[RPG] [300] A Modern Marauders Story [SPEELTOPIC] [3] - Speeltopics

Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

Kerst is voorbij. Een nieuw jaar is aangebroken. De vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - staan klaar om zoals in het originele verhaal de boel op stelten te zetten. Hogwarts is echter wat veranderd; er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet! In dit RPG kan je uitvinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben.

Dit is een doorstart van het RPG Modern Marauders, we doen dit zodat het ook voor andere makkelijker is om mee te doen.

speeltopic • rollentopic • praattopic

‘Wel, dan doe ik zonder meer met je mee. Lana verdient dat niet en Caleb heeft al een keer een fout gemaakt. Iets met een ezel en een steen, weet je wel,’ bromt Nova en ik lach zachtjes.
      ‘Een ezel stoot zich nooit twee keer aan dezelfde steen,’ vul ik haar aan. ‘Maar misschien is Caleb dommer dan dat.’
      ‘Als hij met zijn handen van Scarlett af blijft en Lana niet kwetst, geef ik hem een tweede kans.’ We beginnen weer richting Hogsmeade te wandelen en zetten er meer de pas in gezien 1.) Marlene op ons wacht 2.) het behoorlijk koud is 3.) mijn kont nog nat is van gesmolten sneeuw en het voelt alsof 'ie eraf vriest. Ik ril toch wel kort en mijn lichaam verlangt naar een lekker glas boterbier of warme chocolademelk of iets anders waarmee ik mijzelf een beetje kan ontdooien. Ugh, wat had ik een behoefte aan een grote mok hete chocolademelk met een nog grotere dot slagroom. ‘Waarom is het zo koud.’ Ik haal mijn schouders op en zie dat Nova achter zich kijkt. Ik kijk ook achterom, maar zie niets bijzonders. ‘Wel, dat hebben we goed gedaan, niet? Ik zie ze niet meer en Lily komt niet onze kant op...’ Nova steekt haar hand op en ik tik mijn vlakke hand tegen die van haar aan.
      ‘Ik weet zeker dat Lily ons afmaakt als we haar weer zien. Ze is te koppig om te accepteren dat zij en James meant to be zijn,’ verzucht ik en zie Marlene voor the Three Broomsticks staan. Ik frons. ‘Marlene!’ roep ik en ren op haar af, Nova met mij meetrekkend. ‘Idioot, waarom sta je nu zonder jas buiten? Ga naar binnen, hup!’ Ik duw de deur open van het café en geef Marlene een zetje richting de ingang.

‘Willen jullie ook wat?’ vraagt Nova aan ons. Inmiddels staan we aan de bar. Ze noemt Marlene een sukkel omdat ze geen jas aan had gedaan. Inderdaad sukkelig.
      ‘Ik eh.. Ik moest even alleen zijn en.. En jullie kwamen er toch aan, dus.. En.. Mag ik een firewhiskey?’ Ik kijk Marlene verbaasd aan – op ons wachten? Zonder jas aan??
      ‘Doe mij maar een warme chocolademelk met extra veel slagroom,’ zeg ik tegen de barman en mijn ogen beginnen gelijk te twinkelen bij het vooruitzicht dat ik zo die lang verlangde warme chocolademelk zou krijgen. ‘Ik wilde de lovebirds gewoon even laten,’ mompelt Marlene. Oohh, dat klinkt veel logischer. Ik knik begrijpend en wrijf bemoedigend over haar rug. ‘Dus, waar hebben jullie het over gehad tijdens de reis hier naartoe? Het lijkt me niet waarschijnlijk dat jullie in stilte naast elkaar gelopen hebben. Jullie kennende weetje.’ Ik lach zachtjes en haal mijn schouders op.
      ‘Zoals je kunt zien ontbreekt onze favoriete roodharige,’ zeg ik en besef me dan pas dat we twee roodharige vriendinnen hebben. Mijn wangen worden rood en ik kijk Nova schuldbewust aan. ‘Ik bedoel, de andere roodharige.’ Ik schraap mijn keel en autmatisch verschijnt er een speelse grijns op mijn gezicht. ‘We kwamen James tegen onderweg, dus hebben ik en Nova heel subtiel Lily met hem alleen gelaten.’ Ik kijk Marlene zelfgenoegzaam aan. Heel subtiel hadden we het niet gedaan, maar dat maakt niet zo heel veel uit. Mijn blik gleed over de ruimte en ik zag Caleb en Lana in een soort booth zitten. ‘Laten we bij hen gaan zitten?’ stel ik voor.

‘Scarlett?' vraagt ze en fronst. ‘Waarom vraag je mij mee? Willen jullie niet gewoon samen uhm... chillen?’ Ik haal mijn schouders op en schud vervolgens langzaam mijn hoofd. ‘Je 'oeft je niet te bewijzen op het gebied van vertrouwen. Het ies lief dat je 'et vraagt en erover nagedacht 'ebt, maar iek kan sowieso niet. Jonathan wilde graag Frans leren, dus hij heeft mij gevraagd of iek 'em kan helpen.’ Ho, ho, ho. Arrête. Jonathan? Mijn gezicht betrekt een beetje. ‘Iek weet niet 'oe laat jullie van plan waren om samen te gaan zitten, maar iek weet niet of iek dan kan. 'oewel.’ Ik kijk haar afwachtend aan, stiekem hopend dat ze zich heeft bedacht en toch niet met Jonathan wilt afspreken. ‘We kunnen er misschien een dubbeldate van maken?’ Ik knik langzaam. ‘Tenminste... iek weet niet hoe raar dat is voor jullie. Of we gaan gewoon met zijn vieren iets doen, gewoon studeren en dan negeren we dat het een date ies.’
      ‘Hoelaat heb je afgesproken met Jonathan en hoe lang denk je bezig te zijn?’ vraag ik nonchalant en speel wat met de rits van mijn jas. ‘en hoezo zou een dubbeldate raar zijn? Ik vind het prima hoor.’ Ik glimlach en druk snel een kusje op haar neus. Ik voel dat er een stel ogen op ons gericht zijn en kijk op. Aan de bar zie ik Marly, Nova en Mary staan. ‘Je vriendinnen zijn er... wil je dat ik ga? Vrouwen onder elkaar, quality time enzo?’ Ik kijk Lana vragend aan en glimlach zwakjes.

‘Ehm... iek 'eb nog niet echt gevraagd aan hem wat tijd wij af gaan spreken,' zegt ze, 'maar iek denk niet dat 'et heel lang gaan duren. Iek dacht gewoon, misschien zijn diengen nu een beetje lastig met jou en Scarlett. Iek wil je niet forceren in dingen die je niet wil.' Ik knik en kijk naar onze handen. ‘Iek 'eb nu niet zoveel zin om ondervraagd te worden over mijn nieuwe vriendje eigenlijk. Al helemaal niet om het in Marlene's gezicht te duwen.’ Ik knik begrijpend.
      ‘Nee snap ik, dus ik denk dat ik gewoon blijf?’ Een barman komt naar ons toegelopen. Een andere dan die ik had zitten afsnauwen. Die durfde vast niet meer in onze buurt te komen.
      ‘Jij ook?’ vraagt Lana na een firewhiskey besteld te hebben.
      ‘Ja graag.’ Ik glimlach na haar.
      ‘Iek vraag mij af waar ze het over hebben.’ Ik volg haar blik en laat mijn blik rusten op het drietal meiden dat aan de bar staat te kletsen. ‘Denk je dat het van die meiden zijn die over andere roddelen zodra diegene weg is? Jij kent ze zo ongeveer beter dan iek.’ Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd.
      ‘Zo goed ken ik ze echt niet hoor, ze hebben het niet zo op mij,’ biecht ik op. ‘En anders hebben ze het niet echt op mijn vrienden. Celeb is niet een heel toegankelijke jongen, of wel soms?’ Ik grinnik. ‘Maar voor zover ik ze wel ken kan ik je vertellen dat het wel roddeltantes zijn, maar niet zozeer op de nare, gemene manier. Ze praten graag over iemands relatiestatus en kicken op leuke nieuwtjes. Maar volgens mi jzijn het allemaal stuk voor stuk aardige meiden.’

‘Celebran ies... laten we 'et erop houden dat iek 'em slecht uit kan staan.’ Ik lach zachtjes en knik.
      ‘Snap ik, maar als je hem beter leert kennen valt hij wel mee... we zijn beste vrienden.’ Ik kijk Lana aan.
      ‘Iek 'oop dat ze niet zulke meiden zijn. Iek geloof ook niet dat ze dat zijn, maar...’ Ik kijk vragend op haar neer, naat ze haar hoofd op mijn schouder had gelegd. ‘Nah, laat maar. Iek ben gewoon onzin aan het praten.’ De barman komt ons onze firewhiskeys brengen. Lana gooit 'm, net zoals ze met haar butterbeer had gedaan, in één keer achterover. ‘Laten we naar buiten gaan,’ stelt ze opeens out of the blue voor. Ze staat op en trekt mij met haar mee. Ik heb nog net de tijd om mijn firewhiskey ook achterover te slaan. ‘Iek 'eb 'et 'eet en iek...’ Ze bloost. ‘'et zou gewoon onbeschoft zijn als iek je hier nu midden in dit café ga lopen zoenen...’ Ik grijns en ze drukt zachtjes een kusje op mijn lippen. Haar lippen smaken naar firewhiskey. ‘Denk je ook niet?’ Ik kijk even naar Nova, Marly en Mary – maar die lijken te veel bezig te zijn met waar ze ook mee bezig zijn.
      ‘Sure, laten we gaan,’ zeg ik en loop het café uit met Lana. Gelijk worden we verwelkomd door een ijzige noord-oosten wind. Ik heb gelukkig een dikke trui aan, dus voelt het niet helemaal alsof ik zojuist een vriezer in ben gewandeld. Ik weet echter niet hoe het met Lana zit. ‘Heb je het koud? Ik kan ook je jas halen?’ vraag ik en sla mijn armen losjes om haar middel terwijl ik op haar neerkijk.

Lana trekt me een steegje in, vlak naast The Three Broomsticks. Het klinkt echt alsof er nu iets raars gaat gebeuren of zo, net zoals in een slechte film. Straks vermoord ze me, of iets anders geks. Femme Fatale.
      ‘Valt mee,' zegt ze. ‘Als jij er bent, ben iek warm genoeg.’ Een grinnik verlaat mijn lippen en ik grijns naar haar. Ze komt dichter tegen mij aanstaan en legt haar hand op mijn wang. Ze trekt me wat naar beneden en drukt haar lippen zachtjes op die van mij. Ik glimlach en wil haar net terugzoenen, als ze zich alweer terugtrekt. Ik maak een protesterend geluidje.
      ‘Je bent 'eel leuk,’ zegt ze en grinnikt. Ik lach met haar mee en ze trekt me nog wat dichter zich aan.
      ‘Merci beaucoup,’ formuleer ik onhandig en glimlach schaapachtig. ‘Anders jij wel, heel erg.’ Opnieuw drukt ze haar lippen op de mijne, dit keer op een andere manier. Ruwer? Ik zoen haar terug. French kissing met een pro, check. Ik grijns tegen haar lippen aan en til haar op, gezien ik van het bukken kramp in mijn nek krijg, en volgens mij krijgt zij stijve benen van het hele tijd op haar tenen staan. Ik duw haar zachtjes tegen een muurtje van de steeg aan en zoen haar wat vuriger en gepassioneerder. Mijn handen verplaats ik naar haar kont, zodat ik haar wat beter kan dragen. Dat het buiten rond het vriestpunt is, valt niet echt te merken. Ik heb het namelijk behoorlijk warm, maar hey, dat komt hoogstwaarschijnlijk niet omdat God opeens de verwarming een aantal graden hoger heeft gezet.