Stop romanticizing things that hurt. - Stamcafé

Mensen, stop met verhalen schrijven over depressies, pesten en/of snijden. Het is niet zo romantisch als jullie denken en door er Harry Styles of weet ik veel wie in te voegen, gaat het ook niet romantischer worden. Die dingen doen pijn, zelfs als je erbij plaatst dat je geen mensen wil oproepen tot één van die dingen of erbij plaats dat je er geen mensen pijn mee wil doen; dat doe je wel.
Ik weet best dat jullie een onderwerp zoeken voor je verhalen, maar alsjeblieft, dit is niet zo'n onderwerp. En als je toch zo'n verhaal wil schrijven; maak het realistisch en niet dat de depressie meteen over is wanneer mister Styles eens binnenwandelt om te zeggen dat ze mooi is.
Just... don't. Kay?

En als dit topic verkeerd staat, I am truly sorry, maar ik moest dit even zeggen.

---

kindness is never a burden.

Edgar schreef:
(...)

Natuurlijk spoort het mensen aan! Snappen jullie dat dan niet?! Ook al bedoelen de schrijvers het niet, het spoort mensen aan!
Stel, je bent depressief en bent nu al een aantal dagen gestopt met snijden. Dan lees je zo'n verhaal en lees je hoe goed het voelt om te snijden, omdat de schrijver dat schrijft. En je begint het snijden te missen en start opnieuw.

Zoals Scholar zegt, het verschilt per persoon. En meestal staan er ook waarschuwingen boven de verhalen, dat het self-harm kan bevatten, right? soms spoort het mensen inderdaad aan, but you will always have people who will write those stories; because they like it that way.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Edgar schreef:
(...)

Natuurlijk spoort het mensen aan! Snappen jullie dat dan niet?! Ook al bedoelen de schrijvers het niet, het spoort mensen aan!
Stel, je bent depressief en bent nu al een aantal dagen gestopt met snijden. Dan lees je zo'n verhaal en lees je hoe goed het voelt om te snijden, omdat de schrijver dat schrijft. En je begint het snijden te missen en start opnieuw.

Dat vind ik wel een beetje een overdreven reactie eigenlijk. Want zo mag je met elk onderwerp wel oppassen, want wie weet tref je daar ook wel iemand mee. Je kan toch niet met elk persoon rekening gaan houden. Als er nou over een verkrachting geschreven wordt, dan is het toch bijna logisch dat de persoon in kwestie dit niet heeft mee gemaakt? Maar zou het daarom ook verboden moeten worden?

Edgar schreef:
(...)

Natuurlijk spoort het mensen aan! Snappen jullie dat dan niet?! Ook al bedoelen de schrijvers het niet, het spoort mensen aan!
Stel, je bent depressief en bent nu al een aantal dagen gestopt met snijden. Dan lees je zo'n verhaal en lees je hoe goed het voelt om te snijden, omdat de schrijver dat schrijft. En je begint het snijden te missen en start opnieuw.

Je KIEST ervoor om dit soort verhalen te lezen, right? Dan is het niet de verantwoordelijkheid van de schrijver/schrijfster. Er kunnen zo duizenden boeken dan gewoon van de planken verdwijnen omdat het over 'heftige onderwerpen' gaan. Ik vind persoonlijk dat je het te hard opvat en het flink overdrijft. Iedereen beleefd zoiets anders en daar mag je dus niet over oordelen.
Je kunt dit soort dingen niet voorkomen, dan kun je heel Q wel gewoon offline brengen.

---

To infinity and beyond •

Scholar schreef:
(...)
Dat verschilt ook per persoon....

Dat is waar, maar je leest zo'n verhaal niet alleen...

---

kindness is never a burden.

Sydrian schreef:
(...)

Stay calm, Lene.
Als een verhaal dat je laat voelen, en je weet dat, dan moet je het verhaal niet lezen. :x
Problem solved.

Ik kan niet zeggen dat jullie moeten stoppen met schrijven, dus kunnen jullie me ook niet zeggen zo'n verhaal niet te lezen.
Iedereen kent vast Gotye's Somebody that I used to know. Daar komt een zin in voor: You can get addicted to a certain kind of sadness

Ah fuck. Ik houd hier meer op.

---

kindness is never a burden.

Wat een bs. Dus nu moeten er ook al censuur op dat soort onderwerpen komen of moet je eerst zoiets hebben meegemaakt voordat je het mag schrijven? Iedereen mag schrijven wat hij of zij wil, en als dat je niet aanstaat, lees je het niet. Simpel as that.

---

ars moriendi

Ik vind dat een beetje over de top.. Het spijt me zeer, niks persoonlijks of zo, maar je kiest ervoor om een verhaal te lezen. Je kiest er toch ook voor om een One Direction fanfiction te schrijven van Harry die een vriendin krijgt, gaat trouwen en weet ik het wat, terwijl je een enorme crush op hem hebt? Is misschien niet hetzelfde, maar je kan altijd stoppen.

Natuurlijk spoort het mensen aan! Snappen jullie dat dan niet?! Ook al bedoelen de schrijvers het niet, het spoort mensen aan!
Stel, je bent depressief en bent nu al een aantal dagen gestopt met snijden. Dan lees je zo'n verhaal en lees je hoe goed het voelt om te snijden, omdat de schrijver dat schrijft. En je begint het snijden te missen en start opnieuw.

Het is toch ook hoe het omgaat in die hoofden van die mensen? Je kan niet zeggen dat het slecht voelt om je te snijden en pijn te doen, want dan klopt die hele depressie niet meer..

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Er is hierbij ook wel een beetje verantwoordelijkheid vanuit jezelf. Als je weet dat dat triggerend voor jou is, dan weet je ook dat je het niet moet lezen. De wereld kan niet altijd veilig zijn, maar je kunt jezelf best een beetje beschermen.

---

I am an idiot, I move.

Edgar schreef:
(...)

Ik kan niet zeggen dat jullie moeten stoppen met schrijven, dus kunnen jullie me ook niet zeggen zo'n verhaal niet te lezen.
Iedereen kent vast Gotye's Somebody that I used to know. Daar komt een zin in voor: You can get addicted to a certain kind of sadness

Ah fuck. Ik houd hier meer op.

Ik kan wel begrijpen dat je het erg vind, maar als mensen continue moeten denken aan wie ze beledigen als ze een verhaal schrijven komt er geen woord op papier. Dit zal gewoon iets zijn waarmee je moet leren leven.

---

'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

Edgar schreef:
(...)

Ik kan niet zeggen dat jullie moeten stoppen met schrijven, dus kunnen jullie me ook niet zeggen zo'n verhaal niet te lezen.
Iedereen kent vast Gotye's Somebody that I used to know. Daar komt een zin in voor: You can get addicted to a certain kind of sadness

Ah fuck. Ik houd hier meer op.

I understand where you're coming from and part of recovery is knowing that those stories might and will have a bad effect on you. If you know that they will andc you still choose to read them, how is that the writer's fault? Writing is self-expression. People are free to write about whatever they want and that's amazing. No,l it might not always be very good writing or it might upset others, but that's not the writer's responsibility. They are free to express their emotions, feelings and imagination through writing, and I think that's great. (:
I think, if stories like that do upset you so much, dear, maybe you should seek help?

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Escritura schreef:
(...)

I understand where you're coming from and part of recovery is knowing that those stories might and will have a bad effect on you. If you know that they will andc you still choose to read them, how is that the writer's fault? Writing is self-expression. People are free to write about whatever they want and that's amazing. No,l it might not always be very good writing or it might upset others, but that's not the writer's responsibility. They are free to express their emotions, feelings and imagination through writing, and I think that's great. (:
I think, if stories like that do upset you so much, dear, maybe you should seek help?

I really agree with you! Je haalt me de woorden uit de mond. Had het niet beter kunnen zeggen.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

It's kinda a double feeling.
Al ben ik er wel mee eens dat schrijven zelfexpressie is, dus als je weet dat het voor jou aanstotend is, moet je het niet lezen.
Toch begrijp ik wel dat die drang ernaar nog zal zijn, well yeah. I'll shut up now.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

"Monsters are real and ghosts are real too, they live inside us and sometimes they win." Maar dit is geen reden om onwetende mensen te verplichten om te stoppen met het 'onderzoeken' van het -voor hun- onbekende.

Dit is onze strijd, hun willen ons er alleen op attenderen dat het, ooit, beter wordt.

Je kunt ervoor kiezen om je door deze stories aangevallen te voelen. Ik kies ervoor om het te zien als hun manier om ons bij onze problemen te helpen...

De keuze is aan jouw.

[ bericht aangepast op 22 aug 2013 - 21:33 ]

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Escritura schreef:
(...)

I understand where you're coming from and part of recovery is knowing that those stories might and will have a bad effect on you. If you know that they will andc you still choose to read them, how is that the writer's fault? Writing is self-expression. People are free to write about whatever they want and that's amazing. No,l it might not always be very good writing or it might upset others, but that's not the writer's responsibility. They are free to express their emotions, feelings and imagination through writing, and I think that's great. (:
I think, if stories like that do upset you so much, dear, maybe you should seek help?

Dit en dit alleen.

---

ars moriendi

Iedereen mag schrijven wat hij/zij wilt, dus waar maak je je druk om.