[RPG • 0] Experium — The Prequel & Alt 7 - Speeltopics

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Prequel 1: Klik ^^ Prequel & Alt 2: Klik ^^ Prequel & Alt 3: Klik ^^ Prequel & Alt 4: Klik ^^ Prequel & Alt 5: Klik ^^ Prequel & Alt 6: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

[ bericht aangepast op 27 mei 2022 - 21:38 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin zag Adam het zwembad inkomen en voor even stak hij zijn hand op om te laten weten dat hij er al was. Om een of andere reden was hij misselijk, heel misselijk. Het voelde alsof zijn hart een paar schoppen naar beneden gaf, waarbij zijn maag het moest ontgelden. Sinds Vienna hem achter had gelaten in de bibliotheek kon hij niets anders meer dan aan Yrla denken, waarbij zijn schuldgevoel steeds groter en groter werd. Hij vond zichzelf een monster. Yrla had zoveel voor hem gedaan en nu kwam hij aanzetten met het feit dat hij op iemand anders viel, dat die gevoelens sterker waren. Het voelde zo verschrikkelijk ondankbaar. Ergens hoopte hij nu dat Adam hem even kon afleiden voor de middag, want hij had het gesprek met Yrla zo vaak in zijn hoofd laten afspelen dat hij er doodongelukkig van werd. Hij wist gewoon niet zo goed wat hij moest doen.
      "Hee," Begroette hij zijn vriend dan ook ietwat timide. "Was alles oke met Nish?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij was misselijk. De hele dag had hij al een naar gevoel in zijn onderbuik, een onprettig voorgevoel dat er dingen stonden te gebeuren die hij liever niet wilde. Dat kwam doordat Merrin hem de hele dag amper al had kunnen aankijken. Hoewel gisteren echt heel leuk was geweest, was er vandaag juist een hele gespannen sfeer tussen hen en Yrla had het gevoel dat het onvermijdelijke eraan zat te komen. Hij wist niet zo goed hoe hij zich daar bij te voelen, maar hetzelfde gevoel als gisteravond bleef hangen. Dat het lang niet genoeg was geweest.
      Yrla zuchtte diep, terwijl hij achter Vienna door tussen de bomen heen liep. Wat hij hier deed, wist hij ook niet zo goed. Zijn hoofd en zijn gevoelens stonden totaal niet naar een gesprek met Nish, maar Vienna had absoluut geen nee geaccepteerd. Het was nu of nooit geweest en aangezien Yrla toch met Nish had willen praten, en hoopte dat het dan maar iets afleiding zou geven van zijn eigen zorgen. Hij begreep ook niet zo goed wat ze nu hier in het bos deden. Vienna had hem maar vaagjes voorbereid. Iets over dat Jester en Onyx hem flink te pakken hadden gehad en dat hij moest zweren nooit de plek aan iemand te vertellen of ze zou hem ophangen aan de hoogste boom. Dat dreigement was zo luid geweest dat Yrla er zelfs niet eens over na dacht het ooit te proberen.
      Vienna duwde hem in de richting van Nish verderop en draaide zich toen stilzwijgend weg. Nogal aarzelend liep de jongen verder, waarbij hij direct zag dat Nish een blinddoek voor zijn ogen had. Wat hij lichtelijk vreemd vond. Hij kondigde zichzelf aan door even te kuchen. "Uhm, hoi," begon hij ongemakkelijk.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Voor zover dat kan, op dit moment,’ zuchtte Adam. ‘We hebben een plek in het bos gemaakt waar hij nu kan blijven. Ik heb gezegd dat als ik mijn naam heb gehaald, ik waarschijnlijk wel een Fayr uit het verleden kan halen om hem te helen, maar ik weet niet of ik het durf zolang Jester en Onyx hier zijn.’
      Het dreigement van Jester stond nog helder in zijn geheugen.
      ‘Maar een beetje hoop leek me beter dan geen hoop.’
      Hoewel hij eigenlijk de behoefte had aan een knuffel, wist hij niet of dat al zomaar kon – zeker in het openbaar – en hij zette zijn tas dus maar bij een ligstoel neer.
      ‘Hoe was het met Vienna?’ vroeg hij op gedempte toon. ‘Hebben jullie nog… gepraat ofzo?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish had al geweten dat dit geen makkelijk gesprek zou worden, maar het feit dat hij Yrla niet eens kon zien, maakte het nog drie keer zo kut. Een beetje zoekend bewoog hij zijn hoofd in de richting van het geluid, maar de begroeting was daar eigenlijk te kort voor geweest.
      ‘Hé. Fijn dat je kon komen.’ Een beetje onhandig draaide hij zijn hoofd heen en weer. ‘Kun je… tegenover me komen zitten ofzo? Hoeft echt niet dichtbij, maar dat ik een beetje weet waar ik ben? Waar jij bent, bedoel ik,’ hakkelde hij erachteraan, terwijl hij zijn wangen warm voelde worden. Hij voelde zich wel héél erg niet zichzelf op het moment.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Van de twee stapelbedden was alleen het onderste bed van degene die het dichtst bij de deur was nog vrij. De boel stonk naar chemicaliën – er was alleen een koepelvormig dakraam boven zijn hoofd en die kon niet open. Met een berg schoonmaakmiddelen probeerden ze er blijkbaar voor te zorgen dat het hier niet zo meurde. Cillian ging op het lege bed zitten en testte de vering door naar achteren te leunen. Het was maar een dun matras.
      Algauw stond hij weer op en bekeek de kamer. Het zag er sober uit, met het grijze linoleum, de vale gele muren en de metalen kast. Hij wierp een blik op de andere bedden – geen ervan was opgemaakt. Persoonlijke spullen zag hij niet, hij kon helemaal niets opmaken over de andere jongens. Ze waren vast ouder dan hij. Niet dat dat Cillian heel veel kon schelen, hij was toch niet bang voor ze. Voor niemand. Hij zou zich hier wel redden.
      ‘Hé Wolfhard, opschieten. Anders vreet je vanavond helemaal niets.’
      Cillian wierp de gezette man een donkere blik toe en liep daarna achter hem aan naar een eetzaal waar zo’n vijftig jongens zaten, variërend van dertien tot achttien. Er werden een paar nieuwsgierige blikken op hem geworpen.
      Cillian negeerde ze, haalde een bord spaghetti op en wierp een misprijzende blik op de plastic lepel. Daarna ging hij op een willekeurige plek zitten, waar hij rustig zijn eten opat. Het was smakeloos – er was veel te weinig tomatensaus. Hij miste de kookkunsten van zijn vader nu al, maar wist dat hij daar het komende halfjaar aan zou moeten wennen.
      En dat allemaal omwille vanwege een misdaad die ik niet heb begaan.
      Toch was de waarheid nog altijd gevaarlijker dan de leugen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin haalde ongemakkelijk zijn schouders op. "Niet echt." Om heel eerlijk te zijn had hij ook niet veel zin om over zijn zus te praten, maar vooral om te zwemmen. Hij keek even naar Adam. "Eerst opwarmen in het bubbelbad?" stelde hij voor, terwijl hij een glimlach probeerde te vormen met zijn mond.

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla vroeg zich af waarom Nish die stomme blinddoek voor zijn ogen hield, maar hij besloot er niet naar te vragen. Hij plofte neer op een van de bomen, die daarvoor leek te zijn gemaakt. Voor heel even wierp Yrla een blik langs de muur waar Nish tegenaan zag, maar hij zag eigenlijk vrijwel niets bijzonders. "Oke. Ik ben hier. Nu." Yrla had geen idee wat hij hier deed eigenlijk. Hij had zich door Merrin laten verleiden tot dit gesprek, maar hij wist eigenlijk al niet meer waarom hij dit deed. Hij had ook geen idee waar te starten.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam beet op zijn wang. Hij wist dat hij geduldig moest zijn, dat dingen niet één twee drie waren hersteld… maar hij wilde gewoon zo graag dat Merrin weer gelukkig was. Dat zijn ogen schitterden en zijn glimlachen gemeend waren.
      Na alles wat hij hier had doorgemaakt en de moeizame band met zijn zus…
      Misschien was zijn liefde wel helemaal niet genoeg.
      Hij duwde die gedachte weg. Het had geen zin om op de zaken vooruit te lopen.
      ‘Ja, is goed!’ Ze liepen naar het bubbelbad, waar verder niemand was. Adam liet zich tot zijn kin in het water zakken. Hij was tegenover Merrin gaan zitten, ervan uitgaande dat hij nog steeds wel een beetje persoonlijke ruimte kon gebruiken.
      De pijn was een stuk minder scherp hier in het warme water en zijn spieren ontspanden iets. Hij liet zijn benen naar voren drijven terwijl de bubbels tegen zijn benen bruisten en zijn tenen boven het water uitkwamen.
      ‘Dit is wel echt de ideale plek als het lijkt alsof er een bus over je heen is gereden.’ Adam grijnsde een beetje onhandig. Dit was nou ook weer niet de beste manier om een luchtig gesprek op gang te brengen. Maar een luchtig gesprek… Hij kon zich niet herinneren wanneer hij überhaupt voor het laatst een luchtig gesprek met iemand had gevoerd. ‘Ik ben wel nieuwsgierig… Wat zijn hier je hobby’s, behalve zwemmen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ja…’ Wat ongemakkelijk trok Nish zijn knieën op. Yrla klonk weer een stuk afstandelijker dan de vorige dag. Hij deed ook of het de gewoonste zaak van de wereld was dat Nish hier midden in het bos zat met een blinddoek voor – het kon hem duidelijk geen moer schelen wat er gebeurd was en hoewel hij dat begreep, deed het wel een beetje pijn. ‘Die brief die ik je schreef… Heb je die echt niet gehad?’ Dat was een gedachte die maar door zijn hoofd bleef spoken. Toph had hem zelf gegeven, hoe kon dat dan? ‘Van Toph, was het. Misschien heeft ze er niet bij gezegd wie de afzender was?’ Misschien had hij hem weggegooid, denkend dat het van Toph zelf was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Opnieuw die brief... Blijkbaar was Nish er heilig van overtuigd dat hij iets geschreven had. "Je hebt Toph een brief aan mij laten bezorgen?" Vroeg hij, terwijl hij spottend een wenkbrauw op trok. "Dezelfde persoon die mijn vriendje onder de grond heeft begraven en sinds dag en dauw dat ik hier binnen ben doet alsof ik een grote irritante mug ben of zoiets. Die me op een 100 meter hoogte heeft laten staan bevriezen dat ik mijn ballen niet meer voelde en met een stap verkeerd mijn dood tegemoet zou laten vallen."
      Yrla wist niet wat Toph tegen hem had, maar het leek wel alsof ze vanaf dag 1 de pik op hem had gehad. "Klinkt nou niet als de persoon waar ik een hele belangrijke brief aan toe zou vertrouwen."

[ bericht aangepast op 21 juli 2022 - 22:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Schaamte trok door Nish heen toen hij die woorden hoorde. En daar ben ik bevriend mee.
      ‘Dat waren niet echt dingen die ze me vertelde,’ antwoordde hij. ‘En dat vriendje van je kwam pas lang daarna.’ Hij tikte met zijn vingers tegen de grond. ‘Maar goed. Vienna en Zebediah waren nou niet echt een betere keuze en ik dacht dat je het niet zo op prijs zou stellen als ik je kamer binnensloop.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla keek een beetje verbaasd naar Nish. Ging hij nou tegen zijn woorden in? "Het tekent wel voor wie ze is," beet hij hem toe. Misschien was het niet helemaal eerlijk, maar Yrla vond het heerlijk even zijn frustraties op Nish te botvieren. "En misschien had je beter Vienna kunnen pakken, want ze loopt nu als een klein schoothondje voor je rond," zei hij met een spottend lachje. "Of een wel betrouwbare Panther, zoals Fayr bijvoorbeeld?"
      Yrla vond dat Nish maar liep te zeiken om niets. Boehoe zijn brief was niet bezorgd, wat kut. "Dus. Een brief die ik nooit gezien heb. Wat een excuus, wat een moeite." Als Nish echt zijn excuses aan had willen bieden had hij wel meer moeite gedaan dan 1 brief waar hij geen antwoord op kreeg toch?
      "Wat stond erin?" Vroeg hij toch enigszins nieuwsgierig.

[ bericht aangepast op 22 juli 2022 - 5:40 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin keek een beetje verbaasd naar Adam. Hobby's? Zoveel had hij er niet. "Ik schaats graag," zei hij, terwijl zijn mondhoeken iets trokken. "Is dat anders? Wat voor hobby's heb jij dan?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish wilde snauwen dat Yrla nou óók geen fantastische keuzes had gemaakt als het op vrienden aankwam, aangezien zíjn former best friend gisteren zijn oog uit de kas had gelepeld en zijn lippen op elkaar had genaaid, maar hij slikte dat in.
      Tenslotte had Yrla die vriendschap wél verbroken. Of Jester, dat wist hij eigenlijk niet.
      Hij was blij dat de jongen het onderwerp liet rusten en naar de inhoud van de brief vroeg. Die stond hem nog steeds helder voor ogen.
      ‘Ik schreef dat ik me niet kon herinneren wat er die avond precies was gebeurd – dat er door de alcohol alleen flarden waren, maar dat die – en je houding – wel genoeg waren om te beseffen dat ik je vertrouwen had geschaad en dat dat me speet. Ik had je nooit willen lastigvallen met het feit dat ik meer voor je voelde dan vriendschap en het spijt me dat ik dat nu wel heb gedaan. En ik schreef dat ik hoopte dat je me op een dag zou vergeven, maar dat ik ook wel inzag dat de kans klein was dat je dat zou doen en dat dat ook oké is.’
      Hij wist niet of hij opgelucht was of dat hij het juist vervelend vond dat hij nu niets kon zien, Yrla’s reactie niet kon peilen, zelfs al hoefde hij nu zelf ook niet te bepalen waar hij in al zijn ongemak naar keek. Gespannen wachtte hij af, al besefte hij wel dat dit niet echt een goede timing was door zijn breuk – of op handen zijn de breuk – met Merrin.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Schaatsen?’ reageerde Adam verrast. ‘Dat wist ik niet. Wij speelden veel spelletjes, dat vonden we allebei leuk. En ik speel natuurlijk viool, al doe ik dat hier ook – en ik teken heel veel.’ Hij dacht weer even terug aan bepaalde tekeningen en was opgelucht dat hij die hier niet van Fox had gevonden. ‘En jij had laatst een hobby herontdekt,’ voegde hij eraan toe en hij glimlachte geheimzinnig. ‘Dus dat gaan we zo ook doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.