[RPG • 0] Experium — The Prequel & Alt 4 - Speeltopics

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Speeltopic 1: Klik ^^ Speeltopic 2: Klik ^^ Speeltopic 3: Klik ^^ Speeltopic 4: Klik ^^ Speeltopic 5: Klik ^^ Speeltopic 6: Klik ^^ Speeltopic 7: Klik ^^ Speeltopic 8: Klik ^^ Speeltopic 9: Klik ^^ Speeltopic 10: Klik ^^ Speeltopic 11:Klik ^^ Speeltopic 12:Klik ^^ Speeltopic 13: Klik ^^ Speeltopic 14: Klik ^^ Speeltopic 15: Klik ^^ Speeltopic 16: Klik ^^ Speeltopic 17: Klik ^^ Speeltopic 18: Klik ^^ Speeltopic 19: Klik ^^ Speeltopic 20: Klik ^^ Speeltopic 21: Klik ^^ Speeltopic 22: Klik ^^ Speeltopic 23: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jester sloeg voorzichtig zijn arm over zijn ogen. 'Tell me something I don't know,' zuchtte hij, en porde met zijn tenen tot hij ze weer onder Onyx' benen kon schuiven. 'Komt omdat ik zoveel van je hou. Straks bel ik Fayr, dan zijn we d'r vanaf en kunnen we op jacht.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

'Slijmbal. Stiekem heb je gewoon mijn wijsheid nodig om de dader te vinden,' mompelde hij met zijn ogen halfdicht. 'Ik blijf nog minimaal twee uur doen alsof ik KO ben.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Where you go I’m going, so jump and I’m jumping since there is no me without you,' was Jester's antwoord daarop. Daarna bleef het even stil, terwijl ze allebei wachtten tot de pijnstillers begonnen te werken. 'Wist je dat de Iliad gay is?'

[ bericht aangepast op 6 juni 2021 - 18:26 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Langzaam kwam Onyx weer op een punt dat Jesters stem weer plezierig was om naar te luisteren. Hij schoof zo dat hij naast Jes zat. Hij legde Jes' hoofd in zijn schoot en streek met zijn vingers door zijn krullen. 'Nope.'. Hij leunde tegen de kast met zijn hoofd. 'Vertel eens?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Het gaat over de latere jaren van de oorlog met Troje, en vooral over de wrok van Achilles. Het eerste woord betekent vertaald zelfs "rage". Achilles was de dapperste en sterkste van alle Grieken en zolang hij meevocht waren zij aan het winnen. Maar de Iliad begint als de leider van het Griekse leger na een eigen klootzakkerige zet zijn eigen oorlogsbuit moet offeren aan Apollo en daarom maar de buit van Achilles opeist om zelf nog iets te hebben. Weinig verrassend is Achilles daar niet zo blij mee en hij trekt zich met zijn eigen mensen terug op het strand en weigert verder nog te vechten.
      'Hij bidt zelfs tot zijn moeder (Thetis, een kleinere godin) en vraagt haar om aan Zeus te vragen ervoor te zorgen dat de Trojanen winnen, zodat Agamemnon op z'n blote knietjes bij hem terug zal komen. Et voilà, de Grieken krijgen nederlaag na nederlaag te verduren terwijl Achilles als een boze burrito in zijn tent zit. Er wordt nog een poging gedaan hem over te halen door andere generalen, maar Agamennon is er niet bij en Achilles weigert.
      'Nou heeft Achilles een bestie die iets minder goddelijk is dan hij—Lees: niet—en die het toch iets minder gaaf vindt dat alle troepen worden afgeslacht. Er zijn verschillende versies van het verhaal over de relatie tussen die twee, maar afhankelijk van degene die je kiest zijn ze "gewoon goede vrienden, wink wink" of full-on geliefden. Eigenlijk zou je 'The Song of Achilles' moeten lezen, die vertelt het verhaal stukken beter dan ik.
      'In ieder geval, Patroclus snapt prima waarom Achilles pissig is, maar ziet ook wel in dat het plan van zijn vriend om straks als held op te dagen niet echt lekker werken gaat als hij pas op het allerlaatste moment ingrijpt om de boel te redden en dat daarvoor enkel uit trots niet gedaan heeft. Dat vinden de Grieken niet zo tof, weetje. Hij probeert vervolgens om Achilles zover te krijgen dat hij wel gaat vechten, maar deze dude is een man van zijn principes en weigert opnieuw. Dan komt Patroclus met een nieuw idee, wat opzich hartstikke aardig van 'm is maar ook zo stom als je maar bedenken kan: namelijk dat hij dan wel uitgerust met de wapenuitrusting van Achilles het strijdveld op kan om de Grieken iets aan te moedigen. En na wat intens sexy gestaar en puppy-oogjes, geeft Achilles toe.
      'Naturellement is die vervolgens wel een tikkie zenuwachtig en zegt tegen Patroclus dat hij wel het strijdveld op mag, maar niet achter de Trojanen aan moet gaan of zichzelf in gevaar moet brengen, zodat hij weer terug zal komen naar hem. Spoileralert: die belofte houdt niet heel lang stand. Patroclus sterft bij de muur van Troje in een gevecht met Hector. Een generaal van Troje, en zo'n sterke krijger dat hij behalve Achilles geen gelijke kent. Dezelfde Hector, waarvan Achilles weet dat als deze dude het loodje legt, hijzelf snel zal volgen.
      'Achilles hoort in zijn tent eindelijk het nieuws en is buiten zichzelf van verdriet. Ziedend trekt hij de dag erop in een nieuwe wapenuitrusting ten strijde, op zoek naar Hector om wraak te nemen voor de dood van zijn geliefde, prophecy be damned. Hector is ondertussen een lul en heeft de vorige wapenuitrusting van Patroclus' lichaam gestoken en paradeert daarin rond. Niet heel goed voor mensen hun zelfbeheersing. Achilles verdrinkt de grond met trojaans bloed, en de afslachting wordt zelfs zo erg dat de god van de rivier daar kwaad op hem wordt omdat hij het water verstikt met alle soldaten die hij vermoord heeft. Maar Achilles verslaat hem ook, net zoals alle goden en halfgoden die vervolgens op hem afgestuurd worden omdat de goden op Olympus het ondertussen niet meer zo grappig vinden en bang zijn dat hij Troje platbrandt voordat dat de bedoeling is. Er wordt op gezinspeeld dat Achilles' ongehinderde woede zo intens was dat het het lot van de wereld kon veranderen.
      'Achilles vindt dan eindelijk zijn prooi en jaagt Hector drie keer heel Troje rond, tot Hector uiteindelijk door een list blijft staan om te vechten. Hij probeert het één keer met zijn zwaard, mist en smeekt Achilles vervolgens niet om hem in leven te laten, maar om in ieder geval zijn lichaam met respect te behandelen. Drie keer raden hoe Achilles reageert?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hmm, hij trekt het rond de stad achter z’n paard aan?’ Zo was Fall of Troy geëindigd, dacht hij zich ter herinneren. Al kon dat lichaam ook van iemand anders zijn geweest, hij wist het niet meer zo goed. Hij liet zijn nagels lichtjes in cirkels over Jesters hoofdhuid gaan, terwijl zijn blik heen en weer ging tussen zijn ogen en zijn lippen, terwijl hij probeerde te besluiten aan welk van de twee hij het meest verslaafd was.
      ‘Wat zou je doen als ik Patroclus was? Als ik stierf?’
      Zijn vingers verlieten de rode krullen en streken langs Jesters kaak.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Als jij— Dat gebeurt niet.' De woorden kwamen er zo stellig uit dat Jester even twijfelde of hij zijn gave niet per ongeluk had laten gaan. Hij keek omhoog naar Onyx lachte half in een poging de vraag grappig te vinden, maar het idee had hem zo uit balans gebracht dat hij er niet van overtuigd was dat het lukte. 'Het is maar een verhaal, Scary Vibes, geen parallel aan het leven.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Natuurlijk gebeurt het niet,’ antwoordde Onyx. ‘Zelfs het bestuur is bang voor wat jij dan gaat doen.’
      Hij zag iets in Jesters ogen wat op schrik leek en vond het wel aandoenlijk.
      ‘Maar ik zou toch best graag eens meegesleept worden door de fantasie waarin jíj je geliefde wreekt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Fantasiën horen leuk te zijn.'
      Dan laat ik hem een viool bespannen met zijn eigen ingewanden en blijft hij dansen en spelen tot het lichtje in hem dooft.
      Dat zouden ze doen met hun tijdreiziger als die voorbij zijn houdbaarheidsdatum was. Dat was leuk. Dat was met Onyx. Maar zonder hem? Jester kon het zich niet eens voorstellen hoe dat zou zijn, zelfs niet voor de grap of het idee. Het voelde alsof iemand een hand dwars door zijn borstkas heen stak en zijn hart er dwars door zijn ribben heen uit probeerde te trekken.
      'De Hector die jou van me afneemt, jaag ik op tot het einde van de wereld als dat moet. En als ik hem heb keten ik hem vast in een godvergeten hol waar ik hem dag in dag uit zijn eigen ruggengraat uit zijn lichaam zal laten trekken. En iedere keer zal Fayr hem weer net genoeg oplappen om hem in leven te houden, zodat bij zonsopkomst het riedeltje weer van voren af aan begint. Iedere dag opnieuw, behalve de dag dat hij jou van me afnam. Dan mag hij een van zijn geliefden kiezen die hem zijn ruggengraat zal aanbieden, zodat deze Hector met de wervels in zijn handen kan toekijken hoe ze allemaal één voor een aan zijn voeten sterven.' Zijn handen hadden zich tot vuisten gebald aan zijn zij en hij keek Onyx met vlammende ogen aan. 'Níemand pakt jou van me af.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx was nooit zo van het handjes vasthouden. Hij protesteerde nooit wanneer Jes zijn hand pakte, maar het initiatief kwam zelden van zijn kant. Nu wrikte hij Jes’ vingers echter los uit zijn vuist en reeg de zijne erlangs. Het vuur in zijn ogen sloeg over naar Onyx’ binnenste – maar op een minder verwoestende manier. Normaal wakkerde het zijn lust aan en zou hij Jes’ kleren meteen weer van zijn lijf hebben gerukt voor een verhitte make-out sessie, maar de koppijn lag nog te dicht op de loer.
      De warmte was echter niet het gevolg van opwinding die hij meestal voelde als Jes op zo’n donkere manier over anderen praatte. Het was iets… anders. Iets zachts. Iets wat Onyx altijd heel gauw wegduwde.
      Hij zag dat Jes de waarheid sprak – dat hij echt zo ver zou gaan om hem te wreken. Onyx had nooit iemand gehad die veel om hem gaf. Vrienden en familie hadden hem afgedankt, maar Jes zou dat nooit doen. Dat wist hij gewoon. Dat wat zij hadden, zouden ze beiden nooit bij een ander vinden.
      Met zijn duim wreef hij langs die van Jes.
      De blik in zijn ogen werd zachter terwijl Onyx naar de moed zocht om te zeggen wat hij voelde. Jes had het al zo vaak gezegd – waarom vond hij het dan zo verdraaid moeilijk?
      Jes wist heus wel dat hij van hem hield.
      Toch?
      Had hij het geweten als Jes het nooit letterlijk tegen hem had gezegd?
      Maakte het überhaupt iets uit voor de jongen? Het waren maar woorden.
      Als het maar woorden zijn, waarom doe je dan zo moeilijk?
      Omdat het meer was – een vorm van kwetsbaarheid waar hij helemaal niet van hield. Het was daarentegen wel een kwetsbaarheid die verdween nadat hij het eenmaal gezegd had.
      ‘Ik hou van je,’ zei hij zacht – en met een onzekerheid die nergens op sloeg en waar hij zichzelf om haatte. Vlug herstelde hij zich en trok zijn lippen in een grijns. ‘Het werd weleens een keer tijd dat ik dat zei, hè? Maar ik kan er nu echt niet meer omheen. Eigenlijk al niet meer sinds ik Fire uit de weg wilde ruimen om te voorkomen dat die je eens in een hoopje as veranderde.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ik hou van je.
      Hij had het goed gehoord, toch? Boven hem schoof er al meteen de plagende grijns die hij zo goed kende over de plotselinge tederheid op Onyx' gezicht, maar het was er wel degelijk geweest. Bijna vergat Jester op te letten wat zijn vriend erna nog zei. Onyx was nooit zo van al die fluffy dingen. Jester ook niet. Nouja. Misschien een beetje, als je het zo nodig moest weten. In ieder geval had hij er al tijden vrede mee gemaakt dat zijn vriend op andere manieren liet merken dat hij van hem hield en dat hij het daar mee moest doen.
      Misschien was het handig te reageren.
      Jester knipperde. 'Dat wist ik wel,' antwoordde hij nonchalant en hij verschoof zijn hoofd iets in Onyx' schoot alsof het helemaal niet zo belangrijk was om die woorden van hem te horen. Maar er trok een glimlach aan zijn lippen die weinig te maken had een grijns en hij sloeg glunderend zijn ogen op. 'Zeg het nog eens.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Volgend jaar weer een keer,’ antwoordde Onyx met een flauwe grijns, voor hij een kus op Jesters mond drukte. Zo voorovergebogen voelde hij al snel weer de druk op zijn hoofd toenemen, dus hij hield het bij een korte kus en leunde toen weer naar achteren, merkwaardig tevreden voor iemand die vannacht in zijn slaap bewusteloos was geslagen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek op van het klopje op de deur. Merrin was zo slim geweest om Yrla de avond ervoor te waarschuwen dat ze de volgende ochtend hadden afgesproken (met Darian erbij!). Hij had ook uitgelegd dat hij Adam zijn hulp had aangeboden om Vienna en Romeo uit elkaar te drijven. Dat Vienna zijn zus was, durfde hij nog niet echt aan Yrla te vertellen. Zo op deze manier loog hij echter niet tegen Yrla. Merrin had het gewoon afgedaan alsof hij Adam en Darian wilde helpen en dat kon goed natuurlijk met zijn gave.
      Yrla was in ieder geval vroeg wakker geweest en voor de verandering al een keer klaar voor het ontbijt. Merrin zocht er niets achter, al had hij wel het gevoel dat Yrla hem expres nog even een lange kus gaf voor ze de deur opende. "Hoi," begroette Merrin de jongen aan de andere kant van de deur. Yrla zijn begroeting was kort, maar uiteindelijk liepen ze met zijn drieën in de richting van de eetzaal. Merrin voelde zich er wel lichtelijk ongemakkelijk onder, maar was allang blij dat Yrla niet aan hem kleefde. Dat zou hij vervelend vinden voor Adam. "Heb je een beetje geslapen de eerste nacht?" probeerde hij het gesprek op te starten.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Niet echt,’ antwoordde Adam met een droevige glimlach. ‘Maar goed, ik had niet anders verwacht. Uiteindelijk ben ik zo doodop dat ik wel in slaap móét vallen, toch?’
      Moeheid was wel de laatste van zijn problemen.
      Ze lieten de campus achter zich en liepen in de richting van de eetzaal . Hij checkte even of er niemand in de buurt was, daarna keek hij langs Merrin naar Yrla. 'Ga je ook meehelpen?' vroeg Adam. 'Vanmiddag?' Hij ging ervan uit dat Merrin de jongen wel over zijn plan had verteld. 'Dan kan je ook op de uitkijk staan, met je snelheid is dat ideaal. Het zou toch best een domper zijn als de echte Vienna ook ineens opduikt.’

[ bericht aangepast op 9 juni 2021 - 21:40 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx vond het niet makkelijk om zich erbij neer te leggen dat hij iets niet wist, maar uiteindelijk had hij dat toch maar moeten doen. Ze hadden geen idee wie hen gisteren had neergemept. Er was in elk geval niets gejat – ook niet de collage die hij voor zijn vriend had gemaakt. Ergens frustreerde het hem wel dat iemand dit hen had durven flikken. Iedereen uithoren hadden ze echter ook niet zien zitten; daarmee gaven ze toe dat er iets gebeurd was.
      ‘Wie zullen we vandaag eens sarren?’ vroeg Onyx, die leunend tegen de deur afwachtte totdat Jester klaar was met het poetsen van zijn tanden. ‘We mogen dan wel niet weten welke mongool ons gisteren heeft neergeslagen, maar íémand mag daar nog wel de dupe van worden.’

---

Every villain is a hero in his own mind.