• Een groep jongeren wordt via de belofte van een hoog geldbedrag in ruil voor wat experimenten naar De Fabriek gelokt. Deze Fabriek blijkt op een nogal onopvallende plek te staan waar niemand achterkomt. Op het eerste oog lijkt alles normaal en in orde, maar als ze er eenmaal zijn kunnen ze niet meer weg. Ze worden opgesloten en gedwongen te werken aan computerprogramma's. Niet alleen de fysieke, maar ook de mentale omstandigheden zijn niet gezond. De 'bazin' treitert en mishandeld als ze vindt dat de jongeren niet hard genoeg werken. Tussen de jongeren ontstaan ook relaties (vriendschap, liefde, haat)

    Brieven van Clementine staan onder spoiler knoppen!!


    Beste lezer,

    zoals ik jullie al eerder heb vertelt begonnen we morgenochtend aan de experimenten.
    Jullie daarvoor opnieuw in groepen verdeel, dit keer in groepen van vier zoals hier onder
    vermeld staat. Na het spel dat jullie met zijn allen spelen is er nog een gezellige avond gepland.
    Deze zal niet langer duren dan tot half elf vanavond. In jullie kamers zijn wekkers gezet, bij de
    groepen indeling staat ook hoe laat je je wekker moet zetten zodat je weet hoe laat je je in de eetzaal moet verzamelen. Tussen de groepen zal steeds een half uur verschil zitten, dat heeft te maken met het experiment. Er zullen verschillende werkomstandigheden zijn, sommigen zullen op een warme plek zijn, andere op een koud en sommigen zullen werken op de computer, anderen met hun handen. Verdere informatie over wat je moet doen zul je morgenochtend bij het verzamelen van je groepje ontvangen.
    Ik hoop dat jullie allen een fijne dag hebben gehad en elkaar ook echt beter hebben leren kennen. Als iedereen weer compleet is voor het gebouw zullen jullie binnen het spel gaan spelen en daarna opvolgend krijgen jullie avondeten.

    Groep 1: Sil, Cinderella, Rick --> Opstaan 7.30
    Groep 2: Bran, Jonas, Julia, Randall en Lynn --> Opstaan 8.00
    Groep 3: Anna, Romy, Ryan en Albert --> Opstaan 8.30

    Met vriendelijke groeten
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten





    Beste lezer,

    je hebt nu de volledige uitleg van wat er nu gaat gebeuren in je handen. Er zal in staan wat het onderzoek precies inhoud, wat ik van jullie verwacht, regels en de uitleg over het computerprogramma waar jullie mee zullen gaan werken.

    Zoals jullie al eerder is verteld gaat het onderzoek over de relatie tussen nachtrust en concentratie op werk. Voor het meten van de concentratie heeft mijn bedrijf een speciaal computerprogramma ontwikkeld, hiermee zullen jullie ongeveer de helft van de tijd die je hier doorbrengt mee bezig zijn. De andere helft zal je besteden aan maakwerk. Elke avond wordt jullie een andere tijd op gegeven wanneer jullie moeten gaan slapen, door deze speling is makkelijker te zien bij hoeveel uren slaap jullie concentratie optimaal is.

    Er gelden meerdere regels voor de verdere deelname, het is namelijk erg belangrijk dat de regels strikt worden opgevoerd omdat dat anders ten nadele is van het onderzoek.
    - Houd je aan de bedtijd, eerder of later gaan slapen zit er niet in
    - Wees op tijd aanwezig
    - Geen geruzie
    - Laat je niet afleiden
    - Het meenemen van spullen en eten/drinken is ten strengste verboden

    Bij het computerprogramma krijg je meerdere testjes, zul je dingen moeten programmeren, opzoeken, etc. Het computerprogramma is simpel opgesteld, dit maakt het voor iedereen mogelijk ermee te werken. Ik, Clementine Chevalier, en Jonathan de Groot zullen ten alle tijden in de buurt zijn mocht er iets misgaan.

    Hieronder vermeld ik jullie nogmaals de groepen en de tijden dat jullie moeten opstaan. Je hebt na het opstaan een kwartier de tijd om je klaar te maken, zorg dat je een kwartier nadat je bent opgestaan klaar staat in de eetzaal.

    Groep 1: Sil, Cinderella, Rick --> Opstaan 7.30
    Groep 2: Bran, Jonas, Julia, Randall en Lynn --> Opstaan 8.00
    Groep 3: Anna, Romy, Ryan en Albert --> Opstaan 8.30


    De uitleg van het programma vind je in de bijlage, evenals de uitleg over het maakwerk.

    Met vriendelijke groeten
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten

    Bijlage:

    Uitleg ConcentrateCC:

    Wanneer u het programma opstart zult u meteen op het startscherm terecht komen. Hier moet u een aantal dingen invullen. Uw naam, geboortedatum, woonplaats, opleidingsniveau, nationaliteit, geslacht. Het kan zijn dat er naar meer gegevens wordt gevraagd dan dat hier staat aangegeven, dat komt omdat wij steeds bezig zijn met het vernieuwen en verbeteren van het programma.

    Als u alle gevraagde gegevens heeft ingevuld komt u terecht in het programma ConcentrateCC, als eerste zullen er een aantal testjes moeten worden uitgevoerd. Deze testjes zullen niet moeilijk zijn en voor iedereen uitvoerbaar. Het zal gaan om een aantal geheugentestje, reactie en algemene kennis. De tijd die je nodig hebt om het te doen zal automatisch worden bij gehouden met de computer. Vervolgens wordt ieder een persoon, bedrijf of programma aangewezen waar u een aantal zaken over op moet gaan zoeken, oftewel een verslag over moet maken. Ook hiervan wordt de tijd die u nodig hebt automatisch bijgehouden. Denk er niet te makkelijk over, er zal veel tijd in komen te zitten. Verdere instructies zullen, zo nodig, door een aanwezige gegeven worden.

    Uitleg chips:

    Met de anderen die ingedeeld zitten in jouw groep ga je werken aan computerchips, alle benodigdheden liggen in bakjes. Er zal ook een instructiekaart te vinden zijn waarop precies staat vermeld welke onderdelen waar geplaatst moeten. worden.



    Bran --> Jacob van der Meer (persoon)
    Jonas --> EuropeseProduction (bedrijf)
    Julia --> Jan Slooten (persoon)
    Randall --> SlootenResearch (bedrijf)
    Lynn --> Maria van der Hoeven- Bakker (persoon)
    Anna --> Het experimenten huis (bedrijf)
    Romy --> Jane en Sanne Williams (personen)
    Ryan --> Williams sisters Experiments (bedrijf)
    Albert --> Van Zijlen Onderzoekers (bedrijf)






    @Poshlost



    Meisjes/jonge vrouwen:
    1: Julia Lisa Dragon --> LisaDragonrider
    2: Lynn Swan --> Knorretjuhh
    3: Anna Hope van der Loo --> _AnneFleur_
    4: Sil James --> Undertale
    5: Romy Flavia Salvati --> Poshlost
    6: Cinderella Marianne de Boer --> Shairell

    Jongens/ jonge mannen:
    1: Jonas Lynch --> HarryPotter_007
    2: Bran Raven --> Necessity
    3: Ryan Cooper --> Sheen
    4: Albert Svendsen --> IJsvogel
    5: Rick Spencer --> Sans
    6: Randall Bruce Grey --> NeverTouchMe

    Leider: Clementine Chevalier

    Regels:
    - Je post een stukje van minimaal 100 woorden, langer mag, korter niet.
    - Post je 10 dagen geen nieuw stukje, dan stuur ik je een berichtje.
    - Geen perfecte personages.
    - Alleen ik maak nieuwe topics aan.
    - Clementine Chevalier mag alleen door mij gespeeld worden.
    - Alle posts zijn in ABN!
    -16+ mag, maar onder spoiler knop!!!!




    De brief die allen die uitgenodigd zijn hebben ontvangen:


    Beste lezer,

    Als u deze brief in handen hebt, bent u bij deze uitgenodigd mee te werken aan één van onze experimenten. Wij doen op dit moment onderzoek naar het verband tussen nachtrust en werkgerichte productiviteit. Het experiment zal minimaal een week duren, alle dagen die erbij komen zullen extra worden vergoed. Dit alles hoeft u vanzelfsprekend niet voor niets te doen. U ontvangt aan het begin €1500,- en hetzelfde bedrag aan het einde van het experiment. Natuurlijk wordt ook voor de nodige levensmiddelen gezorgd. Bent u bereid mee te werken aan dit experiment, mail mij dan via: ClementineChevalier@XMail.com.

    Met vriendelijke groeten
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten



    Hier de links naar:
    Het ideeëntopic
    Het praattopic
    Praattopic 2!
    Rollentopic
    Speeltopic 1
    Speeltopic 2
    Praattopic 3

    Uitgebreide verhaallijn:

    Julia, Lynn, Albert, Bran, Anna, Ryan, Rick, Jonas, Sil, Romy, Cinderella en Randall hebben allemaal een uitnodiging ontvangen met de vraag of zij mee zouden willen werken aan één van de experimenten van Clementine Chevalier. 25 jongeren hebben een uitnodiging, maar alleen deze tien hebben ingestemd mee te doen. Ze hebben allemaal zo hun redenen om mee te doen. Veel doen het voor het geld, maar allen hebben een achterliggende reden. Toen ze een mail stuurden naar Clementine Chevalier hebben ze allemaal hetzelfde antwoord ontvangen:

    Beste lezer,

    het is fijn om te horen dat u bereidt bent mee te werken aan het eerdergenoemde project. Pak uw koffers in met alles wat u de komende tijd nodig denkt te hebben. Zoals ik al zei hoeft u zich over voeding geen zorgen te maken, daar wordt voor gezorgd. U allen wordt verwacht klaar te staan op het station van Utrecht, dit leek mij een goede plek om jullie af te halen. U dient daar op 24 mei 2016 om 8.45 aanwezig te zijn. Daar wordt u opgehaald door een busje en naar het juiste adres gebracht, wees voorbereid op een lange rit neem iets mee om u te amuseren tijdens de reis. Bent u niet op tijd aanwezig dan vertrekken wij zonder u. Ik hoop u te zien!

    Met vriendelijke groet
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten


    Beste lezer,

    Allereerst wil ik jullie zeggen dat ik uiterst tevreden ben over jullie groep. Door de grote verschillen zal het experiment interessanter worden. Ik hoop dat jullie allemaal lekker hebben gegeten en dat jullie straks kunnen genieten of hebben genoten van een welverdiende nachtrust. Zoals als ik al zei komt er een kennismakingsdag aan. Morgenochtend worden jullie allemaal in de eetzaal verwacht voor een uitgebreid ontbijt. Daarna komen er vijf opdrachten aan. De eerste vier zul je in tweetallen doen die later in deze brief worden genoemd en de laatste zal een gezamenlijke opdracht worden. Allereerst zullen jullie waarschijnlijk benieuwd zijn naar de indeling. Die staat hieronder aan gegeven.

    Opdracht 1. Een wandeling in het bos. Deze opdracht wordt uitgevoerd in duo's. Romy & Anna. Albert & Ryan. Bran & Randall Julia & Cinderella. Lynn & Jonas. Rick & Sil.

    Opdracht 2. Het vragenuurtje. Je krijgt een uur de tijd om elkaar alles te vragen wat je maar wil. Deze opdracht wordt uitgevoerd in duo's. Randall & Sil. Rick & Julia. Albert & Bran. Cinderella & Lynn. Anna & Ryan. Romy & Jonas.

    Opdracht 3. Varen. Op het meertje zijn vijf boten. Elk duo krijgt er een met routebeschrijving. Deze opdracht wordt uitgevoerd in duo's. Bran & Cinderella. Romy & Ryan. Randall & Rick. Albert & Anna. Lynn & Sil. Jonas & Julia.

    Opdracht 4. Dropping. Jonathan zal jullie allen in duo's met de auto op verschillende plaatsen in het bos afzetten. Samen met je partner moet je de weg terugvinden. Deze opdracht wordt uitgevoerd in duo's. Anna & Bran. Albert & Cinderella. Julia & Ryan. Jonas & Sil. Lynn & Rick. Randall & Romy.

    Opdracht 5. Doen, durf of de waarheid. Voor de laatste opdracht verzamelen we allemaal in de eetzaal aan de grote tafel. Daar spelen jullie met zijn allen een spelletje doen, durf of de waarheid.

    Ik hoop dat jullie er zin in hebben!

    Met vriendelijke groet
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten


    Als de jongeren elkaar voor het eerst ontmoeten blijken ze weinig gemeen te hebben, niet wetend wat er volgt...

    De plek waar ze naartoe worden gebracht is onvindbaar voor buitenstaanders en de sfeer in het gebouw is zeer onaangenaam. Als Clementine dan ook nog eens een naar persoon blijkt te zijn willen de jongeren niets liever dan naar huis, maar dat gaat helaas niet. Clementine laat de groep aan computerprogramma's werken en computerchips maken. Ze werken de meeste uren van de dag en komen amper toe aan slapen. Ondertussen ontstaan er in de groep allerlei relaties van vriendschap en liefde tot haat.

    [ bericht aangepast op 11 juni 2016 - 15:18 ]


    chaos makes the muse

    Jonas Carson      Lynch

    'Dan moeten we daar zelf maar wat op bedenken,' "Mij maakt het niet uit. Het is gewoon een dag zoals anders. Enkel met wat meer problemen." Dat laatste zei ik met een zachte stem. Opeens schreeuwde Clementine dat er morgen wat technische problemen gingen zijn. Ik wist vrijwel zeker dat ze de verbinding met de buitenwereld expres ging uitschakelen. Maar ik had altijd een klein apparaatje bij dat Proximus-signalen uitzend. (Proximus is zoiets als Vodafone maar dan van België) Hopelijk ontdekte Clementine dat niet. "Ik ga dan maar eens naar m'n kamer! Tot morgen waarschijnlijk?" Ik wandelde naar mijn kamer maar bedacht me dat ik nog even langst Ryan ging gaan. Ik klopte aan. "Bezwaar dat ik binnenkom?" Vroeg ik hem.


    [ bericht aangepast op 5 juni 2016 - 15:39 ]

    Anna Hope van der Loo

    Ze luisterde naar de woorden van Clementine die door de zaal galmde. Voor ze goed als zeker door had wat ze nu moest doen hoorde ze Albert al vragen of haar mobiel nog in de kamer lag. Ze zou James nog even wat sturen, die zou het als het nodig was toch wel doorgeven aan de rest, al was dat niet zo belangrijk in haar ogen. Ze keek naar Albert. 'Ja, die ligt op mijn bed. Ik ga James even wat sturen.' Ze besefte opeens dat ze niet wist wat ze moest schrijven naar hem. Het zou misschien overkomen alsof ze geen contact meer met hem wilde. Ze schudde onzichtbaar haar hoofd. Nee, dat zou James niet denken. Zij misschien wel, maar hij niet. Ze maakte aanstalten om naar de gang te lopen. Ze keek opnieuw naar Albert. 'Moet jij nog wat sturen?'


    chaos makes the muse

    Albert Svendsen

    'Ja, even wat bezorgde ouders geruststellen,' zei hij met een glimlach.
    Ze liepen door de gang heen, naar hun kamer. Albert liet zich op zijn bed vallen, met zijn schoenen nog aan. Niet al te netjes misschien, maar het was een gewoonte die steeds weer terugkeerde. Hij pakte zijn mobiel uit zijn tas en ging zitten. Door wat technische problemen kan ik vanaf morgen geen berichtjes sturen. Ik weet niet hoe lang het duurt. Verder is het hier best chill, morgen beginnen we pas met de experimenten. Groetjes! Hij stuurde het berichtje naar zijn vader in de wetenschap dat het dan vanzelf het hele gezin door zou gaan. Hij stopte zijn mobiel terug in het zijvak van zijn rugtas. Het was hier heerlijk rustig, alleen Anna en hij. Het was beter dan in een zaal staan met een stormende Clementine. 'Ik hoop dat Clementine niet lang boos blijft.'


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Anna Hope van der Loo

    Samen met Albert loopt ze door de gang richting hun kamer. Ze lacht om de opmerking van Albert, maar gaat er verder niet op in. Aangekomen in de kamer volgt ze het voorbeeld wat Albert geeft en laat zich op haar bed vallen. Ze zoekt naar haar telefoon tussen de dekens en begint te typen. 'Hee James! Dit is waarschijnlijk voorlopig het laatste wat je van me hoort. De verbinding valt vaak weg hier, zeggen ze. Verder is het hier best oké. Sommige mensen zijn wat aardiger dan anderen, maar daar valt mee te leven. Ik spreek je wel weer! Anna.' Net als ze haar telefoon weer op wil bergen krijgt ze alweer antwoord van James. 'Is goed hoor! Have fun...' ze stopte haar telefoon weg. Door Alberts stem schrok ze op. 'Ik hoop dat Clementine niet lang boos blijft.' Ze kijkt hem aan wrijft even over haar gezicht. 'Ik hoop het ook niet, maar zo wel valt er toch niks aan te doen.' Ze schopte haar schoenen uit en ging in kleermakerszit op haar bed zitten. 'Ik heb zo'n hekel aan dat spel.' Zei ze, het leek uit het niets te komen. Snel veranderde ze van onderwerp. 'Mag ik je tekeningen nou nog zien?' Zei ze quasi geïrriteerd.


    chaos makes the muse

    Ik ga de tijd opdelen in dropping en Doen, Durven of de Waarheid. Het kan een beetje verwarrend worden dus de tijd schrijf ik onder de spoiler.
    In dit geval is het Doen, Durven of de Waarheid.

    Randall Grey



    Hij sloeg haar echt! Dan had ik dus echt totaal niet verwacht van Jonas, maar ik vond het wel grappig, eerlijk gezegd. Ik had het altijd al moeilijk gevonden om geen leedvermaak te hebben op sommige dingen. Gelaten haalde ik mijn schouders op. Er was toch niemand die op mij lette.
    Uiteindelijk begon ik me te vervelen, terwijl ik keek naar uitdagingen die aangenomen werden.
    Toen Raven uiteindelijk maar wel liep rende ik er achteraan.
    'Raven? Weet je nog wat ik zei, toen Clementine, uh, boos was, op ons?'
    Hij knikte verveeld.
    'Dat was maar een plaagstoot. Je leek erg geïrriteerd, toen je wegliep.'

    [ bericht aangepast op 11 juni 2016 - 13:23 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Albert Svendsen

    ‘Het is dat je het zo vriendelijk vraagt,’ hij haalde zijn tekenblok uit zijn tas en overhandigde het aan Anna. ‘Ik heb de schets van het meer afgemaakt,’ afwachtend keek hij haar aan, nieuwsgierig naar wat ze er van vond. Tot zijn blik op een brief viel die voor de deur lag. Hij stond op, pakte de brief en ging weer op het bed zitten.
    Zijn ogen gleden over het papier, het ging over morgen. Ze waren in groepen verdeeld, alweer. Hij zat bij Anna -yes!-, Romy en Ryan. Daarbij waren ze ook nog eens het groepje dat het langst mocht uitslapen. Dat maakte het dan weer een beetje goed. Er stond weinig over de experimenten, behalve dat het bij iedereen zou variëren. De overige informatie zouden ze morgenochtend krijgen. 'Hey,' hij hield de brief omhoog zodat Anna het kon zien. 'We zitten weer bij elkaar.'


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Anna Hope van der Loo

    Ze keek op toen Albert een brief om hoog hield. 'We zitten weer bij elkaar.' Ze dacht dat ze iets van enthousiasme in zijn stem hoorde. Ze nam de brief van hem over en las hem door. Fijn, ze zat dus ook bij Ryan. Dat ze bij Albert zat maakte het wel weer goed. Ze draaide de brief om, niets anders dan een logo stond op de achterkant. Ze gaf de brief terug aan Albert. 'Lekker duidelijk ook, er wordt nog steeds niet vertelt wat nu eigenlijk de bedoeling is.' Ze bekeek de tekening die voor haar lag uitgebreid. Hij had de omgeving precies zo op papier gezet dat het hetzelfde rustgevende effect had als de plek zelf. 'Hij is echt mooi geworden.' Stamelde ze. 'Mag ik?' Vroeg ze voordat ze verder bladerde. Ze bekeek elke tekening aandachtig en bij elke tekening werd duidelijker dat Albert oog voor detail had. 'Wanneer ben je begonnen met tekenen?'

    [ bericht aangepast op 5 juni 2016 - 20:00 ]


    chaos makes the muse

    Albert Svendsen

    'Lekker duidelijk ook, er wordt nog steeds niet vertelt wat nu eigenlijk de bedoeling is,' zei Anna toen ze de brief weer aan hem teruggaf.
    'Nee, ze zijn er wel een beetje geheimzinnig over,' vond hij. De brief legde hij naast zich neer. Voor een klein momentje kreeg hij spijt dat hij, zonder er goed over na te denken, met de experimenten had ingestemd. Ze konden met hem doen wat ze wilden, hij had aangegeven dat hij het er mee eens was. Eigenlijk was het helemaal niet slim geweest, zeg maar gerust dom. Voor hetzelfde geld zou hij een week functioneren als proefkonijn. Hij schudde de vreemde gedachtegang van zich af voordat er nog meer rampscenario's in zijn hoofd zouden opspringen.
    'Hij is echt mooi geworden,' Anna keek naar de tekening van het meer dat hij vanmiddag had gemaakt. Albert glimlachte dankbaar. Het zag er naar uit dat ze ook naar de andere pagina's wilde kijken. 'Mag ik?'
    'Natuurlijk,' hij knikte. Nu ze zo door zijn schetsblok bladerde besefte hij zich ineens hoe leuk het zou zijn om haar te tekenen. Ze had zo'n gezicht dat hij op papier wilde vastleggen, hij wist niet hoe hij het moest zeggen. Sommige mensen hadden dat gewoon, inclusief Anna. Ze zou vast denken dat het raar was, dus besloot hij om het niet voor te stellen. Misschien als hij haar wat langer kende.
    'Wanneer ben je begonnen met tekenen?' vroeg ze.
    'Sinds ik een potlood kan vasthouden,' hij lachte. Op school was hij altijd de jongen geweest die een preek kreeg van leraren omdat zijn schrift vol stond met tekeningen in plaats van aantekeningen. 'Maar ik ben er zo'n acht jaar serieus mee bezig. Ik hoop dat ik er nog tijd voor heb wanneer de experimenten beginnen.'


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Anna Hope van der Loo

    'Ik hoop het voor je.' Zei ze terwijl ze zijn schetsboek aan hem teruggaf. 'Het zou zonde zijn als je er geen tijd voor zou krijgen.' Ze lachte naar hem. 'Het enige wat ik op papier krijg zijn wat stokpoppetjes.' Niet dat ze nooit had geprobeerd beter te worden in tekenen, vaak genoeg zelfs, maar het was iets wat gewoon niet voor haar was weggelegd. Ze keek naar Albert, hoewel hij er rustig bij zat leken er duizenden dingen door zijn hoofd te gaan die verschillende emoties bij hem op bleken te roepen. Ze beet op haar lip, niet wetend wat ze moest zeggen.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2016 - 22:30 ]


    chaos makes the muse

    Ryan William Cooper
    Me: Click
    17 jaar ~ Japan ~ opgegroeid in Tokio ~ schilderen

    ________________________

    Ik draai mijn hoofd als ik geklop hoor op de deur van mijn kamer. "Bezwaar dat ik binnenkom?" hoor ik Jonas' gedempte stem aan de andere kant van de deur. Ik kijk rond. Mijn bed is netjes, oké. Snel nog een pyjama-shirt aantrekken, ik sta hier in mijn bloot bovenlijf.
    Dan antwoord ik Jonas eindelijk. "Ja hoor, kom gerust binnen," zeg ik. Ik neem nog snel mijn gsm uit mijn rugzak en stuur een sms'je naar de groepschat van mijn familie.

    Hier is alles oké. Hopelijk bij jullie ook!! Net melding gekregen dat er over korte tijd geen verbinding meer zal zijn D:
    Weet niet hoe lang dat gaat duren. Maar maak jullie dus geen zorgen!


    Oké, dat van 'Hier is alles oké' is een beetje gelogen. Ik hoop dat Jonas niet heel boos is, want de anderen zijn dat in ieder geval wél.



    [ bericht aangepast op 5 juni 2016 - 22:28 ]


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    Albert Svendsen

    Hij lachte. 'Ik was eerst helemaal niet zo goed, maar ik heb veel geoefend,' tot het zijn neus uitkwam. Er was een periode geweest dat hij het even had opgegeven, maar uiteindelijk bleef het toch kriebelen. Het had in ieder geval resultaat opgeleverd, dat was het belangrijkste. Zijn ouders hadden meerdere keren gezegd dat hij beter een echte baan kon zoeken, in hun ogen was tekenen gewoon een hobby, maar niet een beroep. Tenzij je creaties had die in de buurt van Rembrandt kwam. Hij had ze versteld doen staan toen hij echt begon met oefenen. Hun mening was snel verandert.
    Anna beet op haar lip. Het was maar een kleine actie en toch zag het er aantrekkelijk uit. Het zorgde ervoor dat hij terugdacht aan hoe gezellig het vanmiddag was geweest. Ze was echt opgevrolijkt en hijzelf ook. Het was jammer dat Clementine zo streng bleek te zijn, anders had hij het meer zeker nog een keer bezocht. Maar aan de andere kant, ze was alleen maar heel eventjes boos geweest. 'Misschien kunnen we er morgen tussenuit sluipen, als Clementine even niet oplet. Als het mooi weer is kunnen we misschien weer zwemmen,' zei hij met een gaap. 'Hoe laat is het eigenlijk?'


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Anna Hope van der Loo

    'Uhm..' Ze graaide met haar handen over de dekens op haar bed. Haar telefoon moest hier ergens liggen. Hebbes! 'Het is kwart over negen.' Las ze voor van het lichtgevende scherm. 'Ik hoop het.' Zei ze doelend over zijn idee van het zwemmen, ze had het heerlijk gevonden en gek genoeg waren alle problemen in het niets opgelost. Ze voelde zich op haar gemak bij Albert, het gevoel was haar bijna vreemd. Er waren maar weinig mensen bij wie ze echt zichzelf kon zijn, Albert behoorde tot dat kleine groepje. Ze rekte zich uit en gaapte op haar beurt. Een lach ontsnapte uit haar keel. 'We lijken wel twee bejaarden. Om half tien zijn we al moe.' Ze schoof een stukje naar achter en zette haar hoofdkussen in haar rug. Ze sloot haar ogen even en genoot van de rust die in de kamer hing. Ze dacht aan het moment dat Albert voor haar neus had gestaan om te vragen of hij naast haar mocht zitten, ze had het irritant gevonden. Ze was niet altijd even aardig, dat wist ze al te goed. 'Gelukkig hoeven we morgen niet al te vroeg op.'

    [ bericht aangepast op 5 juni 2016 - 23:13 ]


    chaos makes the muse

    Jonas Carson Lynch

    "Ja hoor, kom gerust binnen," riep Ryan na een tijdje. "Bedankt." Ik wandelde de deur binnen en zei "Ryan, ik denk dat je wel weet waarover ik het ga hebben... Ik ben zeker niet boos op jou, integendeel. Jij gaf me een opdracht en ik kon evengoed neen zeggen. Het is evengoed mijn schuld..."

    Ik ben mijn ontwerpje even kwijt

    BRAN      "RAVEN"      MEALLÁN      TREASACH
    “Better to show them we chose to die on our feet , rather than live on our knees”
    22 years - Iers - biseksueel - straatmuzikant


    "Geen probleem,” antwoordde Raven Albert. Samen met de andere jongen wendde hij zich richting de tafels. De tafels waren op zich niet heel zwaar en er waren er ook niet zo heel veel. Dat was weer het voordeel van zo’n kleine groep. Het enige nadeel was dat ze ontzettend onhandig te tillen waren, zeker als je niet de hele vloer wilde verpesten. Niet dat Raven zich nou echt druk maakte over de vloer. Het was niet zijn vloer.
    Ook Jonas kwam helpen met de tafels. "Bedankt jongens. En, het spijt me al voor wat de gevolgen kunnen zijn. Die Clementine is volgens mij niet van plan om ons hier 'gewone' experimenten te laten doen... Vrees ik..." sprak Jonas terwijl de laatste tafels goed werden geschoven.
    Albert dacht zo te zien precies hetzelfde als Raven deed: bestonden er wel gewone experimenten? Zeker zo op mensen. “Ach, we zullen het wel zien,” antwoordde hij de jongen. “Misschien valt het achteraf wel ontzettend mee.” Hij verwachtte het zelf eigenlijk niet echt, maar dat liet hij niet merken.
    Vervolgens vroeg Jonas hoe oud ze eigenlijk waren. Albert antwoordde eerst, waarna Raven even kort “22” antwoordde.
    Jonas vertelde zelf dat hij de dag erna jarig zou zijn en 17 zou worden, maar dat hij niet zo’n groot feest verwachtte. “Gelukkig heb je Clementine niet nodig om een feest te maken,” was Ravens antwoord. Degenen die hem goed kenden – en dat waren er niet veel – zouden de glinstering in zijn ogen opmerken. Hij was altijd wel in voor een feestje, vooral als dat feestje eigenlijk tegen de regels zou zijn.
    Kort daarop werd er gemeld dat de dag erna er waarschijnlijk geen verbinding zou zijn, dus dat iedereen even afscheid van zijn of haar ouders moest nemen. Dat was ook precies wat er gebeurde. Bijna iedereen toverde ergens mobieltjes vandaan. Raven niet. Sinds hij drie jaar geleden zijn ouderlijk huis had verlaten, had hij eigenlijk geen contact meer met zijn moeder. Met zijn vader had hij al een aantal jaren niet. Alleen voor de verjaardagen van zijn zusjes stuurde hij een kaart van de streek waarin hij zich momenteel bevond en daarin meldde hij dan vaak even kort hoe het ging, maar omdat hij constant verder reisde, konden zij hem niet bereiken. Hij had wel een mobiel in theorie, maar die gebruikte hij alleen in noodgevallen. Het was ook geen duur apparaat. Dit was zo’n mobiel die je voor tien euro kocht met vijftien euro beltegoed. Het voordeel was wel dat hij niet kapot te krijgen was.
    Vervolgens kwam Randall weer naar hem toe. “Raven? Weet je nog wat ik zei, toen Clementine, uh, boos was, op ons?” begon de andere jongen. Schijnbaar verveeld knikte Raven. Hij was wel benieuwd waar dit gesprek naartoe zou gaan. “Dat was maar een plaagstoot. Je leek erg geïrriteerd, toen je wegliep.”
    Was dit nou een soort van excuses van Randall? Net iets te lang keek Raven Randall aan voor hij antwoordde. Dit was op zijn zachtst gezegd een interessante ontwikkeling. “Het is al goed,” antwoordde hij met een net niet echte glimlach. Hij had geen zin in gedoe met Randall, want zoals het er nu uit begon te zien zou hij met Randall moeten teamen. Dat was ook wel prima. Randall leek wel een redelijke gozer, al leek hij net iets te veel plezier uit problemen te halen. Natuurlijk mocht dat ook wel, maar er was een grens volgens Raven.
    “Ik laat dat alleen gewoonlijk niet gebeuren,” vervolgde hij en nu grijnsde hij echt. Randall mocht wel weten wie de baas van de twee zou zijn. “Maar moet jij niet ook ouders nog bellen ofzo?” zei hij vervolgens tegen Randall, maar er was wel duidelijk dat hij het niet zo bot meende als zijn woorden misschien klonken en dat hij ook niet Randall aan het wegsturen was. Hij zou het Randall niet kwalijk nemen als hij dat nu wel zou gaan doen, maar hij bedoelde het eigenlijk ook gewoon plagerig. Als hij van plan was met Randall een tweetal te gaan vormen, zou er geen spanning tussen ze mogen zijn en zou ook hij losser tegenover de ander moeten worden.


    “Heroes don’t exist and even if they did I wouldn’t be one of them”


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Albert Svendsen

    Anna pakte haar mobieltje en vertelde dat het kwart voor negen was.
    ‘Nog maar zo vroeg?’ hij had het idee dat het al heel laat was. Iets van half elf, of misschien zelfs wat later. De vermoeidheid van de laatste twee dagen begon hem eindelijk in te halen.
    ‘We lijken wel twee bejaarden,’ zei Anna. ‘Om half tien zijn we al moe. Gelukkig hoeven we morgen niet al te vroeg op.'
    ‘Gelukkig niet nee,’ hij lachte en volgde haar voorbeeld. Het kussen zette hij overeind, tegen het hoofdeinde van het bed. Hij gooide zijn schoenen uit en ging tegen het kussen zitten. Bovenop de brief. Hij zuchtte geïrriteerd en trok het papier onder zich vandaan. Er zat een scheur in, dwars door het logo. Ach ja, de brief hoefde toch niet teruggegeven te worden. Hij gooide het naast zijn bed en keek toe hoe het langzaam naar de grond fladderde. 'Eigenlijk is het best vreemd,' mompelde hij. Al wist hij niet of het kwam omdat hij even boos was op Clementine of dat er daadwerkelijk iets aan de hand was. 'We hebben geen flauw idee van waar we zijn, wat we moeten doen en morgen valt ook nog eens de verbinding uit.'


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •