OUAT|| A New Curse|| Speeltopic|| - Speeltopics

Goodbye home; hello Storybrooke!

Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer. Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is. Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom? Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken. Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.

'Who did this to us?' Wat kan je spelen? We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

Regels: X. De normale Quizlet regels, uiteraard. X. Het is handig als je Once Upon a Time kent, om de personages beter te begrijpen, maar dat is niet verplicht. X. Bespreek relaties. Lijstje: Naam: Leeftijd: Uiterlijk: Innerlijk: Hobby's: Magie: Wapens: Verleden: Relaties:

There is magic here... So...

[ bericht aangepast op 26 sep 2016 - 21:00 ]

---

Never grow up, it's a trap.

'Nee, sorry,' antwoord het meisje. 'Ik heb ook geen idee.' Ik kijk het meisje onderzoekend aan, maar knik vervolgens. Het moment daarna gebeurt er iets raars. Er lijkt een soort storm om ons te ontstaan. Ik weet dat het niet mijn krachten zijn, ik bal mijn vuisten om er voor te zorgen dat mijn zelfcontrole behoudt. Dawn ziet er niet goed uit, als ze in elkaar zakt slaat de paniek bij mij toe. Wat is er met haar aan de hand? Ik snel mij naar Dawn toe en til haar iets overeind, zodat ze niet op de straat ligt. Zachtjes schud ik haar door elkaar, 'Dawn wakker worden.' Ik leg mijn koude hand op haar voorhoofd, hopend dat het enig effect geeft. 'Iemand help me,' roep ik uit, hopend dat er iemand in de buurt is die hier beter mee om kan gaan.

---

When you believe your dreams come true

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes
'Hoe zou je je voelen als er een schip hier aankomt met piraten die je weer mee willen nemen de zee op... Terug naar je thuis....' ik schrik op uit mijn gedachten, oh ze was weer eens tegen mij aan het praten. Toch is er iets wat mij veel meer boeit, verderop zie ik die Dawn met die vrouw in die rare jurk, alleen er is iets, Dawn valt om en de vrouw roept om hulp. Ik bijt op mijn lip, piraten helpen piraten of ze hebben ruzie. Ik heb geen ruzie dus eigenlijk moet ik haar wel helpen.
"Hmm..." zeg ik tegen het meisje om te laten zien dat ik nu totaal geen interesse in haar heb. Langzaam loop ik naar Dawn en de vrouw toe.
"Wat is er aan de hand..." vraag ik nonchalant, ik zie dat Dawn een beetje knock out ligt, ik maak mijn flesje rum open en giet het in haar mond, "Rum helpt altijd..." zeg ik tegen de vrouw.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Er komt gelukkig iemand af op mijn hulpgeroep. Opgelucht leg ik Dawn weer neer op de grond. "Wat is er aan de hand..." vraag een meisje nonchalant. Ik kijk haar even aan, haar houding staat mij niet aan maar besluit haar een kans te geven. Het meisje pakt een klein flesje en giet de inhoud vervolgens in de mond van Dawn. "Rum helpt altijd..." zegt ze vervolgens tegen mij. Ik knik maar, ze zal er wel verstand van hebben. Ik ga vervolgens weer overeind staan. 'Ik weet niet wat er met haar is, net was ik met haar in gesprek en vervolgens viel ze neer.' Mijn ogen glijden even naar Dawn. 'Ken jij haar? En weet jij wat er hier in Storybrooke gaande is?' Ik kon maar beter direct gebruik maken van de situatie, misschien wist dit meisje meer. Anders moest ik verder met mijn zoektocht naar antwoorden.

---

When you believe your dreams come true

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes
De vrouw knikt al weet ik dat ze me niet begrijpt. Ugh landmensen ook... Ze ging overeind staan en begon te vertellen, 'Ik weet niet wat er met haar is, net was ik met haar in gesprek en vervolgens viel ze neer.' Mijn ogen glijden even naar Dawn. 'Ken jij haar? En weet jij wat er hier in Storybrooke gaande is?' ik had heel veel, maar dan ook heel veel zin om met mijn ogen te rollen maar ik hou me in.
"Ik ken haar niet, ze heeft alleen haar naam verteld en dat ze de dochter is van Jones..." zeg ik nuchter, ik laat het hoofd van Dawn voorzichtig op de stenen en ga ook staan,
"Don't ask stupid questions..." zeg ik langzaam en duidelijk terwijl ik nog een slok rum neem,
"Take what you can, give nothing back..."
Zeg ik zacht in mezelf, de woorden herhalend van mijn vader. Nee, ik moest dus niet haar rum aanbieden.
"Ariël..." zeg ik, "Ariël Sparrow, the Pirate..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Ik ken haar niet, ze heeft alleen haar naam verteld en dat ze de dochter is van Jones..." beantwoord het meisje mijn vraag. Weer knik ik 'Ja, zover was ik ook.' Het meisje legt Dawn neer en komt naast mij staan. "Don't ask stupid questions..." waarna ze een slok rum neemt. 'Pardon?' ik kijk haar even verbaast aan, maar besluit het maar te negeren. "Take what you can, give nothing back..." zegt ze zachtjes, het lijkt alsof ze het tegen haarzelf heeft. Ik weet niet of het door de drank komt, of dat ze altijd zo is. "Ariël..." zeg ik, "Ariël Sparrow, the Pirate..." stelt ze zich plotseling voor. 'Elsa, Queen of Arendelle,' antwoord ik terug. Ondanks het moeizame gesprek bevalt het mij wel. Geen moeilijke vragen of afkeurende blikken, er hangt meer een koele sfeer, The Cold Never Bothered Me Anyway zo kon je mijn motto ook interpreteren. Het meisje was dus een piraat, naast Hook had ik nooit eerder piraat gezien. Het trok mijn interesse en tegelijk verafschuwde ik het. Niet zozeer het piraat zijn, maar wel alles wat met de zee te maken heeft. Nog steeds is het overlijden van mijn ouders een pijnlijke herinnering, waarbij ik liever niet te veel stil wil staan. Ik gaf de zee de schuld van hun dood, ook al klonk dat belachelijk. Ik besloot dat ik in dit gesprek niet veel wijzer zou worden over Storybrooke, ik zou iemand anders moeten vinden die wel iets zou weten. 'Ze red het vast wel,' ik knikte kort naar Dawn. 'Ik moet verder, tot ziens,' nam ik afscheid van Ariël. Hierna draaide ik mij om in de hoop een bekende tegen te komen. Verder op zie ik 2 personen lopen, de vrouw heeft zwart haar. Eindelijk zie ik een bekende, opgelucht ren ik naar het tweetal. 'Regina,' roep ik naar de vrouw. Maar als ik vlakbij ben, zie ik dat het niet Regina is. 'Oh, sorry. Ik dacht dat je iemand anders was,' zeg ik beschaamd en draai mij snel om.

---

When you believe your dreams come true

We are young, we are gold Trying things we didn't know Looking at the sky, see it come alive All our fears became our hopes

Die arrogante pirate liep weer weg al leek ze me nog steeds wel op een vreemde manier aardig. Ik wende me weer tot de twee meisjes waarvan ik de naam nog niet eens wist, althans die vannhet blonde meisje niet. Die met het gave haar had zich zonet voorgesteld als Mackenzie, ik mocht haar wel. "Wat als we nou niet gaan zwemmen en niet gaan shoppen?" ik stelde het als een vraag maar al snel ging ik verder, ik was te enthousiast over mijn idee om hun antwoord af te wachten. "Wat als we nu gaan vliegen?" ik kijk hen hoopvol aan, ze moesten jet een goed idee vinden wie vindt dat nou geen leuk idee. "En als je dat niet durft zou je ook kunnen gaan luchtpaardrijden maar ik weet niet of jullie daarvan houden" ik schrok zelf al probeerde in dat te verbergen, ik had zonet mijn halve identiteit verklapt, ik probeerde mijn geschrokken blik te verbloemen met een glimlach, het mocht niet opvallen. 'En kunnen we wat aan deze pluk doen?" ik draaide de pluk rondom mijn vinger om duidelijk te maken waar ik het over had. "Ik wil hetzelfde al jij" ik wees naar haar haar, het moet vast kinderachtig hebben geklonken maar dat maakte me even niks uit. Toen viel mijn blik op het meisje met de koekjes dat er al een tijdje stond. Het plaatje klopte precies, te precies. Ik vertrouwde het boeltje niet, ze leek te echt. De meeste meisjes die bij de scouting zaten waren niet mooi in het scouting pak maar verzopen er haast in. Bij dit meisje paste het precies, ook zaten haar haren perfect onder het petje, bij normale scouting mensen zat er altijd een verdwaald plukje. "Waarom pak je er zelf geen" ik glimlachte naar haar.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Hendrik begint aan mij uit te leggen wat hij allemaal weet. 'Ik was gister nog laat op en zag mama toen gewoon nog slapen, ze praatte zelfs in haar slaap dus ja, zei was het aan de woorden die ze zei. Mensen zouden ons de schuld geven, want onze moeder heeft deze vloek al eerder gedaan. Toen heeft ze iedereen hier naartoe gestuurd, alleen toen kwamen we fijn terug. Nu zijn we weer hier, en zouden mensen haar de schuld geven van deze vloek. Ze heeft hem niet opgeroepen, maar wie dan wel?' Terwijl mijn broertje zijn verhaal deed bleef ik steeds naar de opening van het steegje kijken. Ik wilde niet dat iemand ons zag. De laatste zin bleef door mijn hoofd spoken. 'Ze heeft hem niet opgeroepen, maar wie dan wel?' Ik trek een bedenkelijke blik, maar geef nog geen antwoord. Ik trek Hendrik mee het steegje uit en we lopen voorzichtig weer verder. "Misschien zou het Rumpelstiltskin geweest kunnen zijn?" vraag ik aan Hendrik. 'Regina,' Op dat moment hoor ik de naam van moeder en ik kijk om of ik haar zie lopen. Een jonge vrouw met blond haar en in een ijsblauwe jurk komt onze kant op. 'Oh, sorry. Ik dacht dat je iemand anders was,' zegt ze en ze draait zich snel om. Ik kijk naar Hendrik. "Lijk ik zo erg op mam?" vraag ik lichtelijk bezorgd. Als dat zo was had iedereen zo door dat ik een dochter van The Evil Queen was. "Hoe zorgen we ervoor dat wij niet de schuld krijgen?" fluister ik naar hem.

---

Do I look like Mother Teresa?

’’New Year, New Live.''

Kleding||Haar

Ik zuchtte en liep bij het groepje vandaan, ik snapte ze toch niet. Ondertussen vervormde ik mezelf weer in mij met het bord in de ene hand. Ik zag denk ik Regina, maar aangezien ze net zo groot was als de jongen naast haar was het haar vast niet. Ik liep op hen af en hield hen een bord met peper en zout koekjes voor. 'Je krijgt ze gratis.'

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

---

•Sun Of The Evil Queen • 18 Jaar •

''This Is How Whe Dance.'' ||Oufit||

Ik was zo in gedachten dat ik bijna vergat dan Quinn al weg was. Ik haastte achter haar aan, waar "Lijk ik zo erg op mam?" vraagt Quinn lichtelijk bezorgd. "Hoe zorgen we ervoor dat wij niet de schuld krijgen?" Ik haal mijn schouders op, maar kan niet stoppen met rennen door mijn vaart en knal zo tegen een meisje met koekjes op. 'O may god.. Sorry...'

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

’’New Year, New Live.''

Kleding||Haar

'Nee het geeft niet...' Een jongen valt me bijna aan... 'Alleen moet ik nieuwe koekjes bakken, ze waren toch niet goed. Ik zou ze niet eten.' Snel sta ik op en veeg het zand van mijn kleren af. 'Aangenaam... Rebel.'

[ bericht aangepast op 12 aug 2016 - 10:48 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

---

•Daughter Of Mad Hatter • 15 Jaar • Soundtrack •

''We Are All Mad Here.'' ||Oufit||

De piraat waar tegen ik eigenlijk aan het praten was verdween weer. Ik keek weer naar Tuuli en toen weer naar dat andere blonde meisje. 'En wat is je naam eigenlijk?' . Ik glimlachte, want ik wist al wat ze nu ging zeggen. "Wat als we nou niet gaan zwemmen en niet gaan shoppen?" Ik keek een beetje verbaasd, "Wat als we nu gaan vliegen?" Dat was de vraag waardoor ik nog verbaasder keek. 'Vliegen? Hoezo vliegen? Wie kan er nou...' Ik bekeek haar eens van top tot teen. 'Je bent de dochter van Peter Pan...' Ik wist dat er ook een kans was dat dat niet zou kloppen, maar een dochter van Pan moet toch kunnen vliegen?

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

---

•Sun Of The Evil Queen • 18 Jaar •

''This Is How Whe Dance.'' ||Oufit||

Nee het geeft niet...' Het meisje zag er leuk uit, maar leuke meisjes kunnen ook onaardig zijn. 'Alleen moet ik nieuwe koekjes bakken, ze waren toch niet goed. Ik zou ze niet eten.' Ik sta snel op zodat ik haar kan helpen, maar zei staat ook al op en klopt het zand van haar kleren. 'Aangenaam... Rebel.' Ik glimlachte, 'ik ben...' Ik keek om me heen, 'eeehm...' Wist ik mijn eigen naam niet meer? Gênant. 'Hendrik...' Zei ik snel, ik wist het wel!

[ bericht aangepast op 12 aug 2016 - 10:59 ]

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

’’New Year, New Live.''

Kleding||Haar

'ik ben...'hij keek zoekend om zich heen. Wist hij zijn eigen naam niet meer? Volgens mij schaamt hij zich nu, 'eeehm...' Ik glimlachte, en begon te grinniken. 'Hendrik...' Zei hij snel, 'dus je wist het toch nog?' Ik glimlachte, 'ik zou bijna denken dat je me leuk vind...'

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

---

•Sun Of The Evil Queen • 18 Jaar •

''This Is How Whe Dance.'' ||Oufit||

'Bijna wel ja...' Ik grinnikte mee, ze was wel leuk... 'Dit is Quinn, mijn zus...' Toe nou Hendrik... 'Wil je misschien mee gaan naar de zee... daar... pootjebaden?' Ik glimlachte, zeg ja!

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina