OUAT|| A New Curse|| Speeltopic|| - Speeltopics

Goodbye home; hello Storybrooke!

Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer. Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is. Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom? Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken. Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.

'Who did this to us?' Wat kan je spelen? We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

Regels: X. De normale Quizlet regels, uiteraard. X. Het is handig als je Once Upon a Time kent, om de personages beter te begrijpen, maar dat is niet verplicht. X. Bespreek relaties. Lijstje: Naam: Leeftijd: Uiterlijk: Innerlijk: Hobby's: Magie: Wapens: Verleden: Relaties:

There is magic here... So...

[ bericht aangepast op 26 sep 2016 - 21:00 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes

Ik keek om me heen, ohw, dit was de verkeerde kant... Ik keek om me heen, ik was in een tuin beland van iemand anders, oeps... Er kwam een boze vrouw naar me toe gerend terwijl ik zo snel mogelijk wegrende uit haar tuin. Man wat was iedereen hier onvriendelijk! Gelukkig heb ik vandaag nog een best redelijk goede bui en ben ik vriendelijk tegen anderen.
Ik loop een beetje wankelend en merk dat ik mijn rum in mijn riem had gedaan, gewoon onbewust!
"Am I perfect?" vraag ik, ik draai een rondje, oh, niemand luistert...
"Yes I am!" zeg ik dan maar. Ik loop weer terug naar het groepje, er is weer iemand bijgekomen, een 10 jarig kind met koekjes... Ugh! Tien jarige kinderen zijn zo puberaal! Pfff...
Ik ga weer naar de anderen toe, "Ben aan de verkeerde kant eraf gesprongen..." zeg ik snel, "Iets gemist?" kijkend naar het 10 jarige meisje.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

•Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •

''We Are All Mad Here.'' ||Oufit||

'Dit meisje verkoopt koekjes, lekker bij de rum.' Ik wist wat er zou gebeuren, maar zei niks. Ik nam een koekje van haar bordje en glimlachte, 'voor straks.' Ik gaf er 1 aan het piraten meisje, 'yolo... eet gewoon op.'

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

Ik kijk goed om me heen wanneer ik door de straten loop van Storybrooke. Ik zie dat mensen gewoon hun dagelijkse rituelen volgen alsof er niks aan de hand is. Gek is het ook eigenlijk. Bijna iedereen is het hier gewend, maar ik weet niet wat mij hier te wachten staat. Wanneer ik langs een vitrine loop van een winkel waar ik mezelf in zie blijf ik even staan. Ik draai me om en bekijk me nog een keer goed in deze kledij. Deze kleding was eigenlijk wel goed gekozen. Ik was nu één van de... Hoe noemden je mensen die hier woonde? Storybrookers? Ik trek een bedenkelijk gezicht terwijl ik verder door de stad loop. Opeens hoor ik een vreselijk gefluit en bescherm ik met mijn handen mijn oren. Het gefluit stopt, maar ik hoor het daarna nog twee keer. Het was een vreselijk geluid en ik wist geen eens waar het vandaan kwam. Ik zou magie willen gebruiken om het op te sporen, maar ik wil mijn identiteit nu nog even geheim houden. Niemand kende mij uit het Enchanted Forest, omdat ik op jonge leeftijd bij grootmoeder Cora was gaan wonen in Wonderland, maar wanneer zij was verdwenen was ik naar haar op zoek gegaan in The Enchatend Forest, maar tevergeefs. Al snel was ik er achter gekomen dat ze was vermoord. Vermoord door Snow... Op dat moment bots ik tegen iemand. "Kijk uit je doppen oen!" roep ik. Wat denkt diegene wel niet? Ik ben een pri- Het dringt nu pas echt goed tot me door dat ik hier slechts een dorpeling ben en geen prinses. "Sorry Sister, maar jij liep toch echt te dagdromen." ik kijk de man verbaast aan. Was dit nou Grumpy? Ik wilde het vragen, maar durfde het toch niet te doen. "Sorry mijn excuses," zeg ik snel waarna ik doorliep. "He!" hoor ik nog achter me maar ik loop snel door. Ik draai een rondje en kijk waar ik nu eigenlijk ben beland. Waarom ging ik in mijn eentje op verkenning is een gebied dat ik niet kende, alleen van verhalen. Ik zag de klokkentoren nog wel en zag in de verte de masten van schepen. We lagen dus aan het water, maar wie was hier de Koning of Koningin? Was het moeder? Ik veeg met een mouw van mijn jas een bankje schoon en ga erop zitten. Ik probeerde me normaal te gedragen, maar observeerde alles rondom mij.

---

Do I look like Mother Teresa?

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

---

•Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •

''We Are All Mad Here.'' ||Oufit||

Ik wist al wat er mis zou gaan als het boek het mis zou hebben, dan gaat het dorpje ten onder. Iedereen zou verloren gaan en daarom wilde ik het boek het niet mis laten hebben. Ik voelde mijn rode zakdoek in mijn zak en hield hem vast. 'Zullen we iets doen? Zullen we zwemmen?' Ik glimlachte, 'of we kunnen shoppen.' Ik begon te grinniken, ik kon het niet helpen. Ik wist dat tenminste 1 iemand zou zeggen dat ze liever wou zwemmen, maar liet het lot het beslissen.

[ bericht aangepast op 11 aug 2016 - 20:35 ]

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

---

•Sun Of The Evil Queen • 18 Jaar •

''This Is How Whe Dance.'' ||Oufit||

Ik pakte mijn boek erbij en gebruikte een spreuk om naast mijn zus op het bankje te zitten. 'Kom mee, ik red je leven hier. Ik heb geld gestolen, we gaan oud shoppen.' Mijn zus hield van shoppen, en make-up. Daarom zou dit een goede dekmantel zijn om hier even normaal te blijven. 'Iedereen zou meteen denken dat onze moeder dit heeft gedaan, ze zouden meteen ons de schulden geven van onze moeder. Iedereen weet het nog van Storybook deel 1, welkom in deel 2.' Ik fluisterde het zachtjes en duwde haar bijna door de straat. 'Het is hier echt vreemd...'

[ bericht aangepast op 11 aug 2016 - 20:47 ]

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

[ bericht aangepast op 11 aug 2016 - 20:56 ]

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

---

•Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •

''We Are All Mad Here.'' ||Oufit||

'We gaan niet normaal shoppen. We kunnen ook lelijke dingen mooi maken.' Ik glimlachte, ze wisten vast niet wat ik bedoelde. 'We kunnen ontwerpen, we zijn meiden.' Ik glimlachte, de naaimachines waren bedoeld voor de hoeden. Kleren konden er ook van bewerkt worden, daar waagde ik het op. 'Of jullie komen vanavond...' Ik stopte midden in mijn zin en keek naar Tuuli. Mag ik ze uitnodigen te komen logeren...?

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

Ik kijk de onderdanen van mijn moeder allemaal na, die langs mij lopen. Waarom lijken ze zo gelukkig hier? Het is een vraag die ik mezelf afvraag. Dan hoor ik dat opeens iemand achter mij is. Lang na te denken hoef ik niet. Het is sowieso Hendrik, mijn jongere broer, die via zijn boek mij heeft opgezocht. Mijn gedachtes worden bevestigd wanneer hij iets zegt. 'Kom mee, ik red je leven hier. Ik heb geld gestolen, we gaan oud shoppen.' Ik kijk Hendrik aan en bedacht even of ik wel mee wilde gaan. Een goede band had ik niet met hem, maar hier had ik nu eenmaal niemand. 'Iedereen zou meteen denken dat onze moeder dit heeft gedaan, ze zouden meteen ons de schulden geven van onze moeder. Iedereen weet het nog van Storybook deel 1, welkom in deel 2.' ik moet glimlachen om het feit dat Hendrik dit alles fluistert. Is hij echt bang voor die slaven van moeder? 'Het is hier echt vreemd...' Ik word door hem meegesleurd, maar op een gegeven moment stop ik met meelopen. "Hendrik wacht!" ik kijk even om me heen en duw hem een steegje in, waardoor mensen ons niet zo snel zien. "Ik snap hier niks van. Heeft mam deze 'vloek' wel of niet opgeroepen?" Ik kijk even naar de opening van de steeg als ik iets zie bewegen. Het was gewoon een voorbijganger, die ons niet in de gaten had. "Vertel me alles wat je weet." ik kijk hem met een serieuze blik aan. "Het ene moment lag ik te slapen in het kasteel en het andere moment werd ik," ik kijk overdreven om me heen. "hier wakker..."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes

'Dit meisje verkoopt koekjes, lekker bij de rum.' ik keek haar vragend aan, en wat boeit mij dat meisje? Ik vraag wat er is gebeurt, niet wie er is gekomen... 'yolo... eet gewoon op.'
"Yolo..?" ik kijk haar aan, "Dat zegt niemand meer schat..." ik wijs het koekje af, "En ik neem geen voedsel aan van jouw soort..." mompel ik er nog achteraan. 'Zullen we iets doen? Zullen we zwemmen?' ik ril al aan de gedachten van zwemmen, man ik houd helemaal niet van zwemmen... Veel mensen vinden dat raar maar even serieus, je hoeft niet van zwemmen te houden om op het water te kunnen wonen. De enige manieren dat ik in het water kom is of dat het schip zinkt, dat ik van schip val of dat ik van de loopplank af moet. Verder kom ik nooit in het water, er zitten haaien en andere enge wezens... Ik schrik even op als iemand weer begint te praten dat ze zwemmen wel leuk vind,
"No thanks..." zeg ik als antwoord op het zwemmen. Brrrr, ik wil best vanaf een schip meekijken en vervolgens het schip claimen om weg te varen maar in het water gaan is niet echt iets voor mij, op het water is iets heel anders...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

•Sun Of The Evil Queen • 18 Jaar •

''This Is How Whe Dance.'' ||Oufit||

'Ik was gister nog laat op en zag mama toen gewoon nog slapen, ze praatte zelfs in haar slaap dus ja, zei was het aan de woorden die ze zei. Mensen zouden ons de schuld geven, want onze moeder heeft deze vloek al eerder gedaan. Toen heeft ze iedereen hier naartoe gestuurd, alleen toen kwamen we fijn terug. Nu zijn we weer hier, en zouden mensen haar de schuld geven van deze vloek. Ze heeft hem niet opgeroepen, maar wie dan wel?'

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

---

•Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •

''We Are All Mad Here.'' ||Oufit||

'Weet ik, het klonk ook alleen best idioot ja.' Ik keek naar mijn nagels, wat ik altijd deed als ik niet wist wat ik moest zeggen. 'Zullen we gewoon naar een cafeetje en gewoon zitten?' Ik staarde naar het water, ik had eigenlijk ook geen zin om te zwemmen. 'Wat doe jij als je je verveeld op het schip?' Ik keek richting Ariël. 'Of had je het altijd leuk?'

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes

Ik zie dat het meisje, wiens naam ik nog steeds niet weet maar het me ook niet boeit, me raar aan het aanstaren is waardoor ik heel graag, Wat? wil zeggen maar ik hou me in. Niet heel beleefd en ik hou mezelf wel beleefd vandaag, een eerste dag in de hel.
'Zullen we gewoon naar een cafeetje en gewoon zitten?' ik keek over het water, ik mis Fluffy al, dat was mijn Kraken thuis, ik had er wel meer maar aan Fluffy was ik er gehecht, 'Wat doe jij als je je verveeld op het schip?' ik schrik op als ik merk dat ze het tegen mij heeft. 'Of had je het altijd leuk?' ik kijk haar even droog aan, denkt ze nou serieus dat het altijd leuk is op het schip!? Man! Ze moest eens weten hoe het bij Davy Jones op het schip eraan toe ging, als ik me dan verveelde ging ik mensen pijn doen omdat Davy dat graag wou...
"Nou vanaf mijn 4de tot mijn 14de ging ik mensen pijn doen als ik me verveelde, naar boten kijken als ze zonken of in de mast klimmen op zoek naar hulp..." zeg ik emotieloos alsof het me niets meer doet, toch waren het geen leuke herinneringen...
"Daarna gewoon wat kletsen, bevelen geven, met de Kraken spelen, bootjes laten zinken, op zoek gaan naar een schat..." ik hield me stil, ik verveelde me vroeger nooit, niet dat ik me nu verveel want ik ben toch ergens mee bezig? Ja toch? Ik verveel me niet op dit moment, al heb ik dat liever dan met deze landmensen moet blijven. Ze zijn vervelend, toch zou ik graag willen weten waarom we hier zijn maar nóg beter, hoe ik hier wegkom...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

•Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •

''We Are All Mad Here.'' ||Oufit||

Ik was niet meer vrolijk, het water deed me denken aan benzine. De geur van rook ging mijn neus binnen en even leek het alsof alles in brand stond. Ik sloot mijn ogen en liet het tot me door dringen dat het nep was, een verbeelding. Wanneer ik mijn ogen open gingen was het weer weg, ik had gelijk. 'Dat lijkt me eigenlijk niet leuk...niet leuk... wel leuk...' Ik loop op de zee af en doe even mijn schoenen uit ik doe mijn voeten in het water en kijk verder de zee in. 'Hoe zou je je voelen als er een schip hier aankomt met piraten die je weer mee willen nemen de zee op... Terug naar je thuis....'

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.