[RPG • 0] Experium || 16 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam keek hem overdonderd aan. 'Oh wat goed lieverd!' Hij schrok van het laatste woord en gaf Merrin vlug een knuffel terwijl zijn wangen tien graden warmer werden. 'Voor je het weet ren je weer rond,' zei hij nadat hij zich een beetje hersteld had van wat als een blunder voelde en hij liet zijn vriend weer los. 'Dus als we nog willen rolstoelbasketballen moeten we het maar vanmiddag doen,' vervolgde hij met een lach. 'Met mij is dat toch veel leuker dan met Fox.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lieverd? Hij grinnikte zachtjes om het woord, maar voelde tegelijkertijd een kleine blos naar zijn wangen stijgen. De knuffel van Adam was zeer welkom en het was heerlijk om zijn vriend te omhelzen. "Ze zeiden dat ik nu alleen nog kracht op moet doen in mijn benen. Dus als ik komende dagen goed train, dan kan ik binnenkort weer lopen!" Heel even voelde hij zich vervelend onder de opmerking van Adam, maar knikte uiteindelijk. "Lijkt me leuk," zei hij zachtjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam keek er wel naar uit om iets sportiefs te doen met z'n tweeën. 'Vanmiddag ga je ook nog trainen met Yrla toch? Doen jullie dat na de lunch?' vroeg hij terwijl hij aan zijn bolletje knakworst begon. Dan moest hij daarna waarschijnlijk eerst even rusten, voordat ze gingen proberen te basketballen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla? Oh ja, hij was het al bijna weer vergeten. Wat erg! "Ja, na de lunch. Je mag wel een keer mee? Of vind je dat niet prettig?" Hij zette zijn rolstoel weer goed en trok zijn schoen weer aan, wat lastiger was dan uit. Daarna begon hij aan zijn broodje. "Ik ben benieuwd of haar Agami nu straks haar examen mag doen," fluisterde hij naar Adam.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam wist niet zo goed of hij dat fijn vond, maar hij begreep ook wel dat ze nu eenmaal bij elkaar in de klas zaten en in hetzelfde gebouw woonden en dat hij er uiteindelijk alleen zichzelf mee had als hij Yrla bleef ontlopen. Als hij wilde verwerken wat er was gebeurd, moest hij waarschijnlijk toch ook leren om Yrla vanuit een ander perspectief te zien en niet alleen als iemand die hem dood wilde hebben en van hem walgde vanwege zijn geaardheid. Inmiddels wist hij dat behalve Yrla alle jongens op jongens vielen in zijn afdeling en aan hen had Yrla ook geen hekel, dus die walging viel waarschijnlijk toch wel mee. ‘Ik weet niet of ik het prettig vind, maar ik moet er denk ik toch een keer doorheen,’ zei hij tegen Merrin. ‘Misschien is dat juist wel goed, op een moment dat ik hem behulpzaam bezig zie.’ Hij keek even naar de deur toen Merrin over Agami begon. Hij was ook wel benieuwd hoe het gegaan was. ‘Misschien is er vanavond alweer een naamceremonie. Twee binnen één week, dat zou toch mooi zijn! Dan kan ik niet lang achterblijven.’ Hij grijnsde scheef en trok toen het voorwerp uit zijn zak dat hij van Margeaux had gekregen. ‘Kijk, deze heb ik net van mijn mentor gehad. Het is noodknop die ik kan inschakelen als ik vastzit in het verleden. Super fijn, dat neemt al heel wat stress weg.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Het hoeft niet vandaag he, het kan ook morgen," zei hij zachtjes. "Kijk maar wat jij fijn vind oké?" Hij keek even naar de jongen naast hem, nam een slok van zijn drinken. "
      Cool. Een naamceremonie. Wat gaan we daar doen?" Hij kon zich voorstellen dat hij zijn eigen naamceremonie had, de ceremonie waar hij de naam Merrin verdiend had. Het moest wel een leuk feest worden en een feestje had hij best zin in. Merrin liet zijn eten meteen voor wat het was, bij het zien van het voorwerp. "Wat cool! En fijn, nu hoef je niet bang te zijn." Even dacht Merrin na. "Jij hebt toch geholpen met mijn gave? Is er ook een manier waardoor ik kan helpen met jou gave? Dan help ik jou ook aan een naam," zei hij met een glimlach.

[ bericht aangepast op 1 mei 2020 - 19:58 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik heb een beetje met Jester en Onyx geoefend, maar ook niet heel veel,' vertelde hij. 'Ik wil nog wel oefenen met me concentreren, me afsluiten. Zodat mijn emoties minder invloed hebben. Dus ik kan wel proberen om te gaan tijdreizen terwijl jij me afleidt,' opperde hij. Het leek hem wel leuk om dat samen met zijn vriend te doen, fijner dan met Onyx en Jester bij wie hij toch altijd bang was ze teleur te stellen. 'Jouw naamfeestje was afgelopen vrijdag,' vertelde hij. 'Het is alleen voor degenen die een naam hebben verdiend, dus ik heb geen idee wat er gebeurt. Vrijdag mochten Agami en ik er na de ceremonie wel bij zijn, bij het laatste drankspelletje. Toen we flesje gingen draaien.' Hij hoopte niet dat ze dat weer gingen doen, hij had het maar ongemakkelijk gevonden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "De enigen die echt alles weten van wat er speelt, zijn Onyx en ik. Maar je hebt gelijk. Er is best wat aan de gang en ik ben bang dat ik je niet alles kan vertellen, maar ik ga mijn best doen om wat dingen voor je op te helderen, oké?" Jester wreef even geruststellend over haar rug. "Om met Dezi te beginnen, ondertussen ben ik erachter gekomen dat het al langer niet goed met haar ging. De actie van maandag had niemand kunnen voorzien, maar ze was al lange tijd van het padje af." Door Zebediah en Maxwell in beweging gezet, maar zelf veel te ver doorgetrokken.
      "Het enige verschil is dat het van de een op de andere dag ook voor jullie zichtbaar werd." Jester aarzelde even. "Dezi... Dezi was betrokken bij een ontzettend traumatische ervaring voor 8175. Voordat ze doordraaide bij muziek. Onyx was woest en het resultaat heb je kunnen zien." Hij rimpelde zijn neus. "Ik was het er niet mee eens." Understatement van de eeuw. "Het bleek niet de goede zet en dat weet hij. Hij bedoelde het op zijn manier goed." Het was niet de bedoeling om Onyx nu zwart te maken ofzo.
      Ze had iets gehoord over dronken voeren en aanranden. "Wat er toen gebeurd is, heeft nog steeds invloed op hem. Gisteren hadden Fox en 8175 een date. 8175 dacht dat het echt vriendschappelijk was, Fox niet echt. Tijdens die date gebeurde er iets waardoor 8175 in paniek raakte en het trauma toen opnieuw beleefde. En ondanks dat Fox echt een paar stomme keuzes heeft gemaakt en domme dingen heeft gedaan die hij niet had moeten doen, was het geen kwade opzet. Fox heeft niemand aangerand. 8175 vluchtte weg en Fox trok bij Onyx en mij aan de bel, waarna ik ben gaan zoeken. Uit 8175 kreeg ik het verhaal wat er gebeurd was volgens hem, wat dus uiteindelijk niet klopt, maar wat voor hem aanvoelt als de waarheid.
      "Toen we weer terugkwamen op de campus was Fox nog met Merrin aan het praten. Op zijn gemak stellen dat 8175 weg was, gok ik, maar dat moet ik nog aan hem vragen. Zodra 8175 Fox zag, ging hij door het lint. Dat hebben jullie ook meegekregen. Terwijl jullie bezig waren Fox weer wat op te lappen, heb ik 8175 gekalmeerd en verder geholpen en daarna Fox omhoog meegesleurd naar Onyx. Die had daarvoor de werkelijkheid al van Fox gehoord, en ik alleen de versie van 8175. Vandaar mijn boosheid, toen. Vandaag wil ik nog proberen met 8175 te praten over wat er gebeurd is, want hij moet de waarheid weten, voordat zijn herinneringen met hem op de loop gaan."
      Hij keek schattend opzij. Of hij er echt goed aan had gedaan dit allemaal te vertellen wist hij niet. Vienna trok nog al eens snel conclusies en was ook het type dat heel snel boos kon worden en haar mond voorbij praatte. Hoe minder mensen dit wisten, hoe beter. "Vi... er is een reden dat alleen Onyx en ik ervan weten. Vertrouwen, privacy en dat soort shit. Dus houd het een beetje voor jezelf, oké?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Afleiden, dat kan ik vast wel." Merrin wiebelde met zijn wenkbrauwen. Adam zou het nog zwaar krijgen als hij dat echt van hem vroeg. Al zou Merrin het niet al te gek maken, dat kon hij Adam niet aandoen. "En klinkt gezellig," zei hij grinnikend. Bijna had hij gezegd dat hij alleen maar met Adam wilde zoenen, maar die opmerking slikte hij nog net in. Dat was voor een andere keer.
      Zijn oog viel op het meisje met het lange blonde haar dat naar de tafel van de Panters kwam lopen. Zijn zus was er niet bij, wat hij niet moest vergeten dat hij haar nog moest spreken. Uiteindelijk keek hij toch naar Fayr. Hij moest haar ook nog spreken. Dit was Fayr toch? Niet haar tweelingzus? "Fayr?" vroeg hij aarzelend. Het meisje keek naar hem op, dus hij moest de goede naam gebruikt hebben - gelukkig! "Vienna zei gisteravond dat ik jou om hulp moest vragen, met mijn benen enzo. Denk je dat je dat kunt?"

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Hoi Merrin," glimlachte ze, terwijl ze aanschoof aan de tafel. Gelukkig had haar mentor haar wat rustige oefeningen laten doen, enkel met het verzamelen en het sturen van de energie, in plaats van het ook echt gebruiken en zichzelf uitputten. Nu haar zus zich zo ziek voelde, was het nog een wonder dat het met haar wel nog zo goed ging. Ze schudde de gedachte van zich af en richtte haar aandacht weer op de jongen in de rolstoel, die vroeg of zij hem kon helpen met zijn benen.
      "Oh," zei ze en voelde zich direct eigenlijk een tikje schuldig. Dat ze het zelf niet eens aangeboden had. "Ja, natuurlijk wil ik je helpen," zei ze glimlachend. "Stom dat ik er niet eerder aan gedacht heb, met Phone was ik even te afgeleid." En met Romeo. Fayr keek de jongen geruststellend aan en stak haar hand uit. "Mag ik even kijken of ik iets kan vinden? Ik kan het niet hier en nu voor je repareren, maar dan kan ik wel een inschatting maken van wanneer het wél kan. Hangt er een beetje vanaf hoeveel energie het kost en zonder Phone als tegenhanger is dat een beetje spannend."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Bedankt Jester," zei ze met een glimlachje. "Ik begrijp dat je niet alles kan vertellen, dat is niet aan jou. Maar er is zoveel gebeurd de afgelopen dagen, ik kon het gewoon niet meer aan elkaar kleien." Ze trok haar knieën op tot onder haar kin en legde haar hoofd op haar handen. Het was in ieder geval geen vreemde pil of prik die Dezi had laten flippen, en dat was gek genoeg een enorme opluchting. Ze snapte ook waarom Merrin ineens in dit alles werd meegetrokken, hij was de beste vriend van 8175. En als er met hem iets gebeurd was, dan was Merrin er hopelijk voor hem. Ze geloofde van wel.
      En een date. Dus toch. Ze zuchtte eens diep en voelde een rilling over haar rug lopen. "Hoe krijg ik het toch altijd voor elkaar om een jongen te daten, die tegelijkertijd met een ander loopt," mompelde ze meer voor zichzelf. Ze had niet eens in de gaten dat ze het hardop zei. Haar hoofd ging naar Fox. Ze had dit niet van hem verwacht, waarom deed hij dit? Ze dacht dat ze een band aan het bouwen waren, hij had haar hoop gegeven dat er misschien wel iets uit kon groeien. En nu dit... Misschien was het maar beter dat ze er nu al achter kwam. Nu, voor ze verliefd werd, voor de relatie begon. Ze wilde geen herhalingen, net als met Thor... De herinnering aan zijn gezicht maakte dat Vienna opeens zichzelf wakker schudde en met een glimlach naar Jester naast haar keek.
      "Dont worry Jes. Ik zal het aan niemand vertellen, zelfs niet aan Fayr. Ik ben beter in staat in geheimen houden dan je van me denkt." Alleen leuke geheimen kon ze echt niet voor zich houden. Maar niet leuke geheimen, dat was te makkelijk. "Ik hoop dat ik nu meer grip kan krijgen op mijn eigen emoties," zei ze zachtjes, terwijl ze naar haar hand keek. Misschien, nu Jester haar het verhaal had verteld, en ze alles weer op volgorde had staan. Misschien kon ze nu weer de grip op haar gave terugpakken. Zoals Maxwell had gezegd; zij was in controle.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ik snap het, je zus is ziek. Zou ik ook voor laten gaan," zei hij met een knipoog. Hij nam het meisje ook niet echt kwalijk dat ze elkaar nu pas spraken. "Uh natuurlijk mag je kijken," Hij hoefde daar niet zijn shirt voor uit te trekken toch, hier midden in de zaal? Of zijn broek? Hij kreeg het toch wel een beetje warm bij dat idee.

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester keek opzij. "Gaat het met jou wel goed?" vroeg hij voorzichtig. Iets in haar houding straalde ongemak uit. Stress. Zorgen. Zoiets, hij was Onyx niet. Die kon mensen makkelijker lezen dan jij.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Ze zag hem een beetje ongemakkelijk kijken en schudde haar hoofd. "Rustig maar, ik hoef alleen maar je hand even aan te raken." Ze schoof even een stukje opzij zodat ze beter rechtop kon zitten en raakte toen lichtjes Merrin's hand aan. Ze deed haar ogen dicht en verzamelde een heel klein beetje van de energie naar de oppervlakte om die door Merrin's lichaam heen te sturen.
      De wond of de beschadiging was natuurlijk niet te zien, wat alles wel een stukje lastiger maakte. Het kostte heel wat concentratie om er goed naar opzoek te kunnen gaan, maar ze wist waar de ijspegel hem geraakt had. Onderin zijn rug, dus daar zou ze het waarschijnlijk moeten zoeken. Na een paar seconden kwam ze daar inderdaad iets tegen. Instinctief wist ze dat er iets niet goed zat, hoewel ze haar vinger er nog niet helemaal op kon leggen. Er zat een bruisende bal energie op de plek waar hij geraakt was, pulserend en met een paar losse uitschieters hier en daar, als een soort zonnevlam.
      Ze deed haar ogen weer open en keek op. "Het wordt een hele klus, maar ik kan het in ieder geval proberen," zei ze geruststellend. "Niet in één keer, ik denk dat ik meerdere momenten moet uitzoeken, met genoeg tijd er tussen in om mijn energie weer wat op te krikken. Maar natuurlijk zal ik je helpen."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ging het wel goed? Nee. Nee, het ging niet goed. De angst wervelde al door haar lichaam heen sinds gisteren. Ze voelde die constante beweging ervan, de onrust die hoog in haar borst zat. En ze zag nog altijd die twee lege ogen, elke keer als ze haar ogen sloot. Maar ze wilde Jester er niet mee belasten. Hij was hun leider, zo te horen had hij al genoeg aan zijn hoofd. Zeker na wat er in het toernooi gebeurd was. En blijkbaar ook nu rondom een situatie van 8175. "Het gaat wel," koos ze haar woorden uit. Ze keek even naar Jester naast haar. "Het is gewoon allemaal even veel, zoveel achter elkaar. Dezi, het toernooi, nu dit met Fox. Ik heb gewoon even tijd nodig om het een plekje te geven denk ik." Ze keek even grijnzend naar opzij. "En ik heb niet zoveel geslapen vannacht dankzij een zeker persoon hierzo."

[ bericht aangepast op 1 mei 2020 - 21:02 ]

---

It's never gonna happen, Guys.