[Speeltopic 16] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

[ bericht aangepast op 1 sep 2014 - 18:46 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fred Weasley

'H-het is mijn s-schuld, ik heb hem op deze idee gebracht.... W-waarom doe je me dit aan, Camp? Waarom..' Ik knuffel George en probeer hem zo goed mogelijk te troosten. Dit moet echt vreselijk voor hem zijn.
‘Dood me,' zegt George. Ik schud mijn hoofd en wil er iets tegenin brengen, maar iemand anders is mij voor.
‘Dat zou zonde zijn omdat; of je het wil of niet geloven ik jou even hard nodig heb als jij mij. Tenminste als jij mijn lieve broertje ooit nog levend wil zien.’ Is dat dan Nathaniel Saunders? De broer van Campbell die hem probeerde te vermoorden? ‘Hij leeft namelijk nog.’ Ik sta meteen op en loop naar de jongen toe.
'Wat moet ik doen? Maar denk niet dat ik je vertrouw, Saunders,' zeg ik dreigend. Ik kniel naast Campbell neer en voel zijn pols. Hij leeft inderdaad nog. 'Hij moet naar huis,' mompel ik en ik kijk naar Nathaniel. 'Je neemt hem mee naar ons huis, niet ergens anders.' Ik probeer zo dreigend mogelijk te klinken, maar het lukt niet echt aangezien ik eigenlijk best wel bang ben voor deze jongen. Hij ziet er best angstaanjagend uit en als ik de verhalen van George hoor dan ben ik echt bang voor hem.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Draco Malfoy

Ik kijk uit het raam en zie mensen het bos in rennen. Een tijdje later hoor ik stemmen. Zonder nog iets tegen iemand te zeggen ren ik ook het bos in. Ik heb geen zin om de hele tijd binnen te wachten tot iemand mij haalt. Eenmaal in het bos ga ik op zoek naar de stemmen. Ik vind ze al snel, maar schrik van de stemmen die ik hoor. Nathaniel Saunders is erbij. Ik blijf achter een boom staan en wacht tot ik doorheb wat er aan de hand is. Campbell probeerde zelfmoord te plegen maar het lukte hem niet en op de een of andere manier kan Nathaniel helpen. Ik loop naar ze toe en doe alsof ik er net ben. Ik kijk naar Nathaniel.
'Hallo, Nathaniel. Wat doe jij hier?' vraag ik op een scherpe toon. Mijn gezicht staat zoals mijn vader het me altijd geleerd heeft: strak, zonder emotie. Zo moet ik zijn en zo moet ik me gedragen tegenover dooddoeners en andere 'waardigen'. 'Ik dacht dat mijn vader het duidelijk gemaakt had; het was mijn missie om deze gehele familie te misleiden. Misschien was het slimmer geweest als je me even had gewaarschuwd.' Ik knijp mijn ogen even samen. Mijn vader heeft wel tegen mijn gezegd dat ik de Weasleys altijd goed in de gaten moet houden, maar niet specifiek.

---

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

‘Dat zou zonde zijn omdat; of je het wil of niet geloven ik jou even hard nodig heb als jij mij. Tenminste als jij mijn lieve broertje ooit nog levend wil zien.’ ik scheurde mijn ogen open en bleef naar het lichaam staren die in het sneeuw lag. Ik herkende de stem als die van Nathaniel rn ik weet als ik opkijk ik hem aan ga vallen.
‘Hij leeft namelijk nog.’ Fred stond eerder op dan mij en liep naar Nathaniel toe en begon meteen te praten. Ik wilde bijvullen, maar ik bleef met grote ogen naar Campbell staren.
'Wat moet ik doen? Maar denk niet dat ik je vertrouw, Saunders. Hij moet naar huis, Je neemt hem mee naar ons huis, niet ergens anders.' Ik hees eindelijk mijn hoofd op en keek professor Duivels kind- Nathaniel wagend van onder mijn wenkbrauwen aan.
'Hij neemt hem nergens mee.' Zei ik op een rustige toon.
'Hij raakt hem niet eens aan.'
Ik duwde Fred wat opzij zodat ik vlak voor Nathaniel stond en schudde met mijn hoofd.
'Ik zal dansen op je graf als je hem hierna niet normaal behandeld. Dit is een van de redenen waarom hij dit deed.' Ik stop even en balde mijn handen in een vuist.
'Ik zal je doden als hij ook dood is.' Fluisterde ik dreigend. Misschien meende ik dat niet eens; maar dat maakt me even geen barst meer uit wat ik wel en niet meen. Ik kneel even mijn ogen dicht en schudde nogmaals met mijn hoofd. Fred kon zich niet op offeren om te doen wat hij zegt om Campbell in leven te houden. Hij heeft niets misdaan; hij heeft Ralf nog.
'Wat wil je dat ik doe?'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Wtf Draco; is dat waar?!

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik vernader ooit mijn post want nu kan ik niet meer

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Wtf Draco; is dat waar?!

TJA

---

Spoiler alert: you will save yourself

ik schrijf een stukje maar het is heel moeilijk gezien de 3 personen dus 3 situaties dus het kan misschien nogal omslachtig neergeschreven zijn..

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Nathaniel- Jean Saunders

Binnen een paar stappen stond een van de tweeling voor mij. Ik wist dat dit Fred was gezien de ander huilde en zojuist nog over mijn broertje gefluisterd had. Alsof hij gebroken was. ‘Wat moet ik doen? Maar denk niet dat ik je vertrouw Saunders.’ Ik bleef onbewogen stil staan. Hij dacht toch niet werkelijk dat ik bang was voor hém. Ik was bang voor niemand. ‘Hij moet naar huis. Je neemt hem mee naar ons huis, niet ergens anders.’ Ik staarde kil in zijn ogen waar ik angst in zag schuilen wat alleen maar een grijns op mijn gezicht deed vormen. Blaffende honden bijten niet.
‘Hallo, Nathaniel. Wat doe jij hier?’ ik keek op en ontmoette de arrogante gezicht van Draco. Typisch. Malfoys moesten zich altijd ergens mee bemoeien waar ze geen recht toe hadden. Gelukkig is Lucius met schande en schrade achter gekomen dat hij zich nooit meer ongevraagd met míj moet bemoeien gezien ik zijn bemoeizuchtige neus dan wel afmaak.
‘Ik dacht dat mijn vader het duidelijk gemaakt had; het was mijn missie om deze gehele familie te misleiden. Misschien was het slimmer geweest als je me even had gewaarschuwd.’
Ik lachte schamper. ‘Werkelijk; Draco? Laat ik je maar bijpraten. Ik kom net van je vader af. Dat hij werkelijk gelooft dat je op school bent. Eigenlijk is het mijn plicht om het nu aan je vader te melden dat je op gebied bevind waar je van geen enkel een voet op mag zetten. Zelfs niet van je moeder. Als je met de grote jongens mee wilt doen, Draco dan zou ik mijn grote neus uit grote jongens zaken houden.’
Ik glimlachte vriendelijk en direct begon de derde en meteen de persoon die ik wilde dat zou reageren.
‘Hij neemt hem nergens mee. Hij raakt hem niet eens aan.’ Hij duwde zijn tweelingbroer aan de kant en kwam voor mij staan terwijl ik met een zelfvoldane grijns mijn hoofd schudden.
‘Ik zal dansen op je graf als je hem hierna niet normaal behandeld. Dit is een van de redenen waarom hij dit deed. Ik zal je doden als hij ook dood is.’ Ik keek met een opgetrokken wenkbrauw naar zijn handen die in vuisten gebald waren. Alsof hij werkelijk wat wilde proberen maar voordat er wat ging gebeuren veranderde hij in een verslagen hond. ‘Wat wil je dat ik doe?’ ik greep naar zijn kin en bekeek zijn gezicht in het felle maanlicht gezien het vorige nacht nog vorige dag geweest was. ‘Jullie lijken zo veel op elkaar; behalve aura.’ Ik liet hem met een ruk los. ‘Dat kan komen omdat je broer een weerwolf is.’ Concludeerde ik voordat ik me op Campbell richtte en hem optilde. Hij woog ondanks zijn dode lichaam enorm licht.
‘Geheimen en raadsels. Daarmee zit de wereld vol. Sommige is beter de weten en sommige niet. Jullie gaan míj niks doen gezien jullie je dierbare vriend niet willen verliezen. Daarbij spreek ik alleen tegen degene waar ik mee wil praten en van jullie drie is dat George. Als een ander van jullie ons volgt dan zullen jullie Campbell nooit meer terug zien en als jullie gehoorzamen..’ ik glimlachte en draaide me om. Zonder angst liep ik de bossen in. ‘Oh en Fred- als jij denkt dat je kan doen alsof je George bent. Ik zie verschil.’ Met die woorden liep ik het bos in terwijl Campbells hoofd tegen mijn borstkas aantikte.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ginny Weasley

Voor ik het goed en wel in de gaten had stormde Draco naar buiten waardoor ik gauw naar buiten keek waar niks leek te wezen. Verslagen bleef ik in de kamer staan. ‘oke.’ Murmelde ik zachtjes. Ik legde Campbells bed weer netjes en husselde zijn kussen goed. Ik had geen flauw idee wat er precies gebeurd was alleen dat mijn broer nu de ongelukkigste jongen leek dat ik ooit gezien had. Iets wat ik alles behalve leuk vind. Ik zuchtte zachtjes en liep de trap af waar de hout in de haardvuur prettig knapperde waar ik mijzelf even aanwarmde. Ik zuchtte zachtjes en haalde verward een hand door mijn haar. Mam leek verdwenen, pap, George, Fred, Ralf en zelfs Draco liet mij uit het niets achter. Ik plofte op de bank neer tot mijn blik op een been viel en ik meteen opsprong en verbaasd naar de persoon keek van wie de been afkomstig was. ‘Ralf’ geneerd krabde ik aan mijn nek. ‘uhm; sorry. Ik wist niet dat je hier was.’ Murmelde ik zachtjes tegen mijn schoenen terwijl ik me met een rood hoofd omdraaide en richting de buitendeur liep.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Hij pakte mijn kin vast en trok die omhoog waarin ik verstijfd bleef staan nog met dezelfde blik in mijn ogen.
 ‘Jullie lijken zo veel op elkaar; behalve aura.’ met een ruk kiet hij me los en nog steeds bleef ik zo staan.
‘Dat kan komen omdat je broer een weerwolf is.’
Hij liep van me weg en tilde Campbell op. Even wierp ik Fred een blik toe voordat ik Campbell weer hoorde praten.
‘Geheimen en raadsels. Daarmee zit de wereld vol. Sommige is beter de weten en sommige niet. Jullie gaan míj niks doen gezien jullie jedierbare vriend niet willen verliezen. Daarbij spreek ik alleen tegen degene waar ik mee wil praten en van jullie drie is dat George. Als een ander van jullie ons volgt dan zullen jullie Campbell nooit meer terug zien en als jullie gehoorzamen.. Oh en Fred- als jij denkt dat je kan doen alsof je George bent. Ik zie verschil.’
Met die woorden wierp hij ons een glimlavh toe alsof het doodnormaal was wat hij net zei en liep de bos in. Haastig wekte ik mezelf uit mijn verdoving en wierp me naar Fred.
'Ga naar huis, ik kom zo wel achter jullie aan. Hoe lang het ook duurt, blijf thuis want we weten maar nooit wat die gek gaat doen straks als hij jullie ziet rondlopen.'
Even glimlachte ik triest voordat ik achter Nathaniel aan ging.
'Ik zie je wel zo weer..'
En met die woorden verdween ik uit hun zicht en liep achter Nathaniel en Campbell aan. Ik sprong op en gegeven moment voor hem neer en zuchtte luid waarna ik mijn handen in mijn zakken liet glijden waar ik mijn stok voelde. Nee- deze keer niet. Ik weet niet eens wat Nathaniel van me wilt.
'Wat wil je?' Herhaalde ik mijn gedachtes dan.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Nathaniel-Jean Saunders

Neuriënd liep ik door de bos terwijl de maan sierlijk door de donkere bomen scheen. Net toen ik mijzelf wilde omdraaien om te kijken of er iemand kwam sprong George voor me en bleef pal voor hem stil staan. ‘Wat wil je?’ ik keek naar zijn handen die in zijn zakken lagen. Waarschijnlijk op zoek naar zijn toverstok waardoor e r een grijns over mijn gezicht gleed. ‘Hou vast.’ Ik propte Campbell in zijn armen en zweeg een tijdlang terwijl ik de omgeving afspeurden op zoek naar iemand die hardnekkig ons gevolgd had.
‘Lang.. heel lang geleden kreeg ik een broertje; Campbell dus. Gezien zuivere puur bloeden als ons mocht je maar een kind hebben. Die zou het sterkst zijn. Jarenlang is de heer van het Duister al iets aan het zoeken. Iets wat hem onsterfelijk maakt; onaantastbaar. Een eeuwig leven. Gezien de heer van het Duister geen broers of zussen had kon hij deze spreuk niet op zich zelf uitoefenen maar gezien ik en Campbell de enige volbloed broers waren testte hij het op ons.’ Ik zweeg en wierp George even een blik.
‘Zolang ik leef kan Campbell niet dood gaan. Zelfs niet als er een dodelijke vloek op hem afgeworpen word. Hij blijft leven maar hij leeft ook niet noch is hij dood. Hij kan alleen tot leven gewekt worden door zijn eeuwig gezworen bloedverwant. De een kan niet dood gaan als de ander leeft. Snap je het; George? Als je mij nu dood zal Campbell sterven. Als jij mij laat leven kan ik Campbell weer levend maken. Zo simpel als wat.’ Ik zweeg en wreef bedachtzaam over mijn kin. ‘Ik en Campbell zijn de enige waar deze spreuk over uitgesproken is. Snap je nu dat Campbell van míj is en van niemand anders? Campbell zelf weet hier niks van en ik vind het beter om dit zo te houden. Zodra ik hem weer wakker maak ziet hij jou. Je verteld dat hij zelfmoord heeft gepleegd maar jij hem gered heeft voordat hij dood ging. Je neemt hem mee naar het Nest waar je hem weer heelt. Niemand mag hier lucht van krijgen. Niemand mag weten dat hij zelfmoord gepleegd heeft want als ze er achter komen hang ik. Ik kom hem over een paar dagen halen en dan wil ik dat jullie elkaar nooit meer zien; begrijp je dat.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron

Fred verliet me om achter George aan te gaan waarna ik alleen achter bleef. Even zuchtte ik en trok de dekens strakker om me heen waardoor alleen een klein gedeeltje van mijn gezicht zichtbaar was. Ook niet erg handig aangezien Ginny de trap af liep en haast op mijn been plaats nam omdat ze me zo te zien niet zag en weer opsprong.
 ‘Ralf. uhm; sorry. Ik wist niet dat je hier was.’ met datliet ze me ook achter en liep richting de voordeur ttoe.ook ik sprong op en greep haar bij haar pols vast.
'Wacht, Ginny,' begon ik en liet haar los om aan Fred zijn trui te friemelen die ik aan had.
'G-ga je nu nou weg omdat ik er ben?' Begon ik zachtjes en keek dan weg.
'Ik weet- we hebben lang niet meer gesproken na de laatste gebeurtenissen, maanden lang zelfs, en het spijt me daarvoor. Kunnen we- kunnen we niet gewoon weer net als vroeger wezen? Toen we nog goede vrienden waren?' Ik stop even en keek haar weer aan.
'Ik ben ontzettend blij dat ik Fred nu heb.. maar ik wil jou niet als een goede vriend verliezen, Gin.'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik heb zo een afschuwelijke idee voor George maar ik twijfel of ik het uit moet voeren..

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Ik heb zo een afschuwelijke idee voor George maar ik twijfel of ik het uit moet voeren..

vertel

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

vertel

Mhm, ik wil het niet vertellen want ik weet dat jij het dom en stom gaat vinden waardoor ik weer deze smiley in je reactie ga zien ->

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••