Oké, dus mijn moeder heeft blijkbaar tegen mijn zusje iets gezegd over dat het haar opvalt hoe vaak jongens nu naar ons kijken en "vooral naar Inge" en uh, ik, oké? Sure, het zal wel? Ik kan het niet eens overtuigend tegenspreken, want als ik iemand tegenkom op straat ontwijk ik oogcontact doorgaans zoveel mogelijk, ha. :W
Maar dit soort eigenlijk heel onschuldige nonsens is dus ook ergens shit die bijdraagt aan het feit dat ik nooit weet waar ík moet kijken want, idk, hoi ik ben een mens en ik heb ogen en als ik ze niet sluit moet ik ze érgens op richten, en soms is dat een ander mens? Dat betekent niet meteen dat ik nadenk over het bestuderen van bloemetjes en bijtjes met dat mens? En ergens maakt het me super ongemakkelijk dat ik weet dat dat een automatische assumptie is van veel mensen terwijl mijn blik met 90% waarschijnlijkheid werd getrokken door de opdruk van het T-shirt, zelfs al is die speculatie een soort ingebakken ding bij iedereen. Gun die bloemen en bijen nu en dan wat rust, plz.
De conclusie hier is dat ik wat issues heb, waarschijnlijk, maar... idk, idk.
/einde rant die in zijn geheel zou kunnen worden vervangen door zachte vraagtekens en nog steeds dezelfde inhoud zou hebben
Ledecky
