[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 12 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 20 nov 2021 - 15:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Precies. Win-win,’ glimlachte ze.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Niet helemaal op zijn gemak liep Rafaël naar de plek waar hij met Blythe had afgesproken, het bezemhok. Het gesprek met Jordyn van de avond ervoor spookte nog door zijn hoofd. Hij wilde Jordyn echt geen pijn doen. Het voelde ergens als verraad als hij dit door bleef zetten, dus kon hij beter gewoon een punt achter zetten.
      Rafaël knikte even, in een poging zichzelf ervan te overtuigen. Blythe was een leuke vriendin, eentje waar hij eerder veel mee had gelachen. Het was vast heel gezellig geworden. Alhoewel hij Blythe een leuke meid vond, was het de laatste dagen niet echt soepel gegaan. Rafaël vond het zelfs lichtelijk vervelend dat ze zo rond elkaar op de tenen leken te lopen.
      Toen hij Blythe in de verte zag, glimlachte hij breed naar haar. Oke, je kan dit, sprak hij zichzelf moed in. Toch wel iets nerveus stapte hij op het meisje af. “Hoi Blythe,” begroette hij haar. De rest van de woorden bleven in zijn keel steken. “Heb je een goede dag gehad vandaag?” Rafael kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Wat een kut vraag.

---

It's never gonna happen, Guys.

---

Novalie liep nogal zenuwachtig de bibliotheek in. Je kan dit, Noof. Het is maar studeren. Het meisje liet haar ogen over de menigte in de bibliotheek gaan en spotte Cole. In eerste instantie verscheen een glimlach, maar zodra hij naar haar terug keek, kwam de paniek naar boven. Wat moest ze doen?! Novalie wenste dat Tilly of Rosalie nu naast haar stond, die haar even een duwtje in de rug zouden geven.
      Bijna was ze in staat om om te draaien en weg te rennen. Ze nam even een diepe teug adem en gaf toen zichzelf een schop onder haar kont. Niet zo laf doen. Anders zou ze nooit gaan lijken op Tilly of Rosalie. Uiteindelijk liep het meisje de bibliotheek in en benaderde de donkerharige jongen. “H-h-hai,” begroette ze hem zachtjes. Novalie was blij dat ze haar boeken in haar handen had, anders hadden die waarschijnlijk echt getrild.

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

Blythe ging met een ander gevoel naar deze afspraak dan naar het feest de avond ervoor. Ze had weinig zin in die ongemakkelijkheid die ze gisteren gevoeld had en had besloten om gewoon te doen alsof ze als vrienden gingen vliegen. Dat hadden ze voor de zomer ook wel eens gedaan, en toen was het nooit ongemakkelijk geweest. Een vriendschappelijke afspraak, dus.
Maar met toch nét iets meer zenuwen.
Ze lachte toen ze zijn vraag hoorde. ‘Ik heb vanmorgen geleerd hoe dreuzels hun postsysteem regelen en mocht daarna een uur naar Sneep en daarna een uur naar Anderling luisteren,’ zei ze. ‘En bij Oude Runen mochten we een medische tekst vertalen. Ik heb wel leukere dagen gehad.’ Ze grijnsde. ‘Jij?’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cole Esworthy

Cole voelde toch wel een klein beetje zenuwen toen hij op Novalie moest wachten. Ze namen alleen maar toe toen ze werkelijk ineens voor hem stond. ‘Hé!’ Hij schoof zijn boeken wat opzij om ruimte op tafel voor haar vrij te maken. Hij kreeg het toch wel wat warm, maar in zijn hoofd sprak hij zichzelf vermanend toe.
Je gaat samen studeren, je hebt geen romantisch diner voor twee…
Lee had het erover dat hij nog spicy opdrachten voor ons had. Ik zie hem er wel voor aan om die te komen langsbrengen, dus eh - tja.' Hij glimlachte flauwtjes.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rafaël grijnsde. “Sneep was inderdaad niet te harden. Voor de rest had ik vandaag alleen Anderling.” Rafaël was eigenlijk wel dankbaar geweest dat hij de eerste twee uur vrij was geweest. Hij had flink gebruik gemaakt van het feit dat hij kon uitslapen, zijn rondes waren gisternacht laat geëindigd. “Daarna heb ik maar in de bibliotheek rond gehangen, zoals van een goede student verwacht wordt.” Hij grijnsde. Hij had van het uur dat Jordyn en Justin ancient Runes hadden goed gebruik gemaakt, iets wat hij wel vaker deed als zijn beste vrienden een lesuur hadden dat hij niet had. Vaak kwam hij op die momenten harder vooruit dan als Jordyn of Justin er wel bij was. Op dit moment had hij een groot gedeelte af, genoeg om tevreden over te zijn. Pas toen Jordyn en Justin terugkwamen van hun les waren ze teruggegaan naar de common room en hadden daar vooral een aantal spellen gedaan.
      ”Niet zo’n ellendig drukke dag voor mij dus,” grijnsde hij. Even keek hij peilend naar Blythe. Het gesprek met Jordyn zoemde nog iets in zijn achterhoofd, maar de insteek van vanavond leek al zo anders te zijn dan gisteravond. Hij durfde ergens nog niet. “Klaar om te gaan vliegen?” vroeg hij het meisje.

---

It's never gonna happen, Guys.

---

Het liefst wilde ze nu meteen wegrennen. Als Lee zich hier mee ging bemoeien, daar zat ze eigenlijk niet op te wachten... Oke, Lee had gezegd dat hij een blind date zou regelen, maar ze had het nu al een soort van zelf gedaan toch? Ze vond het al lastig genoeg dat ze nu hier alleen zat met Cole en ze had helemaal geen zin in wat voor gekke spicy opdrachten Lee had verzonnen. Spicy. Dat klonk echt verschrikkelijk! Ze vond het nu al lastig om met Cole te praten, stel je voor met wat voor gekke dingen Lee aan zou komen. Waarschijnlijk zou Lee het alleen maar nog lastiger maken! Ze vond dit date gedoe al moeilijk. Als dit al een date was. Misschien was het dat niet. Wat als ze zichzelf straks voor schut zette door dat te denken?
      Novalie keek Cole even met grote ogen aan en probeerde de piekerende gedachten een halt toe te roepen. Lee was haar beste vriend. Die zou echt geen gekke dingen van haar vragen. En toch… Novalie wist niet zeker of ze er wel zo blij mee was dat hij langs zou komen. Ze was eigenlijk net zo blij geweest dat ze dit zelf ging proberen en geregeld had. Ze wilde eigenlijk gewoon zien wat ze zelf kon, dapper zijn net als de anderen. Novalie glimlachte even en besefte even dat Cole op antwoord zat te wachten.
      “W-we kunnen nu nog vluchten?” vroeg ze zachtjes met een blos op haar wangen. “E- een leeg l-lokaal opzoeken?”

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

‘Wilson, je weet toch dat ik geboren ben op een bezem?’ zei ze plagend, terwijl ze haar bezem uit de kast pakte. ‘Zeker over het terrein van Zweinstein. Dat is mijn favoriete uitzicht.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cole Esworthy

‘Gráág.’ Cole beschouwde Lee als één van zijn beste vrienden, maar de situatie was allemaal al spannend genoeg. Lee voelde zich nu eenmaal niet snel ongemakkelijk en als hij zich wel ongemakkelijk voelde, dan begon hij gewoon heel veel te praten. Cole en Novalie vielen dan beide stil, en dat zou de situatie alleen maar oncomfortabel maken.
Cole stond op en gooide zijn spullen in een tas. Terwijl ze de bibliotheek uitliepen, vroeg hij: ‘Wat is je favoriete klaslokaal? En waarom?’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

---

Novalie had niet verwacht dat hij zo makkelijk mee zou gaan in haar idee, maar het luchtte haar wel ergens op. Ze klemde haar boeken nog iets stevigers vast onder haar armen. “Eigenlijk zijn de kassen mijn favoriet,” zei ze zachtjes. Ze voelde een blos op haar wangen stijgen. “Herbology is mijn favoriete vak. I-ik vind planten heel fascinerend.” Novalie waagde een glimlach op en keek even naar Cole. “E-e-en de jouwe?”

---

It's never gonna happen, Guys.

Rafaël grijnsde, terwijl hij zijn eigen bezem ook uit de bezemkast haalde. “Wie als eerste bij het zwerkbalveld is?” daagde hij haar uit.

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

‘Altijd voor.’ Ze maakten zich klaar om te starten, telden af en zodra de teller op nul stond, zette ze zich af. Ze had een goed begin; de wind suisde door haar haren en ze liet Rafaël een klein beetje achter haar. Toen ze echter even achterom keek, was hij bezig om haar in te halen - en had zij niet door dat er een vogel recht op haar afvloog.
Op het laatste moment wist ze nog net wat uit te wijken, waardoor de vogel haar niet frontaal raakte, maar hij vloog tegen haar schouder. Geschrokken keek ze naar het beest, dat net zo verschrikt naar haar keek, maar zich toen herstelde en wegfladderde.
Rafaël was inmiddels meters voor haar en toen hij met een veel te brede grijns als eerste bij het veld arriveerde, moest zij nog tientallen meters afleggen.
‘Het was oneerlijk!’ riep ze direct met een brede grijns. ‘Ik werd aangevallen! Je hebt de vogels tegen mij opgezet om deze overwinning binnen te slepen, hè?’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cole Esworthy

‘Niet het ideale lokaal om te studeren,’ grinnikte hij, ‘tenzij we afgeleid willen worden door het krijskruid waar de vijfdejaars nu mee bezig gaan.’ Hij hoefde zelf niet lang na te denken over haar wedervraag. ‘Ik vind Transfiguratie het leukste, al weet ik niet of ik het lokaal ook het meest interessante vind. Misschien dan wel Verweer tegen de Zwarte Kunsten, omdat daar de gekste dingen in de kasten staan.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rafaël keek beledigd achterom naar Blythe, totaal vergetend wat hij ook alweer voor was gekomen om te doen. “Ik heb gewoon eerlijk gewonnen, madame. Misschien moet je de volgende keer een brilletje op doen, zodat je die vogel ziet aankomen.” Rafaël draaide zijn bezem om en vloog een klein rondje rondom Blythe.
      ”Aangezien ik gewonnen heb,” begon hij met zelfingenomen grijns. “Wat krijg ik van je? Als winnaar?”

---

It's never gonna happen, Guys.

---

Ergens was ze wel opgelucht, dat het gesprek zo soepeltjes verliep. Het maakte dat ze de ergste zenuwen voelde zakken. “Dan kijken we toch daar of er een leeg lokaal is?” Ze liep voor Cole op in de richting van het lokaal. “W-wat moet jij vandaag nog doen? I- ik heb huiswerk voor Magical creatures en Defense againt de dark arts. En nog een stukje charms en Potions van gisteren.” Hopelijk had hij ook zoiets, dan konden ze samenwerken aan een verslag.

[ bericht aangepast op 20 nov 2021 - 17:07 ]

---

It's never gonna happen, Guys.