[RPG] High School • Speeltopic | 2 - Speeltopics

In een drafje weet ik het veld op te komen, waarop het eruit ziet alsof ik zin heb in de wedstrijd. Het tegen deel is echter waar, want ik heb er evenals Nathan totaal geen zin in. Naast school is dit wel de enige verplichting waar ik mezelf aan kan houden en daarbij wordt mijn conditie al erg genoeg door mijn rookgedrag.
Eenmaal op het veld kan ik met zekerheid stellen dat zeker een kwart van de school hier aanwezig is. Niet alleen het footballfield wordt omringd met mensen, maar ook de andere velden waar onder andere door de cheerleaders wordt geoefend en de voetballers onder ons, zoals Hale. Wat me opvalt is dat de meesten worden afgeleid door hun mobieltje en dan vooral degene met wie ik in het groepsgesprek zit. Aan de ene kant kan ik ook weleens spammen, maar dat zal meer in de private gesprekken zijn dan in het groepsgesprek. Daar zitten namelijk ook een aantal spammers in, zoals in ieder groepsgesprek.
Ik stop midden tussen twee velden, wanneer Nath iets vraagt waar ik op dit moment niet op had gerekend. De vraag hing al een tijdje tussen ons, maar als het aan mij had gelegen was de vraag nooit beantwoord geweest. Echter houd ik niet van liegen en tegen wanhopig aan, probeer ik een poging te doen om het gesprek een andere richting op te duwen, zoals Hale had voorgesteld. Ik zou sowieso niet van plan zijn om iets over haar verleden te vertellen, dat heb ik me al van te voren voorgenomen. Deze keer kwam ik er echter niet zo makkelijk vanaf als de voorgaande keren dat Nath wilde dat ik meer over mezelf wilde vertellen. Uiteindelijk breng ik met moeite dat ik mijn vader heb verloren op jonge leeftijd en ik besef me dat hij al een aantal dagen niet meer in mijn hoofd heeft rondgespookt. Vreemd, gezien er altijd wel een moment op de dag is dat ik aan hem moet denken. Misschien komt het door de afleiding die ik sinds zaterdag heb.
Al wil ik Charlie nu niet bestempelen met afleiding, gezien ze dat niet is. Als er iets is waar ik op dit moment blij over ben is Charlie en alweer weet het de gedachte aan mijn vader te verdrijven, waardoor er een lichte glimlach op mijn gezicht weet te kruipen. Bij deze bericht ik haar of we na de wedstrijd iets zullen gaan doen samen en al snel krijg ik een antwoord.
De wedstrijd begint nog niet en zolang het nog niet begint, zie ik geen reden om mijn mobiel aan de zijlijn te leggen. Daarbij krijg ik net enkele berichtjes van Jess binnen dat ze mijn aanwezigheid vanmiddag wel kan gebruiken en ik weet dat ik zojuist iets met Charlie had afgesproken, maar Jess heeft me op het moment meer nodig, heb ik zo het idee. Het klonk namelijk best dringend, alsof er iets slechts is gebeurd. Wanneer het ijs aan sprake komt, is mijn vermoede bevestigd en moet het wel iets ergs zijn. Hoewel ik het niet graag doe, stuur ik Charlie een berichtje dat het vanmiddag helaas niet door kan gaan. Door haar reactie krijg ik het vermoede dat ze het niet leuk vind, wat ik aan de ene kant wel begrijp, maar er is een ding wat bijna op mijn voorhoofd staat geschreven en dat is dat ik niet van verplichtingen houd. Het betekent niet meteen dat ik altijd alles af zeg, maar als er iets is wat op dat moment belangrijker is, zet ik dingen best snel opzij.
Mijn blik gaat naar links en al vrij snel krijg ik Hadley in mijn vizier, maar ze is niet met iemand waarvan ik verwacht dat ze zou zijn. Luke Hughes. Ik heb wel geluk vandaag, want vrijwel direct nadat ik mijn blik op hen heb gevestigd zijn ze aan het zoenen. Ik kijk terug naar het footballfield. Het is niet dat ik het erg vind dat mijn nichtje wie praktisch mijn zusje is, met iemand zoent. Ik denk dat het eerder is dat ik niet wil dat er iemand tussen ons komt. Het is daarbij wel mijn probleem en niet het hare, wat ik haar later duidelijk weet te maken. Mijn mobiel kan ik na het laatste berichtje niet meer gebruiken, doordat de wedstrijd is begonnen.
Na de wedstrijd, die we trouwens hebben verloren, heb ik besloten om toch nog even naar Charlie te gaan. Ik heb een hekel aan verplichtingen, maar een vriendin zoals Charlie is het waard om een verplichting te zijn. Vandaar dat ik mezelf naar haar toe weet te begeven. Ik weet dat ik nodig een douche kan gebruiken, maar op het moment zal mijn deo de geur voor even kunnen verbloemen. Ze heeft zojuist gezegd dat ze bij Gabe is en dat hij niet in een uitmuntende staat is, maar de reden waarom zou ze me later uitleggen.
Een lichte glimlach kruipt op mijn gezicht bij het zien van Charlie, al had ik liever gehad dat ze op die manier tegen mij aan zou staan, ziet het er best schattig uit. Vooral omdat Gabe een stuk groter is dan Charlie. Ik ben niet van plan om het moment te ruïneren, vandaar dat ik, na even stil te hebben gestaan, achter Charlie langs loop en mijn lippen op haar achterhoofd druk. Mijn hand rust onder haar schouder en voor een moment richt ik mijn blik op Gabe, wie ze omhelst. Een lichte glimlach verschijnt op mijn gezicht als begroeting en tegelijkertijd weer als en gedag. Terwijl ik bij ze weg loop, glijd mijn meestal warme hand van haar schouder af.
Jess heeft gezegd dat ze bij de kleedkamers op me zou wachten en op dit moment is er geen andere plek waar ik wil zijn. Het sportshirt plakt aan mijn lichaam en de geur die het met zich meedraagt is ook niet al te best. Daarbij ziet mijn haar er ook niet uit.