Meespeelverhaal op een middelbare school [verhaaltopic] 1 - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jiang Chen - Rosanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

[ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

Jacelyn von Liszel

Jace haalde haar schouders op bij zijn vraag. ''Nadat ik eruit was gestuurd.. Slechter voordat ik eruit was gestuurd.'' lachte ze en leunde weer tegen haar kluisje aan. Sommige mensen zagen haar aan als een irritant mens, die alleen maar om aandacht zocht, Jace was van verre zo'n iemand. ''Wat heb je in jouw vakantie gedaan?'' vroeg ze verder aan hem.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Anouk staarde een beetje voor zich uit. Ze gaapte en strekte zich overdreven uit.

-

Bart-Jan voelde zich niet echt op zijn gemak in de nieuwe klas, iedereen kende elkaar al en hij viel duidelijk buiten de boot. Hij pakte zijn agenda en schreef daarin de vakanties op. Daarna plakte hij zijn rooster erin en tekende poppetjes eromheen uit pure verveling.

[ bericht aangepast op 3 mei 2014 - 16:31 ]

OakenshieId schreef:
(...)

Bij ons werd je na drie rode kaarten geschorst, dus dan is ze al aardig op weg na één lesuur.

Jeezzz wat streng! Wij hadden sws geen rode kaarten, alleen gele kaarten, en die moest je sowieso invullen als je eruit gestuurd werd :p.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Céline van der Leech

'Nope, ik heb nooit van geduld gehoord. Jij wel?' vroeg Céline grijnzend aan hem. Toen Jelle eenmaal naast Céline stond legde hij zijn hand op haar schouder en zei hij daarbij dat zij hem moest trekken tot het einde van de straat. Céline keek hem even ongelovig aan. 'Maar... maar dan heb ik geen kracht meer over als we aan het einde van de straat zijn,' zei ze waarna ze een pruillip trok. Céline pakte de hand van Jelle en haalde die van haar schouder af. 'Je fietst lekker zelf. Puh,' zei ze grinnikend en ze fietste al weg.

---

That is a perfect copy of reality.

'Zin in het kamp?' vroeg Phoebe.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[De lessen zijn al afgelopen, Maartje. :p ]

'De activiteiten klonken wel leuk,' vond Mia, 'dus ik ben wel benieuwd. Ik ben benieuwd of we in tenten moeten of dat we in een huis zitten. Het zal wel in dat informatiepakket staan.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

WenseKronik schreef:
Anouk staarde een beetje voor zich uit. Ze gaapte en strekte zich overdreven uit. Ze kon niet wachten op de pauze.

-

Bart-Jan voelde zich niet echt op zijn gemak in de nieuwe klas, iedereen kende elkaar al en hij viel duidelijk buiten de boot. Hij pakte zijn agenda en schreef daarin de vakanties op. Daarna plakte hij zijn rooster erin en tekende poppetjes eromheen uit pure verveling.

Bijna niemand kent elkaar, hoor (a) Isa is ook enige nieuwe in de klas.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maar hij is wel bijna de enige die met niemand praat, dus het is niet raar dat hij wel dat gevoel heeft. :p

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ian van Dijck

Ian keek Jacelyn aan en haalde zijn schouders kort op. Het was een soort tic van hem geworden.
"Ik heb niet heel veel gedaan. Onze neefjes kwamen de vakantie dus ik kon niet veel doen." Vertelde hij spijtig aan Jacelyn en keek haar aan. "Ze zijn gewoon bijna de hele vakantie gebleven."

Jelle van Dijck

"Trut!" Riep Jelle Céline lachend na en duwde op zijn trappers. Al snel reed hij naast haar en trok zijn wenkbrauw even op.
"Nog wat te vertellen?" Vroeg hij met een grijns en had zijn hand op haar schouder terug gelegd.

[ bericht aangepast op 2 mei 2014 - 19:46 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Jacelyn von Liszel

Ze zuchtte diep bij zijn woorden. ''Dat is niet leuk inderdaad, ik zou dan echt gek worden.'' lachte ze kort. ''Ik heb mijn vakantie aan boeken gespendeerd, ben nu bezig met The Hobbit..'' Jace haalde haar schouders op en opende haar kluisje weer. Weer een pak sigaretten. Ze liet een kreun horen van irritatie en gooide het pakje weer weg. ''Hoeveel pakken heb ik wel in hemelsnaam in mijn kluisje?'' Ze trok haar wenkbrauwen op en keerde zich weer naar Ian toe. ''Wel wat interessants gedaan met je neefjes? Of waren ze echt saai?'' glimlachte ze.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ian van Dijck

Ian schudde zijn hoofd even bij het zien van de sigaretten maar besloot er niets van te zeggen.
"Ze mogen thuis geen tv kijken en ook niet computeren, dus ons moeder had Jelle en mij ook een verbod gelegd op de computer. 'Ga maar gezellig buitenspelen met jullie neefjes-' Ze behandelde ons dus echt als achtjarige," Ian zuchtte even. "En als het niet buite spelen was, was het wel een bòrdspelletje." Even lachte hij omdat het echt wel kinderachtig klonk.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Céline van der Leech
Céline hoorde hoe Jelle haar na riep. Na enkele seconden fietste Jelle weer naast haar. 'Hm, ik heb niet echt wat te vertellen nee. Jij wel?' beantwoordde Céline zijn vraag. Ze grinnikte even. Céline fietste verder. 'Naar welke stad zullen we gaan? Ik ben niet zo vaak te vinden buiten Purmerend, jij wel?' vroeg ze toen aan hem.

---

That is a perfect copy of reality.

Jacelyn von Liszel

Jace lachte kort bij zijn uitspraken en keek hem medelevend aan. ''Ah, dat is niet fijn. Ik zou dan echt doodgaan, serieus. Mijn laptop betekent wel alles voor me, net zoals mijn telefoon.'' zei ze toen en grinnikte even. ''Ik moet dan nog blij zijn dat ik naar een ander land ging, al zijn mijn ouders nog steeds niet terug.'' zuchtte ze. Ze miste haar ouders vreselijk, maar ze kon er eenmaal niks aan doen.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Jelle van Dijck

"Hmm, zin om naar Zaandam te fietsen?" Jelle keek Céline aan. Zaandam was hooguit een half uurtje fietsen, dan hadden ze nog wat aan hun dag.
"Of pakken we de trein vanaf Overwhere station? Dan zijn we er wel sneller." Hij glimlachte en trapte verder.

Ian van Dijck

Dat van de laptop kon hij nog wel begrijpen, maar zijn mobiel had hij niet eens wat aan, dus dat was niet zijn alles.
"Je ouders zijn nog niet terug?" Vroeg hij, zijn stem klonk duidelijk vragend naar meer uitleg.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Jacelyn von Liszel

Jace knikte bij zijn vraag. ''We zijn naar Amerika geweest voor vakantie en mijn ouders zijn zakenmensen die erg vaak weg zijn voor hun werk. Ze zijn nu nog niet thuis en tja.. Ik heb geen idee voor hoe lang ik alleen thuis moet blijven. Plus enigskind zijn.'' legde ze uit en zuchtte diep. Aan de andere kant wilde ze graag mee naar New York, maar aan de andere kant ook weer niet. Jace bleef maar liever thuis films kijken met eten. ''En ik kan niet mee, ten eerste omdat ik school heb en mijn sport die ik op hoog niveau doe en ik kan slecht tegen jetlags.'' lachte ze.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.