Campbell Saunders
Zenuwachtig hield ik mijn hand voor mijn mond in poging mijn angstige ademhaling te verdoezelen terwijl twee personen zichtbaar werden in de maanlicht.
‘Hoorde je niet ergens te zijn vanavond; Campbell?’
‘..Ergens anders dan bij je vriendje rondhangen.’ Hoorde ik de kille stem bijvallen van Lucian. Nerveus slikte ik terwijl ik zo zacht mogelijk stappen naar achter deed hoewel ik echter beter wist dat dit een enorm slechte poging was om weg te komen. ‘Ik ben hier alleen. Néagreb is weg dus.. dus wilde ik hier een uil naar mijn moeder sturen.’ Waagde ik een poging waarbij ik direct Kealans hand mijn arm stevig voelde omsluiten. Lucian en Kealan waren beide de grote brede beukers van Bulgarije. Ze stonden bekend om het vele valsspeler en het expres blesseren van de tegenstanders; iets waar ze totaal geen moeite deden om het te verbergen. Niet dat iemand dan het lef had om ze ooit over hun daden aan te spreken. Iedereen keek wel tien keer beter uit.
‘Denk je werkelijk dat Nathaniel je niet doorziet- hij heeft ons gestuurd.’ Met dat zag ik een maniakale glimlach op Kealans witte gezicht komen wat niets goed voorspelden.
‘Omdat wij helemaal uit training voor jou hebben moeten komen halen- vind ik dat we een beloning moeten krijgen- vind je niet Lucian?’
‘Zeker. Zal ik hem zoeken of laten we het onze lieve kleine zoekertje doen.’ zei Lucian het laatste met nogal een spottende ondertoon voordat ik zijn voetstappen steeds dichter naar me toe hoorde komen wat me enorm nerveus maakte. Vooral om het feit dat Kealan mij enorm strak vast hield.
‘Je gaat je vriendje halen en je brengt hem naar ons toe. Geen flauwe grappen of het word erger. Vergeet niet dat we alles mogen doen van Nathaniel met hem wat we willen dus met iedere ongehoorzame stap van jou word zijn lot erger.’ Ik slikte terwijl ik mijn keel kurkdroog voelde worden terwijl mijn arm haast door Kealans hand afgeknepen werd.
‘Begrijp je dat.’ Hoorde ik Lucian zeggen terwijl Kealan die veel agressiever was dan Lucian woedend; ‘Antwoord’ hoorde zeggen terwijl hij met zijn vrije hand mijn keel greep wat meteen alle adem uit mijn luchtpijp leek te knijpen waarbij ik angstvallig ‘nee’ schudde. Met een ruk werd ik losgelaten waar geen seconde later een enorme pijn door me heen schoot wat door mijn hele lichaam leek te gaan. Crucio. Met moeite hield ik een enorme kreet in terwijl Lucian en Kealan allebei geamuseerd toekeken.
‘Je weet heus wel dat we hem vinden met of zonder jou; Campbell. Je maakt de situatie alleen maar slechter voor hem.’ Zelfs door de pijn heen kon ik zijn glimlach zien alsof deze hele situatie vermakelijk was.
‘O-oke.’ Schreeuwde ik haast uit waarbij de spreuk opgeheven werd en ik ietwat hijgend op de grond viel terwijl mijn hoofd nog steeds uit elkaar wilde splijten voordat ik ietwat wankelend op stond om weg te strompelen terug Zweinsveld in, terwijl de zachte regendruppels harder en sneller de aarde begon te raken terwijl ik nog net een oranjeharig gedaante langs een muurtje zag verdwijnen. Nerveus slikte ik voordat om me heen keek. Kealan en Lucian leken nergens te bekennen wat zou betekenen dat ik met George kon praten. Hem weg kon sturen. Zo snel als ik kan verdween ik achter het muurtje waar ik George op de grond zag zitten met zijn hoofd achterover en zijn ogen gesloten. Iets wat mij enorm bang maakte gezien hij machteloos leek; triest.
Ietwat aarzelend knielde ik voor hem neer en pakte met mijn handen snel zijn polsen vast waarbij ik zachtjes; ‘George.’ Siste. ‘Je moet hier weg- nu. Verdwijnsel- of iets, maar verdwijn…’ met dat werd ik bruut weggetrokken en kwam ik met een knal tegen de muur terecht waarbij het even zwart werd voor mijn ogen.
‘Wel.. wel.. ik moest het zien voordat ik het kon geloven. Werkelijk een Weasley, Camp?’ ik hoorde Lucian lachen terwijl ik overeind probeerde te krabbelen maar alweer pakte Kealan mij stevig vast terwijl mijn blik noodgedwongen op Lucian en George gericht stond.
‘Wist je dat leugens niet beloont word; en zeker niet als je ons verraad voor een Weasley, Camp? Je mag blij zijn dat Demetrius je er niet uit heeft gegooid omdat je vanavond niet aanwezig was, hoewel dit waarschijnlijk veel leuker gaat worden dan een training, dus alvast bedankt, Rooky.’
Oké anders werd m’n post te lang x’D maar ehm; George? You are screwed :p
[ bericht aangepast op 9 nov 2014 - 21:34 ]
When I taste Tequila, Baby, I still see ya
x'D vooral omdat je nu een druk op mij zet en straks stel ik je teleur en dan en dan uch 
#stress
