• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    [ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

    'Ik weet niet of ik nog energie over heb na dat kamp,' fluisterde ze terug. Ze hoopte inderdaad dat ze bij Anouk of een van haar andere vriendinnen werd ingedeeld, want samen kon het nog wel leuk worden. Ze blikte even op de powerpoint, waar enkele activiteiten werden laten zien. Het klonk allemaal best wel leuk en ze moest toegeven dat de school haar best weet, al waren er ongetwijfeld leerlingen die het niks vonden en van mening waren dat de hele wereld dat moest weten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    [Kamp? Heaa? Mag ik een samenvatting? :3 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    [Nee.(puh)]

    [ bericht aangepast op 29 april 2014 - 19:25 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    OakenshieId schreef:
    [Nee.(puh)]


    [Nouuuuu!]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Isa draaide zich om naar de jongen die dat had gezegd. Hij had gereageerd op de naam 'Darius', wat ze een bijzondere naam vond, al zou ze haar kind nooit zo noemen. Ze had goed geprobeerd op te letten hoe iedereen heette, maar ze was erg slecht in het onthouden van namen en wist nu al dat ze dat heel vaak fout zou gaan doen. 'Een kamp klinkt leuk,' vond ze. 'Dan kun je elkaar inderdaad beter leren kennen! Ik ga echt nooit alle namen onthouden, maar ik hoorde dat jij Darius heette, toch? En mijn buurman stelde zich voor als Joris.' Ze wees op de knappe jongen die naast haar zat. 'Hoe heet jij?' vroeg ze toen aan het meisje. 'Dan weet ik in ieder geval de namen van jullie drie. Namen zijn niet echt mijn ding.' Ze lachte.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maya lachte. Ze had er zelf ook altijd moeite mee. Zelfs nadat ze mensen al drie jaar kende.
    'Ik bn maya,' antwoordde ze, 'en jij?'
    Maya vond het stom dat de klas zich niet even voor moest stellen, maar daar leek hun mentor nietzoveel zin in te hebben.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Isa. Maya moet nog te onthouden zijn.' Ze grijnsde. 'Joris, Maya, Darius. Jullie namen mag ik nu écht niet meer vergeten. De rest leer ik over - wat zal ik zeggen? - drie maanden nog wel.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Of je leert ze nooit en bluft je door het jaar heen, als ik een suggestie mag doen,' zei Darius.

    Ze schoot in de lach. 'Dat klinkt als een aanlokkelijke optie. Waarschijnlijk valt de helft volgend jaar toch wel weer af - of misschien blijf ik wel zitten. En dan mag ik weer opnieuw beginnen!'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Daarom,' zei Darius, 'zolang je mijn naam weet, en die van Maya, zit je gebakken.'

    'En Joris!' Ze wees op de rustige jongen naast zich, die begon te grijnzen.
    'Ja, laten we mijn naam niet vergeten.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Een glimlach verscheen op Darius' gezicht.
    'Wat was je naam?'

    [ bericht aangepast op 29 april 2014 - 22:53 ]

    Maya keek Joris even aan en hoopte dat ze genoeg van zijn gezicht zou onthouden om hem te kunnen blijven herkennen. Hij leek haar wel aardig. Ze had nooit eerder bij hem in de klas gezeten, al kwamen zijn naam en stem wel bekend voor.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Thomas hoorde de helft kreunen en de andere enthousiast over het kamp praten, de meningen waren duidelijk verdeeld. Hij wist zelf ook nog niet zo goed of hij er wel zin in had, meestal was het vreselijk saai maar aan de activiteiten te zien hoorde dat niet te gaan gebeuren. Hij kreunde even zachtjes bij het zien van sommige activiteiten en meten toen de meningen van zijn andere klasgenoten.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    'Ik snap dat je die nu al vergeten bent,' grijnsde Joris. 'Je hebt hem maar liefst vijf seconde geleden gehoord, dus dan is het logisch dat je hem niet meer weet.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain