• Het Melrose High is een doodnormale high school. Alle soorten leerlingen en docenten lopen er rond van de cheerleaders tot de nerds. Ieder jaar vindt er voor de leerlingen een eindejaars gala plaats en de wedstrijden van het footballteam zijn de belangrijkste gebeurtenissen van de maand. Overleef jij het tot na je examens of bezwijk je onder alle druk van de middelbare school? Ben je een gehate cheerleader, populaire atleet of gevreesde badboy?
    "Welkom op het Melrose High,"




    ROLLEN VOL VOL VOL!
    Naam | Faceclaim | Status | User | Pagina
    Mannen
    • Finn Lesley Montgomery | Austin Butler | Quarterback | Ziegler | 1.01
    • Cristiano Ignazio Barone | Zayn Malik | Badboy/criminal | Boschetto | 1.01
    • Benjamin George O'Donnel | Paddy Mitchell | Manslut | Raccoon | 1.04
    • Lucas Isaac Hughes | Francisco Lachowski | Badboy | Gaskarths | 1.06
    • Kyros Raith | Jake Cooper | ? | Lizor | 1.07
    • Ethan Hunt | Dylan O'brien | Footballer | Mignon | 1.07
    • ? | Adrien Sahores | ? | Avgeropoulos| ?
    • Jason Ryan Grimes | Ryan Kelly | Rich asshole | Sociopaths | 1.08
    • Tobias "Toby" Cameron Hades | ? | ? | Balloo | 1.08
    • Ira Keano Venson | ? | Footballer | Collier | 1.09
    • Owen Damien Devine | ? | Nerd | Raccoon | 1.09
    • Nathan Cole Parker | ? | Jock | Solitaire | 1.10

    Vrouwen
    • Cara Jessica Smith | Leda Muir | Girl next door | Complexes | 1.01
    • Victoria Marie Juliet Maverick | ? | ? | Balloo | 1.06
    • Abigail Monroe | Willa Holland | Newbie | Mignon | 1.04
    • Syden Ara Emerson | Eva Pepaj | Weirdo | Timlin | 1.09
    • Jessica Mia Crawford | Lily Collins | Cheerleader/fashion geek | Gaskarths | 1.03
    • Jacelyn Viona Kennedy | Nina Dobrev | Cheerleader | Sociopaths | 1.04
    • Hadley Ayden Galloway | ? | Social butterfly | Xemerius | 1.05
    • Cassandra 'Cass' Jordan West | Holland Roden | Popular | Boschetto | 1.08
    • Charlotte Kate Green | Cara Delevingne | Alternative | Gaskarths | 1.08
    • ? | ? | ? | Phoeni | ?
    • ? | ? | ? | Raccoon | ?


    INVULLIJSTJE
    Naam:
    Leeftijd:
    Geslacht:
    Status: Wat is hij/zij op school? Cheerleader, Jock, nerd etc? Vernoem hier ook bij hoe hij/zij aan deze status is gekomen
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Relaties: Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk iedereen een lijstje invult met relaties met alle andere karakters. Dit kan wat veel worden, maar als iedereen voor de helft een lijstje invult, worden er mensen buitengesloten!
    Extra:


    OVER DE SCHOOL
    • De school ligt in San Francisco, California
    • De kleuren van de school zijn rood en wit, de mascotte en symbool is een eagles. Het sportteam heet ook The Eagles
    • Er zijn verschillende naschoolse activiteiten zoals de boekclub, de naaiclub, de theatergroep, verschillende sportteams waarvan het footballteam het belangrijkste is.



    REGELS
    • Denk goed na voordat je hieraan meedoet!
    • Er is een woordenminimum van 250 woorden
    • Reserveringen vervallen na drie dagen, uitstel vragen is mogelijk
    • Maximaal drie personages per user, waarvan minstens één jongen
    • Houd de types en geslachten gelijk
    • Geen ruzie OOC
    • Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik anders aangeef
    • Relaties bespreken in het praattopic
    • Voor vragen staan mijn GB en PB open
    Have fun!

    TOPICS
    Rollentopic 1
    Praattopic 1


    HET BEGIN
    We beginnen op een random maandagochtend. Niet op de eerste schooldag, maar gewoon op een random maandag in september! Iedereen komt binnen en loopt naar zijn of haar klassen toe.

    [ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 15:19 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking


    Gabriël 'Gabe' Caleb Ashworth
    Outsider / Dealer • 18

    "Gabstah.." Ik klemde mijn kaken op elkaar en versterkte mijn grip rondom Charlie's schouders. Charleston, mijn zusje. Van haar wist ik met volle honderd procent dat ik haar nooit kwijt zou raken aan een ruzie, of een misverstand.
          "Ey, mag ik ook bij de familieknuffel?"
          Ik keek verrast op bij de stem die ik uit duizenden herkende: Micah. Oftewel brother from another mother, en vrienden sinds geboorte. Voor ik het wist werd ik door Charles door haar meegetrokken naar hem en grijnzens keek ik toe hoe ze zich aan hem vastklampte.
          En op dat tijdmoment gebeurde er van alles in Whatsapp; Syd wou vrienden zijn, er waren weer oude en nieuwe mensen bij, door een stom spel was iedereen tegen Nathan (wat niet vreemd is) en er zou een party komen. Door de vele berichten wist ik niet wat ik moest debken en besloot gewoon maar happy te ziin, vooral om het feit dat Syd weer vrienden of wat dan ook wou zijn.
          "Mag ik er nog bij?" Ik sloeg mijn ene arm om de schouders van Micah en de andere bij Charlie.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Syden Ara Emerson

    Weirdo - 17 - happier than before



    Nadat Gabe het na school het had uitgemaakt met Syden, kon Syden het niet verdragen om nog veel langer op deze rot school te blijven. Ze liep weg van de tribunes en ze voelde zich aangestaard worden. Waarschijnlijk kwam dit door haar prachtige kaak die ze al vergeten was.. Oh ja, shit.. Hoe moest ze dit nu gaan vertellen? Ja sorry, maar mijn lieftallige vriendin en onze oude buur vond mijn kaak niet zo mooi staan en besloot het een betere plek te geven?
    Syden zuchtte even.. Misschien had ze het geluk dat ze alleen blikken kreeg en dat er niets van werd gezegd. Dit hoopte ze het meest. Syden liep weg van de school en ging naar huis.. Eenmaal daar aangekomen waren haar ouders nog niet thuis en dus besloot Syden gelijk om haar kaak te bedekken met wat make-up.
    Een aantal uur later zaten ze met z'n zessen aan de eettafel. "Oh ja mam, vanavond ben ik bij Gabriél," zei Syden en ze nam een hap van haar eten. Eigenlijk ging ze naar het feestje van Kat, maar dat hoefden haar ouders niet te weten.
    "Nee, jij gaat nergens heen vandaag," zei haar moeder. "Je gaat waarschijnlijk rare dingen doen en nee, neem eens een voorbeeld aan Aileen," zei haar moeder. Syden zuchtte even diep.

    >> My parents are bitches and won't let me go, now that's the first time.
    << WHAT, Syd, you're coming right?
    << Do I need to hit them with a pan?
    >> I'm trying.. But atm I am getting a lecture about how I should be more like my sister.
    << Jesus... Have you told them it is a party?
    >> Yes Ally, hit them with your pan.
    >> Or can you still make up an excuse?
    << I told them I was going to Gabe.
    >> Then tell them you won't and that I asked you to help me with my school work because I have missed the first week.
    << Wait, lemme tell that lie.


    "Oké, misschien ging ik toch niet naar Gabriél, maar ga ik Katherine helpen met haar schoolwerk, sinds ze de eerste weken heeft gemist. Mag ik gaan?" vroeg Syden toen. "En hoe weten we zeker dat je niet liegt?" vroeg haar vader toen. "Eh.. Eh.." zei Syden en ze pakte haar mobiel weer en stuurde wat naar Kat.

    << Help.. They don't believe me sigh. Why are parents so difficult?
    >> Do you want me to call them? I'll cry if needed.
    << Go Kitty go, use your acting skills.. If it doesn't work.. Ally, do you still have your pan ready?


    Niet veel later ging de telefoon daadwerkelijk af en Syden luisterde mee. Kat was goed, heel goed. Haar ouders leken haar duidelijk te geloven en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat Syden mocht gaan. "Ja, echt? Geweldig, dankje! Tot straks!" riep Syden en ze rende het huis uit en vertrok naar Kat.
    Eenmaal daar aangekomen stapte ze uit haar auto en liep ze naar Kats huis toe, om daarna aan te bellen.


    That is a perfect copy of reality.

    AVALANTÉ LAURIE BEAUFORT
    ''You can pretend all you want, but sooner or later you're going to have to face up to who you really are.''
    • Senior • Hacker •



          Na een vrij lange vlucht vanaf Frankrijk naar San Francisco was ik doodop. Dat was dan ook de rede toen ik eindelijk thuis was, me gelijk op mijn bed liet neervallen. Een diepe zucht rolde gelukzalig over mijn lippen toen ik mijn bed haast omhelsde en sloot mijn ogen voor een paar tellen. Ik ademde de vertrouwde geur in en een lichte glimlach verscheen op mijn gezicht.
          Ik draaide me om zodat ik naar het plafond keek, mijn muren waren mintgroen geschilderd –– mijn lievelingskleur toen ik realiseerde dat ik mijn telefoon weer aan kon doen. Eindelijk. Het zou ook een hele verandering zijn dat ik nu niet meer de hele dag gebrekkig Frans hoefde te praten en dat was echt een opluchting. Mijn Frans was namelijk nét goed genoeg om te kunnen verstaan door de Fransen en meestal moest ik naar mijn moeder toe om woorden te vragen.
          Mijn telefoon zat nog in mijn tas, dus ik liep ernaar toe en haalde het ding eruit. Toen mijn Wi-Fi was verbonden, werd ik haast omgewaaid door de hoeveelheid aan berichtjes in een nieuwe groep. Hoofdschuddend begon ik me maar te mengen in de groep en glimlachte toen ik zag dat Sam ook in de groep zat. De jongen voor wie ik gevoelens had ontwikkeld de laatste paar weken, maar het was een beetje onacceptabel sinds hij de beste vriend van mijn broertje was. Heel fijn. Hij vertelde hoe hij al beneden stond en een beetje haastig pakte ik mijn borstel op. Mijn haar stond haast alle kanten op door het weer in San Francisco.
          Een paar minuten erna zei hij dat mijn moeder ongeduldig werd en niet veel later klopte iemand aan. Ik wist niet of ik het zou moeten vertrouwen, maar opende de deur toch. Mijn borstel zat vast in mijn haar door alle klitten en met opgetrokken wenkbrauwen keek ik Sam aan die in de deuropening stond.
          "Hi gorgeous." Hij zette zijn voet in de deurpost, waardoor ik de deur niet dicht kon slaan in zijn gezicht. Asshole. Ik rolde mijn ogen en glimlachte sarcastisch naar de jongen voor me. Zuchtend duwde ik de deur weg zodat die open zou staan en liep weer naar mijn spiegel om mijn borstel uit mijn haar te halen.
          ''En, hoe gaat het?'' vroeg ik eenmaal de borstel eruit te hebben gehaald en die op mijn bureau gelegd te hebben. ''Het is een lange tijd geleden, Sammy.'' grijnsde ik en negeerde voor even het feit dat ik make-uploos tegenover hem stond. Ik voelde hoe mijn wangen roder werden en draaide me abrupt om, om mijn tas van de grond te pakken en mijn spullen eruit te halen.
          ''Weet je, ik haat bruiloften. Ze zijn saai en veel te wit.'' constateerde ik en draaide me weer om, om daarna hem daarna een knuffel te geven. Het warme gevoel van iemand die je vertrouwde. Ik ademde zijn geur in en glimlachte licht.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2015 - 18:52 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    SAM JASON ABBOTT
    Negentien. ~ Popular Nice Guy. ~ Happy. ~



    Avalanté leek nogal geïrriteerd door het feit dat ze de deur niet dicht kon slaan in mijn gezicht zonder ook mijn voet te breken, en ik grinnikte toen ze met haar ogen rolde en sarcastisch naar me glimlachte. Ze had een borstel in haar haar, en dan ook echt ín, als in, hij zat vast, en ik moest toegeven dat ze gelijk had: het stond alle kanten op. Ava duwde de deur open en liep naar haar spiegel om de borstel eruit te halen, en ik zag de open deur als een uitnodiging en plaatste mezelf op haar bed. "En. Hoe gaat het?" Vroeg ze toen ze het geval eindelijk uit haar haar gekregen had, en ik glimlachte. "Beter nu jullie thuis zijn." Zei ik, en ik meende het. Ik had genoeg vrienden, maar ik bracht een groot deel van mijn tijd door met mijn beste vriend en zijn zusje. "Het is een lange tijd geleden, Sammy." Zegt ze. Sammy, zo noemen veel mensen me. Ik rol mijn ogen bij het horen van mijn "nickname" maar glimlach dan toch. "Te lang.. Ik heb jullie gemist." Ik kijk naar het meisje voor me, en zie haar wangen rood kleuren. Wat is dat toch met meisjes? Ik glimlach en schud mijn hoofd, terwijl ze snel in haar tas begint te zoeken. "Weet je, ik haat bruiloften." Vertelt ze dan, "Ze zijn saai en veel te wit." Ik grinnik, en sluit mijn armen om haar heen als ze zich omdraait en me een knuffel geeft. "Oh dus we gaan niet trouwen?" Zeg ik met een plagerige knipoog. "Maar, wat is er zo erg aan? Lekker eten, familie, vrienden, dansen en gezelligheid. Of je gaat gewoon naar de verkeerde bruiloften. Volgende keer gaan jullie met mij mee, dan laat ik je zien hoe het moet." Ik glimlach, en werp snel een blik op mijn telefoon. "Kom," zeg ik dan en pak haar arm zachtjes vast. "Ik heb je nu toch al gezien, en je mooi maken voor het feestje kan straks ook nog." Ik glimlach nog even naar haar en trek haar dan zachtjes mee de deur uit, richting de trap.







    [face=times]
    Katherine "Kat" Erin Cassidy
    "So hit me like a man and love me like a woman"
    Nineteen. Bad girl going on good girl. Excited.



    Wat. Een. Jaar. Van stad naar stad, om telkens weer opgevangen te worden door gillende fans die alle woorden mee konden zingen, die met spandoeken stonden en na de show uren stonden te wachten voor een handtekening. Nooit had ik gedacht dat die droom voor mij werkelijkheid zou worden, en toch is het zover gekomen. Het enige waar ik heel mijn leven naar uit had gekeken, het enige wat me in de laatste paar jaar in leven had gehouden. Toen mijn vader ons verliet, 3 jaar geleden begin mijn moeder steeds meer te drinken. Mijn cijfers kelderden en ik ging meer en meer focussen op mijn muziek. Het moment dat ik mijn moeder had gevonden, nadat ze gestorven was aan alcoholvergiftiging, was het moment dat school besloot dat ze me zouden laten blijven zitten. Een week later werd ik gebeld. We gingen op tournee. Dit betekende dat ik het huis kon verkopen en me nog geen zorgen hoefde te maken over een appartement. De laatste paar weken van de Tour hebben we dat allemaal geregeld. De tour ging in een grote waas voorbij. Het was geweldig. En nu?

    Nu sta ik voor mijn nieuwe appartementencomplex. We hebben met de band meubels gekocht en naar binnen gesleept, en nu moet iedereen alweer gaan. Met een zuchtje speel ik met de sleutel in mijn hand. Na een tijdje zo gestaan te hebben, besluit ik om naar binnen te gaan en alles in te richten. Als dit gebeurt is kijk ik op mijn telefoon en zie dat mijn beste vriend, Micah, in de groep aan het praten is. Vrolijk begin ik met hem te appen. Na een tijdje met hem en Kyros gepraat te hebben, kondigt Micah aan dat er een feestje is in mijn appartement, en ik begin te lachen. Natuurlijk is er een feestje in mijn appartement. Grinnikend loop ik de deur weer uit, dit keer met mijn portemonnee, om boodschappen te halen voor het feestje. Er komt een nieuwe jongen in de groep, een ontzettend homofiele jongen genaamd Zachary, en ik vind hem vanaf het begin al geweldig. Als een paar mensen aangeven eerder te komen sla ik snel ook wat spullen voor het avondeten in. Tevreden kijk ik in mijn karretje. Chips, frisdrank, genoeg alcohol om de voorraad die ik al had staan te verdubbelen etc.. Snel reken ik af en sleep de overvolle tas mee terug naar mijn appartement.

    Eenmaal thuis begin ik snel aan het eten. Ik kan niet veel koken, maar tagliatelle met garnalen, tomatensaus en broccoli kan je niet snel verpesten. Ik laat de grote pan op een laag vuurtje staan zodat het niet te snel afkoelt. Na een tijdje vertelt Zach dat hij op de parkeerplaats staat, en ik schiet naar het raam. Als ik de jongen heb opgemerkt begin ik te zwaaien en leg hem over de telefoon uit hoe je bij mijn appartement komt. Als hij na een tijdje aanbelt wordt ik begroet met een knuffel waardoor ik bijna omval. "Niet vallen!" Roept hij en ik schiet in de lach. Hij is zo schattig. Ik geef hem een snelle rondleiding en hij helpt me met het kiezen van mijn outfit voor de avond, waarna ik nogmaals de deurbel hoor gaan. Snel loop ik terug naar de deur en trek hem open "SYDEEEEY" Roep ik vrolijk, en omhels het meisje voor me. "Thank god dat ze je hebben laten gaan." Grinnik ik, terwijl ik een stapje opzij doe zodat ze naar binnen kan lopen.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2015 - 20:46 ]


    Spinning around, I'm weightless.

    AVALANTÉ LAURIE BEAUFORT
    ''You can pretend all you want, but sooner or later you're going to have to face up to who you really are.''
    • Senior • Hacker •



          "Beter nu jullie thuis zijn." antwoordde hij op de vraag op hoe het ging met hem. Ik glimlachte even en keek hem kort aan. Zelf had ik hem ook gemist en het was altijd fijn om te weten dat iets wederzijds was.
          "Te lang.. Ik heb jullie gemist." zei hij nog voordat mijn wangen rood wisten te kleuren. Blozen was niet bepaald mijn ding, sinds ik niet een verlegen type was –– integendeel zelfs.
          "Oh dus we gaan niet trouwen?" zei hij met een plagende knipoog nadat ik mijn armen om hem heen had geslagen. "Maar, wat is er zo erg aan? Lekker eten, familie, vrienden, dansen en gezelligheid. Of je gaat gewoon naar de verkeerde bruiloften. Volgende keer gaan jullie met mij mee, dan laat ik je zien hoe het moet." Een lichte glimlach verscheen op mijn gezicht. Alles aan de bruiloft was leuk, behalve het Frans praten dan. Dat was minder leuk.
          ''Dat niet, gewoon. Ik bedoel, alles was wit en ik was ongesteld. Leef een keer mee met een meisje,'' zei ik lachend en schudde mijn hoofd. "Kom," Sam pakte mijn arm vast. "Ik heb je nu toch al gezien, en je mooi maken voor het feestje kan straks ook nog." Ik rolde kort mijn ogen en dacht na wat ik allemaal gemist had. Waarschijnlijk vrij veel, het stond bekend als 'Drama High', een naam die erg veel paste. Drama all over the place.
          ''Mijn haar staat nog steeds vrij erg overeind, weet je.'' zei ik toen we de trap af liepen. ''Ik bedoel, kijk naar mijn hoofd Sam.'' sprak ik en keek hem serieus aan. Ik pakte zijn hand vast en trok hem mee de woonkamer in. ''Aiden?!'' riep ik zo hard mogelijk, hopend dat mijn broertje het kon horen.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Oops nm

    [ bericht aangepast op 4 aug 2015 - 20:47 ]


    Spinning around, I'm weightless.

    SAM JASON ABBOTT
    Negentien. ~ Popular Nice Guy. ~ Happy. ~



    "Dat niet, gewoon. Ik bedoel, alles was wit en ik was ongesteld. Leef een keer mee met een meisje," Zei ze lachend, en ik lachte met haar mee. Toen we de trap af liepen, begon ze weer over haar haar: "Mijn haar staat nog steeds vrij erg overeind, weet je." Ik schudde lachend mijn hoofd en keek naar het meisje dat voor me uit de trap af liep. "Ik bedoel, kijk naar mijn hoofd Sam." Ze keek me serieus aan, maar ik moest lachen. "Ava, ik belóóf je dat je er prima uitziet. En daarnaast, de enige mensen die je nu gaan zien zijn Aiden, je ouders en ik. Het is niet zo dat je met je grote liefde aan tafel gaat." Plaagde ik haar, doelend op een antwoord dat ze had gegeven op een 'truth'-vraag in het groepsgesprek:
    << Do you have a crush? - Kyros
    << Guess I have to be honest? - Ava
    << Yes - Kat
    << Then yes, I have a crush. - Ava
    >> Oooooh - Sam

    Ik glimlachte. Ava was een lief meisje, en ik hoopte eerlijk waar dat ze bij een goede jongen terecht zou komen, iemand die haar goed zou behandelen en die haar verdiende. Geen Nathan, ofzo.
    Ze pakte mijn hand en trok me mee naar de woonkamer. "Aiden?!" Riep ze, toen we aangekomen waren, en ik keek om me heen, wachtend op mijn beste vriend.


    Spinning around, I'm weightless.

    AIDEN CHANDLER BEAUFORT

    "Hi, I am a turtle."

    The Shy Guy • 17 • happy




    Het was een paar uur geleden sinds Aiden en zijn familie terug was gekeerd vanuit Frankrijk. De terugreis in het vliegtuig was saai en het duurde veel te lang, verder was de ruimte irritant klein en zat Aiden ontzettend ongemakkelijk. Daarnaast was zijn buur meerendeel van de reis aan het snurken waardoor Aiden moeilijk in slaap kon komen.
    Nu stond Aiden echter voor de deur, om zijn beste vriend Sam binnen te laten. Hij had hem zeker wel gemist, de bruiloft was verschrikkelijk. Hij hield sowieso al niet zo van gelegenheden met veel mensen, maar sinds die Fransen weigerden Engels te spreken moest hij ook nog eens Frans spreken.. En Frans was nu niet zijn beste taal om het maar even te zeggen. Aiden voelde zich dus alles behalve op zijn gemak daar omdat iedereen kom horen hoe géweldig - kuch - Frans hij sprak.
    Toen Sam eenmaal binnen was omhelsden ze elkaar en wachtten ze op Ava, zijn zus. Sinds ze een vrouw was en ze - tenminste, dat vond zij - er niet uitzag, weigerde ze om naar beneden te komen. Zo kwam Sam dus tot het idee om te doen alsof hij haar moeder was zodat hij Ava mee naar beneden kon sleuren. Aiden lachte even bij het idee en keek toe hoe Sam naar boven liep. Aiden liep toen direct naar een andere plek toe.
    Enkele minuten later, terwijl Aiden bezig was met iets, hoorde hij een meisjesstem zijn naam roepen - Ava.
    Aiden grinnikte even en liep de richting op waar de stem vandaan kwam - de woonkamer. Daar aangekomen zag hij Sam en Ava hand in hand staan. Aiden grinnikte weer en kon het niet laten om de situatie een awkward twist te geven.
    "Hand in hand eh? Ik wist niet dat jullie een relatie met elkaar hadden? Sinds wanneer?" vroeg Aiden met een grijns op zijn gezicht. "En waarom vertellen jullie dat niet aan mij?" vroeg Aiden toen quasi-beledigd. "Jullie weten toch dat jullie alles aan mij kunnen vertellen? Ik vind het heel schattig hoor," sloot Aiden af.

    [ bericht aangepast op 9 aug 2015 - 18:04 ]


    That is a perfect copy of reality.

    AVALANTÉ LAURIE BEAUFORT
    ''You can pretend all you want, but sooner or later you're going to have to face up to who you really are.''
    • Senior • Hacker •



          "Ava, ik belóóf je dat je er prima uitziet. En daarnaast, de enige mensen die je nu gaan zien zijn Aiden, je ouders en ik. Het is niet zo dat je met je grote liefde aan tafel gaat." Ik rolde mijn ogen, hem niet gelovend en hield zijn hand nog vast. Zonder enige bedoelingen natuurlijk, dat zou alles duizend keer gênanter maken.
          "Hand in hand eh? Ik wist niet dat jullie een relatie met elkaar hadden? Sinds wanneer?" Ik keek op van mijn telefoon toen ik Aidens stem hoorde en keek hem verward aan. Waar had hij het in hemelsnaam over? "En waarom vertellen jullie dat niet aan mij?" Ik realiseerde me dat ik zijn hand nog vast had en liet die onmiddellijk los, een beetje ongemakkelijk liep ik naar de keuken. "Jullie weten toch dat jullie alles aan mij kunnen vertellen? Ik vind het heel schattig hoor," sloot Aiden af. Ik draaide me om naar mijn broertje en keek hem met een dodende blik aan. '
          ''Lieve, lieve Aiden. Kan je alsjeblieft voor je eigen best wil je mond voor één minuut houden?'' Een sarcastische glimlach liet ik nog even verschijnen voordat ik de keuken weer inliep om mijn moeder te helpen met het eten. God, waarom was mijn broertje te gênant voor woorden? My God.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    MYAH RAITH

    Nadat Charlie en ik weer terug waren gekomen van Cara, waar het inmiddels al weer een stuk beter mee ging, was Charlie naar het veld gegaan.
    Ik bleef een beetje rond rijden in mijn rolstoel. Misschien had ik moeten gaan kijken, maar ik had gewoon niet zoveel zien. Ik zou later wel horen wie er zou winnen.
    Tijdens het rondrijden langs ik een beetje mee op whatsapp en zo kwam ik er al snel achter dat er een feestje zou zijn in Kats appartement.
    Eerst wilde ik gaan, maar toen ik erachter kwam dat Nathan niet uitgenodigd was doordat hij onaardig geweest was tegen een aantal mensen, waar ik hen niet ongelijk in kon geven, besloot ik naar hem toe te gaan. Ik had wel zin in een avondje met zijn tweeën. Misschien zouden we dan nog wel later de party gaan crashen.
    Nou ja, Nate zou crashen. Ik was gewoon uitgenodigd.
    Toen Nathan aan me vroeg of Jace ook mocht komen, was ik dan ook best teleurgesteld. Ik had me nu verheugd op een avondje alleen met hem. We hadden al lang geen myathan time gehad. Altijd was er wel iemand bij en stiekem miste ik de momenten dat we met zijn tweeën waren.
    Toch liet ik hem weten dat ik het goed vond als ze kwam. Ik wilde geen spelbreker zijn en als hij dat liever had, vond ik het ook goed, al vond ik het wel heel jammer.
    Ik besloot nu naar hem toe te gaan. De wedstrijd was inmiddels afgelopen en hij was zich aan het omkleden.
    Ik liet hem weten dat ik eraan kwam. Ik wilde gelijk naar binnen gaan, maar hij zei me dat ik niet naar binnen kon, maar dat dat niet kwam doordat er jongens naakt waren, maar doordat hij met Jace aan het praten was.
    Ik twijfelde. Iets in me vroeg wat hij met 'praten' bedoelde. Een ander deel zei me dat ik hem moest vertrouwen.
    Mijn nieuwgierigheid won van mij trouwe deel en ik trok de deur open om de kleedkamer binnen te gaan.
    Een aantal jongens keken me een beetje verontwaardigd aan, maar echt veel deden ze er niet aan. Waarschijnlijk omdat ik vandaag niet het eerste meisje was dat de kleedkamer binnen was geglipt. Gelukkig was er niemand naakt.
    Al snel zag ik ze naast elkaar zitten. Ze hadden elkaars handen vast. Ik wist dat ik blij moest zijn dat ze niet op elkaar zaten of dat ze de smaak van elkaar lippen aan het uitproberen waren, maar toch voelde ik een steek.
    Ik liep naar ze toe en zette een glimlach op alsof er niets aan de hand was.
    "Hee" groette ik ze zo vrolijk mogelijk. "Hoe ging de wedstrijd?"

    outfit


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    SAM JASON ABBOTT
    Negentien. ~ Popular Nice Guy. ~ Happy. ~



    "Hand in hand eh?" Hoor ik dan opeens de stem van mijn beste vriend. Wat? Hand in hand? "Ik wist niet dat jullie een relatie met elkaar hadden? Sinds wanneer?" Waar hád hij het in hemelsnaam over? "En waarom vertellen jullie dat niet aan mij?" Pas toen Ava mijn hand losliet had ik door waar dit over ging. Verbaasd keek ik naar de plek waar onze handen zich net nog begaven. "Huh." Mompelde ik, en keek verbaasd naar Ava. "Jullie weten toch dat jullie alles aan mij kunnen vertellen? Ik vind het heel schattig hoor," Ik schudde mijn hoofd, lachend, en keek naar Aiden. "Lieve, lieve Aiden. Kan je alsjeblieft voor je eigen bestwil je mond voor één minuut houden?" Ze glimlachte sarcastisch en liep de keuken in. "Ehm..." Begon ik toen. "Dat was ehm, niet waar het op leek. Ze trok me mee de trap af, that's all." Ik merkte dat hij met een rood hoofd naar zijn telefoon stond te glimlachen, en ik trok mijn wenkbrauw op. "Aid, met wie ben je aan het praten?" Vroeg ik toe, verbaasd. "Met mijn ma." Kreeg ik als antwoord, terwijl de rode kleur dieper en dieper werd. Op het zelfde moment dat Aiden de woorden uitsprak, kwam zijn moeder de keuken uitlopen. "Hoi Sam! Komen jullie eten?" Ik glimlachte vriendelijk naar de vrouw, die met een schaal in haar handen in de deuropening stond. "Dag mevrouw Beaufort, graag! Het ruikt heerlijk." Zeg ik en glimlach naar haar, tot ze doorgelopen is. "Geloofwaardig, Aid." Grinnikte ik toen, en gebaarde met mijn hoofd richting de eetkamer. "Saved by dinner, maar ik ga je uithoren straks." Grinnik ik, voordat ik de eetkamer inliep. "Dag meneer Beaufort, hoe was de bruiloft?" Vroeg ik vriendelijk terwijl ik de eetkamer in liep en mijn vaste plek (ik had een vaste plek: zo vaak kwam ik er dus), tegenover Ava innam.


    Spinning around, I'm weightless.

    AIDEN CHANDLER BEAUFORT

    "Hi, I am a turtle."

    The Shy Guy • 17 • happy




    Zodra Aiden de woonkamer binnenliep en Ava en Sam hand in hand zag, kon Aiden het niet laten daarover een opmerking te maken. Beiden keken echter verward Aiden aan - tot dat Ava begreep wat Aiden bedoelde en haar hand onmiddelijk losmaakte van Sam.
    "Huh," mompelde Sam terwijl hij Ava aankeek. Niet veel later schudde hij zijn hoofd en lachte hij even, Ava daarentegen leek minder happy. "Lieve, lieve Aiden. Kan je alsjeblieft voor je eigen bestwil je mond voor één minuut houden?" Ze glimlachte sarcastisch en liep de keuken in. Aiden zuchtte even, hij zou zich later wel verontschuldigen.
    "Ehm.." Sam stond er ook een beetje awkward bij. Aiden lachte even. "Dat was ehm, niet waar het op leek. Ze trok me mee de trap af, that's all."
    Aiden echter was allang weer ergens anders op gefocust - zijn mobiel. Hij was met Owen aan het praten, hij wilde het niet toegeven, maar hij had gevoelens voor deze jongen ontwikkeld.
    Aiden had niet door dat hij een rood hoofd gekregen had - Sam wel.
    Aid, met wie ben je aan het praten?" vroeg Sam toen, verbaasd. "Met mijn ma," antwoordde Aiden snel, terwijl hij merkte dat hij steeds roder en roder werd.
    Op het zelfde moment dat Aiden de woorden uitsprak, kwam zijn moeder de keuken uitlopen. Aiden vloekte even in zichzelf.
    "Hoi Sam! Komen jullie eten?" vroeg zijn moeder toen. Sam glimlachte vriendelijk naar Aidens moeder, die met een schaal in haar handen in de deuropening stond. "Dag mevrouw Beaufort, graag! Het ruikt heerlijk," zei Sam en hij glimlachte naar haar, tot ze doorgelopen was. "Geloofwaardig, Aid," grinnikte hij toen en hij gebaarde met zijn hoofd richting de eetkamer. Aidens kop kreeg nog een rodere kleur. "Eh.." wist Aiden uit te brengen.
    "Saved by dinner, maar ik ga je uithoren straks," grinnikte Sam toen, voordat hij de eetkamer inliep.
    "Liever niet," mompelde Aiden, terwijl hij Sam volgde.
    "Dag meneer Beaufort, hoe was de bruiloft?" vroeg Sam vriendelijk terwijl hij de eetkamer in liep en zijn vaste plek tegenover Ava innam. Aiden ging - met nog altijd een rode kop - naast Sam zitten. Hij staarde Ava aan. "Sorry Av, I just couldn't resist," zei Aiden grijnzend tegen Ava en hij keek weer op zijn mobiel, Owen had hem namelijk een foto gestuurd. Weer bloosde hij even. Owen was veel te knap voor hem.


    That is a perfect copy of reality.

    ZACHARY 'ZACH' THOMAS SMITH
    Proud stereotype gay from Britain • 12th grade
    Outfit


          Zachtjes met de radio mee neuriënd rijd ik in mijn Kever door San Francisco richting het huis van Kat. Dat meisje ken ik eigenlijk niet, alleen via de groep van mijn nieuwe school waar ik net nieuw op ben. Ja je hoort het goed, ik ben de nieuwe newbie – beetje dubbelop – van Melrose High, die kennelijk ook bekend staat onder de leerlingen als Drama High. Ik Zachary, noem me alsjeblieft Zach, Thomas Smith ben van Manchester – ja ik heb een accent – naar San Francisco verhuisd vanwege huiselijke zaken die me vrij weinigen kunnen schelen. Ook ben ik trouwens het neefje – of is het neef? Ben ik ouder? – van Cara.
    Hoe dan ook, kennelijk geeft Kat dus een housewarming party vandaag en heeft mij uitgenodigd, vandaar dat ik nu naar haar toe aan het rijden ben. Na een stuk of tien keer in rondjes gereden te hebben en de meeste willekeurige straten in geslagen te hebben kom ik aan bij het huizenblok dat volgens de beschrijving van Kat wel haar huis zou kunnen zijn. Ik vraag het nog even na en na een nogal enthousiaste bevestiging – die Kat girl mag ik nu al – parkeer ik mijn auto en stap ik uit. Vervolgens loop ik naar binnen maar ben zo druk op mijn mobiel bezig in de groep - wat een stelletje Dramaqueens, zucht - dat ik de lift gewoon straal voorbij loop. Pas na de tweede trap heb ik door wat ik doe, echt waar Zach, trappen? Ja ik heb een soort haat ontwikkeld tegenover trappen, wat een rot dingen, behalve roltrappen dan, maar dat is weer een ander verhaal. Uiteindelijk kom ik dan toch aan bij Kat's huis en druk op de bel voordat ik nog even mijn haar fatsoeneer (stel nou dat er al een leuke jongen is en dan zie ik eruit als een 'I woke up like this'- persoon, nope geen optie). Wie weet is die... Hoe heet hij ook alweer? Cute guy numero uno, het leek op een gerecht... G.. Gyros... Kyros! Ja Kyros! Hij is echt cute, alleen bezet, waarom zijn cute guys nou altijd bezet? Nou ja opzich logisch, want ze zijn cute, maar girl, ik wil ook een cute guy...
    Wanneer er wordt opengedaan kijk ik breed lachend op en druk gelijk een bos bloemen naar voren.
          "Heyo! Ik ben Zach en kom hier voor Kat?"

    [ bericht aangepast op 5 aug 2015 - 12:14 ]


    I just caught the wave in your eyes

    JESSICA 'JESS' MIA CRAWFORD
    Cheerleader and fashion geek • 12th grade
    Outfit

          Daar zit je dan, met een enorme bak ijs op je schoot, met je hoofd op de schoot van je beste vriend, leeghoofdig naar een film te kijken waar je niet eens de titel van weet en die je alleen kijkt omdat een één of andere hoofdrol speler knap is en ook nog een sixpack blijkt te hebben... Dat is nou de definitie van "je gevoelens weg eten met ijs terwijl je op de schoot van je beste vriend ligt en je naar een film kijkt met knappe mannen erin". Hoe dan ook, daar zitten we, soms praten we wat, eten we nog meer of wisselen we de film – het gaat zo door tot ongeveer een uur of zes in de middag. Opeens ontploft de groep doordat er kennelijk een hele zee van nieuwe mensen op onze school is beland, of van mensen die zijn teruggekomen van weet ik veel waar. Eén van hun is niemand minder dan Jackson, Jackson fucking Hale, de quarterback van het football team uit Washington DC en waar we nogal dik van hadden verloren twee jaar geleden, hoewel ik me wel een winnares kon prijzen toen. Waarom? Nou laten we het erop houden dat ik en Jackson elkaar eerder hebben ontmoet, in de kleedkamers en er was nogal een klik. Dit alles is gebeurd nog voordat ik Benjamin ontmoet had, echter na de wedstrijd heb ik Jack niet meer gezien of gesproken – aangezien hij terug moest naar Washington. Echter weet hij nog steeds wie ik ben en voelt het als van ouds, hij zegt zelfs dat hij me leuk vindt! Zo praten we wat over en weer en ik zit als een gek te grijnzen en te blozen naar mijn telefoonscherm, Jackson vindt mij leuk! Jackson vraagt me mee naar Homecoming, op een date, naar Kat's feestje! Mag ik gillen? Nee? Jammer.
          "Ira, move your lazy ass, we gaan naar een feestje," zeg ik tegen hem terwijl ik van zijn schoot opsta en naar hem glimlach. Misschien is Jackson mijn kans tot het vergeten van Benjamin, ik bedoel, ik vind Jackson stiekem ook nog steeds erg leuk, hij is altijd zo lief en kijk naar hem. Als iemand zegt dat hij lelijk is krijgt diegene van mij hoogstpersoonlijk een ritje naar het eerste de beste gekkenhuis hier in de buurt, zonder retour.
    Huppelend begeef ik me naar mijn badkamer waar ik een douche neem en al het andere doe om me voor te bereiden voor het feest. Mijn haren laat ik los en besluit ik gewoon te laten krullen – stijlen is te veel werk wat mij betreft. Mijn make-up houd ik ook gewoon neutraal en voor de zekerheid doe ik waterproof mascara op voor het geval dat...
    In een schoon lingerie setje en een kimono die ik losjes heb dichtgeknoopt loop ik weer naar beneden en wil net wat te drinken pakken wanneer de bel gaat. Fronsend kijk ik even op WhatsApp, já hoor, meneer is er al – wat een timer. Met lichte blosjes – ja ik ga de deur opendoen terwijl ik nogal weinig aan heb – loop ik naar mijn voordeur en trek de deur open en kijk de jongen die ik twee jaar niet heb gezien even verbaasd aan. Pas daarna besef ik dat ik hem niet zo subtiel aan het bekijken ben en blozend glimlach ik naar hem voordat ik hem om de hals vlieg.
          "Jackson!"

    [ bericht aangepast op 5 aug 2015 - 11:59 ]


    I just caught the wave in your eyes

    Katherine "Kat" Erin Cassidy
    "So hit me like a man and love me like a woman"
    Nineteen. Bad girl going on good girl. Excited.


    Na een tijdje gaat de deurbel, en zodra ik open doe krijg ik een grote bos bloemen in mijn gezicht geduwd. "Heyo! Ik ben Zach en ik kom hier voor Kat?" Lachend neem ik de bloemen aan en geef de jongen een knuffel. "Sweety, dat had je toch niet hoeven doen!" Zeg ik glimlachend, en kijk de jongen aan. "Ik ben Kat, nice to finally meet you." Ik glimlach en pak de jongen bij zijn hand om hem mee het appartement in te trekken. "Het is niet veel, maar het is iets." Glimlach ik, als ik de deuren één voor één aanwijs. "Slaapkamer, badkamer, logeerkamer." De keuken wijs ik aan, maar die staat verbonden met mijn woonkamer, en het bureau in de hoek stelt mijn "studeerkamer" voor. Als ik dit allemaal heb laten zien laat ik de jongen glimlachend los en gebaar naar de bank. "Ga lekker zitten, make yourself at home. Wil je wat drinken? Oh, en heb je al honger? Ik heb gekookt." Babbel ik vrolijk verder. God, wat ben ik hyper. Ik ben zo blij dat ik weer thuis ben, dat ik bijna niet kan stoppen met praten.

    [ bericht aangepast op 5 aug 2015 - 13:49 ]


    Spinning around, I'm weightless.