[RPG • 0] Experium — The Prequel & Alt 2 - Speeltopics

LIONS ⚜️ Fire • Vuur Fox • Dieren veranderen Astreal •Astral projection Tony • Onzichtbaar in het donker Emil • Duplicatie ~ Onna • Ondoordringbare huid Vera • Vliegen Serena• Stembeheersing Heidi • Groene vingers 8226 • Praten met dieren

Buffalo's ⚜️ Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec Dalit • Immuniteit voor gaven Goliath • Ant-man Rai • Electriciteit 8034 • Gevarensonar ~ Sarah• Onbekend [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ Romeo • Emoties manipuleren Damon • Dementor Peter • Spiderman Azrael • Krachten afnemen en aanvullen. Darian • Objecten materialiseren ~ Maaya • Hallucinates. Melissa • [Onbekend] Alice • Spiegelloper Medusa • Verstenen onder haar blik Naamloze • Gedachtenlezen

Elephants ⚜️ [Onbekend] • [Onbekend] Vision • Met zintuigen spelen Nish • Aanwezigheid verbergen [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] ~ Kijo • Veranderen in een Oni. Stella • Licht ombuigen. Vera • Leugendetector. Helene • Genezing. [Onbekend] • [Onbekend]

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Speeltopic 1: Klik ^^ Speeltopic 2: Klik ^^ Speeltopic 3: Klik ^^ Speeltopic 4: Klik ^^ Speeltopic 5: Klik ^^ Speeltopic 6: Klik ^^ Speeltopic 7: Klik ^^ Speeltopic 8: Klik ^^ Speeltopic 9: Klik ^^ Speeltopic 10: Klik ^^ Speeltopic 11:Klik ^^ Speeltopic 12:Klik ^^ Speeltopic 13: Klik ^^ Speeltopic 14: Klik ^^ Speeltopic 15: Klik ^^ Speeltopic 16: Klik ^^ Speeltopic 17: Klik ^^ Speeltopic 18: Klik ^^ Speeltopic 19: Klik ^^ Speeltopic 20: Klik ^^ Speeltopic 21: Klik ^^ Speeltopic 22: Klik ^^ Speeltopic 23: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

[ bericht aangepast op 11 sep 2020 - 18:46 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Een gezonde waarschuwing,' wierp Jester luid tegen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De stem, aan de andere kant van de deur. Merrin trok gehaast zijn shirt over zijn hoofd heen aan en struikelde in de richting van de deur. Hij trok de deur al open, zonder erbij na te denken dat Yrla nog stond om te kleden. "Hoi!" zei hij verbaasd. Hij was hier, hij was echt hier. En hij zag er op zich best oke uit, er was niets vreemd aan hem te zien. In een opwelling gooide Merrin zijn armen om de jongen heen en trok hem even tegen zich aan.
      Toen hij besefte wat hij aan het doen was, liet hij gehaast los, zette een stap naar achteren en struikelde over de drempel van de deur, waardoor hij languit terug zijn slaapkamer in viel. Pijn schoot door zijn rug naar boven, maar was niet zo erg als de schaamte die hij voelde. Een hoogrode blos trok over zijn wangen, zeker toen hij Yrla achter hem hoorde lachen. "Rustig aan, tijger." Yrla kwam in beeld en voor het echt akward werd, trok zijn vriend hem overeind. Merrin hield zich een beetje angstvallig aan Yrla vast en durfde bijna niet naar zijn nieuwe vriend te kijken vanwege zijn domme actie. "Ontbijt klinkt goed," hoorde hij Yrla zeggen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam was nogal overrompeld door de plotselinge knuffel. Voor hij kon wennen aan de warmte die dat met zich meebracht en zijn armen ook om Merrin hen kon slaan, had de jongen alweer losgelaten en lag hij ook nog eens languit op de grond. Zijn gezicht was vuurrood en Adam wilde graag iets zeggen wat Merrins schaamte teniet zou doen.
      ‘Die knuffel maakt het koude welkom dat ik vannacht van Toph en Vienna kreeg alweer een beetje goed,’ zei hij met een aarzelende glimlach. Ergens wenste hij dat hij de jongen zelf overeind had kunnen trekken, dan had het misschien wat minder ongemakkelijk gevoeld dan nu en hadden ze er samen om kunnen grijnzen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Die woorden lieten hem ergens van binnen bevriezen, maar maakten hem ook warm van binnen. Hij wist niet goed wat erop te zeggen. Even keek hij op naar Yrla, die wonderbaarlijk genoeg zijn hint leek te begrijpen en vertelde dat hij beneden wel op hen wachtte. Toen de blonde jongen de gang uit liep keek Merrin een beetje aarzelend naar Adam. "Het spijt me dat ik er niet was. Voor jou," zei hij heel zachtjes. "Ik heb de hele nacht naar je gezocht, maar ik kon je nergens vinden." Nu schaamde hij zich alleen maar nog erger. "Het spijt me dat ze zulke erge dingen doen," en om een of andere reden stonden de tranen alweer aan de rand van zijn ogen.

[ bericht aangepast op 24 dec 2020 - 13:56 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam begreep niet zo goed waarom Yrla beneden op hem zou wachten, maar hij vond het stiekem wel fijn toen de jongen langs hem heen liep. Toen Adam hoorde dat Merrin de hele nacht naar hem gezocht had, voelde hij een golf warmte door zich heen slaan die duidelijke sporen op zijn wangen achterliet.
      ‘Dat was heel lief van je,’ zei hij zachtjes. ‘Dat je naar me gezocht hebt.’ Hij verstrengelde zijn vingers voor zijn middel terwijl hij naar de jongen met de hemelsblauwe ogen opkeek. Ze glommen alsof hij op het punt stond om te huilen en het kostte Adam veel moeite om zijn handen niet vast te pakken. Er woelde iets in zijn maag en hij had even een paar tellen nodig om zich te herpakken. ‘Ze haalden me gisteravond uit mijn slaapkamer vandaan. Ik kon nog net een berichtje sturen naar Fox, die had gezegd dat ik dat moest doen als ze me iets wilden doen. Maar het duurde lang voor hij me vond.’ Even zag hij zichzelf weer in dat gat liggen, voelde dat ijskoude en bloedhete water en de stroom die hem ondertrok. Hij huiverde. ‘Ze gooiden me in een gat water en speelden met de temperatuur – en uiteindelijk lieten ze het kolken en verdronk ik bijna. Vienna gooide er op het einde een stuk hout in en volgens mij wilden ze me daar de hele nacht laten zitten. Gelukkig vond Fox me na ongeveer een uur en heeft hij me eruit gehaald.’ Hij haalde diep adem. ‘Dus ik heb het overleefd en Fox was heel lief voor me. Maar als ik geweten had dat jij ook aan het zoeken was, had ik jou ook gezocht.’
      Hij begreep ook niet zo goed dat Yrla hem in zijn eentje had laten zoeken, zeker omdat hij zo snel was, maar dat zei hij maar niet. Misschien vond Yrla wel gewoon dat hij door de zure appel heen moest bijten en dat hij anders een aansteller was.
      ‘Kreeg je… zelf ook herinneringen aan de keer dat ze het bij jou deden?’ vroeg Adam zich af. Dan was het nog eens een extra zware nacht voor hem geweest.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was ergens blij te horen dat Fox hem gevonden had, dat 8175. niet de hele nacht weg was geweest. Maar er ging ook een steek van jaloezie door zijn maag heen. Hij kon het wel. Dit gedachte schudde hij direct weer zijn hoofd uit. Het ging er nu om dat 8175 hier was.
      Bij zijn laatste vraag bevroor Merrin. Hij wilde niet terugdenken aan die dag, maar ze hadden nu iets geljiks meegemaakt toch? Merrin opende zijn mond om er iets over te zeggen, maar hij vond het nog altijd moeilijk er iets over te zeggen. Al lukte het hem eindelijk toch om zijn stem te vinden. "Ja," gaf hij heel zachtjes toe. "Al was het bij mij niet dat ik moest zwemmen, maar..." Hij slikte de woorden weg. Het lukte hem nog steeds niet het hardop te zeggen. "iets anders ergs," gaf hij beschamend toe. "Ik vind het nog steeds moeilijk erover te praten."
      Hij keek even met een kleine glimlach op naar 8175 en sprak er snel overheen, zodat ze er niet te lang stil bij hoefden te staan. "Dus ik raakte vannacht in paniek, toen je weg was en ben meteen gaan zoeken."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Dat snap ik wel,’ gaf Adam toe. ‘Ik krijg ook meteen flitsen als ik eraan terugdenk.’ Hij zocht Merrins blik. ‘Maar jij hebt gewoon iets betrouwbaars over je wat het makkelijker maakt.’ Hij glimlachte naar de jongen. ‘Je hoeft er niets over te zeggen, maar misschien helpt het je wel om erover te praten. Gewoon een keertje. Ik zal in elk geval naar je luisteren. Daar zijn we vrienden voor toch?’ Omdat hij niet wilde aandringen en liever bij iets positiefs stil bleef staan, gooide hij het over een andere boeg. ‘Daarover gesproken… Kun je een geheimpje bewaren?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Daar zijn we vrienden voor toch? Bij die zin vergat Merrin zijn tranen spontaan. 8175 had hen vrienden genoemd. Had hij nu echt een vriend voor zichzelf? Het idee warmde hem helemaal op van binnen en veroorzaakte een brede glimlach op zijn gezicht. "Natuurlijk," zei hij hevig schuddend met zijn hoofd.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam staarde even verloren naar de grote glimlach op Merrins gezicht en was even vergeten wat hij wilde zeggen. Hij voelde een blos opkomen. Hij heeft een vriend, Adam. Doe niet zo gek. Het maakte hem helaas niet minder knap. Adam schraapte zijn keel. ‘Eh – nou, ik mezelf eigenlijk een naam gegeven. Omdat ik het niet hebben van een naam zo… mensonterend vindt,’ zei hij zacht en hij keek even over zijn schouder de gang door. Onyx en Jester waren gelukkig nergens te zien. ‘Ik noem mezelf Adam. Dus… Als je wil mag je me ook zo noemen. En als je dat niet wil… Dan hoeft dat natuurlijk niet. Fox zei dat ik het tegen zo min mogelijk mensen moet vertellen, maar als we vrienden zijn dan ben ik voor jou ook misschien wel meer dan alleen een nummer.’ Hij beet zenuwachtig op zijn wang, wetend dat hij hiermee schoolregels overtrad. Misschien vond Merrin wel dat hij het recht niet had om zichzelf een naam te geven of… Hij schudde de gedachten uit zijn hoofd. Adam was nu wie hij was. Niet 8175. Als Merrin oprecht vrienden met hem wilde worden, dan zou hij Adam leren kennen en niet een nummertje dat Experium op hem geplakt had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij knikte tegen de jongen. "Ik ben het met Fox eens," zei hij met een glimlach. "Vooral ons terror trio mag het niet weten," zei hij ernstig. Hij keek even aarzelend naar Adam. Het was wel ergens gedurfd dat hij zichzelf een naam wilde geven, maar ze moesten echt oppassen ermee. "Oke, Adam. Heb je zin in het ontbijt?" De naam voelde nog een beetje vreemd aan in zijn mond, maar hij voelde zich tot in zijn nopjes vereerd dat hij wel dit geheimpje mocht weten. Merrin sloot de deur van zijn slaapkamer en ging naast Adam staan. "Mijn naam weet je al," zei hij met een glimlach. "Mijn nummer is 7223, mocht je dat ook willen weten." Het was nog altijd de manier waarop de docenten hem aanspraken. "Ik heb het iets meer dan een half jaar daarmee moeten doen, voor ik deze naam kreeg."

---

It's never gonna happen, Guys.

Een halfjaar zonder naam… Hij vond dat best lang. Maar misschien hadden anderen niet zo’n hekel aan namen als hij. ‘Hoe ben je aan de naam Merrin gekomen?’ vroeg Adam nieuwsgierig terwijl ze door de gang richting de trap liepen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek even opzij naar Adam. "Eigenlijk mag ik dat niet zeggen. Het is traditie dat als je je eerste examen haalt dat je ook je naam krijgt. Je krijgt een soort feestje, dat geheim moet blijven." Hij keek even haastig om zich heen, maar geen van de oudere leerlingen was er. "Maar eigenlijk verzint iedereen een naam voor je en mag je zelf kiezen welke naam je wilt hebben. Je mag ook een naam voor jezelf verzinnen. Merrin heb ik van Fersephone gekregen, het was een van de weinige namen die echt serieus was en waar ik wel wat bij voelde." Hij glimlachte naar Adam en dacht even na over zijn woorden. Welke naam zou hij zichzelf gegeven hebben als hij daarover had nagedacht? "Ik vond het lastig een naam voor mezelf te bedenken," zei hij zachtjes. Hij stond bij de buitendeur en keek even naar zijn nieuwe vriend. "Maar als ik nu zelf mocht kiezen dan zou ik gaan voor Michiel."
      De naam was zomaar in zijn hoofd omhoog gekomen, zo plotseling. Het was alsof er een puzzelstukje op zijn plek zette, een puzzelstukje van een enorme puzzel waar hij het geheel nog niet van zag.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Michiel klinkt ook mooi, het lijkt wel een beetje op Merrin.’ Hij vond het maar een gek idee dat anderen je naam uitkozen, zeker als de helft van je klas uit pestkoppen bestond. Daarvan zou hij sowieso geen naam aannemen. Maar Fersephone had hij nog niet gesproken, die was misschien ook wel aardig. Haar zus was in elk geval een aardig meisje. ‘Onyx kwam trouwens net naar me toe,’ zei hij terwijl ze de trap afgingen en door de gang naar de voordeur liepen. ‘Hij zei dat ik maar bij hen moest gaan zitten en dat hij er wel voor zou zorgen dat ik niet meer werd lastiggevallen. Beetje gek hè? Ik vertrouw er niets van, maar ik wil ze ook weer niet tegen me in het harnas jagen. Dus… ik denk dat ik soms tijdens het eten maar bij hen moet gaan zitten. Maar dan weet je dat ik dat ik dat niet doe omdat ik ze aardig vind ofzo. Of – zou je me iets anders aanraden?’ vroeg hij aarzelend. ‘Jij kent ze beter dan ik.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Uh-uh. Nou ja, het scheelt dat je er als een onschuldig kaboutertje uitziet, dus misschien heb je mazzel.’ Onyx leunde comfortabel naar achteren terwijl hij toekeek hoe ook Jester onder de douche vandaan stapte en zich begon af te drogen. Soms kon hij nog steeds niet helemaal bevatten dat het zijn vriend was – op een manier die vriendschap overtrof. Hij had nooit gedacht dat hij in staat was geweest om op zo’n manier van iemand te houden, maar het ging hem best goed af aangezien ze ergens deze maand een halfjaar samen waren en het nog nooit in hem was opgekomen om de jongen te dumpen. Was dat trouwens iets wat je hoorde te vieren? Hij zou niet eens weten welke dag het was geweest dat Jester hem tegen de muur geduwd had en gezegd had dat hij – even tussen alle bullshit door – serieuze gevoelens voor Onyx had en dat hij nou weleens wilde weten of Onyx die ook had. Onyx had het antwoord niet echt geweten. Het vooruitzicht om Jester niet meer te kunnen zoenen wanneer hij daar zin in had hem in elk geval wel tegengestaan, net als het feit dat hij wist dat Toph als een soort hongerige, kwijlende wolf stond af te wachten tot Onyx dit hapje aan haar overliet. Wat hij niet had gedaan. Hoewel hij aanvankelijk wat sceptisch over het hele relatiegebeuren was geweest, ervan overtuigd dat zoiets alleen voor zwakzinnige idioten was weggelegd, was het ergens in die weken erna heel gewoon geworden en had hij zich er maar bij neergelegd dat het hem eigenlijk allemaal wel beviel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester trok een wenkbrauw op. 'Had je wat?' Hij gooide de handdoek naar Onyx' hoofd en trok zijn boxers aan. 'Anders moet jij het maar in zijn hoofd praten dat ik net zo lief ben als ik eruit zie.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.