• Lothar schreef:
    Personages
    Alienna Roderiquez – Natas
    Angel Wings – Alicia
    Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
    Bobbi Hoekstra - Natas
    Cecila Roderiquez – Marjanne
    Christina Blender - Marieke
    Cyrith Evans – Natas
    Daan Leeuwens
    Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
    Ellie de Vries - Rosanne
    Elsa Leeuwens – Marieke
    Flynn Aegean – Alicia
    Gail Lommers - Rosanne
    Helen Beekman - Rosanne
    Ilse Keuring – Marjanne
    James van Eck - Natas
    Jan "Slater " Roodenburg - Natas
    Jasper Gates - Natas
    Jelle Wings – Alicia
    Johan Leeuwens – Marjanne
    Joshua MontClaire – Marjanne
    Lee Broadsword – Natas
    Lotte Berkman - Natas
    Marije Leeuwens – Marjanne
    Mozart “Mosh” de Waal
    Natalee Birchmeier – Alicia
    Noa MontClaire – Alicia
    Racquel Huize - Marjanne
    Raine Ramp - Rosannne
    Roxy de Groot – Marjanne
    Sterre “Starr” Berkman - Natas
    Tommie Roodenburg - Natas
    Yenthe Huize - Marjanne


    Topic 1
    Topic 2


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Cyrith had niet gedacht dat het in hem zat, maar hij had heimwee. Heimwee naar huis. Hij sliep vreselijk slecht en hij was de hele dag doodmoe. Hij had nergens puf voor, zelfs niet in een wandeling. Hij hing maar voor zijn tent, met een boek in zijn handen in een poging om zijn gedachten te verzetten, maar zijn brein nam geen enkel woord op. Nooit eerder had hij zich zo lusteloos gevoeld. En het was zó teleurstellend, omdat hij juist had gedacht dat deze vakantie een verandering zou brengen. Dat hij weer iets positiefs zou voelen, dat hij weer zin kreeg om dingen te ondernemen. Maar hij voelde alles tot door zijn handen glippen: zijn relatie met Lotte en die met zijn vrienden, zijn gezondheid, zijn eigenwaarde; en het lukte hem niet om zijn vingers samen te knijpen. Ze waren krachteloos.
    Hij reikte naar zijn waterfles, maar die was leeg. Waarom waren zo ook naar zo’n gruwelijk heet land gegaan? Hij kon die warmte helemaal niet verdragen. Hij wist dat hij naar het toiletblok moest lopen om zijn flesje weer te vullen, maar het voelde als een ellenlange tocht door de woestijn. Hij kon zich er niet toe zetten en bleef in zijn campingstoeltje zitten, starend naar het vergelende gras.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'We kunnen wel even kijken in die echte winkel?' zei DJ. 'Ik heb nog een riem nodig die bij mijn outfit past. Wil je vanavond mijn haar krullen Lot? Ik weet zeker dat jij dat kapsel na kunt maken.' Ze verlieten ondertussen het winkeltje en hielden een taxi aan.

    --

    'Hoe ga je verkleed vanavond Jasper?' vroeg Helen, die niet zo gemakkelijk op gaf. Ze pakte haar tube zonnebrand en begon haar benen en de rest van haar voorkant in te smeren. 'Het is trouwens niet erg netjes om mensen niet aan te kijken tijdens een gesprek. Ik bijt niet hoor.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Noa voelde de aandrang om boos te worden. Ze wilde het niet en probeerde het daarom ook te onderdrukken, al ging dat moeilijk.
    'Dus nu bekommer je je wel om me?' Ze had het niet willen zeggen, maar ergens voelde het ook goed om het te doen. Alsof ze op die manier iets van de pijn die ze de afgelopen tijd gevoeld had en die nu door haar lichaam leek te vlammen, kon afstoten.
    Noa zuchtte en kwam overeind. 'Ik ga maar, oké? Ik heb de neiging om ruzie te maken, maar dat helpt toch niks.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Inmiddels kende James iedereen op het veldje bij zijn naam. Hij had de verschillende subgroepjes in kaart gebracht. Hoewel ze op het eerste gezicht eruitzagen als een open groep, lag het een beetje ingewikkelder. Er was zo veel gebeurd dat hij deze vriendengroep absoluut niet als een doorsnee groep kon beschouwen, maar het liet hem niet los. Hij wist nog niet hoe hij het voor zijn onderzoek kon gebruiken, al zat er zeker wat in. Hij wist dat hij meer zijn best moest doen om de groepsdynamiek te onderzoeken, maar hij vond het moeilijk om zich erin te mengen. Sommigen zaten duidelijk niet goed in hun vel en het was hem opgevallen dat men deze mensen een beetje links liet liggen. Niet iets wat je van een hechte vriendengroep zou verwachten. Wellicht waren ze helemaal niet zo hecht als ze zelf dachten.
    Hij wierp weer even een blik op de jongen die voor zijn tent zat, een tent of zes bij die van hem vandaan. Daar zat hij al vanaf dag één en hoewel hij af en toe kort met iemand gesproken had, bleef hij daar maar zitten, voor zich uitstarend. Steeds als hij die starende blik zag, vroeg hij zich af wat er in zijn gedachten omging, welke dingen hij voor zich zag. Maar ernaar vragen durfde hij niet. Zijn misvormde gezicht wees wel uit dat het geen mooie herinneringen waren.
    Zijn aandacht werd even afgeleid toen Marije het veld op kwam lopen. Hij had haar niet meer gesproken sinds de eerste dag. Iets hield hem tegen, al wist hij niet zo goed wat. Misschien omdat zijn drang om haar beter te leren kennen niet van wetenschappelijke aard was, en hij kon die dingen maar beter gescheiden houden. Er was geen ruimte voor verliefdheid, niet nu. Hij moest zich op zijn afstudeeropdracht concentreren.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Natalee knikte, maar Izzy zei van niet.
    'Ik vond er niet veel aan,' gaf Natalee toe. 'Maar dat is natuurlijk ook geheel afhankelijk van met wie je het doet, natuurlijk.'
    Ze keek Bobbi onderzoekend aan.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Dus hij is niet goed genoeg voor haar?' probeerde Roxy hieruit te concluderen. Het kwam op haar over dat die vriend haar slecht behandelde. 'Dat is wel naar.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Marije had Cyrith in het oog gekregen, maar wist nog steeds niet goed hoe ze met hem om moest gaan. Ze wist dat ze nog niet eens de helft wist van wat hem overkomen was - wat hem aangedaan was - en kon zich niet voorstellen hoe het moest zijn om in zijn positie te zitten. Hij staarde enkel voor zich uit, bijna levenloos, en ze twijfelde enorm of ze naar hem toe zou gaan. Ze was teruggegaan naar de tent om haar boek te halen. De rest ging het water weer in met een beachvolleybal en hoewel ze dat meestal ontzettend leuk vond, had ze nu niet heel erg de behoefte om te sporten. Ze had de nacht slecht geslapen omdat het zo ontzettend warm was geweest, en was op een gegeven moment zelfs haar tent uitgegaan en naar het strand gelopen om even een frisse neus te halen. Natuurlijk hadden haar gedachten haar weer bezig gehouden en had ze zich niet beter gevoeld toen ze niet veel later weer haar slaapzak in was gekropen.
    Ze voelde zich niet meer op haar gemak in de vriendengroep waar ze ooit zoveel plezier mee had gehad. Het gevoel dat ze had gekregen na het skinnydippen was helaas alleen maar versterkt. Niet alleen haar onzekerheid, maar ook het gevoel er niet bij te horen, hadden een beetje de overhand genomen de afgelopen week. Niet dat iemand er bij hoorde. Te veel mensen hadden te veel meegemaakt en iedereen ging daar anders mee om. Zelfs bij Lotte, die altijd de positieve sfeer erin had gehouden, ebde het enthousiasme meer en meer weg. Het ging niet goed met Cyrith, die een paniekaanval had gehad. Lotte sliep slecht, want ze had standaard wallen onder haar ogen. Angel was magerder dan ooit en het was Marije opgevallen dat zelfs Jasper en DJ de laatste dagen een beetje afstandelijk tegen elkaar deden. Ilse was bijna niet bij de groep; toen Marije vroeg waar ze zo vaak was, gaf ze een vaag antwoord over wandelingen maken. Ze was echter hele middagen weg en kwam dan 's avonds weer terug, helemaal uitgeput, om vervolgens met haar moeder en Myrthe te bellen, wat haar in plaats van energie gaf, alleen maar meer vermoeide.
    Dan waren er natuurlijk nog haar broers en zus, maar ook die leken niet echt zichzelf. Elsa sprak ze weinig, omdat Marije soms het gevoel had ze veel te veel door haar oudere zus in de gaten werd gehouden. Johan was de hele week al afstandelijk en leek ook ergens mee te zitten, maar toen Marije vroeg wat er aan de hand was, zei hij dat er niets was. Ze hadden altijd alles kunnen bespreken, maar Marije wist zeker dat Johan nu iets voor zich hield. En Daan was echt nog een beetje aan het puberen en had niet zoveel oog voor andere dingen dan zijn eigen wereld. Hij was niet egoïstisch, dat wist Marije ook wel, maar het was haar wel opgevallen dat hij eigenlijk alleen maar oog had voor het zusje van Alienna, van wie Marije altijd de naam vergat. Ze waren blijkbaar een middag samen naar een dorpje of stadje gegaan en sindsdien liep hij zo'n beetje achter haar aan. Het viel anderen niet op, maar Marije had hem nog nooit zo gezien. Hij had nooit echt interesse in meiden gehad.
    En dan was er nog Marije. Marije had geen problemen, behalve een beetje onzekerheid over haar lichaam misschien. Marije had het goed voor elkaar. Marije had een zorgeloze vakantie. Maar waarom maakte ze zich dan toch heel de tijd druk? Het was behoorlijk vermoeiend, zeker omdat ze eigenlijk niet echt een reden kon verzinnen waarom ze zich ellendig moest voelen. Ze wist enkel dat ze zich eenzaam voelde en dat ze het nog geen leuke vakantie vond, maar dat waren tegelijk weer egoïstische gedachten die ze kwijt moest raken. Het was niet eerlijk van haar dat ze zich zo voelde terwijl anderen zoveel dingen hadden meegemaakt en tenminste goede redenen hadden om zich ellendig te voelen.
    Uiteindelijk maakte ze de beslissing om toch naar Cyrith te lopen. Ze had een extra stoeltje gezien naast zijn tent en toen ze bij hem stond, vroeg ze: 'Hé! Vind je het oké als ik bij je kom zitten om mijn boek te lezen?' Ze wist niet of hij behoefte had aan gezelschap of zin had om met iemand te praten, laat staan met haar. Toch voelde ze zich bijna verplicht om op z'n minst naar hem toe te gaan, want ze kenden elkaar en hem negeren was toch niet echt een optie.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Flynn had een verbazingwekkend goede ochtend achter de rug. Hoewel hij in zijn eentje had ontbeten, was Angel later verschenen en had ermee ingestemd om te gaan zwemmen. Het was fijn om iets samen te doen en niet per se met elkaar te hoeven praten, omdat ze toch baantjes aan het trekken waren. Flynn had daarbij geprobeerd niet teveel op Angel te letten. Hij wist dat ze de lichamelijke activiteit benutte om gewichtstoename te voorkomen, maar op zich was er niets verkeerds aan beweging. Ze was ook weer bereid om te stoppen zodra Flynn aangaf er genoeg van te hebben. Ze had hem toegestaan een handdoek om haar schouders te leggen en hij wreef haar zachtjes een beetje droog.
    De afgelopen dagen hadden ze een paar keer een woordenwisseling gehad die altijd nergens over ging. Flynn merkte dat hij het soms moeilijk vond om de kalmte te bewaren als Angel weer eens een sneer gaf om iets dat het benoemen nog niet eens waard was en soms zei hij dan dingen die hij achteraf nooit zou zeggen. Het was nog niet zo erg dat ze daarna niet meer tegen elkaar spraken en een paar uur later deed een van hen wel een poging om het goed te maken, waar de ander dan op in ging. Gelukkig.
    Flynn vroeg zich af wanneer zelfs dat niet meer zou gebeuren, maar eigenlijk wilde hij het antwoord niet weten. Hij schoof zijn voeten in zijn slippers en liep met Angel en hun zwemspullen terug naar het kampeerveld.
    Hij wist niet of hij zin had in het feestje van vanavond, al zou hij er wel even heengaan, omdat Angel zei dat ze wel wilde en eigenlijk vond Flynn het wel prettig dat ze plannen had deze vakantie. Hij wilde haar dan ook niet het gevoel geven dat hij haar in de weg zat. Hij had besloten om als Flynn Rider van Tangled te gaan. Angel had aangegeven zich als Hilary Duff te gaan verkleden. De laarzen had hij kunnen lenen en een witte blouse en bruine broek had hij wel. Hij moest alleen ergens nog een jack vandaan zien te halen, maar anders was dit ook goed en kon hij altijd nog zeggen dat hij WIll TUrner moest voorstellen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Ellie lag op haar buik in de zon een boekje te lezen. Het was nu een week geleden dat zij en Mosh met elkaar waren gegaan. Een week waarin ze Noa had ontlopen. Ze wist dat Mosh het nog niet aan haar verteld had van hen. Ellie zag er erg tegenop om het te vertellen. Het liefste hield ze het gewoon stil, maar zo zat ze toch niet in elkaar. Het was al erg genoeg dat ze met hem was gegaan. Hoe kon ze Noa weer onder ogen komen? Hun vriendschap was het afgelopen jaar dan wel verwaterd, maar dat betekende niet dat je maar gewoon met de vriend van je vriendin kon gaan. Ze voelde zich nog schuldiger, omdat ze diep van binnen geen nee zou kunnen zeggen tegen nog een avondje met Mosh. Ze walgde even van zichzelf. Wat was ze voor vriendin?


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    ‘Het is voor mij al weer een tijdje geleden, zeker met twee vrouwen. Jullie zijn beiden aantrekkelijk, dus als jullie ervoor open staan, sta ik dat ook. En zo niet, even goede vrienden dan.’ Ze knipoogde naar Natalee.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Tommie zocht naar woorden. Hij was hier niet gekomen om kwaad over Cyrith te spreken. Die jongen had zo verschrikkelijk veel ellende doorgemaakt dat hij hem niets kwalijk kon nemen. Hij vond het echter gewoon moeilijk om te zien hoe Lotte eronder leed. ‘Ik wil niet zeggen dat hij niet goed genoeg voor haar is.’ Hij zuchtte diep. Schuldgevoel viel hem aan en hij voelde zich er rot over. Hij had het beter voor zich kunnen houden. ‘Laat maar. Het is ingewikkeld.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    ‘Natuurlijk!’ Lotte stapte na DJ in de auto. Lee schoof aan. Hoewel hij nooit zo spraakzaam was, voelde ze aan dat er iets was wat hem dwarszat. Het was alleen niet het juiste moment om ernaar te vragen, al was dat misschien alleen een excuus. De dingen die haar vrienden bezighielden vermoeiden haar, hoe naar die gedachte ook was. Vandaag zou ze ieder serieus gesprek uit de weg gaan. Morgen zag ze wel weer verder.
    ‘Eigenlijk wil ik jouw haar ook wel krullen, Lee,’ zei ze met een grijns. ‘Niet dat ik zo snel een filmster weet met krullen, maar ik ben wel razend benieuwd hoe dat eruit ziet.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jasper merkte dat Helens opmerkingen hem boos maakten. Hoe durfde ze hem onbeleefd te noemen, terwijl zij zo idioot was om een huis naast hen te kopen! Hij voelde de neiging om weg te rennen van haar snerpende stem, maar ironisch genoeg kón hij dat niet. Dus klemde hij zijn lippen en oogleden op elkaar en probeerde hij naar het gesprek van anderen te luisteren.


    Every villain is a hero in his own mind.

    ‘Ja. Dat is goed.’ Cyrith had haar nog niet echt gesproken sinds ze hier waren en hoewel een stemmetje hem vertelde dat hij haar op zijn minst moest vragen hoe het met haar ging als hij geen vriendschap wilde vergooien, vond hij het vooruitzicht van een gesprek vermoeiend en richtte hij zijn aandacht weer op het boek, al kon hij zich niet echt concentreren.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mosh keek haar met hangende schouders na. Hij dacht dat ze het samen hadden uitgemaakt, dat zij hier net zo goed achter stond. En nu was ze opeens boos? Het deed hem aan Ilse denken, die ook altijd vanuit het niets boos was geworden. Al had Starr er ook een handje van. Misschien waren al die vrouwen wel zo. De tijd had hem in ieder geval geleerd dat het geen zin had om erachteraan te gaan. Hij stak zijn handen in zijn zakken en slofte naar het strand, waar hij Ellie op een handdoek zag liggen. Hij plofte naast haar neer.
    ‘Noa en ik hebben het uitgemaakt,’ meldde hij. ‘Al heb ik niets over ons verteld.’


    Every villain is a hero in his own mind.