X Factor ll One Direction ll 005 - Speeltopics

Ja, X Factor is weer begonnen en deze keer met One Direction als jurlyleden.En het werkt net iets anders. Van de 20 mensen die meedoen gaan er 10 door. 2 bij elk jurylid. Hun zullen samen met de 5 juryleden en hun vriendinnetjes samen gaan wonen in het X Factor huis. Elke week zal er een liveshow plaats vinden waar niemand[/center] zal afvallen we werken dus met een punten systeem. Maar zal de liefde tussen de vriendinnetjes van de jongens blijven staan. Zullen de meisjes hun bedriegen? Of word een van de jongens verliefd op een andere kandidaat? Is een van de jongens homo? Een verhaal tussen liefde haat en verdriet.

Reseveringen blijven 12 uur staan. Je mag je rol al wel voor de helft invullen en derest later

Jury/One Direction/Jongens
-Harry Styles ll Damnbieber-
-Zayn Malik ll Sidestap-
-Niall Horan ll ZiamStorason -
-Louis Tomlinson ll Magicales-
-Liam Payne ll BigFatLiar-

Kandidaten
-Chiara Bella Love ll Damnbieber-
- Elizabeth ''Liz'' Harper ll Panday-
-Mackenzie Lou Arretez ll Lavigna-
-Luke Smith ll Sylvesti-
-Holly Renée McDawn ll Seaver
-Kyra Luca Graig ll Semper-
-Gabrielle Aplin ll BigFatLiar-
-Lars Loseyn ll Seaver
-Mickey Smith ll Slyvesti-



Teams

Team Harry
-Kyra Luca Graig ll Semper


Team Niall
- Elizabeth ''Liz'' Harper ll Panday
--Gabrielle Aplin ll BigFatLiar

Team Liam
-Luke Smith ll Sylvesti
-Lars Loseyn ll Seaver

Team Louis
-Holly Renée McDawn ll Seaver
-Mickey Smith ll Slyvesti


Team Zayn
-Mackenzie Lou Arretez ll Lavigna
-Chiara Bella Love ll Damnbieber


Vriendinnetjes van de jongens
Dannielle Peazer ll Coockies-
Perrie Edwards ll Pushing -
Eleanor Calder ll Coockies-
Vriendinnetje Harry ll


Invullen
Rol:
Naam:
Leeftijd:
Uiterlijk: (Bekend persoon)
Innerlijk:
Extra:

- Minstens 4 regels Zonder spatie's
- 16+ toegestaan
-Naamsveranderingen doorgeven
- 7 dagen niet reageren en je bent eruit
- Zeggen als je een lange tijd weg bent
-Geen sneltrein
-Geen Mary Sue's of Gary Stu's
- Niet te veel off-topic, anders gebruik: {} [] () of spoiler
- Alleen ik maken de nieuwe Topic's aan tenzij het aan iemand gevraagd word te doen
- 3 rollen per acount!!!
- Naamsveranderingen doorgeven
- Hou het gezellig&sluit niemand buiten



Het huis

We beginnen dat je bij het x Factor house komt en bekend word gemaakt door Harry welk team jullie zitten. (Je komt dus gewoon in de hal staan)

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Liam Payne
Ik kus haar zacht terug. "Jammer, ik zie je zo namelijk heel graag." Ik gaf haar een knipoog en begon rustig te eten. Het was echt heel erg lekker. Ik had haar niet gekozen om haar kookkunsten, maar het was natuurlijk wel lekker. Ik luisterde aandachtig naar haar terwijl ik genoot van het eten. "Ik zal even kijken. Ik heb denk ik namelijk nog wel flink wat tijd nodig met mijn kanidaten. Ik verwaarloos ze nu al een beetje geloof ik." Ik beet op mijn lip en glimlachte naar haar. "Je slaapt vanavond gewoon in mijn bed, als je wil. Ik heb je veels te lang gemist." Ik drukte een kus op haar wang en at de rest van het ontbijt op. Het was zalig. Rustig dronk ik ook het eten op en keek rond. "Ik hou zo veel van je, lieverd" Ik legde mijn hand op de hare en keek haar liefdevol aan. Ik zou haar nooit in de steek laten. Zeker niet zoals Lou met Eleanor had gedaan. Zo was ik zeker niet.

---

Bowties were never Cooler

Danielle Peazer

Ik lach even om Liam. 'Maar wil je dat ook delen met de andere,' vraag ik grinnikend. Ik steek mijn tong uit en grinnik zacht. 'Ja, dat is misschien ook wel een slim idee. Maar dan moet ik je missen,' zeg ik en kijk hem sipjes aan. Dan grijns ik. 'Maar die tijd halen we wel weer vanavodn in. Ik slaap graag bij je,' grijns ik en eet mijn eten verder op met een gelukzalige glimlach op mijn gezicht. Als ik klaar ben, leg ik mijn bord en drinken terug op het aanrecht en kijk naar Liam. Ik glimlach automatisch als ik zijn woorden hoor. Ik sla mijn armen om zijn nek en leg mijn hoofd tegen zijn schouder.
'Ik ook van jouw Liam' fluister ik zachtjes en sluit mijn ogen. Ik druk een kusje in zijn nek en bijt op mijn lip. Langzaam ga ik weer recht op zitten. 'Weetje,' zeg ik bedenkelijk. Ik kijk hem langzaam aan. 'Als dit goed gaat, in één huis samen zijn, zouden we kunnen overwegen om samen een appartement te kopen, toch,' vraag ik aarzelend en kijk Liam afwachtend aan. Misschien vond hij het wel helemaal niks en wilde hij het niet horen, misschien was hij het eens en gingen we samenwonen na dit seizoen.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Tomlinson
Mijn blik ging naar Eleanor zodra Mickey uit het zicht verdwenen was. Eigenlijk had ik geen idee wat haar hier bracht, maar die vraag zo hoogstwaarschijnlijk snel beantwoord worden. Ik trok mijn schoenen aan die ergens naast de deur stonden en keek naar Eleanor. 'Het spijt me heel erg dat het zo gelopen is. Maar je weet dat je altijd alles kwijt kan, hé? Tenminste als je dat nog wilt, want de band hoeft niet ten einde te lopen toch?' Het kwam er zacht uit, want ergens voelde het zo vreemd om ineens zo tegenover elkaar te staan, maar wist wel dat ik niet wilde dat we als vreemde met elkaar omgingen. 'Het spijt me ook voor de puinhoop hier.' mompelde ik zacht. Mijn blik was nog wel altijd om haar gericht waarna ik langzaam knikte. 'Vertel, wat is er aan de hand?' vroeg ik zacht en nam niet veel later plaats naast haar op het bed. Geduldig, iets wat me altijd nog verbaasde, wachtte ik tot ze het woord nam en zou zeggen wat er was. Ik had namelijk echt geen idee wat ik moest denken en kon verwachten. 'De kans krijg je bij deze dan. En wat het ook is..ik beloof niet boos te worden.' Ik keek haar vragend aan. 'Hé, het kan toch nooit zo erg zijn?' Ik beet op mijn lip en wist het nu helemaal niet meer. Het duurde niet lang voor ik wel wist wat er aan de hand was. Mijn ogen werden groot en beet op mijn lip om mijn belofte om niet boos te worden na te komen. Net als je denk dat het niet nog erger kon, kreeg je dit nieuws erbij. Heel even had ik dan ook nodig om de woorden tot me door te laten dringen en te kalmeren. Dit bracht ons alle drie in de problemen. Maar dat was een zorg voor straks. Ik trok Eleanor in een knuffel en veegde haar tranen weg. 'Ondanks wat er allemaal is gebeurd en dit niet niets is, zal je er nooit alleen voor staan. Ik zal je altijd helpen. Het maakt niet uit in wat voor situatie we terecht komen.' zei ik zacht.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Toby Woods
Ik kroop dicht tegen hem aan en de glimlach zou niet meer van mijn gezicht verdwijnen. Ik voelde me nu pas weer op mijn gemak, veilig en compleet bij deze jongen in zijn armen. En natuurlijk ook gewoon bij hem in de buurt. Ik drukte mijn lippen kort op de zijne, om hem vervolgens weer met stralende ogen aan te kijken. 'Je weet niet half hoeveel je voor me betekent en hoeveel ik van je hou.' zei ik met een lieve glimlach. Nee, ik kon echt niet meer zonder deze jongen. Nu al niet meer. Ik nam geen genoegen met de kus op mijn lippen en drukte er zelf nog een op zijn lippen. Mijn armen sloeg ik rond zijn nek en trok een bedenkelijk gezicht. 'Suprise me, darling.' grinnikte ik. 'Maar dat is lief van je en dat is ze zeker. Maar niemand haalt het bij jou.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall Horan

Ik glimlach en hihj druk zijn lippen op de mijne. ik zie dat zijn ogen glunderen net als de mijne. Zijn armen sloeg hij rond mijn nek en hij trok een bedenkelijk gezicht. 'Suprise me, darling' grinnikt hij 'maar dat is lief van je en dat is ze zeker maar niemand haalt het bij jou' ik grijns evne. 'Mag ik' ik grinnik om zijn armen. Zo kon ik dus niet naar de keuken. Ik dacht na, wat ging ik maken. 'Ik ga proberen een ei te bakken, drie toasts, een sandwich, wentelteefjes, pannenkoeken en met een lekkere grote fruitsalade en drinken. ' glimlachend kijk ik hem aan. Ik begon te watertanden bij het idee van al het eten op een bord, mijn paradijs dus.Toch betekende Toby meer dan eten voor me wat best knap was, want eten stond op twee.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

[Reageet zo. Even ijsje halen. ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Eleanor Calder

Ik word in een knuffel getrokken. Louis zijn veilige en vertrouwde arme liggen om me heen. De armen die ik zo erg mis, de armen die ik nooit kwijt wil raken. Ik verberg mijn hoofd tegen zijn borstkas en voel weer de volgende lading over mijn wangen stromen. 'Dankje,' krijg ik er stotterend uit. Ik sla mijn armen stevig om Louis heen en snik luid. 'Sorry van al die tranen,' breng ik uit. 'Je schijnt emotioneel worden,' breng ik zacht uit en grinnik zachtjes. Ik maak me los van de omarming en kijk Louis zwijgend aan. 'Ik mis je,' breng ik zacht uit en sla mijn ogen neer. Ik kijk hem weer aan. 'Mag ik je wat vragen Louis,' vraag ik zacht. 'Hoe kon je dat? Hoe kon je mij zo snel vergeten? Of had je allang geen gevoelens meer voor me.' Ik kijk hem zwijgend aan en kijk dan weg. Louis was niet boos... Daar was ik blij mee, maar hoe moest het verder? Hoe gingen we ons kindje opvoeden? Met Mickey erbij? Met zijn drieën samenwonen of ging ik alleen wonen met een huilende baby en ging Louis proberen zo vaak mogelijk te komen? Dat ging toch niet werken? Waarom is het uit gegaan tussen ons? Ik weet het nog steeds niet. Was hij klaar met me? Had hij genoeg vn me? Was ik niet leuk genoeg? Ik zucht diep en veeg mijn wangen droog. Ik wou dat ik de tijd terug kon draaien naar drie maanden geleden. Dat was de laatste keer dat Louis en ik elkaar zagen en toen leek alles nog geweldig te zijn. Dat was wanneer ik besloten had te komen, dat is wanneer dit kleine kindje in mijn buik was ontstaan. Van dat moment drie maanden geleden, leek niks meer over.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Tomlinson

Ik beet op mijn lip terwijl mijn armen nog steeds om Eleanor heen geslagen waren. Het voelde vreemd om haar weer in mijn armen te hebben. Maar dat betekende niet dat ik haar losliet. Zachtjes wiegde ik haar heen en weer terwijl ze niet op hoefde te kijken, om te weten dat er weer tranen over haar wangen liepen. 'Geen dank. Je blijft belangrijk voor me en daarbij is het ook mijn kind. Het is ons kind.' zei ik zacht en trok haar iets dichter naar me toe. 'Huil maar. Het maak niet uit.' zei ik zacht en kon het toch niet laten om zacht te grinniken. Langzaam liet ik haar ook los en keek haar ook aan. Haar tranen veegde ik weg. 'Ik jou ook.' Ik beet op mijn lip, maar bleef haar stil aankijken. 'Vraag maar.' antwoordde ik en haar vragen kwamen niet onverwachts. 'Ik weet het zelf niet. Het is iets onbeschrijfelijk. Maar natuurlijk ben ik je nog niet vergeten en had ik nog wel gevoelens voor je.' Ik sloeg mijn ogen neer en snapte het zelf echt niet. Ik wist dat het zo was, maar meer ook niet. 'Hoe moet het tussen ons? Ik ga je hier echt niet alleen voor op laten draaien. Niet met goede en slechte dingen. Dat wil ik nog geeneens, want het is een deel van ons. ' Ik liet me achterover vallen en trok Eleanor mee in mijn val. 'Ik heb er echt een puinhoop van gemaakt. Niet alleen voor Mickey, maar zeker ook voor jou. Voor ons alle drie. Het spijt me.' Ik zuchtte zacht en sloot mijn ogen. Ik grabbelde ondertussen naar de suikerklontjes. Ik had behoefte aan wat suiker om beter na te kunnen denken. 'Ook?' vroeg ik zacht.

[ bericht aangepast op 22 april 2013 - 21:06 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Eleanor Calder

Ik kijk Louis aan en bijt op mijn lip. Ik glimlach kleintjes, als hij ons kind zegt. Alsof we toch nog iets hebben, alsof het helemaal nog niet over is. Ik weet dat ik mezelf dat wijs maak, omdat ik het wil geloven. Ik wil geloven dat er nog een ons bestaat. Dat er nog een kans is voor Louis en mij, maar hoe veel wil ik er in geloven als het antwoord alleen maar een teleurstelling kan zijn. Als hij grinnikt, kijk ik hem verontwaardigd aan, maar glimlach dan door mijn tranen heen. 'Hopelijk word ik niet zo dik,' mompel ik. 'En heb ik niet zulke vreetbuien, want daar kan ik echt niet tegen. Dik zijn en vreetbuien hebben,' zucht ik. Ik glimlach even. 'Maar wel mooi dat ik kan blijven eten, zonder daardoor aan te komen,' zeg ik bedenkelijk. Met een vage glimlach kijk ik Louis aan. Als hij zegt dat hij mij ook mist, staar ik hem aan. Ik voel de tranen weer opkomen, maar weet ze deze keer te onderdrukken. Ik haal mijn schouders op, maar wordt op dat moment meegetrokken door Louis. Ik lig naast hem op het bed en staar naar het plafond. Als automatisch vouwen mijn armen zich om mijn buik. Alsof ze het kindje binnen in willen beschermen. 'Ik weet het niet Lou,' fluister ik zacht. 'Ik weet niet wat de planning is met One Direction, ik weet niet hoelang jij en...' Ik zwijg. 'Het duurt nog 6 maanden of meer. Misschien is tegen die tijd weer alles verandeert. Misschien ben je wel op tour of... Weet ik het.' Ik zwijg en kijk hem langzaam aan. 'En ik moet mijn studie afmaken,' zeg ik zacht en kijk weer naar boven. Ik hoor de woorden van Louis en leg mijn hoofd op zijn borstkas. Ik zwijg. 'Ben je nu gelukkig,' vraag ik hem zacht. Ik ben bang voor het antwoord en ik weet het antwoord ook al, maar toch moet ik een bevestiging horen. Ik kijk naar het suiker en knik langzaam van ja. 'Lekker,''zeg ik zachtjes en steek mijn hand uit.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Liam Payne
Ik glimlachte bij haar woorden. Het kusje in mijn nek zorgde ervoor dat een zachte kreun, niet harder dan een zucht, mijn mond verliet. Ik glimlachte wat betrapt naar haar en keek haar in haar ogen. Ik sloot mijn ogen en begon breed te glimlachen nadat ze haar voorstel had gedaan. Samenwonen. Het klonk geweldig. Natuurlijk moesten we wel eerst kijken of het lukte, maar zo'n heel seizoen samen wonen, dat zou toch wel genoeg voorbereiding zijn? Ik pakte haar hand en drukte een kus op de rug ervan. "Heel graag. Ik zou niets liever willen." Ik kuste de rug van haar hand nog eens en zette onze ontbijt spullen op het aanrecht. "Als jij je nou echt fatsoenlijk aan gaat kleden zoek ik mijn kanidaten. Dan weten we ook wat we vandaag kunnen gaan doen." Ik glimlachte naar haar en stond op. "Of zullen we nogmaals eens gaan douchen?" Ik hield van douchen met haar. Gewoon om dicht bij haar te zijn en samen met haar te ontspannen. Het enige nadeel was dat ik ook naar aardbeien, kittens en bloesem rook, maar daar kon ik zeker wel mee leven.

---

Bowties were never Cooler

Danielle Peazer

Ik lach even om Liam zijn gezicht, nadat ik een kusje in zijn nek had gedrukt. Ik bijt op mijn lip. Als hij breed begint te glimlache, weet ik al genoeg. Hij vindt mijn voorstel goed! Zijn woorden bevestigen dat vermoeden. Hij drukt een kus op mijn hand en ik lach even. Ik vlieg hem om zijn hals. Stiekem had ik er nu al zin in. Dan ga ik recht staan en kijk Liam met twinkelende ogen aan. 'Samen?' Ik kijk hem aan. 'Ik moet sowieso douche, samen is wel gezelliger,' grijns ik en kijk hem aan. Ik pak zijn hand en loop met hem de keuken uit. Ik huppel nog net niet. Lachend spring ik op Liam zijn rug en klem mijn benen om zijn middel. Ik druk nog een kusje in zijn nek. 'Ik heb er nu al zin in,' zeg ik enthousiast en kijk even om me heen. Dan leg ik mijn hoofd tegen die van Liam en spring weer van zijn rug. Voor hem uit ren ik de trappen op. Ik ren lachend de gang over en ren zijn kamer in. Lachend trek ik hem de badkamer in en sluit de deur achter ons. Ditmaal doe ik hem helemaal op slot, zodat er niet opeens een kandidaat opendoet ofzo. Ik druk een kusje op Liam zijn lippen en trek mijn vest uit, waardoor ik gelijk in mijn bh sta. Snel zet ik ook de kraan uit en haal mijn haar uit de knot. Eenmaal uitgekleed stap ik onder de heerlijke warme stralen. Een zucht van genot verlaat mij lippen.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

( Ik zal zo even reageren)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Ik glimlachte en liep vrolijk achter haar aan. Echt erg om achter haar aan te lopen vond ik het zeker niet. Ook was het heel leuk om te zien hoe blij ze was. Niet veel later liep ik voorop en sprong ze op mijn rug. Ik tilde haar nog een stuk de gang door. Ik zuchtte weer gelukzalig toen ik haar lippen in mijn nek voelde. Ik legde mijn hoofd even tegen die van haar aan. "Je bent een schat." Ik liet haar van mijn rug glijden en racete achter haar aan de trap op. Ik stopte even in mijn kamer om een handdoek te pakken, maar ik had hem nog maar net toen ze me de badkamer in trok en de deur op slot deed. Ik trok snel mijn shirt over mijn hoofd uit en kus haar zacht terug. Ik laat mijn ogen even over haar lijf glijden. Wat was ze toch mooi, slank maar toch vrouwelijk. Ik liet de rest van mijn kleren op de grond zakken en stapte achter haar aan onder de douche. Ik sloeg mijn armen om haar middel en kuste haar zacht. Dit was net als kussen in de regen, maar dan comfortabeler. met mijn ogen gesloten zocht in aftastend naar de shampoo. Ik wist alleen niet welke van haar was. Ik deed dus tegen mijn gevoel in mijn ogen open en pakte de juiste shampoo om haar daarna weer te kussen. Ik had haar zo erg gemist.

---

Bowties were never Cooler

Danielle Peazer

Ik glimlach even om Liam zijn woorden. 'Ik ben blij dat je er zo over denkt,' glimalch ik en kijk hem kort aan. Niet veel later staat Liam naast me onder de douche. Het water klettert over me heen en binnen een paar minuten ben ik helemaal doorweekt. Ik sla mijn armen lachend om Liam heen en kus hem ook zachtjes terug. Ik grinnik even als Liam naar iets begint te tasten, maar hij het niet te pakken krijgt. Uitieindellijk opent hij zijn ogen en pakt hij mijn shampoo. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas en laat mijn handen over zijn perfect gespierde buik gaan.
'Ik houd van je,' mompel ik en druk een kus tegen zijn blote schouder. Met een glimlach kijk ik omhoog naar Liam zijn bruine ogen. Hij was zo veranderd in die paar jaar, maar zeker niet op een verkeerde manier. Hij was volwassen geworden.
'Je was zo schattig toen ik je ontmoette,' grinnik ik en kijk hem aan. 'Je haar was toen nog lang.' Ik vouw mijn handen weer om zijn nek en kijk hem aan. 'Gelukkig zijn je ogen hetzelfde gebleven,' grinnik ik en geef hem een kusje. Ik leg mijn hoofd weer terug tegen zijn borstkas en vouw nu ook mijn armen om zijn middel. In Liam zijn armen voelde ik me altijd veilig. Niemand kon me wat aandoen, dat gevoel had ik. De haat maakte niet meer uit. Liam was het helemaal waard.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Tomlinson
Ik plukte iets aan mijn zwembroek om iets te doen terwijl mijn blik op Eleanor gericht was. Als je ons zo zacht zitten en praten,zou je in eerste instantie denken dat als goed was. Maar dat was schijn. Ik wist het allemaal niet en heel mijn gevoel lag overhoop. Ik wilde Mickey, maar ik wilde ook Eleanor helpen. 'Niet zo verontwaardig. De glimlach staat je beter.' Grinnikte ik. 'Je zult altijd perfect blijven. ' zei ik met een glimlach. 'Dat weet ik, maar zal niet gebeuren, denk ik. Op de meeste vlakken heb je echt geluk.' De vage glimlach waar Eleanor me mee aankeek liet me toch iets breder glimlachen. 'Het is allemaal zo ingewikkeld.' Mompelde ik zacht toen ze me aanstaarde en liet me niet veel later achterover op het bed liggen. Wel ging ik zo liggen dat ik Eleanor aan kon blijven kijken. Voor het eerst vond ik de stilte echt te ongemakkelijk. Maar het was ook niet vreemd. 'Ik ook niet.' Zei ik zacht. 'Jij gaat voor One Direction. Je gaat voor alles en nu al helemaal. De jongens kunnen het zonder mij of je moet meewillen? Maar misschien moeten we afwachten. Het is nog even en alles kan inderdaad veranderen.' Zei ik langzaam. 'Het komt echt wel goed met ons. Met je studie. Met alles.' Ik wist het allemaal niet zo goed, maar dat wist ik wel. Mijn arm sloeg ik om Eleanor heen. De vraag liet me langzaam twijfelen. 'Ik weet het niet. Natuurlijk is Mickey geweldig, want dit gebeurde niet met een reden. Maar alles eromheen...' Antwoordde ik zacht. Ik vond bet allemaal maar lastig, ondanks het een keuze was geweest waar ik nog geen spijt van had gehad. Ik grabbelde naar nog wat suiker en gaf het aan Eleanor. 'Sorry, ik heb nog niet ontbijten en je weet hoe dat gaat bij mij.' Grinnikte ik zacht waarna ik het suiker in mijn mond stopte.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer