'Dat kan ik me voorstellen. Ik had precies hetzelfde.' Ze grijnsde. 'Dan geldt toch echt "Oost west, thuis best".' Ze tikte de bal over het net en grinnikte toen Ian hem per ongeluk in het net terugspeelde. 'Ik dacht dat er nog meer mensen zouden komen.'
Beachvolleyballen. Jess rolde met haar ogen en stuurde direct een appje naar Layla, of die zou gaan. Als Layla niet ging, ging Jess al helemaal niet; als Layla wel ging, zou ze het misschien overwegen. Ze vond sporten helemaal niet zo gek, maar het hing er toch ook echt van af wie er nog meer zouden komen. Ze hield in ieder geval scherp in de gaten of Joris ook zou komen, want ze wilde er werkelijk wel achterkomen of hij op jongens of op meisjes viel.
Hij reageerde niet en ze fronste haar wenkbrauwen. Layla reageerde echter wel dat zij en Elin onderweg waren. Ach, ze had niet per se veel beters te doen en van huis weg gaan was zeker een betere optie dan thuisblijven, waar Tialda waarschijnlijk weer pogingen zou doen om met haar te praten.
Wacht op mij, ik kom eraan! Ze gooide er nog een kussmiley bij en stapte toen op haar fiets. Het was lekker weer; als het volleyballen niks aan was, kon ze altijd in het gras gaan zonnen.
Joris had niet goed geslapen. Timo had gezegd dat het de afgelopen dagen best goed was gegaan met zijn moeder; ze had weinig gedronken, ze hadden veel met elkaar gesproken en ze hadden zelfs met elkaar gelachen. Afgelopen nacht was het echter weer mis geweest. Toen Joris thuis was gekomen, had zijn moeder tot zijn verbazing gevraagd hoe het kamp was geweest. Hij had haar verteld wat ze allemaal gedaan hadden, maar had het kort gehouden, omdat hij wist dat ze anders haar interesse al snel weer zou verliezen.
Vervolgens had hij voorgesteld om samen een film te kijken en daar had ze mee ingestemd, al wilde ze dat enkel onder het genot van een glaasje whisky. Hij had kort geprotesteerd, maar hij wist dat het de avond zou verpesten als hij te moeilijk zou doen. Eén glaasje whisky, had ze hem beloofd. Eén glaasje.
Halverwege de film was ze echter opgestaan om haar glas bij te vullen en toen hij had gezegd dat ze slechts één glas beloofd had, werd ze kwaad. Het eindigde erin dat ze haar glas kapot smeet en naar boven was gegaan, waardoor Joris de rotzooi had moeten opruimen. Hij had de film uitgezet omdat hij wist dat dat toch niets meer werd en toen hij boven kwam, zag hij tot zijn grote teleurstelling dat zijn moeder de fles whisky mee naar boven had genomen. Nog geen halfuur na haar eerste glas lag ze te snurken op haar bed. De half lege fles whisky lag op haar bed, de dop niet goed dichtgedraaid, waardoor de lakens langzaam steeds vochtiger werden en de hele kamer rook nu naar brandhout. Joris had de fles opgeruimd en weggegooid, had een matras op de grond gelegd en zijn moeder daarheen verplaatst, en had vervolgens haar dekbed verschoond. Ze had dit weekend gebruikt om nieuwe drank te halen, dus zou het voor hem weer een zoektocht worden om die drank te vinden en weg te gooien. Het was één grote, vicieuze cirkel en hij wist niet wat hij nog moest doen om haar hieruit te halen. Hij was boos geworden, had haar gesmeekt, had meerdere malen voorgesteld om naar een afkickkliniek te gaan, maar als hij zoiets deed, barstte ze of in tranen uit, of werd ze kwaad en zei ze tegen hem dat hij zich niet zo moest aanstellen. Vaak werd Sander ook nog wel eens genoemd, en soms zijn vader ook nog. Het enige wat hij nu nog kon doen, was haar geld zoveel mogelijk verstoppen en alle drank die ze kocht, weggooien.
Hij had vanochtend gehoopt dat zijn moeder wat beter zou zijn, maar hij wist, zodra ze de woonkamer binnenkwam, dat ze alweer flink wat gedronken had. Er hing een grote alcoholgeur om haar heen en de blik in haar ogen was vaag. Joris wilde ontbijt voor hen beide maken, maar kwam erachter dat ze geen brood meer in huis hadden; haar moeder had helemaal geen boodschappen gedaan in de tijd dat hij weg was. Daarom sprintte hij naar de supermarkt - gelukkig was die om de hoek - en maakte hij daarna alsnog een ontbijt voor hen klaar.
Aan tafel probeerde hij een gesprek met zijn moeder aan te knopen, maar al snel kwam hij erachter dat dat niets zou worden en daarom zette hij de tv maar aan. Dat bleek ook een fout te zijn, want het eerste beeld dat naar voren kwam, was het nieuws van een auto-ongeluk: hij zette direct de tv weer uit en keek naar zijn moeder, maar het kwaad was al geschied: zijn moeder had tranen in haar ogen gekregen, liep vervolgens met een woeste blik in haar ogen naar hem toe en greep hij bij zijn schouders. 'Dat deed je met opzet!'
'Nee... Nee, mam, echt niet! Dat was gewoon puur toeval...'
'Eikel! Hoe kon je! Sander had zoiets nooit gedaan in jouw situatie... Was Sander maar hier... Was het maar andersom...'
Hij slikte. Hoe vaak ze het ook zei, het werd niet makkelijker om te horen dat ze had gewenst dat hij in de auto had gezeten in plaats van Sander. Hij had altijd geweten dat Sander zijn moeders lievelingetje was, maar dat was oké, want hij had ook nog zijn vader. Zijn vader had geen lievelingetje en Joris was gek op hem geweest. Het was ook logisch dat velen Sander beter vonden: hij was ouder, had alles goed voor elkaar, was een ontzettend sociale, betrouwbare jongen en deed alles voor een ander. Joris was altijd net even wat egoïstischer geweest, net wat lakser, net wat minder slim. Maar sinds de dood van zijn vader en broer had hij enorm zijn best gedaan om Sander te evenaren, om net zo behulpzaam en betrouwbaar te zijn als zijn broer, maar zijn moeder merkte het niet. Ze was een paar maanden na hun dood begonnen met drinken en dat was eigenlijk niet meer gestopt. Joris had eerst gedacht dat het een reactie was op hun dood en dat het tijdelijk zou zijn, maar het was nu al drieënhalf jaar geleden en er was eigenlijk niet veel veranderd. Zijn moeder dronk nog steeds en vond hem nog steeds niets waard. De enige momenten dat hij zijn moeder nog wat zag opleven, was als Timo langskwam; als ze dan nuchter genoeg was, was ze soms bijna haar oude zelf.
'Mam, het spijt me.' Hij haalde diep adem. 'Wil je nog wat eten? Ik wil best nog een broodje voor je maken...'
'Nee,' zei ze nors. Ze had hem weer losgelaten en draaide zich om. 'Ik ga naar boven.'
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain
