Meespeelverhaal op een middelbare school [verhaaltopic] 1 - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jiang Chen - Rosanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

[ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

Ian van Dijck

Hij luisterde aandachtig.
"Oh, dat moet wel rottig zijn denk ik." Ian was nooit alleen dus kende het eenzame gevoel niet zo goed. "Als je eens gezelschap nodig hebt kun je mij altijd vragen." Glimlachte hij naar Jacelyn. Dan was hij ook eens van huis

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Céline van der Leech

'Oeh ja, Zaandam lijkt me wel wat, maar om nou een half uur te moeten fietsen? Dat trek ik echt niet,' zei Céline, het laatste zo dramatisch mogelijk. Toen stelde Jelle voor om met de trein te gaan. Dat vond Céline een beter plan, maar waar moest ze het geld vandaan toveren voor een kaartje? 'Dat klinkt al als een beter plan, maar het enige punt is, ik heb niet genoeg geld om een treinkaartje te kopen, dus ik denk dat we dan verplicht moeten fietsen,' zei Céline toen weer met een pruillip.

That is a perfect copy of reality.

Jacelyn von Liszel

Jace knikte bij zijn woorden. ''Nah, soms wel, soms niet. Ik kan makkelijk een feest houden. Alles doen wat ik wil en soms is dat fijn. Je voelt de eenzaamheid, maar ik heb mijn nicht nog..'' zei ze en beet op haar lip. Ze wist niet waar haar nicht nu was, maar die had eveneens al een man en kinderen. ''Gelukkig heb ik mijn films en boeken nog.. En mijn sport.'' lachte ze eventjes.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Jelle van Dijck

Jelle moest even lachen van de spontaniteit van Céline en schudde zijn hoofd toen.
"Let's play hide and seek," zei hij toen. Hij grinnikte even. "Als het goed is hebben die treinen nog toiletten; we verstoppen ons erin en stappen bij het goede station pas uit." Hij knipoogde even en stak zijn hand uit naar links. "We moeten hier heen." Melde hij toen en sloeg af.

Ian van Dijck

"Nou, gelukkig," zei hij oprecht en glimlachte even. Ian zuchte even. "Weet je wat ik niet snap? Jelle kwam zelfs niet op de eerste dag, soms mis ik mijn broer van vroeger." Zei hij toen plots.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Jacelyn von Liszel

Jace grinnikte even en knikte. Ze keek hem even schuin aan toen hij wat over zijn broer zei. ''Hoe bedoel je?'' vroeg ze en trok haar wenkbrauwen op. Soms was het echt beter als je geen enigskind was, Jace vond het eigenlijk wel.. Oké. ''Is hij veranderd?'' Jace kende Jelle niet zo goed, alleen dat hij een vrouwenversierder was, maar dat was alles.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ramon stapte net van de laatste trede af toen hij plotseling twee armen om zijn schouders voelde, gevolgd door twee kniëen die zich om zijn middel vast klemden. Hij zwenkte naar links door het zware boekenpakket dat hij in zijn handen had en liet de doos op de grond vallen toen hij in zijn nek werd gebeten.
Haar schaterlach klonk schel in zijn oren en hij slaakte een geërgerde zucht toen Jordy hem losliet. Met een pijnlijke frons wreef hij in zijn nek.
‘Moet dat nou?’
‘Sorry,’ grinnikte ze. ‘Als ik Sauron zie, krijg ik spontaan zin om hem te bijten.’
Haar vertellen dat ze niet helemaal spoorde had niet zoveel zin. Dat was iets wat ze beiden al wisten.
‘Oh, hoi Joris!’ Ze glimlachte breed naar hem.
Ramon had geen flauw idee wat zijn vriend van haar vond, maar iedereen wist dat als je met hem om wilde graag, je Jordy er gratis bij kreeg. Hij kon zich goed voorstellen dat anderen daar niet op zaten te wachten, want hij had ook twee jaar zijn best gedaan om haar te ontlopen, maar ze was hem blijven stalken totdat hij haar een kans gaf en uiteindelijk waren ze toch vrienden geworden, al wist hij niet eens meer goed hoe dat in zijn werking was gegaan.
‘Moet jij ook op kamp of niet?’ vroeg hij.
Jordy knikte. ‘Ja! Super leuk!’ Ze wipte enthousiast op haar tenen heen en weer. ‘Maar ze droppen ons vast op een andere locatie.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Waarrschijnlijk wel. Bonding binnen de klas willen ze stimuleren, maar bonding tussen de klassen vinden ze waarschijnlijk weer onbelangrijk,' zei Joris. Hij had niets tegen Jordy en oordeelde ook niet over haar, al hoopte hij stiekem wel dat ze inderdaad niet bij elkaar waren ingedeeld met het kamp. Ze was niet onaardig, maar om haar nonstop bij hem te hebben - vierentwintig uur per dag - dat ging hem wel wat ver.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik hoop in tenten, dan heb je je eigen privacy,' zei Phoebe. Jiang was het daar mee eens. Sommige jongens uit de klas kozen hem zo nu en dan als doelwit, en hij had geen zin om een huisje met hen te delen.
'De activiteiten klinken inderdaad wel leuk,' zei Jiang. Phoebe trok een gezicht en hij raakte even haar schouder aan. Ze was natuurlijk niet zeker of ze het konden betalen thuis.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'In groepstenten niet,' antwoordde Mia en dat was hetgeen waar zij bang voor was, hoewel ze liever ook niet alleen in een tent sliep. Ze sliep überhaupt het liefst met mensen die ze vertrouwde en dat waren er helaas niet heel erg veel.

-
'Hmm ja, dat zal wel weer.'
'Gaan jullie mee naar het park?' vroeg Ramon aan de anderen. 'Ik hoorde Qaasim net zoiets roepen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Ian van Dijck

"Heel erg,'' zei hij en richtte zijn blik op de grond. ''Voorheen waren Jelle en ik echt heel close als broers, we deden bijna alles samen en vonden dezelfde dingen leuk. Ik weet dat mensen veranderen, maar hij laat me ineens in de steek. Hij verteld mensen dingen over mij die niet waar zijn en roept thuis alleen maar dat hij me haat. Hij doet dat zelfs hier op school. Ik snap niet wat ik fout heb gedaan.'' Ian keek Jace aan en keek weer weg. ''Maar goed, wat doe ik eraan. Jelle gaat gewoon om met de verkeerde mensen en wil niet horen dat het zo is.'' Hij haalde zijn schouders op, maar het deed hem pijn.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Groepstenten?' vroeg Phoebe vol afschuw. 'Dat kan toch niet. Ik wil alleen in een tent,' zuchtte ze.
'Het wordt vast heel gezellig,' zei Jiang. 'Probeer een beetje positief te blijven.' Hij glimlachte naar allebei de meiden.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

''Wat doe je nou?'vroeg Maya verrast toen ze Darius van richting voelde veranderen. 'Ik ga niet mee naar de aula, hoor. Al die drukte voor niets. Ik wacht wel buiten tot jij je boeken hebt.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik wil wel mee!' zei Joris.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Jacelyn von Liszel

Jace luisterde aandachtig naar zijn verhaal en knikte. "Mensen veranderen, maar herinneringen niet. Het is maar hoe je sommige mensen bekijkt. Sommige mensen denken dat ik een bitch ben en ja.. Niet om iemand geef. Terwijl aan de andere kant ik redelijk goede cijfers behaal en.. Om iemand geef." Zei ik en knikte. "Ik denk dat jouw broer wel aandraait en zich later wel realiseert dat hij verkeerd bezig is." Zei ik met een glimlach.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ian van Dijck

Ian luisterde en knikt toen zacht.
''Ik hoop het, ik mis hem,'' zei hij toen en haalde zijn schouders voor de zoveelste keer vandaag op. ''Ik heb jou nooit als een harteloos kreng gezien hoor!'' zei hij toen plots toen hij zich realiseerde wat Jacelyn zei. ''Ik ken je neit goed genoeg om te oordelen over jou.'' hij glimlachte zacht.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.