• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    [ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

    Maya grinnikte.
    'Neem hem vooral niet té serieus!'

    ~ ~

    Qaasim verveelde zich nogal.
    'Meneer!' riep hij door het verhaal van De Lange heen. 'Meneer, we krijgen toch nog een brief over die intro-dagen?'
    Meneer De Lange keek hem geërgerd aan en knikte toen.
    'Waarom kunnen we nu dan niet iets leuks doen? We weten het toch al.'
    'Nou, Qaasim,' bromde De Lange, 'wat had jij dan in gedachte?'
    'Ik wil wel eens weten hoe iedereen in deze klas heet, want dat schijnt niet iedereen van elkaar te weten!'
    Meneer De Lange snoof, niet blij dat zijn lesplan zo werd verstoord. 'Goed, Ga om de beurt maar voor de klas staan en stel jezelf voor.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Thomas keek naar Qaasim die het verhaal van De Lange verstoorde en hij zuchtte geërgerd. ''Wat een top idee,'' riep hij vervolgens naar hem met een licht sarcastische toon erin en hij rolde met zijn ogen. Het was niet dat hij zin had om zich zelf voor te stellen voor deze groep maar aan de andere kant zou het wel eens handig kunnen zijn.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Omdat Isa en Joris vooraan zaten, werden zij gevraagd door meneer de Lange om als eerste voor de klas te gaan staan. Isa stond als eerste op en keek vrolijk de klas in. Ze herkende maar weinig van gezicht, al had ze enkelen wel eerder op school rond zien lopen op de onderbouw. 'Ik ben Isa de Vries. Ik ben 15 jaar en ik woon gewoon in Purmerend. En ik zit op volleybal.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ramon voelde er niet zoveel voor om zich te gaan voorstellen en was blij dat aan de andere kant van de klas zat. Misschien zou de bel hem redden. Hij luisterde met een half oor naar degenen die wel het voorrecht hadden om te beginnen. Isa kende hij wel van gezicht, alle knappe meisjes kende hij immers van gezicht, maar het was niet verkeerd haar naam te horen en het feit dat ze sportief was, want hij was zelf een echte sportfanaat en besteedde de meeste tijd buiten school aan trainen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Céline van der Leech

    Céline moest lachen toen Jelle even later gehaast het schoolplein op kwam lopen. 'Slome slak,' grinnikte Céline terug nadat Jelle haar snelheidsduivel had genoemd. Céline zag hoe Jelle iemand een berichtje stuurde waarna hij vroeg of ze meeging naar de fietsenstalling. Céline knikte en liep achter Jelle aan het fietsenhok binnen. Céline deed haar tas op haar rekje en fietste al van het schoolplein af, waarna ze wachtte op Jelle.


    That is a perfect copy of reality.

    Jelle van Dijck

    Jelle pakte snel zijn fiets en sprong erop. Hij trapte snel achter Céline aan.
    "Ooit van geduld gehoord?" lachte hij en ging goed op zijn fiets zitten. Hij legde zijn hand op de schouder van Céline. "Hup hup, voor straf trek je mij vooruit tot het einde van de straat." grinnikte hij, maar ergens meende hij het wel.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jacelyn von Liszel

    Een diepe zucht verliet haar mond en ze legde de pen neer. De eerste eruit worden gestuurd, dat moest een vergissing zijn. Het was stil op de gang en ze kon het rumoer van haar klas al vanuit de gang horen. Jace pakte haar mobiel erbij en maakte een groepsgesprek met alle leerlingen van de klas. Tenminste, van de mensen van wie ze hun nummer had. Haar ouders waren nog in Amerika, voor zaken en ze had het huis voor zich alleen. Jace' ouders waren businessmensen die vaak op zakenreis moesten en ze was enigskind, dat vond ze niet bepaald fijn. 'Ik had gedacht, misschien kunnen we een feest houden als opening van het jaar? Mijn ouders zijn in Amerika en ik heb het huis voor mezelf. Lijkt dat een idee? -Jace.' Ze hield er rekening mee dat ze in de les zaten en ze voor de Lange op moesten passen, dus dat werd maar wachten op antwoord.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Haar mobiel begon te trillen toen ze net weer op haar stoel zat en terwijl Joris zich voorstelde, keek ze naar het berichtje van Jace. Ze hadden eens in de eerste klas bij elkaar gezeten, maar toen was Isa van klas verplaatst. Blijkbaar hadden ze nog steeds hetzelfde nummer.
    Toen ze het berichtje las, trok ze haar wenkbrauwen op. Betekende dit dat ze bij Jace in de klas zat? Maar waar was zij dan? Ze bekeek de lijst met onbekende nummers en slaakte een zucht. 'Hebben jullie ook een berichtje?' vroeg ze zacht aan Darius en Maya. 'Of kennen jullie Jacelyn niet?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ik ken haar wel, maar ik heb haar nummer niet,' liet Maya haar weten. 'Misschien zij het mijne wel...'
    Ze haalde haar telefoon uit haar tas en deed een dopje in haar oren voor ze hem ontgrendelde.
    'Ik heb geen berichten,' antwoordde ze nadat haar vingers automatisch over het scherm gegleden waren.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Volgens mij wil ze een groepsapp maken. Anders geven jullie me jullie nummers, dan kan ze die erin zetten.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ian van Dijck

    Ian hoorde iets over WhatsApp en dacht even na.
    "Ik heb die app niet, mijn mobiel is daar te oud voor,"- vertelde hij toen tegen de bedenker van de groepsapp. "En geld voor een nieuwe heb ik niet."


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    De jongen achter Maya en Darius bemoeide zich ook met het gesprek. 'Dat geeft niet,' fluisterde Isa, zo luid dat hij het hopelijk kon horen. 'Ik denk niet dat er belangrijke dingen worden besproken, hoor. Dat is nooit zo met dit soort gesprekken.'
    Joris was ook klaar met voorstellen en Maya was nu aan de beurt. Omdat meneer de Lange nu hun kant op keek, draaide Isa zich vliegensvlug om en legde ze haar mobiel op haar schoot. Ze wilde niet de tweede zijn die eruit gestuurd werd.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ian van Dijck

    Ian knikte even naar haar.
    "Als dat wel het geval is, kan ik dan bijgepraat worden?" Vroeg hij glimlachend en hoopte van wel. Ian wilde niets missen namelijk.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Wat mij betreft wel,' antwoordde Maya wat onverschillig. Ze vond het nogal weird dat hij mee wilde praten terwijl hij geen telefoon had. Wat wilde hij dáár nou weer mee zeggen? Moesten zij soms een nieuwe voor hem financieren?
    Ze noemde haar nummer op aan Isa. Het kon haar niet zoveel schelen of ze in die groepsapp terecht kwam. Ze zette het geluid van haar telefoon toch af.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Qaasim ging enthousiast voor de klas staan toen het zijn beurt was.
    'Ik ben Qaasim,' zei hij en hij grijnsde naar de klas.'maar jullie kennen mij allemaal! Behalve meneer De Lange.'
    Hij maakte een veel te diepe buiging naar zijn mentor.
    'Ik houd van voetbal,' vertelde hij, 'en van voetbal en van voetbal... Maar... Ik speel ook basgitaar en percussie.' Hij noemde die instrumenten met zoveel nadruk dat hij aan het gezicht van zijn mentor kon zien dat hij niet geloofd werd, maar het was echt waar.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes