• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    [ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

    'Het is fijn dat ik bij Anouk en jou zit.' Ze blikte even om zich heen. 'Maar sommigen zijn echt nog van die brugklassers en daar kan ik me vreselijk aan ergeren. Gaan jullie ook mee naar het park?" vroeg ze de twee toen ze Qaasim dat voorstel hoorde doen.

    -
    'Lekker.' Ramon kon niet zeggen dat hij het ook jammer vond dat hij naar het eerste was gegaan, maar het was wel waar dat hij zijn oude team ging missen. De meeste jongens waren een stuk ouder dan hij en hoewel hij daar op zich geen moeite mee had, zou hij zijn oude maatjes wel gaan missen.
    'Zullen we de boeken halen? Dan kunnen we hier weg...'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Gráág.' Joris volgde hem naar het lokaal met de boeken, waar ze in de rij gingen staan.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Phoebe keek Jiang even aan, die het wel best vond.
    'Prima,' zei Phoebe toen.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Een glimlach verscheen op Mia's gezicht. 'Leuk! Wat doen jullie eigenlijk voor profiel?' vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze naar het lokaal liepen waar ze hun boeken moesten halen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Cultuur en maatschappij,' antwoordde Phoebe.
    'Ik doe natuur en techniek,' zei Jiang. Phoebe trok een gezicht en Jiang grijnsde. Ze haatte de vakken die hij gekozen had. 'Wat doe jij?' vroeg hij.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Ik doe economie en maatschappij,' vertelde ze. Het grootste deel van de tijd zou ze dus in elk geval niet bij hen in de klas zitten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jacelyn von Liszel

    Jace wapperde verveeld met haar rode kaart en zuchtte diep. Ze had het hele half uur niets gedaan behalve de groep aanmaken en zich vervelen. Ze keek wat om haar heen en schrok op toen de bel ging. Jace wachtte toen iedereen uit het lokaal was, ontving nog een paar rare blikken en liep naar meneer de Lange toe. Ze handige hem de rode kaart toe en glimlachte sarcastisch. ''En wat zeg je dan?'' Hij keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Jace zuchtte diep. ''Het spijt heel erg.'' De Lange knikte en stopte de rode kaart in zijn tas. Jace zag een stapel papieren liggen en pakte een nietje. Twee bladen. Kamp? Nu was het haar beurt om haar wenkbrauwen op te trekken. Met een diepe zucht liep ze het lokaal uit en stopte de papieren in haar tas. Ze liep naar haar kluisje om die te openen en trof een paar pakken sigaretten aan. Merendeels gooide ze weg, maar één pakje stopte ze in haar tas en leunde tegen haar kluisje aan.

    [ bericht aangepast op 2 mei 2014 - 12:11 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Daddario schreef:
    Jacelyn von Liszel

    Jace wapperde verveeld met haar rode kaart en zuchtte diep. Ze had het hele half uur niets gedaan behalve de groep aanmaken en zich vervelen. Ze keek wat om haar heen en schrok op toen de bel ging. Jace wachtte toen iedereen uit het lokaal was, ontving nog een paar rare blikken en liep naar meneer de Lange toe. Ze handige hem de rode kaart toe en glimlachte sarcastisch. ''En wat zeg je dan?'' Hij keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Jace zuchtte diep. ''Het spijt heel erg.'' De Lange knikte en stopte de rode kaart in zijn tas. ''De volgende keer word je geschorst, denk er maar aan.'' Met die woorden liep hij weg uit het lokaal. Jace zag een stapel papieren liggen en pakte een nietje. Twee bladen. Kamp? Nu was het haar beurt om haar wenkbrauwen op te trekken. Met een diepe zucht liep ze het lokaal uit en stopte de papieren in haar tas. Ze liep naar haar kluisje om die te openen en trof een paar pakken sigaretten aan. Merendeels gooide ze weg, maar één pakje stopte ze in haar tas en leunde tegen haar kluisje aan.


    De volgende keer geschorst? Dat is wel héél overdreven, hoor :p. Er moet echt heel veel gebeuren voordat een school je echt schorst, dus het is wel een heel heftig dreigement van die leraar...


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Javelin schreef:
    (...)

    De volgende keer geschorst? Dat is wel héél overdreven, hoor :p. Er moet echt heel veel gebeuren voordat een school je echt schorst, dus het is wel een heel heftig dreigement van die leraar...


    [Ik heb het aangepast. I'm sorry :') ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Ian van Dijck

    Ian liep richting de kluisjes en trof daar Jace aan.
    "Hé,'' begroete hij haar. ''Je bent er nog goed vanaf gekomen," zei hij met een klein glimlachje.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jacelyn von Liszel

    Jace twijfelde nog om een sigaret aan te steken, maar eindigde met het pakje weg te gooien. Ze draaide zich om en zag Ian naar haar toekomen. ''Klopt, dit gebeurt zelden bij mij.'' zuchtte ze en haalde een hand door mijn haren. Eigenlijk moest ze Joél nog spreken over de weddenschap, maar dat zou later wel komen. Daar was tijd zat voor. ''En, hoe gaat het?'' vroeg ze met een glimlach aan Ian.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Ian van Dijck

    Ian glimlacht even op haar antwoord en stak zijn handen in zijn zakken.
    ''Gaat wel goed eigenlijk, lekker uitgerust in de vakantie.'' vertelde hij Jacelyn en keek haar hierbij aan. ''En hoe gaat het met jou?'' vroeg hij uit interesse dezelfde vraag terug. Ian had wel even zin in een gesprek.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Dan zullen we elkaar weinig zien, dat is jammer,' zei Phoebe.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Javelin schreef:
    (...)

    De volgende keer geschorst? Dat is wel héél overdreven, hoor :p. Er moet echt heel veel gebeuren voordat een school je echt schorst, dus het is wel een heel heftig dreigement van die leraar...


    Bij ons werd je na drie rode kaarten geschorst, dus dan is ze al aardig op weg na één lesuur. xD


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mia glimlachte. 'Gelukkig hebben we nog genoeg andere uren.'
    Ze zocht haar boekenpakket op, streepte hem af op de lijst en wachtte totdat Mia en Jiang die van hun ook hadden gevonden.


    Every villain is a hero in his own mind.