Meespeelverhaal op een middelbare school [verhaaltopic] 1 - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jiang Chen - Rosanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

[ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

Drew Chase

"Ik geloof 4C," vertelde Ian aan Drew. Drew grinnikte aangezien hij zelf ook nooit wist in welke klas hij zat. Maar toevallig nu wel. Hij wist het omdat Jamie het in zijn oren geknoopt had. Hij zat ook in 4C "Ja, ik weet het zeker 4C." Ian sloeg zijn arm om Drew heen. Drew voelde zich een beetje ongemakkelijk maar zei er niets van. Ian begon met zijn rondleiding.
"Daar is de administratie," begon hij, en hij vertelde nog meer over een boel plaatsen. Drew kon de helft al niet meer herinneren en wist bijna zeker dat hij betrapt zou worden als hij op een plaats was waar hij niet zou mogen zijn, zoals altijd eigenlijk. Hij liep altijd de verkeerde richting in waardoor hij ergens was waar hij niet hoorde te zijn.
'Ik denk dat ik morgen alles weer vergeten ben maar goed, bedankt voor de rondleiding,' zei Drew met een grijns.

Spoiler alert: you will save yourself

Ian van Dijck

"Geen dank," zei Ian met een glimlach op het bedankje van Drew. Hij hielp andere maar graag.
Ian hoorde de bel en keek Drew aan.
"Kom je mee naar het lokaal?" Vroeg hij met een glimlach en wenkte hem mee. Ze zaten bij elkaar in de klas dus dat was lekker makkelijk. Ian keek Drew nog even aan en sloeg zijn arm toen om zijn hals om hem mee te nemen naar het lokaal. Daar aangekomen liep hij met de jongen naar binnen en nam plaats op een van de stoelen die er stonden.
"Kom je naast me zitten?" Vroeg Ian toen met een glimlach en hij schoof de stoel naast zich naar achter.

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 20:03 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Jacelyn von Liszel

‘’En toch hoef je niet zo onaardig tegen mij te zijn, of toch wel? Beter van niet. Het is beter voor ons beiden, denk ik zo.’’ Jace keek hem geïrriteerd aan en schudde haar hoofd. ‘’Wat heb ik gezegd?’’ zei ze mompelend. Hij kreeg nog wel later een klap van haar, daar moest hij zich er maar voor, voorbereiden. Jace kon nou eenmaal raak en hard slaan. Ze lachte door Joél’s opmerking en grijnsde breed. ‘’Denk je nou echt dat jongens mij leuk gaan vinden door een stomme rok?’’ Ze stond niet laag op de sociale ladder, maar was niet immens populair - mensen kenden haar wel, maar erg veel vrienden die haar vereerden had ze niet. Die wilde ze ook niet, ze wilde liever een paar hechte vrienden. Joél begon te lachen nadat ze had gezegd dat ze toch moe was en gedragen wilde worden. Hij tilde haar op en sloeg Jace over zijn schouder, nam haar mee naar binnen en zette haar weer neer. Joél trok Jace mee naar het lokaal en liet haar weer los. Ze koos voor een plek achterin de klas, zette haar tas neer op haar tafel en pakte haar telefoon er weer bij. Ze grijnsde breed en tikte een bericht in naar Joél. 'Dit wordt weer een saaie jaar, een rusteloze jaar dat ik met jou in één klas zit. Plus, ik kan niet meer uitgaan.' Ze verzond het naar hem toe en leunde wat achterover.

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 20:56 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Darius Visser

Darius betrad het klaslokaal en bekeek het bord, waar met een wit krijt 4C op was geschreven. Hij pakte het krijtje van het bureau en stak het in zijn broekzak, om vervolgens door te lopen naar de eerste rij. Hij ging op een stoel zitten en legde zijn benen tijdelijk op het bureau. Toen Maya de klas binnenkwam riep hij haar naam en wenkte hij haar.

Jelle van Dijck

Een brede grijns kwam op Jelle zijn gezicht te staan en hij keek het meisje aan.
"Ach, ging daar nou de bel?" Zei hij dan met een grote speelse glimlach. "Je kunt kiezen, of je blijft hier dat sigaretje roken, of je moet me nog een kus geven in de pauze voor de aansteker. En dan niet op de wang," zei Jelle nu en wiebelde zijn wenkbrauwen weer even, net als hij eerder had gedaan. "Nee grapje, kies maar. Iets later in de les of straks in de pauze?" Alsnog klonk Jelle zijn stem wat uitdagend. Hij keek even naar Darius die weg liep en pakte toen zijn aansteker uit zijn zak. Hij hielt hem voor het meisje haar neus.
"Een lesje missen kan geen kwaad toch?" Jelle hoopte dat dit meisje een beetje was zoals hij dacht.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Céline van der Leech

Céline keek grijnzend naar de jongen. 'De bel ging inderdaad, maar ik heb helemaal nog geen zin in les. Misschien wat later de les binnen komen?' vroeg ze grinnikend. Toen Céline een sigaret gestolen had en om de aansteker vroeg zei de jongen dat ze hem nog een kus moest geven, maar niet op de wang. Céline begon weer te lachen en gaf hem toen een kus op mond. 'Happy?' vroeg ze toen grinnikend. 'Hoe heet je eigenlijk?' vroeg ze toen. 'Ik ben Céline, aangenaam,' zei Céline en ze maakte een korte buiging. Toen de jongen over een lesje missen begon keek Céline even aan. 'Hm neh, maar ik wil mijn klasgenoten toch wel even zien, een kwartiertje/twintig minuten is ook prima toch?' vroeg ze grinnikend aan hem.

That is a perfect copy of reality.

Jeez.. moet ik nu al gaan bijlezen ;(

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maya keek naar de klas. Het achterste gedeelte van de ruimte was al gevuld, maar ze wist dat ze er goed aan deed om op haar gebruikelijke plek, vooraan in de klas te zitten.
Gelukkig had iemand geroepen. Ze naderde hem aarzelend en herkende Darius toen ze eenmaal dichtbij genoeg was.
'Hé!' zei ze en ze richtte haar blik even op de grond. Zijn tas stond al naast een van de stoelen en daarom koos zij voor de andere.

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 21:25 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jelle van Dijck

Jelle kreeg de kus van het meisje en hij moest grinniken. Oh hij vond haar nu al leuk. Hij gaf de aansteker aan haar en luisterde naar wat ze zei.
"Céline," zei hij toen en knikte even. "Prachtige naam. Jelle," vertelde hij Cèline en maakte net als haar een korte buiging. Hierbij kon hij een vluchtige kus op haar wang drukken. Jelle hoefde niet perse verlieft te zijn om met een meisje te zoenen, hij vond het gewoon leuk. Zo kon hij zijn broer ook even lekker voor schud zetten. Al wist Jelle bijna zeker dat Ian op jongens viel, iets dat hij wat minder leuk vond.
"We kunnen het laatste kwartiertje anders wel binnen komen wandelen, geeft een leuk effect," zei Jelle met een knipoog. Hij stak nog een sigaret op.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Joél van der Leech

Toen Joél eenmaal in de klas zat verveelde hij zich al gelijk. Hij voelde zijn mobiel trillen in zijn broekzak en haalde hem eruit. Hij zag een sms van Jace. Hij draaide zich even om en keek Jace even hoofdschuddend, maar ook lachend aan. Hij typte iets terug. Hou ook van jou schat, wees een beetje aardig voor me, wil je? Ik heb je wel gedragen omdat jij met je luie benen niet wilde lopen. Ik heb ook heel veel zin in dit jaar. Hij verzendde het en keek met een brede grijns vooruit. Het was echt geweldig om Jacelyn zo te plagen.

That is a perfect copy of reality.

Céline van der Leech

De jongen stelde zich voor als Jelle. Jelle maakte ook een buiging en drukte hierbij vlug zijn lippen op mijn wang. 'Jelle, hm, klinkt badass,' zei Céline grinnikend tegen hem. Céline pakte dankbaar de aansteker aan en stak daarna haar eigen sigaret aan. Ze gaf de aansteker terug en stopte de sigaret in haar mond, om daarna weer zachtjes de rook uit te blazen. Toen Jelle voorstelde om het laatste kwartiertje binnen te wandelen alsof het de normaalste zaak ter wereld was begon Céline te lachen. 'Ik vind het een prima idee, ik wil mijn broers gezicht dan wel even zien,' zei Céline grinnikend en ze blies weer wat rook uit. 'Ik mag jou wel Jelle, je bent tenminste niet iemand die alle lessen wil volgen, zo'n schoolliefhebber,' zei Céline en ze begon weer te lachen.

That is a perfect copy of reality.

Jacelyn von Liszel

Jace pakte haar mobiel er weer bij en schudde haar hoofd. 'En geef mij een geldige rede waarom ik aardig voor je moet zijn. Je bent een flirt, ik wed dat je geen serieuze relatie aan kan. Snol. Ja, ik heb dus absoluut geen zin in het jaar, alleen maar omdat jij bij mij in de klas zit. Helaas. Hadden ze geen verkeerde klassenindeling gemaakt? Ik hou erg veel van je.' Ze keek naar het bord. Klas 4C. Een diepe zucht verliet haar mond, volgend jaar zou ze al eindexamens doen en ja.. Ze had wel zin in de diploma's, maar niet in de examens.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Thomas van Hof
Ramon had plaats naast Thomas genomen en Thomas had hem even kort bekeken. Een oortje had Ramon uit zijn oor gehaald om naar het zeik verhaal van hun mentor te luisteren waarschijnlijk. ''Ramon,'' begroette Thomas hem met een speelse grijns terwijl hij zijn muts op de tafel legde en zijn handen even wild door zijn haar liet gaan. Hij had zijn jas nog aan waar een verschrikkelijke rook geur aan hing. Thomas was meestal best gestrest en rookte dan ook veel. ''Lang niet gesproken,'' voegde Thomas er aan toe op een soort van gedempte toon maar zacht praten kon hij nooit echt. Hij had een luide stem maar had die dan ook wel nodig want hij stond graag in de spotlights.

Everything is illuminated by the light of our past.

Mia luisterde naar de verwelkomende woorden van hun mentor. Ze kende hem niet en had nooit les van haar gehad. Haar blik werd naar voren getrokken, waar Ramon zat. Hij had een of ander vlammend oog in zijn nek laten tatoeëren tijdens de vakantie en ze vond het maar een eng ding, alsof iemand haar de hele tijd aan staarde. Ramon was toch al iemand bij wie ze zich niet heel erg op haar gemak voelde en dit derde oog maakte het niet veel beter.
Ze blikte even opzij, naar Anouk, die haar tafel aan het onder kladden was met potlood en schudde zwijgend haar hoofd. Sommige mensen werden nooit volwassenen.

[hehe, Ramons tattoo (: ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat klopt.' Hij had Tomas tijdens de vakantie wel op wat feestjes gezien, maar kon zich niet heugen of hij toen ook een gesprek met hem had aangeknoopt.

Every villain is a hero in his own mind.