• There is a sudden increase in murders lately.
    And especially in the capital of France, Paris.
    The victims are all strangely 18 And all have something in common,
    they all graduated from the same school.
    Is there a reason why these people are being killed? Why and an even more important question.
    Who is the sick psychopath?




    Iemand van de jongeren is dus de moordenaar,maar niemand weet wie het is en iedere week zou er iemand vermoord worden,het kan een echte speler zijn of een bedachte speler.
    Je mag ook iedere week proberen te achterhalen wie de moordenaar zou zijn ,je mag met andere personages afspreken enzovoord,je kan een normale rpg lijden. Als de moordenaar dan ontmaskerd word ,begin de rpg opnieuw ,maar dan met andere personages en nogsteeds in hetzelfde topic ^^ (Het is dus een soort mengeling van the hungergames en weerwolfen in wakkerdam ,snap je ? ;3)


    Wie de moordenaar wil zijn moet me eerst Gb'en en een creatieve moord opschrijven vanuit het Pov. Van je personage.
    Ik pik er maar 1 iemand uit ,dus er is maar 1 moordenaar.
    Iedere week trek ik een loodje met diegene die vermoord word ,dit kan zowel een echte speler zijn of iemand die door niemand bespeeld word.
    Diegene die moordenaar word ,mag zijn geheim niet verklappen en ook niet in zijn karakter vermelden dat hij of zij de moordenaar is,de anderen kunnen dan achterhalen ,wie er over zijn karakter liegt. Als een normale mens iemand verdenkt ,die de moordenaar niet is ,dan kunnen er ruzies ontstaan,maar de persoon blijft nogsteeds in de rpg tot die vermoord word.


    Regels
    De moordenaar mag niet verklappen wie hij is
    Mensen die vermoord zijn mogen ook niet doorvertellen wie de dader is. Dood=Dood

    We proberen ongeveer 4 a 5 regels te schrijven ,liefst niet minder.
    Reserveringen blijven 24 uur staan, denk er zelf aan.
    Speel je eigen personage, niet die van iemand anders
    OOC liefst met (), [], {}, --, <>, **, ~~ etc.
    Geen ruzies, niet schelden en niemand buitensluiten, hou ook rekening met elkaar.
    Ruzies en schelden mag in IC wel, vat dit dus niet persoonlijk op
    Naamsverandering melden aub
    Afwezigheid melden aub
    Als je niet meer mee kunt/wil doen ,meld dit dan even aan mij indeplaats van nooit meer op het topic te reageren.
    Probeer minstens 3 keer per week te posten.
    +16 is toegestaan
    Topics worden alleen aangemaakt door mij ,tenzij ik er iemand voor aanwijs.
    Iedere week word er een lootje getrokken ,ook mijn personage zit in de pot en ik zal niets doorvertellen over de moordenaar


    Mensen
    - Jill Anderson MYxLoubear
    -Alicia Ellen Newton Thorn Dead
    -Kaitlin Marlison Paddo
    - Emily Rhodes Dallam
    -Chimène Lily Doorson Magicals
    -Isabella Megan AdamsCelebration
    -Lill Rose Morgan Winterwolves

    -Elliot Michael Dumont Fleeko
    -Sam Christophe Wilson Unimaginable
    -Oliver James Langdon Jolene Dead
    -Augustin Guillaume DesmaraisUnimaginable
    - Benjamin Daniel Quinn Llamarmy
    - Nathan Sean DrewiJJHamblett


    Verdere vragen mogen gesteld worden.
    De poll

    Laatste slachtoffer
    De nieuwste dode
    Dit was Robert Firenze Gabriels ,hij was vroeger erg populair en bijna iedereen kende hem wel. Waarom werd hij vermoord en door wie?
    Bij de plaats waar ze het lijk vonden stond er met bloed op de muren geschreven 'I will not stop'.


    Dode
    Oliver James Langdon Oliver ,werd omver gereden ,voorde ogen van zijnn moeder.
    Een bestelbusje ,die uit het niets leek te komen ,reed hem in volle vaart onver-net zolals zijn kleine zusje dood gegaan is- Wie is deze harteloze moordenaar en wat is zijn/haar reden voor de moorden ?


    De nieuwste dode

    Alicia Ellen Newton ,ze werd op een brute wijze in elkaar geslagen en door een harde slag ,werd het haar fataal en is het afgelopen voor haar.

    [ bericht aangepast op 25 mei 2013 - 13:18 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Augustin Guillaume Desmarais
    Het kostte me heel wat moeite om door de menigte heen te komen, wat mijn glimlach liet verdwijnen. "Sorry, mag ik er? Ja, dank u. Zou ik even? Ja, hier kan ik tussen door." Mijn skateboard had ik al opgepakt, omdat mensen het niet leken te waarderen dat ik aan het skate was. Ik was eindelijk door de drukte heen toen ik me realiseerde dat er politie bij stond. Ik fronste mijn wenkbrauwen even en liet het gaan. Ik wilde niks weten van al die moorden. Het was alleen maar een hoop gedoe over dingen die mij bang zouden maken. Ik skate door naar het park en glimlachte naar de mensen die ik voorbij skate. de meeste mensen waren vrij chagerijnig, wat ik jammer vond. Kom op, een beetje vrolijk zijn op de morgen kon geen kwaad. Ik zag twee meisjes zitten, die mij vaag bekend voorkwamen. "Sorry, maar ken ik jullie niet?" Vroeg ik met een schuin hoofd. De reden dat ik het vroeg was vanwege dat mensen die op dezelfde school als mij hadden gezeten altijd heel aardig waren geweest en ik het jammer vond dat ik met de meeste geen contact meer had. Ik stapte van mijn skateboard af en bleef rustig staan waar ik stond.

    [ bericht aangepast op 8 mei 2013 - 19:11 ]


    We've lived in the shadows for far too long.

    Nathan Sean Drewi

    Emily kijkt mij aan. 'Ja graag. Doe maar iets, ik blijf even zitten als je dat goed vindt.' Antwoordt ze. Ik bijt op mijn lip. Ik wou niet dat haar iets overkwam. 'Oke, maar roep me als er iets is of als je het krantstelende meisje weer ziet, ik vertrouw haar niet.' Zeg ik en ik glimlach. Ik loop naar de andere kant van het plein en kijk om. Ik glimlach weer en loop verder. Er staat een rij bij de ijsjes, dus sluit ik achteraan. Bezorgd kijk ik nogmaals om om te zien of ze er nog zit.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Emily Rhodes

    Ik hoor Sean zeggen: 'Oke, maar roep me als er iets is of als je het krantstelende meisje weer ziet, ik vertrouw haar niet.' Ik lach even en geef hem daarna een knikje, als teken dat ik het begrepen heb. Ik zie hoe Sean telkens weer omkijkt of er niks met mij aan de hand is en elke keer glimlach ik weer terug en steek ik mijn duim op. Als Sean achteraan heeft gesloten bij de rij van de ijsjes word ik een beetje misselijk. Ik besluit om maar op te staan en naar Sean toe te lopen, om te zeggen dat ik even naar het toilet ga om even wat water te drinken. Het blijkt echter niet zo'n goed idee want zodra ik opsta word de duizeligheid en de hoofdpijn groter. Ik probeer me ergens aan vast te houden, maar het is al te laat. Alles word zwart voor mijn ogen.

    (zie praattopic )


    imperfection is beauty

    Jill Anderson:

    Ik zie hem verbaasd kijken. WAHA, die blik is goud waard! Hij fluisterd nog met het meisje en trekt haar daarna mee. Oh, ik houd zo van Parijs. Eigenlijk zou ik mijn excuus moeten aanbieden, maar daar ben ik te lui voor. Als ik hem ooit in mijn leven weer zie zal ik het wel doen. Bovendien ik las alleen zijn krant en gaf het netjes terug. Ik draai me weer om en loop richting het parkje. Ik zie een meisje op het bankje zitten. Wie niet waagt, wie niet wint. Ik kom naast haar zitten en zeg: 'Hey, ik ben Jill' en ik steek een hand uit. Met een glimlach vraag ik: 'Wat doe je?'


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Lill Rose Morgan

    Ik voel dat hij begint te huilen, en ik aai met mijn hand over zijn rug om hem een beetje te troosten. Ik vind het niet erg als jongens huilen, het is juist fijn dat ze wat emotie tonen.
    Na een tijdje slaat hij ook zijn armen om mij heen. Ik begrijp hem helemaal. Toen mijn beste vriendin doodging, voelde het net alsof ik ook doodging, en ik kon niet stoppen met huilen.
    Het duurt even voordat zijn gesnik stopt, en hij laat me weer los. Ik ga weer recht zitten en kijk hem bezorgd aan. Een stille "sorry." Verlaat zijn lippen en hij veegt ruw zijn tranen af.
    "Waarom zou iemand hem nu vermoorden?" Vraagt hij dan. Ik haal hulpeloos mijn schouders op. Ik weet het zelf ook niet. Welke maniak vermoordt er nou mensen?
    “Gaat het weer een beetje?” Vraag ik bezorgd aan hem. Het is een domme vraag, want niemand voelt zich goed als zijn beste vriend vermoordt is.
    Snel haal ik mijn hand door mijn haren en kijk hem aan, terwijl mijn hersenen overuren maken om iets te bedenken om hem op te vrolijken.
    Als ik iets weet sta ik op en pak mijn spullen bij elkaar. Ik doe ze in mijn schoudertas en kijk Elliot aan.
    “Kom, we gaan even ergens naartoe.” Zeg ik tegen hem en wacht tot hij opstaat.

    [ bericht aangepast op 8 mei 2013 - 21:43 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Elliot Michael Dumont
    “Gaat het weer een beetje?” vroeg ze me bezorgd en ik kijk haar even aan en knik dan. Eigenlijk ging het niet ,ik was kwaad verdrietig en had geen idee wat ik moest doen,maar ik wilde haar niet met mijn problemen confronteren.
    "Dank je."zeg ik er dan na. Ik was blij dat ze me probeerde te troosten.
    Ze staat op en doet haar schoudertas om haar heen en kijkt me dan aan. "Kom, we gaan even ergens naartoe.” zei ze en ik knikte ,waarna ik opsta ,maar ik was verheten dat ik mijn enkel had overgeslagen.
    DIt was de ergse dag ooit.
    Ik neem mijn longboard en kijk haar dan aan.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Nathan Sean Drewi

    Ik draai me grijnzend om, ik moest ook weer niet te slijmerig doen. Ik wacht op mijn beurt. 'Twee softijsjes alstublieft,' zeg ik en ik reken af. Ik draai me om en kijk naar het bankje, niemand. Paniek borrelt in mij op. Waar was Emily? Dan zie ik haar liggen op de grond. Ik duw de ijsjes in de handen van een wildvreemde man en ren naar haar toe. Er stonden al mensen om haar heen. 'Emily!' Roep ik. 'Ga weg.' Roep ik tegen de mensen in paniek. Ik voel aan haar pols of ze nog een hartslag heeft. Ik haal opgelucht adem als ik gebonk voel. Ik voel hoe mensen naar ons kijken. Ik negeer ze en til Emily voorzichtig op. Panikerend kijk ik om mij heen en loop naar het bankje. Daar leg ik haar neer en kijk bezorgd toe. Wat moet ik doen? Ik gris een flesje water uit iemands hand en gooi wat druppels in haar gezicht. Het helpt niet en ik begin alleen nog maar neer te panikeren. 'Doe dan iets!' Roep ik naar de starende mensen.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Lill Rose Morgan

    Elliot knikt, waarna hij opstaat. Hij pakt zijn longboard en kijkt me dan aan.
    Ik glimlach bemoedigend en begin te lopen, terwijl ik ondertussen over koetjes en kalfjes praat, in de poging hem een beetje op te vrolijken.
    Als we dicht bij de plek zijn die ik hem wil laten zien stop ik met lopen en kijk hem aan.
    "Je moet je ogen dicht doen, zodat het een verassing is als je het ziet." Zeg ik tegen hem, en kijk hem afwachtend aan. Eigenlijk zou ik zelf mijn hand voor zijn ogen houden, om zeker te weten dat hij niet stiekem gaat kijken.
    "Ik zorg er wel voor dat je niet valt." Zeg ik met een kleine glimlach tegen hem.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Elliot Michael Dumont
    Ze glimlacht bemoedigend naar me en begint dan te lopen en ondertussen zit ze over wat dingen te praten.
    Met moeite kan ik haar volgen en ik luister niet echt naar wat ze zegt. Ik lijk wel in een soort van trance te zitten.
    Plots stopt ze met lopen ,waardoor ik bijna tegen haar opbots.
    "Je moet je ogen dicht doen, zodat het een verassing is als je het ziet." zei ze en ik kijk haar vragend aan.
    Ik beet op mijn lip. Ergens voelde het onzeker aan,of was ik de onzekere. Ik bedoel mijn beste vriend is net vermoord en die moordenaar loopt hier vrij rond, straks ik Lil de moo-. Nee ik mag niemand vals beschuldigen.
    "Ik zorg er wel voor dat je niet valt." zei ze met een klein glimlachje. "Ja is goed."zeg ik met een zwak glimlachje en doe mijn ogen dan dicht.
    Hopelijk ben ik niet te naïf.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Lill Rose Morgan

    Hij bijt op zijn lip. Ik zie dat hij twijfeld. Nog steeds kijk ik hem afwachtend aan.
    "Ja is goed." Zegt hij dan met een zwak glimlachje en doet zijn ogen dan dicht. Ik glimlach en pak hem bij zijn hand zodat hij weet dat ik hem goed de weg wijs, en hem vooral niet laat vallen.
    Zachtjes trek ik hem mee, terwijl ik ervoor zorg dat hij niet valt. Als we er zijn kijk ik even om me heen. Het is het perfecte tijdstip om hier te zijn dan is het nog mooier.
    "Doe je ogen maar open." Zeg ik zachtjes. We staan op een cliff die een prachtig uitzicht geeft op de zee en het land. De zon is aan het ondergaan wat een mooie gloed geeft. Het is altijd net betoverend.
    Ik kom hier graag, hier is het zo rustig, en hier komt nooit iemand, omdat ze niet weten dat het bestaat. De meeste mensen durven niet van het pad af te gaan.
    Met glinsterende ogen kijk ik om me heen, er niet meer van bewust dat ik zijn hand nog steeds vast heb.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Elliot Michael Dumont
    Ik voelde dat ze mijn hand vast en lijde me zo de weg. "Doe je ogen maar open." Langzaam doe ik mijn ogen open.Mijn mond valt open van verwondering.
    We stonden op een cliff ,met een prachtig uitzicht. De zon ging stilaan onder.
    Lill had mijn hand nog vast,maar ik had geen problemen ermee. Ik kijk haar aan en ik zie aan haar dat zie hier graag is.
    Ik begreep wl waarom ze me hiernaartoe bracht. Het was hier rustig en deed me aan andere dingen denken.
    "Het is hier prachtig."zeg ik verwonderd. Ik had echt nooit gedacht dat ze zoiets zouden hebben hier.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Emily Rhodes

    Alles is zwart om me heen en alles is stil. 'Sean, Sean!' Roep ik al de hele tijd, maar er komt geen antwoord. Ik vind dat ik hier al veel te lang in het zwart zit. Een angstig gevoel kruipt bij me omhoog. Ik wil hier niet zijn. Ik wil hier weg. En het allerliefste wil ik bij Sean zijn. Bij hem voel ik me veilig. Maar hier voel ik me niet veilig. Ik probeer weg te zwemmen uit het zwart, maar het lukt niet. Ineens hoor ik heel vaag stemmen in de verte. Een van hen is heel dichtbij. Ik herken die stem... Sean! Kom me helpen Sean, ik zit hier vast en kom niet weg. Alsjeblieft, help me. Het is hier eng. De stemmen verdwijnen langzaam. Nee! Blijf hier stemmen! Maar het is al te laat. Alles is weer stil, alsof er niks is gebeurt.


    imperfection is beauty

    Nathan Sean Drewi

    Aangezien niemand wat doet draai ik me op en grijp Emily's hand vast. 'Word wakker.' Fluister ik zacht. Ik voel hoe er een traan over mijn wang rolt en ik veeg hem weg. Dan voel ik getik op mijn schouder en ik draai me om. Het is de man waarbij is de ijsjes in z'n handen heb gedrukt. 'Hou je ijs bij je!' Roept hij en hij geeft het ijs terug. Ik kijk de man woedend aan, maar kijk daarna weer bezorgd naar Emily, ik lik wat smeltend ijs weg van beide ijsjes, omdat het anders op mijn handen komt en druk een kus op Emily's voorhoofd. Misschien dat dat helpt. 'Emily!' Schreeuw ik naar haar. 'Word wakker!' Mensen kijken gestoord om, maar ik negeer ze. Ik ga op de grond bij haar hoofd zitten en kijk haar aan tot ze enig teken van leven vertoonde. Ik leg mijn hoofd op haar buik, terwijl ik met mijn handen de ijsjes vasthou en zachtjes 'The a team.' Neurie. Misschien helpt het wel.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Benjamin Daniel Quinn
    Ik zwaaide nog even naar Katie voor ik opstond en weg liep. Ergens halverwege mijn weg naar de uni, waar ik heen moest voor een hoorcollege zag ik iemand op de grond liggen met een jongen ernaast die me hysterisch leek. Ik snelde er naar toe. Ik had op de middelbare een EHBO cursus genomen, iets wat in zo'n grote stad vaak goed uit kwam. Ik snelde dus naar hem toe en liet me naast hem op de grond zakken. ""Rustig. Ik kan hopelijk helpen. Hoe lang ligt ze hier al?" vroeg ik aan de jongen. Hij was ongeveer van mijn leeftijd. Mijn stem was kalm, net als ik, maar de adrenaline gutste door mijn lijf. Ik duwde het meisje voorzichtig op haar zij, waardoor ze niet in haar tong zou stikken. Ik keek weer naar de jongen. "Heb je de ambulance al gebelt?" vroeg ik nogmaals kalm terwijl ik met mijn horloge en mijn vingers op haar pols probeerde haar hartslag zo goed mogelijk op te meten.


    Bowties were never Cooler

    Nathan Sean Drewi

    Ik voel hoe er een jongen naast me komt zitten en kijk hem angstig aan. Misschien wist hij wat ik moest doen. Ik begin wat te ratelen over dat Emily flauw was gevallen, maar volgens mij verstond hij er niks van. 'Rustig, hopelijk kan ik helpen. Hoe lang ligt ze hier al?' Ik probeer me het te herinneren. 'Ik was ijsjes halen, toen was ze daar flauw gevallen, ik tilde haar op... Ik denk 5 of 10 minuten.' Mompelde ik razend snel en ik kijk de jongen hoopvol aan. De jongen legt Emily op haar zij en ik kijk toe. Ik had dit nog nooit gezien en ik had ook geen flauw idee wat ik zou moeten doen. 'Heb je de ambulance al gebeld?' Vraagt de jongen en ik schud geschrokken mijn hoofd. Wat stom van mij! Zelfs een kleuter van 4 weet dat hij een ambulance moet bellen. Ik gris mijn mobiel uit mijn zak en probeer het nummer in te toetsen, wat moeilijker gaat omdat ik tril als een gek. 'Wat moet ik zeggen?' Fluister ik dan tegen de jongen.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!