenstelen nu.
'Is ze vaker zo?' Vraagt Cas.
'Alleen als je haar boos maakt,'zeg ik. 'Ze heeft namelijk nogal een temperament net als haar vader Zeus.'
Het liefst wou ik haar volgen, maar Elizabeth opende net de keuken en zei dat we nu moesten gaan eten en dan naar bed. Zuchtend stond ik op en liep ik naar de keuken. Ik pakte wat pizza en ging weer zitten. Die pizza smaakte helemaal niet zo lekker als Mer er niet bij was.

"Rebellion's are build on hope"

Meredith Casey

Verbaasd kijk ik naar de jongen. Blijkbaar vond hij het net erg dat ik zo was en het stopte onmiddellijk met regenen en bliksemen. De wolken verdwenen en de volle maan was nu goed zichtbaar door het water.
'Ja, mijn naam is Meredith,' zeg ik aarzelend. 'En nu gok ik wie jij bent. Melian?'
Ik had al Cas ontmoet en Calvin en Nick. Zoveel jongens waren er toch niet op dit kamp?

"Rebellion's are build on hope"

Melian Tywyll || Tovenaar

Fronsend keek ik Meredith aan.
'Ja... Hoe weet jij hoe ik heet?' vroeg ik argwanend.
Het viel me ineens op dat het licht helderder was. Ik klemde mijn kaken op elkaar. Dankzij mijn ouders was ik niet veel licht gewend. Ik keek weer naar Meredith.
'Zullen we teruggaan?' vroeg ik zacht.

I will keep watch.

Calvin Eora.

Ik liep snel naar binnen voor het avondmaal, ik zag Meredith zitten samen met nog twee jongens, zal ik er bij gaan zitten of niet? Dadelijk denken ze dat ik jaloers ben... Nouja, ik waag het er maar op ik ben toch niet verliefd op haar. Ik loop naar de tafel waar al het eten staat en pak pizza en cola. Plots hoor ik iemand roepen, ik keek om en zag dat Meredith het was, ze zwaaide naar me en riep: ''Calvin, kom hier! Het is gezellig!'' meteen draaide een van de jongens om en keek geirriteert naar me maar die blik verdwijnde al snel naar een boze blik, toen ik dat zag schudde ik nee naar Meredith. Ik liep terug met mijn bord naar een lege tafel en ik ging zitten. Ik begon net mijn pizza te snijden tot dat Meredith voor me stond en vroeg, wat is Calvin? Is er een probleem? Heb ik iets fout gedaan..? Ze keek me bedroefd aan want ze dacht dat ze mij iets heeft aan gedaan door mij uit te lachen tijdens het zingen, dat was het niet ik durfde het gewoon niet te vertellen, dan zou ik haar vriendschap breken dus ik improviseerde maar wat, ik euh, ik heb mijn arm gekneusd en ik heb er erg pijn aan dus ik kwam niet bij jullie zitten omdat ik jullie anders irriteerde en dat jullie last van me krijgen.

Giovanni

Meredith Casey

Ik haal mijn schouders op.
'Ik ben helderziend,' grap ik. 'En ja laten we dat maar doen.'
Ik sta op en klop mijn broek af. We lopen naar de lunch room en ik ga weer zitten bij Cas en Tom.
'Sorry van daarnet,' zeg ik tegen Cas. 'Ik heb nogal een temperament.'
Dan zie ik Calvin naar binnen lopen. Hij pakt wat bij de kantine.
'Calvin!' Roep ik en hij draait zich om. 'Kom hier zitten. Hier is het gezellig.'
Tom kijkt ook naar Calvin. Calvin lijkt ergens van te schrikken eb schud zijn hoofd. Hij gaat snel bij een leeg tafeltje zitten en ik frons mijn hoofd.
'Wat een sukkel' zegt Tom. Ik geef hem een stomp en geef hem een kwade blik. Ik sta op en loop naar Calvin toe. Hij was toch niet boos ofzo.
Ik sta stil bij zijn tafeltje en hij kijkt naar me op.
'Wat is er Calvin?' Vraag ik. 'Is er en probleem? Heb ik iets fout gedaan?'
Ik hoop het niet. Dan zou ik pas een goede indruk maken.
'Ik euh, ik heb mijn arm gekneusd en ik heb er erg pijn aan dus ik kwam niet bij jullie zitten omdat ik jullie anders irriteerde en dat jullie last van me krijgen' zegt hij.
Ik snuif eb plof naast hem neer. Zonder blikken of blozen grijp ik zijn arm. Ik voel eraan en frons dan mijn wenkbrauwen.
'Er is niks mee mis hoor' zeg ik glimlachend. 'Maar het is niet erg hoor om verlegen te zijn.'
Ik merk dat ik zijn arm blijf vasthouden en ik laat hem snel los.
Ik sta op en zeg dat ik zo terug ben. Ik pak wat salami pizza en een glas water. Dan ga ik weer zitten naast Calvin.
'Goed,' zeg ik dan. 'Wat verwacht je van de lessen?'

"Rebellion's are build on hope"

Melian Tywyll || Tovenaar

Nou, ik had hier niets meer te zoeken. Ik liep naar buiten en ging op zoek naar mijn koffer. Ik had geen honger, en anders dan maakte ik zelf wel wat, met of zonder magie. Shit, ik kon mijn koffer niet vinden. Ik kon goed zien in het donker, mede dankzij mijn ouders. Dus dat was mijn probleem niet. Ach, schijt. Ik pakte mijn staf en toverde weer mijn koffer tevoorschijn. Ik liep rond en zag een blaadje hangen. Ik keek erop en zag het hutnummer en mijn hutgenoot staan. Ene Nick Castell. Nou ja, maakt mij niet uit. Ik zocht naar de hutten, maar kon ze niet vinden. What the heck? Ik keek rond en zag een paar schaduwen die niets te maken hadden met bomen. Ik keek omhoog en ik zag de hutten. Ik glimlachte.
'Touché' zei ik zacht.
Ik liet mijn koffer liggen en klom omhoog. Eenmaal boven aangekomen toverde ik mijn koffer omhoog. De hut was oké voor mijn doen. Alles beter dan het gothic landhuis in Wales.

I will keep watch.

Tom Jason Andersen

Dit kan je toch niet menen. Ze zat aan zijn arm. Het liefst wil ik opspringen en Mer weg trekken, maar dat zou echt te veel opvallen. Ik zie Meredith haar eten pakken en weer terug lopen naar Calvin.
Knarsetandend eet ik van mijn pizza en hoor dan Elizabeth iets roepen. Ik wil me om draaien maar blijf kijken naar Meredith. En ik zou dat net zo lang blijven kijken totdat ze naar bed zou gaan.

Elizabeth Macenzie

Ik kijk goedkeurend naar de snel naar binnen komende tieners. Ze zagen er goed en gezond uit. Die Meredith moest ik in de gaten houden en Cas ook. Ze hadden last van opvliegers, daarom had ik ze in een kamer gezet.
Plots zie ik een schaduw over het veld lopen. Ik loop er heen en zie een jongen omhoog klimmen.
'Je bent te laat!' Roep ik. 'Ik accepteer dan niet dat je mijn regels aan je laats lapt. Omlaag jij en ga eten. Daarna mag je pas naar je hut.'

"Rebellion's are build on hope"

Melian Tywyll || Tovenaar

Shit. Duizendmaal shit. Ik toverde snel mijn koffer naar een bed en klom naar beneden. Ik keek de vrouw onderzoekend aan. Kampleidster, nam ik aan.
'En wat nou als ik niet wil eten?' vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen.
Ik trok mijn (nep) leren jasje wat rechter. Mijn zwarte legerprintbroek met kettingen hing door middel van een grijs metalen riem aan mijn lichaam. Mijn witte V-neck shirt was een beetje een vod, maar dat maakte me niets uit. Ik borg mijn staf op in één van de vele zakken van de broek en keek de vrouw weer strak aan.
'Luister, ik wil geen problemen. Maar ik heb enorm zwaar gegeten voordat ik hier kwam' zei ik zacht.
Tja, dit was haast de eerste keer dat ik niet loog tegenover een "leider". Misschien zou er toch wel licht uit me komen na de trainingen? Of zouden ze bij de training mijn zwarte magie zien? Dan werd ik gehaat, of gegijzeld. Mijn ouders met zwarte magie hadden immers veel macht in het wereldje. Iedereen kende wel de zwarte Tywylls. Ik nam me voor om wijselijk mijn achternaam tegen niemand te zeggen. Niemand.

I will keep watch.

Elizabeth Macenzie

Snuivend staar ik naar hem.
'Luister,' zeg ik nijdig. 'Ik weet best wie jij bent Tywyll. Zoon van die duistere gastjes, maar ik ben er niet van onder de indruk. En al helemaal niet van je ouders. Je gaat nu als de gesmeerde bliksem naar de lunch room eb het kan me geen zier schelen of je wel of niet eet. Ik wil iedereen in de gaten houden inclusief jou. Je mag leuk hebben dat ik de bazen van dit kamp heb kunnen overhalen je hierop toe te laten, anders had je heel wat goede training gemist.'
Ik gebaar naar de lunch room en wacht tot hij gaat.
'En,' vul ik eraan toe. 'Ik heb een ongelofelijke hekel aan laatkomers en je hebt al een slecht eerste indruk op me gemaakt dus opschieten.'

"Rebellion's are build on hope"

Melian Tywyll || Tovenaar

Voordat ze naar de lunchroom gebaarde, keek ik naar de grond. Moest ik dat wicht nu dankbaar zijn of...? Ik zuchtte. Dankzij haar kon ik nu gaan kiezen: Tegen of voor mijn ouders en het kwaad. Aan de andere kant, ze leek me net iets te... Hoe zeg je dat... Streng, bazig en irritant. Ik haalde mijn hand door mijn haar.
'Best' mompelde ik en ik liep naar de lunchroom. Daar aangekomen ging ik aan een random tafel zitten, alleen. Ik keek onopgemerkt rond en probeerde iedereen in te schatten, maar tot nu toe zag ik niet per sé iemand die ik kon vertrouwen. Ik zuchtte en wendde mijn blik weer af. Ik pakte mijn staf, toverde "De boekendief" van Markus Zusak tevoorschijn en borg mijn staf weer op. Ik opende het boek eerbiedig en begon te lezen. Wat had ik anders te doen?

[ bericht aangepast op 23 maart 2013 - 23:01 ]

I will keep watch.

MissMeXD schreef:
Alana Fire

Eerlijk gezegd had ik niet zoon honger maar ik moest wel gaan eten.
Dus ik liep maar naar de lunchroom.
Ik zag een lege tafel en ging er aan zitten.

"Rebellion's are build on hope"

Calvin eora.

Uhm, kamp leidster Elizabeth? We zullen altijd iemand nodig hebben die zwarte magie onder de knie heeft, zo kan zij ons helpen tegen duistere wezens te vechten, denkt u niet? Toen ik dat had gezegd wou ik weer terug lopen naar mijn tafel maar voordat ik zat riep ze "Wacht!" En ik draaide me snel om, ze gaf me gelijk. Melian stuurde me een brein boodschap, iets wat de tovenaars hebben geleerd van de goden. Dankjewel, Calvin. Ik stuurde er weer een terug, graag gedaan, alles voor tovenaars maar hoe weet je m'n naam? Meredith stond me aan te kijken en vroeg wat ik deed. Ik vertelde haar van de brein boodschappen.

Giovanni

Paranormaal schreef:
Calvin eora.

Uhm, kamp leidster Elizabeth? We zullen altijd iemand nodig hebben die zwarte magie onder de knie heeft, zo kan zij ons helpen tegen duistere wezens te vechten, denkt u niet? Toen ik dat had gezegd wou ik weer terug lopen naar mijn tafel maar voordat ik zat riep ze "Wacht!" En ik draaide me snel om, ze gaf me gelijk. Melian stuurde me een brein boodschap, iets wat de tovenaars hebben geleerd van de goden. Dankjewel, Calvin. Ik stuurde er weer een terug, graag gedaan, alles voor tovenaars maar hoe weet je m'n naam? Meredith stond me aan te kijken en vroeg wat ik deed. Ik vertelde haar van de brein boodschappen.

"Rebellion's are build on hope"

Rhea

"Medusa!" schold ik. wij, die tussen de goden leefden scholden met vervloekte, of verbannen wezens. "Rhea, rustig. we zijn er bijna." zegt mijn moeder, Artemis. we zweven op een of andere manier door de lucht, en ik weet dat ik niet moet vragen hoe dat komt. uiteindelijk komen we aan bij een groot zwart hek. "succes" fluistert Artemis in mijn oor. "doeg mam, tot ziens" met tranen in mijn ogen open ik het hek. ik ben bang dat de mensen hier gemeen zijn, en me het leven zuur gaan maken. én ik ben te laat. "eh, hallo? iemand hier? waar moet ik heen?" vraag ik aarzelend.

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

[Ik ben gisteren niet online geweest, kan iemand even een samenvatting geven?]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel