• Ja, X Factor is weer begonnen en deze keer met One Direction als jurlyleden.En het werkt net iets anders. Van de 20 mensen die meedoen gaan er 10 door. 2 bij elk jurylid. Hun zullen samen met de 5 juryleden en hun vriendinnetjes samen gaan wonen in het X Factor huis. Elke week zal er een liveshow plaats vinden waar niemand[/center] zal afvallen we werken dus met een punten systeem. Maar zal de liefde tussen de vriendinnetjes van de jongens blijven staan. Zullen de meisjes hun bedriegen? Of word een van de jongens verliefd op een andere kandidaat? Is een van de jongens homo? Een verhaal tussen liefde haat en verdriet.
    Reseveringen blijven 12 uur staan. Je mag je rol al wel voor de helft invullen en derest later


    Jury/One Direction/Jongens
    -Harry Styles ll Damnbieber-
    -Zayn Malik ll Sidestap-
    -Niall Horan ll ZiamStorason -
    -Louis Tomlinson ll Magicales-
    -Liam Payne ll BigFatLiar
    -

    Kandidaten
    -Chiara Bella Love ll Damnbieber-
    - Elizabeth ''Liz'' Harper ll Panday-
    -Mackenzie Lou Arretez ll Lavigna-
    -Luke Smith ll Sylvesti-
    -Holly Renée McDawn ll Seaver
    -Kyra Luca Graig ll Semper-
    -Gabrielle Aplin ll BigFatLiar-
    -Lars Loseyn ll Seaver
    -Mickey Smith ll Slyvesti-



    Teams

    Team Harry

    -Kyra Luca Graig ll Semper


    Team Niall
    - Elizabeth ''Liz'' Harper ll Panday
    --Gabrielle Aplin ll BigFatLiar

    Team Liam
    -Luke Smith ll Sylvesti
    -Lars Loseyn ll Seaver

    Team Louis
    -Holly Renée McDawn ll Seaver
    -Mickey Smith ll Slyvesti


    Team Zayn
    -Mackenzie Lou Arretez ll Lavigna
    -Chiara Bella Love ll Damnbieber


    Vriendinnetjes van de jongens
    Dannielle Peazer ll Coockies-
    Perrie Edwards ll Pushing -
    Eleanor Calder ll Coockies-
    Vriendinnetje Harry ll


    Invullen
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk: (Bekend persoon)
    Innerlijk:
    Extra:

    - Minstens 4 regels Zonder spatie's
    - 16+ toegestaan
    -Naamsveranderingen doorgeven
    - 7 dagen niet reageren en je bent eruit
    - Zeggen als je een lange tijd weg bent
    -Geen sneltrein
    -Geen Mary Sue's of Gary Stu's
    - Niet te veel off-topic, anders gebruik: {} [] () of spoiler
    - Alleen ik maken de nieuwe Topic's aan tenzij het aan iemand gevraagd word te doen
    - 3 rollen per acount!!!
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Hou het gezellig&sluit niemand buiten




    Het huis

    We beginnen dat je bij het x Factor house komt en bekend word gemaakt door Harry welk team jullie zitten. (Je komt dus gewoon in de hal staan)


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    [Weetok niet meer.... Ik ga het zoeken haha ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Coockies schreef:
    Rol: Kandidaat Harry
    Naam: Rosalie 'Rose' Amy Michels
    Leeftijd: 18 jaar
    Uiterlijk: (Bekend persoon)



    Innerlijk: Rosalie is een meisje die vaak op de achtergrond is. Door haar deelname aan de XFactor verlaat ze haar veilige houding en is ze van plan haar grootste angst te overtreden. Ze is doodsbang voor zingen voor publiek. Ze heeft nog nooit eerder gezongen voor publiek, dus ze neemt grote stappen. Dat doet ze met een reden. Haar vader is ernstig ziek. Het is zijn grootste wens haar te horen zingen. Ze doet dit voor hem. Hij heeft slechts een paar maanden. Hoewel ze dit voor hem doet, is het stiekem ook een vlucht om niet te hoeven zien hoe het leven van haar vader langzaam tot zijn eind komt. Haar moeder is het er niet overeens dat ze weggaat, maar ze doet het voor hem. Rosalie is verlegen, maar vastbesloten. Ze doet het niet eens om te winnen, het is mooi meegenomen, maar ze doet het vooral om te laten zien dat ook zij dapper is, dat ze niet een bang, angstig meisje is. Ze wilt haar vader laten zien dat hij trots kan zijn.
    Rosalie is erg op zichzelf en zelfstandig. Op haar zestiende leeftijd was Rosalie een losgeslagen gek. Elke avond was ze te vinden in de kroeg en dronken. Met alcohol verlegde ze haar grenzen. Dat deed ze om niet meer het verlegen meisje te hoeven zijn. Ze wilde niet minder zijn. Op haar zeventiende kreeg ze te horen dat haar vader kanker had. In een klap was ze verandert. Ze ging niet langer uit, ze sprak niet af met vriendinnen. Het enige wat ze deed was zingen, liedjes schrijven, met haar vader dingen doen en in haar eentje op haar kamer zitten. Ze sloot zich af van iedereen, behalve van haar vader. Muziek was haar uitweg geworden. Nu ze weet dat hij nog maar een paar maanden heeft en haar vader vindt dat ze haar dromen moet najagen, heeft ze besloten dat dit de tijd is voor haar. Haar vader moet zien dat ze haar droom waar maakt.
    Extra: Rosalie heeft twee tattoos. Op haar pols staat de tekst: Daddy, my hero. Die heeft ze laten zetten met haar vader. De tweede tattoo zijn vogels in haar nek. Die staan voor meerdere dingen. Voor de losgeslagen tijd in de kroeg, dat ze deed wat ze wilde en voor de vrijheid van haar vader als hij verlost is van de pijn.



    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Thanks, aangepast]


    Bowties were never Cooler

    Rosalie 'Rose'Amy Michels

    Geschrokken sta ik op van mijn bed als ik mijn kamer hoor. Wie riep mij? Aarzelend stapte ik mijn kamer uit en keek de gang door. Ik had nog niet echt veel contact gelegd met de mensen in het huis en was vooral bezig met liedjes schrijven. Ik kijk op naar Liam. Ik denk dat hij me heeft geroepen. Ik ben zijn kandidaat en het was een mannenstem.
    'Hé,' zeg ik met een kleine glimlach. 'Wat is er,' vraag ik hem an strijk mijn outfit goed. Met een kleine glimlach en afwachtende blik kijk ik Liam aan. 'Sorry dat ik er de hele tijd niet was, ik ben pas gister aangekomen en heb me een beetje verslapen,' ratel ik en laat mijn ogen even de kamer doordwalen. Dan kijk ik opzij naar Liam en glimlach even kleintjes. 'Gaan we beginnen met oefenen,' vraag ik hem best nieuwsgierig. Ik bijt op mijn lip en luister naar zijn geneurie. Ik glimlach automatisch als ik het lied herken en zing zachtjes mee. 'Wachten we op Lars of gaan we alvast naar de oefenruimte,' vraag ik hem en kijk hem weer aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Pushing schreef:
    (...)

    Perrie Louise Edwards

    Glimlachend lag ik met Zayn op de bank. Hij was zo lief, ik zou hem voor geen goud kwijt willen. Alle aanrakingen, alle woorden, alles deed me verliefder op hem worden. Heel Zayn deed me verliefd op hem worden. Het ravenzwarte haar, de getinte huid, de chocoladebruine ogen, de perfecte glimlach. Echt alles. 'Zayn?' vroeg ik zachtjes, terwijl ik met zijn vingers speelde. 'Waarom ben jij zo perfect?' vroeg ik erna op een fluistertoon. Het deed me glimlachen dat ik hier nu lach. Uit de duizenden, nèè, miljoenen meisjes die Zayn kon krijgen, koos ie mij. Hij kon supermodellen krijgen, actrices, veel en veel knappere meisjes en vrouwen dan mij. Mij hij koos en bleef bij mij. En dat maakte me zo gelukkig. Het hele moment verpestend, grijnsde ik en sprong ik op wat een gevolg leidde dat ik op de grond lag. Een pijnlijk maar lachend kreuntje verliet mijn mond. Al snel stond ik alweer op beiden benen. 'Wij gaan zwemmen!' riep ik uit. Het feit dat Zayn helemaal niet kon zwemmen, maakte het juist leuk. Eerst deed ik een hele moeite om Zayn van de bank af te sleuren, en nadat het gelukt was hees ik hem omhoog en trok hem mee naar boven. 'Ik kleed me om en ga dan alvast naar buiten' meldde ik hem, waarna ik heupwiegend naar mijn eigen kamer liep. De deur sloeg ik dicht en ik begon heel mijn kast uit te pluizen. Verkeerde bikini, niet mooi, saai. Uiteindelijk had ik mijn lievelings bikini vast en knikte. Het was een heel aparte bikini, wat hem zo mooi maakte. Ik kleedde me helemaal uit, en trok de bikini aan. Zo liep ik naar beneden, zwaaide even naar alle mensen die er stonden en liep naar buiten. Daar liet ik me in het zwembad zakken en zuchtte genietend.


    Zayn Javadd Malik

    'Zayn?' fluisterde Perrie. 'Hm?' mompelde ik. 'Waarom ben jij zo perfect?' vroeg ze zachtjes. 'Ben ik niet' bromde ik. Ineens schoot Perrie overeind en viel van de bank, waardoor ik bezorgd naar onder keek. 'Alles goed?' Maar voordat ik de zin had af kunnen maken, stond ze alweer op beiden benen. 'Wij gaan zwemmen!' riep ze uit. Met grote ogen keek ik haar aan. 'Wat? Zwemmen? Nee, ik kan niet zwemmen. Zwemmen? Hoezo?' stribbelde ik tegen. Snel sleurde Perrie met van de bank af en trok me recht. Oh nee, niet alwèèr. Ze rende vrolijk, mij meetrekkend, de trap op en bleef even stilstaan. 'Ik kleed me om en ga dan alvast naar buiten' zei ze. Ik knikte maar en liep mijn kamer in. Dan maar naar het zwembad. Mijn kast gooide ik open en ik pakte een wit met blauwe zwembroek en kleedde me om. Nu waren alle tattoos goed te zien, wat ik niet erg vond. Waarom zou je ze laten zetten als niemand ze kon zien? Ik haalde een hand door mijn haar en bleef even in gedachten hangen. Maar al snel liep ik mijn kamer uit, liep de trap af en gin rechtstreeks door naar buiten waar Perrie al in het zwembad stond. Zachtjes liet ik me naast haar erin zakken, en pakte haar hand vast. 'Vind je het fijn dat je hier mag blijven?' vroeg ik zachtjes. Hopelijk had ze het naar haar zin, wat er wel op leek. Even glimlachte ik en drukte ik een kusje op Perrie's lippen.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Liam Payne
    Ik glimlachte toen ik een nog half slapend meisje de trap af zag komen. "Je hebt gister wel wat gemist, maar niet veel. Maak je daar dus maar geen zorgen om." Ik haalde even een hand door mijn haar en keek rond. Ik had geen idee waar Lars was. Waarom schoot die jongen niet op? "Vandaag wel. Ik wil ook kijken hoe ver jullie precies kunnen gaan en wat voor liedjes jullie graag willen zingen." Ik begin rustig te neurieen. Misschien was het een vreemde en vervelende gewoonte, maar het ging vanzelf. Ik hoor haar niet veel later zacht meezingen. Dat klonk goed, maar het zou me benieuwen of ze ook nog harder kon en hoe hard dan. "Laten we maar gaan. Hij weet waar het is." zei ik rustig tegen haar. Toen nam ik een stap terug en gilde: "Lars! We zijn in de 3e oefenruimte! Schiet eens op![/b]" Toen keek ik weer naar Rose. "Kom, dan gaan we." Ik liep met haar naar de oefenruimtes onder het huis. Kelders waren niet mijn ding, maar deze hokken waren groot en licht, dus het ging wel. "Weet je al wat je wil gaan zingen?" vroeg ik terwijl ik achter de piano schoof. Ik klapte de klep over de toetsen open en liet even mijn vingers erover glijden.

    [ bericht aangepast op 25 april 2013 - 7:24 ]


    Bowties were never Cooler

    Rosalie 'Rose' Amy Michels

    Ik zucht opgelucht en glimlach dan even wat gerustgestelder. 'Gelukkig. Het ging allemaal een beetje raar,' zucht ik. 'O, oké,' zeg ik hem en denk na. Wat wil ik zingen? Ik houd van kleine, breekbare liedjes. Ik ben goed in de emotie overbrengen, maar misschien is iets gewaagder ook mooi om mee te beginnen? Anders sta ik gelijk bekend als het breekbare meisje. Ik zou het Liam wel vragen. Of zou ik het eerste optreden aan mijn vader overdragen? Hij had dit wel verzonnen en zonder hem had ik dit nooit gedaan. Hij moet wel zien hoeveel dat voor me betekend. Voordat het te laat is... Ik slik de brok in mijn keel weg en knipper met mijn ogen. Ik kijk op als Liam zegt dat wij gaan. Ik loop braaf achter hem aan. Hij neemt plaats achter de piano en ik ga op de piano zitten. Oude gewoonte. Ik sla mijn benen over elkaar en kijk hem aan.
    'Nee, ik heb eigenlijk nog geen idee,' beken ik. 'Ik zing altijd breekbare liedjes, maar dan sta ik misschien weer bekend als het meisje dat zo breekbaar is.' Ik denk na. 'Of ik win juist mensen voor me..' Ik kijk hem aan. 'Wat denk jij,' vraag ik Liam nieuwsgierig. Hij had hier meer ervaring mee. Hij had de roem dankzij XFactor.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    IrishNialler schreef:
    Niall Horan

    Ik glimlach en hihj druk zijn lippen op de mijne. ik zie dat zijn ogen glunderen net als de mijne. Zijn armen sloeg hij rond mijn nek en hij trok een bedenkelijk gezicht. 'Suprise me, darling' grinnikt hij 'maar dat is lief van je en dat is ze zeker maar niemand haalt het bij jou' ik grijns evne. 'Mag ik' ik grinnik om zijn armen. Zo kon ik dus niet naar de keuken. Ik dacht na, wat ging ik maken. 'Ik ga proberen een ei te bakken, drie toasts, een sandwich, wentelteefjes, pannenkoeken en met een lekkere grote fruitsalade en drinken. ' glimlachend kijk ik hem aan. Ik begon te watertanden bij het idee van al het eten op een bord, mijn paradijs dus.Toch betekende Toby meer dan eten voor me wat best knap was, want eten stond op twee.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Liam komt eraan, Luke ook als je wilt, of Mickey. Maakt me niks uit]


    Bowties were never Cooler

    Coockies schreef:
    Eleanor Calder

    Ik wil protesteren dat ik niet perfect ben, maar ik zwijg en kijk in plaats daarvan weg. Als ik iets zou zeggen, zou Louis daar weer op reageren. Als hij zegt dat ik op de meeste vlakken geluk heb, verlaat een zucht mijn lippen. Geluk? Ik voel me mislukt, een wrak. Ik ben een wrak. Ik mompel iets instemmends en blijf naar het plafond staren. Mijn hersenen draaide op volle toeren, maar ik lag doodstil op het bed. Ik sluit mijn ogen. Ik ging voor alles? Ik draai mijn hoofd weg en hou mijn ogen stevig dichtgeknepen. Ik ga voor alles... 'Ik ga voor alles,' herhaal ik hem zacht. 'Waarom kwam je dan daarna niet naar me toe om het uit te leggen? Waarom heb je dan geen een keer naar me omgekeken,' vraag ik zacht en draai mijn hoofd naar hem. Mijn bruine ogen staren hem aan. Ik bijt hard op mijn lip en blijf hem aankijken. 'Ik ben vaker meegeweest,' mompel ik. 'En zo erg was het niet, maar met een baby... Dan is het niet echt gemakkelijk.' Ik zwijg weer en draai me weer van Louis weg. Ik zwijg als hij zegt dat het wel goed komt met ons. 'Waarom praat je nog over een ons Lou? Er is geen ons meer, niet op de manier. Praat dan ook niet alsof het wel zo is.' Ik kijk naar het plafond en voel de volgende huilbui alweer opkomen. Ik voel Lou zijn arm om me heen en nestel me tegen hem aan. Ik wil me gewoon even veilig voelen... Ik luister naar zijn antwoord enhoud mijn ogen gesloten. 'Hield je van mij,' vraag ik hem zacht en kijk niet op. 'Was je gelukkig met mij,' vraag ik vervolgens nog zachter. Ik stop het suikerklontje in mijn mond, om afleiding te hebben. Ik kon niet lachen om Louis zijn woorden. Nu even niet. Ik wist hoe het gaat, ik wist hoe Lou het was en daarom had ik ook gedacht dat dit ons nooit zou gebeuren.


    [Liaaam (: Luke of Mickey kan naar Danielle met één of andere reden?

    En ik wacht nog steeds op reactie van Louis (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    ( Sorry, ik zit gewoon even met alles in de knoop de laatste dagen. Er zijn dan ook al verschillende manieren geprobeerd om me op te vrolijken of te laten praten, maar zonder succes. Ik zal zo even proberen te reageren)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Coockies schreef:
    Rosalie 'Rose' Amy Michels
    Ik zucht opgelucht en glimlach dan even wat gerustgestelder. 'Gelukkig. Het ging allemaal een beetje raar,' zucht ik. 'O, oké,' zeg ik hem en denk na. Wat wil ik zingen? Ik houd van kleine, breekbare liedjes. Ik ben goed in de emotie overbrengen, maar misschien is iets gewaagder ook mooi om mee te beginnen? Anders sta ik gelijk bekend als het breekbare meisje. Ik zou het Liam wel vragen. Of zou ik het eerste optreden aan mijn vader overdragen? Hij had dit wel verzonnen en zonder hem had ik dit nooit gedaan. Hij moet wel zien hoeveel dat voor me betekend. Voordat het te laat is... Ik slik de brok in mijn keel weg en knipper met mijn ogen. Ik kijk op als Liam zegt dat wij gaan. Ik loop braaf achter hem aan. Hij neemt plaats achter de piano en ik ga op de piano zitten. Oude gewoonte. Ik sla mijn benen over elkaar en kijk hem aan.
    'Nee, ik heb eigenlijk nog geen idee,' beken ik. 'Ik zing altijd breekbare liedjes, maar dan sta ik misschien weer bekend als het meisje dat zo breekbaar is.' Ik denk na. 'Of ik win juist mensen voor me..' Ik kijk hem aan. 'Wat denk jij,' vraag ik Liam nieuwsgierig. Hij had hier meer ervaring mee. Hij had de roem dankzij XFactor.


    Liam Payne
    Ik liep rustig met haar naar een van de oefenruimtes onder het huis. Ik schoof daar achter de piano en knakte mijn vingers even. Ik weet het, slechte gewoonte, maar zo kon ik direct lekker spelen. Ik zag hoe ze op de piano ging zitten, net als Danielle als ze bij mij lang kwam. Ik glimlachte veen bij die gedachte en luisterde aandachtig naar haar. Ze vroeg me naar mijn mening en keek me nieuwschierig aan. "Wat nou als ik je nu van allebij iets laat zingen en we dan kijken wat je het beste kan doen? Misschien Starships en Just Give Me A Reason?" Het waren twee nummers die ik makkelijk op de piano kon spelen en waaraan ik ook direct kon horen of haar stem beter klonk in het hogere of lagere gebied. Dat was namelijk ook nog even een belangrijk puntje als het op zingen aankwam. Ik begon rustig wat te spelen en keek haar ondertussen vragend aan. "Als je zelf iets weet moet je het altijd zeggen, goed? Jij weet denk ik beter wat bij je past dan ik. Ik kan alleen advies geven op wat ik nu weet, wat niet veel is. Jij kent je stem al je hele leven." Ik glimlachte vriendelijk en speelde rustig door.


    Bowties were never Cooler

    [Heb je liever Mickey of Luke?]


    Bowties were never Cooler

    [Maakt niet uit. Kijk maar]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne