Stop romanticizing things that hurt. - Stamcafé

Mensen, stop met verhalen schrijven over depressies, pesten en/of snijden. Het is niet zo romantisch als jullie denken en door er Harry Styles of weet ik veel wie in te voegen, gaat het ook niet romantischer worden. Die dingen doen pijn, zelfs als je erbij plaatst dat je geen mensen wil oproepen tot één van die dingen of erbij plaats dat je er geen mensen pijn mee wil doen; dat doe je wel.
Ik weet best dat jullie een onderwerp zoeken voor je verhalen, maar alsjeblieft, dit is niet zo'n onderwerp. En als je toch zo'n verhaal wil schrijven; maak het realistisch en niet dat de depressie meteen over is wanneer mister Styles eens binnenwandelt om te zeggen dat ze mooi is.
Just... don't. Kay?

En als dit topic verkeerd staat, I am truly sorry, maar ik moest dit even zeggen.

---

kindness is never a burden.

Ik lees geen depressie/selfharm-verhalen, puur omdat mijn eigen ellende wel erg genoeg is, om het grof te zeggen.
Waar ik me wél aan dood irriteer is de manier waarop het word geschreven. Iemand zei ooit een keer tegen me:

"Jij moet gewoon een vriendje hebben, dan gaat je depressie snel over!"
'Nee, zo werkt dat niet'
"Jawel, dat lees ik toch steeds in verhalen. Een meisje is depressief, vind een jongen die haar leuk vind en het is heel gauw weer over!"

Met de nodige moeite heb ik haar geen klap in haar gezicht gegeven.

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Spotgaai schreef:
Ik lees geen depressie/selfharm-verhalen, puur omdat mijn eigen ellende wel erg genoeg is, om het grof te zeggen.
Waar ik me wél aan dood irriteer is de manier waarop het word geschreven. Iemand zei ooit een keer tegen me:
(...)
Met de nodige moeite heb ik haar geen klap in haar gezicht gegeven.

Ik heb een vriendje maar ben nog steeds depressief. So her arguments are invalid.

---

26 - 02 - '16

Spotgaai schreef:
Ik lees geen depressie/selfharm-verhalen, puur omdat mijn eigen ellende wel erg genoeg is, om het grof te zeggen.
Waar ik me wél aan dood irriteer is de manier waarop het word geschreven. Iemand zei ooit een keer tegen me:
(...)
Met de nodige moeite heb ik haar geen klap in haar gezicht gegeven.

Oké dat slaat echt nergens op.
Een depressie gaat niet ineens over als je een vriendje krijgt.

Limits schreef:
Aan de ene kant vind ik het meestal genoeg niet realistisch geschreven. En inderdaad je komt niet uit een depressie als je een complimentje krijgt van je idool.
Maar aan de andere kant; mensen schrijven wat ze willen, ik denk niet echt dat je het tegen kan houden.

---

"If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

Kom op, laat ze lekker schrijven en als je het niet wilt lezen ofzo negeer dat dan.. Dat soort verhalen lees ik dan ook niet!
De meeste zullen het vast wel meegemaakt te hebben en dat ze het willen schrijven! Maar ja das mijn mening..

---

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Demitria schreef:
Weet je wat? Laten we gewoon allemaal richtlijnen maken zodat mensen precies weten wat wel en niet mag. For fuck sake. Doe gezond. Iedereen mag schrijven waar hij of zij over WIL schrijven.

---

comfort in c h a o s

You have a point, but I agree with this:

Hatsumomo schreef:
En wie ben jij om mensen te vertellen dat ze zich niet mogen uiten op de manier waarop ze willen? Jij hoeft het niet te lezen, je kan het gewoon weg klikken als het niet goed genoeg voor je is. Laat mensen lekker schrijven wat ze willen.

Piazzolla schreef:
Het spijt me, maar mensen die erover schrijven mogen dat. Ze zijn vrij om te schrijven wat ze willen. En sowieso, misschien hebben ze het wel zelf meegemaakt. Heb je ook rekening gehouden met die optie?

Ik ben het met je eens dat het moet stoppen qua het snijden etc zelf. Maar erover schrijven is naar mijn mening iets waar men vrij in is om zelf te beslissen of hij/zij dat wel of niet doet.

Al geef ik toe dat sommige mensen simpelweg niet weten waar ze over schrijven. Maar je kunt mensen gewoon niet opleggen ergens niet over te schrijven. Dat is een schending van rechten, en ik denk niet dat je het zomaar kan stoppen.

And especially this:

Escritura schreef:
(...)

I understand where you're coming from and part of recovery is knowing that those stories might and will have a bad effect on you. If you know that they will andc you still choose to read them, how is that the writer's fault? Writing is self-expression. People are free to write about whatever they want and that's amazing. No,l it might not always be very good writing or it might upset others, but that's not the writer's responsibility. They are free to express their emotions, feelings and imagination through writing, and I think that's great. (:
I think, if stories like that do upset you so much, dear, maybe you should seek help?

[ bericht aangepast op 23 aug 2013 - 18:40 ]

---

Tijd voor koffie.

Je kunt iemand niet vragen om er niet over te schrijven over wat ze willen. Het zou zomaar kunnen zijn dat ze een verhaal schrijven gebaseerd op waargebeurde dingen. Dingen die ze zelf hebben meegemaakt. Wil jij ze dan verbieden om het van zich af te schrijven, zich op deze manier te uiten, te vertellen hoe zij zich voelde en te delen met mensen die het wel willen lezen?

Zelfs als mensen er geen ervaring mee zouden hebben, dan nog mogen ze schrijven wat ze willen. Ik snap dat je wilt dat het niet geromantiseerd wordt. Dat snap ik heel goed. Het is niet iets leuks of iets spannends en zo mag het ook niet weggezet worden. Het is verschrikkelijk, maar het is wel iets waar heel veel mensen mee te maken hebben gehad. Als jij het niet wilt lezen, dan is dat prima. Dat is jouw goed recht, maar daar houdt het dan ook wel bij op. Verder kun je er niets aan doen.

---

Hamartia

Demitria schreef:
Weet je wat? Laten we gewoon allemaal richtlijnen maken zodat mensen precies weten wat wel en niet mag. For fuck sake. Doe gezond. Iedereen mag schrijven waar hij of zij over WIL schrijven.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Ik vind dat je erover kan schrijven, zolang je het maar realistisch houdt en er onderzoek achter doet. In 1D verhalen zijn ze inderdaad niet vaak realistisch.

---

Take me to wonderland

Imber schreef:
Ik vind dat je erover kan schrijven, zolang je het maar realistisch houdt en er onderzoek achter doet. In 1D verhalen zijn ze inderdaad niet vaak realistisch.

Imber schreef:
Ik vind dat je erover kan schrijven, zolang je het maar realistisch houdt en er onderzoek achter doet. In 1D verhalen zijn ze inderdaad niet vaak realistisch.

---

From these ashes, I will rise

Serieus, doe ff normaal. Ik ben zelf ook een hele tijd depressief geweest en ja, daar schrijf ik verhalen over. Ik schrijf ze omdat ik dat wil. Zpdat ik ermee kan dealen. Eroverheen kom. Ik schrijf ze omdat ik wil dat andere mensen snappen wat een depressie nou echt inhoud. En ja, daar gebruik ik dan 1D voor, omdat ik fan van ze ben en dan personages heb. Ik maak het gewoon realistisch, maar ik dwaal nu af, wat ik wou zeggen is:
Laat mensen gewoon lekker hun verhalen schrijven, je bent toch niet verplicht om ze te lezen?!

---

I'm not crazy, I'm an airplane

Imber schreef:
Ik vind dat je erover kan schrijven, zolang je het maar realistisch houdt en er onderzoek achter doet. In 1D verhalen zijn ze inderdaad niet vaak realistisch.

Zelfs als je het niet realistisch doet/kunt moet je erover mogen schrijven, vind ik.

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Dat er verhalen worden geschreven over depressies, Auto-mutilatie, pesten en zo vind ik op zich niets. Het kan in ieder geval een uitlaatklep zijn. Maar ik vind het dan wel enorm ergerlijk als ze het niet realistisch schrijven. En als het niet realistisch kan, schrijf het dan niet.

---

Ex astris, sciencia