[RPG • 0] Experium — The Prequel & Alt 4 - Speeltopics

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Speeltopic 1: Klik ^^ Speeltopic 2: Klik ^^ Speeltopic 3: Klik ^^ Speeltopic 4: Klik ^^ Speeltopic 5: Klik ^^ Speeltopic 6: Klik ^^ Speeltopic 7: Klik ^^ Speeltopic 8: Klik ^^ Speeltopic 9: Klik ^^ Speeltopic 10: Klik ^^ Speeltopic 11:Klik ^^ Speeltopic 12:Klik ^^ Speeltopic 13: Klik ^^ Speeltopic 14: Klik ^^ Speeltopic 15: Klik ^^ Speeltopic 16: Klik ^^ Speeltopic 17: Klik ^^ Speeltopic 18: Klik ^^ Speeltopic 19: Klik ^^ Speeltopic 20: Klik ^^ Speeltopic 21: Klik ^^ Speeltopic 22: Klik ^^ Speeltopic 23: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Nou ja, als jij denkt dat het werkt… Mij best. Elke emotie die je uitlokt zal ze wel beschamend vinden dus zolang ik de front seat heb zodra ze erachter komt dat je d’r in de zeik neemt, ben ik helemaal happy.’ Hij stapte dichter naar zijn vriend toe en wipte zijn kin omhoog om hem een tergend langzame zoen te geven. ‘En daar wordt jij doorgaans ook wel happy van.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn bloed gonsde door zijn aderen, knetterend met energie. 'Oh, altijd,' mompelde Jester met een brede grijns. Hij trok zijn vriend aan zijn middel dichter tegen zich aan en liet zijn vingers gretig onder Onyx' shirt glippen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx wierp een vlugge blik op de wekker. Ja, dat kon best nog effe snel. Vaardig maakte hij Jesters riem los, zonder zijn lippen los te laten. Zijn binnenste tintelde toen hij zijn vriend een zucht van verlangen hoorde slaken zodra Onyx zijn hand naar binnen liet glijden en zijn gretige opwinding vond. Onyx beeldde zich Tophs jaloerse kop voor. Van mij, bitch. Van mij alleen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Nou ja, je vriend staat erbij en je bent een andere jongen aan het versieren. En dan mag het wel voor een opdracht zijn, maar dat voelt wel ergens verkeerd toch? Zoiets zou je eigenlijk niet moeten doen als je een relatie hebt." Hij vond Adams vragen een beetje ongemakkelijk. Waarom wist hij ook niet zo goed. Wat was er mis met het feit dat Yrla er niet was? Hij vond het wel fijn dat zijn beste vriend erbij was, en niet zijn vriendje.

[ bericht aangepast op 27 juni 2021 - 12:28 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh…’ Adam dacht daar even over na. ‘Nou ja, je versiert hem toch niet echt?’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik weet niet – ik stelde me voor hoe we dit aangepakt hadden in mijn tijdlijn. En ik denk dat je het niet echt prettig had gevonden als ik er dan niet bij was. Gewoon om je een beetje te helpen omdat mensen versieren nou niet echt iets is waar je je prettig bij voelt – en waarschijnlijk hadden we er dan gewoon een hoop lol om hadden gemaakt.’ Hij trok een stukje van de mandarijn af en stopte die in zijn mond. ‘Dat jij je in Jester veranderde en ik deed alsof ik een smoorverliefde Onyx was ofzo, om even los te komen.’ Hij grinnikte even om het beeld, maar voelde daarna weer die vervelende leegte terugkomen en sloeg zijn ogen neer. Maar die wereld is er niet meer. ‘Ik kan me moeilijk voorstellen dat het verkeerd zou hebben gevoeld voor een van ons. Maar goed. De band tussen Yrla en jou is waarschijnlijk gewoon anders.’ En dat was een goed ding, toch? ‘Hoe is dat eigenlijk zo gelopen tussen jullie?’ vroeg hij toch wel een beetje nieuwsgierig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Nou, liever veranderen we niet in die twee. Ze zijn echt mega klef, beetje te voor mijn smaak." Een rilling trok over zijn rug heen, terwijl hij daaraan dacht. Hij keek even peilend naar Adam, hun relatie klonk heel anders dan die van hem en Yrla. "Wel, uhm,..." begon Merrin aarzelend. "Driekwart jaar geleden nu, denk ik, dachten Onyx en Jester grappig te zijn. Ze hebben me een hele nacht buiten laten slapen en teisterden me maar met nachtmerries," begon hij met een blos op zijn wangen. "Yrla vond me de volgende dag. Ik was op van de nachtmerries en koud van het buiten slapen en wel hij hielp me. En sindsdien zijn we zeg maar vrienden geworden. Hij hielp me met mijn nachtmerries enzo die daarna nog volgden. En ik was niet meer alleen in de klas."
      Merrin keek naar Adam met een kleine glimlach. "Dus eigenlijk begonnen we gewoon als vrienden, tot Yrla me opeens kuste. We waren gewoon een rondje gaan wandelen eigenlijk en eindigden in de sterrentoren. Ik had het eigenlijk moeten weten, want het was wel anders dan andere keren dat we afspraken. Maar nou ja, dat is waar we kusten. Yrla was eerder achter zijn gevoelens dan ik en door de kus moest ik nadenken over wat ik voelde," gaf hij met een blos toe. Yrla plaagde hem hier nog wel eens mee. Dat hij niet eens in de gaten had gehad dat dat hun eerste date was geweest. "Toen we daarna gingen daten, kwam al snel naar voren dat ik andersom ook verliefd was op hem."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam had van tevoren geweten dat het antwoord pijn zou doen – er was simpelweg gewoon geen antwoord dat níét pijn zou doen, maar hij had meer inzicht in hun relatie gewild. Hij begreep nu hoe ze in ieder geval vrienden waren geworden.
      Maar is Merrin dan echt op Yrla verliefd? Verwart hij vriendschap en verliefdheid dan niet gewoon, net zoals in onze eigen tijdlijn?
      Het zou zo’n mooi antwoord zijn. Het zou zoveel verdriet wegnemen.
      Maar hij wist dat het te mooi was om waar te zijn. Na een hechte vriendschap van tien weken zou Merrin dat heus wel gemerkt hebben. En anders was dat besef na die kus van gisteren wel als een bom ingeslagen. Hij beet op zijn lip en concentreerde zich op zijn ademhaling. De kans dat het nu opeens wel zou gebeuren, was nagenoeg nihil.
      De blos op Merrins wangen maakte hem misselijk. Het klonk nog best romantisch ook, samen in een sterrentoren. Heel anders dan hun dronken zoen die Merrin zich helemaal niet kon herinneren.
      ‘Oké,’ zei hij zachtjes. De brok in zijn keel was zo groot dat er geen partje mandarijn meer langs zou kunnen. Hij peuterde aan zijn nagelriem en wist niet wat hij er verder over moest zeggen. ‘Dat klinkt… leuk.’
      Zijn stem klonk kleintjes en hij deed zijn uiterste best om de tranen terug te dringen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zoals ze eigenlijk wel hadden kunnen verwachten, resulteerde hun verhitte make-out sessie in een zeer kort ontbijt en slechts een vaag plan om met Tophs gevoelens te kloten. Gelukkig was dat niet zo heel moeilijk, want Jester was overduidelijk haar zwakke punt.
      Ze hadden gescheiden van elkaar ontbijt gehaald en zouden doen alsof ze flinke ruzie met elkaar hadden. Honderd procent kans dat Toph straks meteen aan Jes’ lippen hing in de hoop dat hij opeens een onstuitbare lust naar iemand met tieten kreeg.
      Ze deed d’r best maar.
      In elk geval kon hij mooi een uurtje naast 8175 doorbrengen. Die zat natuurlijk al braaf naast zijn reserve-vriendje in de klas.
      ‘Vanochtend heb ik je nodig.’ Hij trok de jongen aan zijn kraag overeind, liep naar de enige lege bank en kwakte de jongen daar op een stoel. Er sadistische grijns schoof over zijn gezicht toen de jongen met zijn ogen kneep door de pijn in zijn rug.
      Hij keek bewust niet naar de deur, wetend dat Jes er expres een paar tellen tussen liet voor hij ook naar binnen kwam en de lege plek innam.
      8175 ging rechtop zitten en wreef over zijn onderrug. Er zat een boze frons op zijn voorhoofd. ‘Dat had je ook kunnen vragen.’
      ‘Daar doe ik niet aan.’
      ‘Nee, dat blijkt,’ mompelde de jongen hoofdschuddend. ‘Ga je ook mijn spullen pakken of moet ik dat zelf doen?’
      Onyx liet zijn blik op de jonge knul rusten. Sinds Onyx hem bedreigd had, was ie zo mak als een lammetje geweest. ‘Dat mag je zelf doen,’ antwoordde hij koeltjes.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam liep weer terug waar hij net had gezeten, raapte zijn tas op en pakte de boeken die hij al had klaargelegd van de tafel. Hij wierp even een verontschuldigende blik op Merrin, maar wist verder niet wat hij moest zeggen. De jongen had hem wat geprobeerd af te leiden van de hele situatie door hem mee te nemen naar de les, maar dat werkte natuurlijk voor geen meter. Het voelde gewoon allemaal vreselijk klote en hij werd er gek van dat hij bijna de hele tijd op het punt stond om te huilen. Onyx’ tussenkomst was daarom een enorme opluchting. Dan kon hij hopelijk even aan wat anders denken dan aan het feit dat het voorbij was tussen Merrin en hem, en dat hij steeds meer begon te twijfelen of hij zichzelf niet helemaal kapotmaakte als hij bleef hopen dat hij het weer terugkreeg. Dat leverde alleen maar klap na klap op, iedere keer dat Merrin anders reageerde dan hij hoopte. Er kwam heus geen light-bulb moment waarop Merrin inzag dat hij wél van hem hield en het was ronduit zelfdestructief om daar zo krampachtig op te blijven hopen. Misschien moest hij die date van vanmiddag toch maar serieuzer nemen.
      Hij ging weer naast Onyx zitten.
      Het was raar dat zijn vriend hem met zo’n harde blik aankeek. Dat had hij nooit gedaan – eigenlijk had Onyx juist vanaf het begin al een zwak voor hem gehad die hij zelf niet eens begreep. Maar dat was in deze tijdlijn blijkbaar niet zo.
      Adam vroeg zich af hoe hij zich moest gedragen. Ja, Jester en Onyx waren hier twee rotzakken en ze waren absoluut geen vrienden, maar wat waren ze wel? Was zijn alter-ego bang voor Onyx? Was het zinvol om dat spelletje mee te spelen als hij toch van plan was om Onyx vanavond de waarheid te vertellen? Zijn nieuwsgierigheid prikkelen was waarschijnlijk beter.
      ‘Waarom zit je niet naast Jes?’
      ‘Jes?’ herhaalde Onyx met opgetrokken wenkbrauwen.
      Adam beet op zijn wang. De afgelopen weken hadden ze zóveel over Jester gesproken dat het natuurlijk had gevoeld om zijn naam nu ook af te korten.
      ‘…ter?’ vulde hij aarzelend aan. ‘Je vriend?’
      ‘Doe niet zo bijdehand.’
      Adam bestudeerde zijn gezicht. Er kon duidelijk geen glimlachje vanaf. ‘Het was toch een normale vraag? Daar zit je altijd naast.’
      ‘Nou vandaag niet,’ bromde hij.
      Hadden ze ruzie?
      Was dat dan gunstig voor hem? Of juist niet? Zouden ze vaak ruzie hebben? Fox had hem verteld dat ze al maanden bij elkaar waren, dus dan moesten ze inmiddels toch wel hebben ontdekt hoe ze het beste met elkaar konden omgaan.
      ‘Oké.’ Hij glimlachte. ‘Nou ja, ik wilde je toch nog spreken. Heb je vanavond tijd om even te praten?’
      Onyx staarde hem aan. Verbluft nog wel. ‘Waar moet je in vredesnaam met me over praten?’
      'Ik zit nogal diep in de problemen. Misschien dat jij me kan helpen.'
      Onyx schoot in de lach. 'Waarom zou ik?'
      Daar had Adam niet meteen een antwoord op. 'Omdat ik je dingen kan vertellen die niemand anders weet.'
      Dat was flinke bluf. Maar hopelijk was het genoeg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Oké, dus hij was nu bloedchagrijnig. Eigenlijk zou hij iets moeten verzinnen wat Onyx gedaan zou kunnen hebben, want koppig blijven zeggen dat hij er niet over wilde praten bracht hem uiteindelijk ook niet heel ver. Misschien dat hij Merrin ernaar kon laten raden. Diens suggesties waren vaak zo knullig idioot dat zijn eigen brein uit pure wanhoop wel met iets beters op de proppen zou komen dan dat Onyx vreemdgegaan zou zijn. Wat opzich best gekund had, maar het lag zo voor de hand.
      Een paar tellen nadat hij Onyx naar binnen had zien lopen zette hij zichzelf ook weer in beweging, met een gezicht dat probeerde nonchalant te doen maar in niet-zo-werkelijkheid giftig agressief stond. 8175 was netjes volgens plan weggetrokken naar een hoekje met Onyx, waardoor Jester zonder iets te hoeven zeggen zich naast Merrin in de banken liet zakken. Zijn boeken en notitieblok belandden met een knal op tafel.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin keek even op naar degene die naast hem kwam zitten. Hij voelde direct alle kriebels over zijn rug trekken. Even leunde Merrin in de richting van zijn tas en plukte er twee oordopjes uit. Recent had hij ontdekt dat Jesters gave vooral op gehoor ging en als de jongen zo dicht in de buurt ging zitten, ging Merrin echt niet het risico nemen. Zeker niet nu leek alsof Jester boos was. Hij stopte -hopelijk onopvallend - de oordopjes in zijn oren en legde zijn schrift klaar om de aantekeningen te maken. Waarschijnlijk redde hij deze les ook wel zonder geluid.
      En hij hoopte maar dat Jester geen behoefte had om te praten.

---

It's never gonna happen, Guys.

Erg subtiel was de jongen niet—hoewel Jester moest toegeven dat het zeker niet hielp dat hij natuurlijk niet echt in een rothumeur was en zijn focus meer bij Merrin lag dan waar hij dan ook boos over zou zijn. Ergens irriteerde het hem trouwens wel, die oordopjes. Niet direct omdat hij nou geen rottigheid uit kon halen (want hij vond zichzelf een best creatief mens), maar eerder dat Merrin dit als oplossing verzonnen had, en er blijkbaar dusdanig goed op voorbereid was een rad voor ogen gedraaid te worden in zijn bijzijn, dattie die dingen gewoon standaard bij zich had.
      Wat een gebrek aan vertrouwen. En dat Mérrin daarmee kwam, was toch wel een beetje pijnlijk. Misschien dat Yrla het had verzonnen. Dat klonk alweer een stukje logischer. Maargoed, het was niet alsof een stel oordopjes hem nou zonder enige munitie achterliet. Sogat begon onderhand met murmelen, wat betekende dat hij de komende zeventig minuten meer aandacht had voor zijn eigen powerpointpresentatie dan al het andere onder de zestig decibel.
      Jester sloeg zijn noteblock open en viste de rode stift uit zijn achterzak. Hij schreef iets op de lege pagina, en schoof het door naar rechts, onder Merrins neus.

Vraag me af hoe jij zo hoopt notities voor me te kunnen maken.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij keek verbaasd naar het noteblock dat hij onder zijn neus geschoven kreeg. Hij las even snel de woorden. Ergens wilde hij het woord 'niet' eronder schrijven, maar hij had zo'n gevoel dat Jester dat niet waardeerde. En ondanks alles, Jester bleef toch eng. Hij wilde alles behalve de jongen tegen de haren in strijken. Jester kon je bijna nog verschrikkelijkere dingen laten doen dan Toph. In plaats daarvan schreef hij terug.

Ik red me prima.

[ bericht aangepast op 20 juli 2021 - 12:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nieuwsgierig keek Toph heen en weer tussen Jester en Onyx. Ze kon zich niet herinneren wanneer die voor het laatst apart hadden gezeten – en de sporadische keren dat ze dat wel deden, was het om degenen naast hen te vervelen, waarbij er heel wat blikken heen en weer gingen.
      Dit keer was het anders.
      De jongens deden alsof de ander niet bestond.
      Zou het dan eindelijk…?
      Hadden ze ruzie?
      Dat was zo’n beetje haar natte droom.
      In het begin hadden de twee best weleens onenigheid gehad, maar dat had zich altijd veel te snel opgelost. Inmiddels was het al bijna een jaar geleden dat ze voor het eerst met elkaar zoenden. Zou Jester dan eindelijk op die gast zijn uitgekeken?
      Haar halfslachtige voornemen om haar zinnen op iemand anders te zetten, gooide ze meteen over boord en ze leunde iets naar Vienna toe. ‘Zouden ze mekaar zat zijn?’ fluisterde ze misschien ietsje te gretig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna liet haar ogen over Jester en Onyx gaan. Ze trok een wenkbrauw op. "Lijkt me stug," zei ze verveeld. Hoewel ze elkaar niet aankeken, wist ze nog maar al te goed de kleffe kussen en knuffels, die haar altijd de kriebels bezorgden. Als iemand klef was, waren het Onyx en Jester wel. Een niet echt prettige combinatie. Ze keek even naar Toph naast haar, die misschien wel iets te gretig had gereageerd. "Schop de volgende les die kleuter van zijn stoel, kan je op zijn plek gaan zitten en Jester ondervragen wat er aan de hand is," zei ze met een zucht. Toph moest het zelf maar weten wat ze deed, maar ze geloofde geen moment dat Jester of Onyx elkaar zat waren. En het liefst had ze dat Toph Jester gewoon met rust liet. Zo leuk was hij niet.

[ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 8:51 ]

---

It's never gonna happen, Guys.